Spotykam się z facetem który nie jest w moim typie. Muszę, bo nikt mnie nie chce

Z charakteru b.go lubie,z wyglądu nie jest w moim typie niestety. Ale spotykamy sie, poznalalm jego znajomych i chyba będziemy razem. Innego wyboru niue mam bo nikt mnie nie chce, a mam juz 23 lata !! i ciągle sama :( zawsze bez kolezanek,bez nikogo. Marzylam o moim ideale, ale takim ja sie nie podobam. Trudno sie mowi

a jak trzeba bedzie seks uprawiac to co wtedy? :(

wiesz co, niedawno usłyszalam słowa: Nie bierz tego, co daje ci zycie, bierz to, co ty chcesz! I chyba jest w tym trochę prawdy. Jesteś jeszcze młoda, a życie masz tylko jedno, nie ma powodu żebyś marnowała je na bycie z kimś, jeśli cie to unieszczęśliwi.

23 lata??? o Boże, to już tylko dwa lata do emerytury, to faktycznie bierz się za niego bo będziesz sama aż do śmierci :D skąd Ty sie laska urwałaś?

sobie marzyć o ideale - wysokim - przystojnym - bogatym - zaradnym - dobrze zbudowanym - świetnie ubranym - wiernym - prawiczkiem - starszym o 5 lat - brunecie i ciemną karnacją

czułym romantycznym z poczuciem humoru:D

- zrównoważonym - z samochodem/mieszkaniem własnościowym i spłaconym - który będzie jej przynosił codzennie kwiatki - słuchającego lady gagi - puszczający ją z psiapsiółkami na disco

takiego to na pewno nie zdąży już znaleźć, przecież ma już 23 lata :D

zaden nie chce uprawiac ze mna sexu analnego :/ a to moj fetysz

a czujesz sie w porzadku w stosunku do tego faceta nie informujac go, ze jestes z nim z braku laku i tak naprawde niezbyt ci sie podoba?

Mnie też nikt nie chce - zakochuję się zwykle w szczęśliwie żonatych albo przynajmniej zajętych facetach. Samotoność bardzo mi doskwiera, ale nie mogłabym być z kimś, kto mi się nie podoba. To jest nie fair wobec tej osoby i wobec samej siebie. Brutalnie rzecz ujmując - lepiej być samą niż z byle kim.

ja wyszłam za mąż za faceta nie w moim typie.... To przez wstręt do przystojniaków...Były był przystojny i co z tego miałam? Zdrady, brak szacunku, olewanie, nawet bicie... Nawet dziecko nic nie zmieniło...Teraz jest inaczej...Mąż nie jest ładny, ale jest dla nas bardzo dobry.

Ja nie potrafiłam być z kimś kto wizualnie mi się nie podobał. Był świetnym facetem, bardzo inteligentnym, ale nie potrafiłam sobie wyobrazić fizycznej bliskości z nim. To nie tak,że w grę wchodzi tylko super przystojniak, ale tak to już jest, że albo ktoś Ci się podoba, albo nie. Poznałam ostatnio kogoś kto imponuje mi swoją inteligencją a na dodatek pociąga mnie fizycznie ( nie jest tam jakoś super przystojny, ale coś mi się w nim podoba), ale nie sprawia wrażenia zainteresowanego, a ja pierwszego kroku na pewno nie zrobię;/

usunęli posta hahah czyli powtarzam - przystojni to zazwyczaj męskie dz...i :D

Ja spotykam się z facetem nie w moim typie. Ale on nie jest brzydki, podobają mi się jego rysy twarzy, tylko wolałabym blondyna a on jest brunetem. Wcześniej byłam z takimi w moim typie, to tylko mnie wykorzystywali i zostawiali, więc jak facet jest dobry to go nie odrzucę. Naprawdę, w przypadku facetów wystarczy tylko w miarę dobrze wyglądać i nie być ch*jem i się dziewczynę znajdzie. Zwłaszcza takie dziewczyny po przejściach doceniają dobrych facetów. Niestety, nie ma co gonić za ideałem, zwłaszcza jak się jest po trzydziestce.