Doszłam do wniosku, że nie lubię swojego dziecka i żałuję że urodziłam...

jesteś głupia to a postu wyżej. Bez komentarza

Nie czytalam pozostalych wpisow... Czy dzieko bylo juz diagnozowane przez pedagoga? Jesli nie , zglos sie do poroadni pedagogicznej w swoim miescie, tam cie dalej pokieruja. Zrobia podstawowe badania.. Moze dziecko ma ADHD, a moze wy popelniliscie jakis blad wychowawczy jako rodzice? Polecam skorzystac z rad specjalisty. Jest potrzebna pomoc nie tylko dziekcu, ale takze i rodzicom.

co za niedojeby jesteście srajcie się dalej nad tymi dziećmi w dupie tom mam ja dzieći nie znosdze i będę ją popierać a wy zachowujecie się jakby mu mały leb urwała.... nie kocha go nie ma z nim więzi jej mąż też zapewne oddaj dziadkom albo zastanówcie się nad adopcją dla niego i tyle

Syn był u psychologa dziecięcego z przedszkola który stwierdził ze to nie choroba a zwykła...przekuratność, charakterność. Powiedział że w przypadku zaburzeń typu adhd dziecko wiele rzeczy robi nieświadomie a syn psoci z pełną świadomością bo wie że tym doprowadzi do złości nas, przedszkolankę itd.

zrozum to tepa szmato, ze tak dlugo jak ty i twoj mezus bedziecie wasze dziecko nie lubic tak dlugo ono bedzie sie tak zachowywac!!!!!! TRUDNO TO ZROZUMIEC????

Ok, ADHD podalam jako przyklad, ale jest wiele innych zaburzen. Czytasz literature na temat wychowania dzieci? Moze tam znajdziesz jakies wskazowki? Moze dzieko ma za malo dyscypliny,a wam rodzicom brakuje stanowczości w wychowaniu? Czy zastanawialas sie po kim dzieko moglo odziedziczyc taki krnąbrny charakter, moze to wina genow?

Do autorki- jestes pierdolnieta idz ty sie leczyc i wez meza ze soba jak mozna niekochac wlasnego dziecka moze ma adhd im szybcie to sprawdzisz tym lepiej dla wszystkich. A jesli jego od poczatku nie kochalas to trzebabylo zostawic w szpitalu i by mialo teraz lepiej a tak musi zyc z niedorobiona matka i ojcem! Gdybym stala obok ciebie to tak bym ci gebe obila ze szkoda slow!

U nas w rodzinie żadnych takich diabłów nie ma, wszystkie dzieci grzeczne, spokojne, wychwalone przez ludzi z rodziny i otoczenia bez względu na płeć.... Przykro mi jest bardzo bo przez syna jesteśmy praktycznie wykluczeni ze wszytskich spotkań rodzinnych przez jego zachowanie. Wydaję mi się że dyscyplinę ma... Zawsze staram się mu wszystko najpierw tłumaczyć, wyjaśniać, przecież to już duże dziecko i rozumie co się do niego mówi.. Jak coś przeskrobie to stosuję kary ale on nie bardzo się tym przejmuję. Próbowałam już go nawet przekupić za dobre zachowanie ale też to na nic... Do mnie to tylko się śmieje, ale z mężem to np, dyskutuję jak coś psoci. Boję się, że kiedyś sobie coś sam zrobi, coś na siebie zwali czy wpadnie pod samochód... Widzę i nie tylko ja że ma satysfakcję z tego że coś złego robi. Czasami przyjdzie do mnie i mnie np. szczpypie albo bije to się pyta czy boli, jak odpowiadam, ze tak to on mówi że dobrze ze mnie boli i się śmieje...Jestem już zdesperowana. Rodzina ani znaomi nie chcą mieć z nami kontaktu, z mężem non stop kłótnie...

moze ma adhd?

