bronię się przed romansem z żonatym

ale wiem już jakim jest draniem więc nie dam się nabrać na jego słówka x ale zobaczysz, on sie zmienil :-)

haha jasne :p przemyślał wszystko i chce być ze mną :p

Ja z Panem żonatym nie widziałam się od stycznia. Mijam go czasami na ulicy. Miałam podobną sytuację do Ciebie Kinga, nagle cała rozstrzęsiona, a nogi tak miękkie, że ledwo sprzęgło wcisnęłam :D Ja przyznaję, że jestem słaba, w ostatnim sms pisał, że jak tylko znajdę czas fajnie by było się spotkać. Życzenia na święta też dostałam. Całe szczęście, że nie odpisałam. Zawsze Szczery jak uważasz, czy to co "łączyło" żonatego i kochankę można zamienić w czysto przyjacielskie spotkania? Bez seksu, chemii itp?

czy to co "łączyło" żonatego i kochankę można zamienić w czysto przyjacielskie spotkania? x przeciez znasz odpowiedz, ale skoro lubisz sie oszukiwac, to pewnie, ze mozna:-)

Wg mnie nie ma na to szans..prędzej czy później i tak wylądują w łóżku :)

czerwone usta kochanki Po jaką cholerę ci przyjaźń z byłym kochankiem? Nie mieszkasz na bezludnej wyspie.

Wiecie co? Chyba sobie trochę schlebiałam :p Niepotrzebnie bałam się, że jak wróci, będzie szukał kontaktu i zachowywał się jak gdyby nigdy nic.. Już drugi dzień i cisza! :) ufffff

U mnie to samo-cisza. Może w końcu uda mi się wyleczyć z tego fatalnego zauroczenia..

U mnie niestety zaczynają się podchody... Nie mogę spokojnie przejść, bo czuje jak się gapi...On na serio myślał, że mu się rzucę na szyję? :| Dwa razy puścił mi sygnał na telefon..Boże zagrania jak w podstawówce :x

...to życzę wytrwałości bo dopiero się zaczyna...coś czuję że nie da Ci spokoju....najlepiej by było jakbys pokazywała się z innym facetem...pewnie odczepiłby się od Cibie i znalazł kolejny obiekt do ściemniania...:)ciężko bedzie ale to juz Twój wbór...tylko przypomnij sobie jak cierpiałaś jak cię olał...

Pamiętam doskonale i nie mam zamiaru ulegać...co najwyżej mogę mu odpowiedzieć "cześć" na ulicy...nic więcej. Mam nadzieję, że odpuści jak będzie widział, że mam go gdzieś

Ignoruj gnoja. Szkoda na niego czasu. Lepiej przeznaczyć go na jakieś przyjemności :-)

Cześć. Widzę, że u Was można znaleźć dużo wsparcia. Poznałam go 2 lata temu. On 40 letni, czarujący, z poczuciem humoru. Ja wtedy (teraz pewnie i też) naiwna, młoda dziewczyna. Dzieli nas 20 lat różnicy. Na początku było wspaniale. Z początkiem tego roku zaczęło się psuć. Widzieliśmy się zaledwie raz. Po długim milczeniu napisałam do niego. Cisza. Chodzę załamana, nie odpisuje mi od kilku dni. Nie wiem co robić.. Pewnie to znaczy, że już nie chce mnie znać.. Tak bardzo potrzebuję ukojenia.

Z tego co widzę taki jest właśnie schemat... Na początku sielanka, człowiek czuje się jakby spotkał miłość swojego życia, fakt w niesprzyjających okolicznościach, ale jednak.. Na końcu i tak wygrywa żona. Po co facetowi smród rozwodu, kłótnie.. Miał co chciał przez chwilę, później wraca na stare śmieci..

Tak. Tylko nie wiem co teraz powinnam zrobić.. Jak zacząć żyć i nie szukać kontaktu, bo spotkać go to nie wyczyn jakbym chciała. Ale chcę na nowo uwierzyć, na nowo zacząć żyć.. Jest strasznie ciężko.. Macie jakąś radę..?

