facet nie podoba sie rodzica, chca nas rozdzielic, co robic?? blagam o pomoc

niby jak masz sie nim " opiekować " ? dbać zeby mu weselny rosół nie wystygł ? dolewać herbaty do szklanki ? prosić do tańca ?

no właśnie... być przy nim, zabawiąć rozmową, przywieź go i odwieźć od miejsca wesela... ale zonk...

Droga Karmelowa Mój osąd będzie znacząco krytyczny. Twój facet ma co najmniej 25 lat - wnioskuję to po tym, iż jest absolwentem uczelni wyższej. Tymczasem jego mentalność nie przekroczyła "szesnastki". Wymaga utrzymywania przez rodziców, a od Ciebie chce opieki. Jesteś świadkową. Nie obliguje Ciebie to w żaden sposób do zapewnienia staremu koniowi dojazdu. Kultura i tradycja od zawsze wymagają od mężczyzny pewnej dozy rycerskości. Nie będzie to uchybieniem, jeśli się nim nie zaopiekujesz (podobno jest dorosły). Piszesz, że studia są odległe o 100km. od Twojego domu. Zgaduję, że Twoi rodzice liczą się z wyprowadzką, ale w tym wypadku wyprowadź się sama.

aj powiem wiecej - gości u ma powazne zaburzenia - nie wiem tylko na jakim tle . odsadź dziada od cyca , to zaraz albo nabierze wigoru - albo niech spada . dorosly chłop a zachowuje sie naj jakiś niedorozwój . daj sobie zn im spokój , chyba ,ze chcesz mieć tkiego wrzoda przez całe życie na doopie .

Wkurzyło mnie jego podejście, a już myślałam ze jestem jakimś średniowiecznym odludkiem. Pieprzowa dziękuję za wszystkie komentarze, kobieto dodałaś mi otuchy! Często jesteś na kafe? Twoja krytyczność i szczerość cholernie mi pomaga. Bedę mogła czasami liczyć na kafe na Twoją pomoc?

na każdym kroku próbuje mi uświadomić, że to ja mam się nim opiekować WTF ?!

Może on ma to, co Kuba Wojewódzki? Ostatnio jakiś psycholog go zdiagnozował słowami: "To pierwszy taki przypadek, kiedy widzę, że teoretycznie dojrzały mężczyzna szuka opieki u młodszej partnerki." :D

wojewódki to taki " dzidzia pierdziel " , t częsc jego imageu scenicznego , bo co mu już pozostało ?

Kuba Wojewódzki to osoba, która robi z siebie i z innych ludzi debili dla kasy. A mój facet to ktoś kogo chciałabym zrozumieć ale nie umiem... Zero zaradności. I co zmoją studniówką będzie tak samo jak z tym weselem :o będę miała po niego pojechać, prosić do tańca,podawać talerze, bo on jest moja os towarzyszącą i tak wypada? ja pierdole :o dopiero jak to pisze to do mnie dochodzi co się dzieje..

to ja pojąc nie mogę - po co z nim jesteś ? mloda , na pewno ładna dizwczyna , z dobrego domu - rodzice sieo ciebie troszczą - a zadajesz siez takim byle kim ? po co ?

bo jestem głupia i zakochana jak ostatnia koza!!! :( pieprzne sobie młotkiem w łeb może zmądrzeje...

no , ale jak mozna kochać sie w kołku ?

Powiem Ci tak: od mojej matury minęło już trooochę czasu. ;) Nadal jestem z tym samym facetem. Z mężczyzną, który podaje płaszcz, zrobi herbatę, otworzy drzwi i przyniesie ciężkie zakupy. I pracuje - zna wartość pieniądza i wstydziłby się, że ja zarabiam, a on nie. Zasługujesz też na kogoś takiego. Np. teraz sobie siedzimy, ja na podlodze z laptopem na kolanach, oparta o kanape, na ktorej siedzi on i ma nakaz glaskania mnie po glowie - czy to nie swietny widok dla Ciebie na przyszlosc? ;)

...i po raz kolejny rodzice mieli rację?

idealny, mogę Ci tylko pozazdrościć i pogratulowac takiego faceta. To chyba siła determinacji prawda? I przede wszystkim poznania swojej wartości?

Nie zapeszaj mi z tym ideałem ;) po prostu wiedz, ile jesteś warta. :) i spraw, aby on też to widział - może jak zobaczy, jak naprawdę łatwo możesz żyć bez niego, to się chłopina wystraszy?

Karmelowa, czy naprawde dalej nie rozumiesz dlaczego rodzice nie tolerują Twojego faceta? Nie sądze by była to z ich strony zwyczajna złosliwosc, tymbardziej jak sama pisałas, początkowo go akceptowali. To są dojrzali ludzie ktorzy postrzegają o wiele dalej niz ty- przez pryzmat zauroczenia Włos jezy mi sie na głowie po przeczytaniu opisu tego faceta. Dorosły facet ktory zatrzymał sie w rozwoju na etapie srednio rozgarnietego nastolatka a ty chcesz z nim mieszkac i planowac przyszlosc? Marnujesz swoj czas dziewczno!