a dlaczego nie stusujesz jakis kar za złe zachowanie ? nie pomagaja słowa, tłumaczenia to wierz mi, ze pomoga kary stosowne do wieku

jak czytam te wypowiedzi to mi słabo..............Boże co za ludzie........Wiele razy słyszę, że dziecko jest niegrzeczne, mam koleżankę z podobnym problemem wychowawczym, ale ma wspierającego mężą który umie sobie ze swoim synem poradzić. Zapisał go na zajęcia sportowe, dziecko szaleje tam ile może a potem pada jak mucha ze zmęczenia. Tutaj faktycznie dziecko nie ma wsparcia żadnego od własnego ojca, a matka jest zmordowana i wyczerpana. jednak to nie tłumaczy, żeby nie lubić własnego dziecka. dziecku trzeba pomagać a nie zwalać winę, że jest chore???? A niby po kim???? Bo nikt go nie podrzucił, kobieto trzymałaś go we własnym łonie pod sercem a teraz żałujesz że go urodziłaś???? Dziecko czuje, czy jest kochane czy nie. Sama jestem mamą i wiem coś na ten temat. Ja mam córkę, ale codziennie mówię jej, że ja kocham, bo sama nawet się pyta. I ciągle chce, żebym ją przytulała. Myślę, że bicie dziecka 4 letniego nic nie pomoże, nawet nie wiem jak można o tym pomyśleć!!!!!!!!!! Jest tyle ośrodków i specjalistów w tych czasach, że można wiele zrobić, tylko trzeba chcieć i kochać własne dziecko!!!!!!!!!!!! Okazywać mu czułość przede wszystkim, jak można być takimi rodzicami - tatuś ma w dupie a matka chce oddać własne dziecko i dziecko ma być normalne?????????? Help!

autorko moze zatrudnij kogos w rodzaju "superniani", kogos kto sie dobrze i fachowo zna na wychowaniu dzieci, kto da wam cenne i madre rady jakie kary stosowac za zle zachowanie... charakter dziecka charakterem, ale nie mozna zwalic na niego calej winy! po twoich wypowiedziach widac ze robisz mnostwo bledow, przede wszystkim to ze glosno potrafisz powiedziec ze go nie kochasz i nie lubisz... patologia normalnie

moj syn w wieku 4 lat tez byl niezlym urwisem (nie do tego stopnia) moja ciezka praca sprawila ze teraz kiedy ma 5 lat, jestem z niego bardzo dumna, potrafi mnie sluchac, juz w wiekszosci wie co mu wolno a co nie, reaguje na moje zakazy, mozemy sobie fajnie porozmawiac, posmiac sie... ale to trzeba bylo duzo cierpliwosci, dyscypliny, a przede wszystkim okazania milosci i czulosci

Ależ się polskie mamuśki poirytowały! Zamiast w dziecku szukać problemu, bo problem tkwi w dziecku, to nadają na matkę jak gęsi w rzadku, jedna za drugą. A rozumiecie to że jeśli mały robi to z premedytacją, to znaczy że rozumie i jest za to odpowiedzialny? To jest wyłącznie jego wina a nie matki co koło niego ledwo zipie biedna kobicina. Ale w Polsce nie ma mowy żeby na " maluszka" coś powiedzieć, bo maluszki to przecież takie słodkie, niewinne.

polska to kraj zyebanych matek polek, maciora moze wszystko zniesc, moze nawet zdechnac ale bachor numer jeden zawsze i wszedzie zal mi tego plebsu

niedorzeczność, 4 latek wszystko rozumie tak??? Co za brednie!!! Biedna Matka??? Oj Biedna??? To najlepiej oddać dziecko? A może do Wisły wrzucić, po co się męczyć!!!!!!!

wy dwie ostatnie... same bylyscie kiedys dziecmi - to chyba powinnyscie wiedziec ze czlowiekowi w tym wieku nalezy sie jakas "ochrona" a zreszta nie lubie z takimi dyskutowac, bedziecie mialy swoje dzieci to wtedy mozecie sie wypowiadac