Cóż, w moim przypadku jak pewnie wiesz, było prościej, bo wyjechał..nie widziałam go 5msc i w tym czasie dużo zrozumiałam. Przede wszystkim, że popełniłam błąd. Podleczyłam się, ale teraz znów go widuję i nie powiem, że jest mi to obojętne. Coś jednak zostało, ale wiem, że już nie ulegnę. Na początku będzie Ci ciężko, ale z czasem, jeżeli mocno się w sobie zepniesz i nie będziesz szukała z nim kontaktu, zrozumiesz jaka to szuja. Z tego da się wyjść, ale najperw trzeba się przed sobą przyznać, że byłyśmy tylko zabawkami, urozmaiceniem a nie miłością którą "spotkali zbyt późno" (ulubiony tekst "mojego"). Czas. Będzie coraz lepiej, zobaczysz :)

ja "mojego" widuje ostatnio bardzo czesto-oczywiscie z rodzinką na ulicy;) i im częsciej go widze tym coraz mniej mi sie podoba:P dziwne:P

popieram slowa Kingii " najperw trzeba się przed sobą przyznać, że byłyśmy tylko zabawkami, urozmaiceniem a nie miłością którą "spotkali zbyt późno"- tez tak mialam,ideał,milosc mojego zycia...a teraz coraz wiecej widze w nim wad...i nie wierze w jego "milosc":)

Ooo kurczę, wyobrażam sobie, że taki obrazek szczęśliwej rodzinki może skutecznie wyleczyć... :X

kinga zgadza sie :) ale nie jest źle,serio..tym bardziej, że jego żonka to typowa kura domowa...a ja mloda,atrakcyjna blodnynka:)

Macie rację, mam nadzieję, że w chwili załamania mogę tu zajrzeć i dostanę porządnego kopniaka jak będę kombinować. Chociaż numer skasowałam, żeby nie poniżać się i nie błagaćć o spotkanie. Ja wiem, że to kobieciarz i ja nie byłam wyjątkiem. Ma możliwość podrywania młodych dup. Widocznie co nowsze to lepsze, a ja już jestem "zużyta". Ale jestem zła na siebie i tego drania. Choć sentyment strasznie. A to tylko parę dni minęło o przekonania, że to koniec, bo żyłam do tej pory nadzieją, że się spotkamy. Zresztą tak mówił...

Tak mówił na odwal się... Nie zużyta a zaliczona :p przykre, ale prawdziwe... Oj ja też kasowałam jego numer wiele razy, ale miałam zapisany w kalendarzu i w ciężkich chwilach wracał do mojej komórki :p Trzeba naprawdę niezłego samozaparcia, żeby się nie złamać.

wiem.. w końcu jestem młoda, powinnam się cieszyć życiem, a nie przejmować starym pierdzielem.. co za szuje. trzymajcie kciuki za mnie.

Dokładnie! Taka różnica wieku..pomyśl sama. Za kilka lat on będzie siedzącym na fotelu starszym panem, a Ty? Zanudziłabyś się na śmierć :)

to chyba nie TYTY tyty? pojebało się? kocham Cię proszę, Pani Guran_walker robimy je? rozkaz to rozkaz }'pl_I J_}*I? robimy je? proszę, Pani C H U J c h u j 998

On dalej milczy. Z dnia na dzień jest coraz lepiej. Boję się tylko, że kiedy będzie już naprawdę dobrze, on to wszystko zniszczy. A jak u Ciebie, Kinga?

u mnie, przyznam sie szczerze, masakra... coraz częściej go widuję w przelocie...rozsądek każe nie pakować się znowu w to bagno, a serce co innego.... Dziś znów wraca do domu na długi weekend...złapałam się na tym, że już zaczynam tęsknić...zwariuje. To nie jest jednak takie proste....

trzymam kicuki za Was dziewczyny...a ja mimo że nie widziałam Go już 5 miesięcy - bo zmienił pracę a mieszka za miastem to i tak nadal o nim myślę...jak tu zapomnieć...a Ty Kingo podziwiam - widujesz go na ulicy i jak tu zapomnieć...powodzenia dla wszystkich wytrwałych zranionych kobietek POZDRAWIAM!!

Kinga, a on Ciebie też widzi? Nic się nie odzywa? Kurczę.. Co za głąby.

No jasne, że widzi... Coś tam próbuje nawet zagadać czasem, jakieś głupie podchody.. Wiem jedno, że gdyby mu zależało zachowałby się jak facet a nie bawił się jak jakiś nastolatek w puszczanie sygnałów na koma itd... Jest ciężko. Mimo wszystko coś tam zostało... :(