Już mu powiedziałam, że na wesele pójdę w takim układzie sama, ew. ze świadkiem (który pytał kilka dni temu czy będę jego również os towarzyszącą). I nie będzie żadnego problemu. I pewnie ze studniówką tak samo zrobie, przynajmniej żadne z nas nie będzie się stresowało. To powiedział mi że jestem nie wychowana bo nie znam zasad etyki. nie wytrzymam...

A to dobre :D

aha i jeszcze jedno -jest zdania że boli mnie, że pwiedział mi prawdę jak to powinno wyglądać z obowiązkami co do os. towarzyszącej... PRAWDĘ?! ola boga....normalnie dzisiaj się pochlastam...

ewuuuuuuulaaaaa - nie tyle co rozumiem ale doświadczam na własnej skórze

Proponowałabym przy spotkaniu w szerszym gronie zapytać innych - co sądzą - kto powinien postarać się o dojazd itd. Niech mu łyso będzie :)

jak widzę - ambasador ci sie trafił :) a skoro tak dobrze zan siena tajnikach dobrego wychowania - to czemu sam ich nie zastosuje w życiu ?:)

licencja co ty za link tam wkleiłaś heheh

Moi rodzice też nie akceptowali mojego chłopaka (który potem zmienił się w narzeczonego i męża). Na wieść o zaręczynach przeprowadzili z nami bardzo poważną rozmowę. Mówili o swoich obawach o mnie, o różnicach między mną a chłopakiem. Nie posłuchałam ich - byłam zakochana, szczęśliwa i oczywiście wiedziałam lepiej, co dla mnie dobre. Dziś jesteśmy 3 lata po ślubie. Te 3 lata to mnóstwo kłótni, cichych dni, burz, złośliwości, wzajemnych pretensji i oskarżeń. Rozwodzimy się. Żałuję, że nie posłuchałam Rodziców...

Zatytułowałaś temat "Facet nie podoba się rodzicom, chcą nas rozdzielić." Po czym sama doszłaś do wniosku, że może to rozdzielenie to nie taki głupi pomysł ;) Jednak rozumiem, że Ci na nim zależy. Zdarza się - kobiety mają tendencję do malowania sobie klapek na oczach w ramach codziennego make-up'u. Uświadom mu na początek, że w porównaniu do swoich rówieśników wypada co najmniej niekorzystnie.

ja po prostu nie widzę już dalej w tym wszystkim sensu. bo nie moze byc tak ze przez caly czas bedziemy sie klocic bo mamy rozne cele i rozne zdania, prawda? albo mamy podobny tok myślenia i postrzegania świata albo dowidzenia

Tak, bardzo ważne jest ustalenie celu, określenie się. Nauczyłam tego mojego, żeby robić sobie plan małych kroczków, tak na początek ;) Byłam na pierwszym roku studiów i podjęliśmy decyzję o wspólnym mieszkaniu. Jednak miejsce, w którym mieliśmy zamieszkać wymagało remontu (w tym pokoju nikt wcześniej nie mieszkał). Więc zaplanowaliśmy sobie - znalezienie lepiej płatnej pracy (tu chodziło u niego, ja dorabiałam na sto milion różnych innych sposobów) - czas: pół roku. Kolejne pół to powolny remont pomieszczeń, aż do wspólnego mieszkania. itd :)

ten temat założylam dlatego bo mój facet chciał mi uświadomić, że tylko ja mam takie dzikie postrzeganie świata, że nie walcze w życiu o swoje, że rodzice mną kierują, że zabierają mi młodość. Chciałam poznać zdanie innych. I okazuje się że mają podobne do mojego, jak zazwyczaj bywa.. Dla niego pracowanie zamiast spedzanie razem czasu to strata, a dla mnie rosnąca nadzieja, możliwosć że można pozwolić sobie w życiu na coś więcej.

Podstawowe pytanie, jakie powinnaś mu zadać, to takie, czy jest o co walczyć. Zapewne odpowie, że o Twoją wolność do podejmowania decyzji, a w domyśle do noclegów. Należy więc uświadomić delikwentowi, że taka wojna z rodzicami odbije się nieuchronnie na Twojej już i tak niewesołej relacji z nimi. I aby toczyć taką walkę musi znaleźć się totalnie konkretny powód. Wasz związek może być takim powodem - owszem - ale dopiero po ewolucji w dojrzały związek z dorosłym mężczyzną. Takim, który będzie wsparciem. Takim, o którym wiesz, że jeśli rodzice naprawdę wyrzuciliby Cię z domu, będzie w stanie pomóc Ci stanąć na nogi i starałby się, jak umiał, żeby wam jakoś zapewnić byt.