Tu sa 2 niezależne trochę sprawy: niechęc matki do dziecka i niesforne dziecko. Co do tego drugiego, to sa takie typy, niestety, że czy prosisz czy grozisz, to i tak będa z nim problemy. Jeśli chodzi o stosunek matki do dziecka.... wydaje mi się, ze tak bywa, nawet czesciej niż myslimy. to tak jak z doroslymi ludzmi - jednych lubimy, innych nie. I nie maja tu znaczenia więzy krwi - rodzeństwo czesto tez sie nie lubi. współczuję i rodzicom, i dziecku .

masakra urodzila diabla, i nic dziwnego ze z nim nie wtrzymuje... ale oczywiscie glupie baby z kafeteri bedą bronic dziecka bo nigdy go na oczy nie widzialy i nie poznaly trudu matki. tepe cipska babsztyle..........

ja obstawiam że dziecko może mieć chorobę psychiczną, sąsiadka ma 6 letnie dziecko które już jest leczone na schizofrenię, dziecko leży w szpitalu psychiatrycznym. i też to taki ciort mały który wiecznie wszystko psuł, wszystkich bił i nikogo nie słuchał.

czego wymagac od macior ktore mysla wylacznie cipami a'la wiadro?

Piszesz, że go nie kochasz, nie lubisz, a chwilę później piszesz, że się boisz, że coś mu spadnie na głowe albo wpadnie pod samochód... Lekki pqradoks, nie uważasz? Dopóki z mężem nie macie uczuć do SWOJEGO syna, to żadna dyscyplina Wam nie pomoże. Na moje oko, to Ty jesteś pod naciskiem męża.

albo ja jestem zbyt uczuciowo wychowana albo ten swiat schodzi na psy... jak mozna nie kochac wlasnego dziecka - tego nigdy nie zrozumiem mam na mysli relacje kobieta-dziecko

chuj mnie obchodzą twoje problemu, niedojdo życiowa! trzeba było usunąć :D

Morticia Everdark szkoda ze twoja matka tez myslala cipa a'la wiadro i urodzila cos takiego jak ty

pestycyda - zgadzam sie z toba tez to zauwalylam, ze niby nie kocha a jednak sie martwi

tutaj powinny wypowiadać się tylko i wyłącznie matki, bo faktycznie ten kto nie ma dzieci nic nie zrozumie........Współczuję matce bardzo, ale dziecko moim zdaniem też jest bardzo poszkodowane. Bo nie żyjemy w zacofanym kraju, mamy wielu specjalistów i wiem jedno, że nie wolno się poddawać w takich sytuacjach. Na jednym psychologu się nie kończy. Jak tu mówić o wychowaniu skoro brakuje podstawowych uczuć i miłości własnych rodziców!!!!!!!!!!!!!! Gdzie ojciec powinien w tym wszystkim biernie uczestniczyć, a podkula ogon i ucieka??? Bo łatwo sobie zrobić dziecko a potem po prostu się go wyrzec, bo jest nie takie jakbyśmy tego chcieli???? dziecko jest dobrym obserwatorem i widzi co się dookoła niego dzieje. Jak nie ma miłości to jakie ma być???

PROWO

"pestycyda" Nie masz racji, można dziecka nie lubić i nie kochać ale pomimo to martwić się o nie. Mam 13 latka, jest on moim jedynym problemem na świecie.Jest złośliwy, pyskaty, kradnie pieniądze, pali, potrafi się upić, bije kolegów, dokucza słabszym!!!! A pomimo to boję się o niego!!!

Łatwo Wam mówić... Wy macie mężów którzy Was wyręczają we wszystkim, całe drużyny babek, dziadków, cioć którzy na pstryknięcie palcami śpieszą Wam z pomocą i radą... Macie spokojne, grzeczne dzieci które nie musicie co tydzień wyciągać z pod jakiegoś samochodu i nie słyszycie że dziecko by się ucieszyło jakbyście umarli... Z miłą chęcią się zamienię, naprawdę. Bo ja mogę się mylić, nie wątpie. Ale jak wytłumaczyć to, że taką samą opinię mają wszyscy którzy nasze dziecko znają?