nerwica lękowa pomóżcie

tak wczoraj słuchałam tego wcześniejszego i tam mówił że właśnie brak miłości itp. ale ja raczej miałam normalne dzieciństwo rodziców itp wręcz mogę powiedzieć że chętnie cofnęłabym sie do tego okresu

Przez nerwicę lekową kolega na ćwiczeniach zaczął minimalnie później się śmiać ze śmieszniej sytuacji wyszedł na idiotę

nerwica w ataku to juz przesad,a ile masz lat,wszyscy tak mówia ,bo wyparte to co złe

pisałam w rozpoczeciu wątku mam 28 lat, a jakie to ma znaczenie w tym przypadku?

Takie ma znaczenie,ze kazdy człowiek to jakby zbiornik w którym chowa swoje negatywne emocje,im wiecej ich mamy w sobie tym szybciej nastepuje ich eksplozja na zewnatrz,nerwica to taki wetyl bezpieczenstwa,jak jest juz pełne naczynie ,natepuje ich uwalnianie na zewnatrz w postaci objawów fizycznych jak i psychicznych,nerwica tez zapobiega przed choroba psychiczna,wiec jest bardzo wazna

ja zawsze mialam miano "aspoleczna" w mojej rodzinie...zawsze bylam "inna", "nieprzystosowana", "wyalienowana", w ich mniemaniu uwazalam sie za "lepsza" dlatego sukcesywnie sprowadzali mnie na ziemie, w moim zas "mniemaniu" sprowadzali mnie do parteru, kopiac, krzyczac, milczac-calymi tygodniami...wybralam zle studia, zlego partnera...od zawsze mam problemy z pieprzonym telefonem, na sama mysl o rozmowie telefonicznej mnie mdli (z kims obcym),o sprawach zaleglych, nawet nie mysle, bo zbyt mnie przerazaja...mam 27 lat i martwie sie, ze jak mama wejdzie do mnie to kazda niedomyta, niedopracowana rzecz zauwazy i mi wytknie...boje sie jezdzic autem mimo, ze robie to dobrze...czasem w trakcie jazdy mysle, co moze myslec kierowca jadacy za mna...zawsze negatywnie, nigdy pozytywnie...ze nie zrobilam, ze nie ryzykuje, ze jade za wolno, za szybko...jestem za chuda, za gruba, za ladna, za brzytka...zgubilam siebie w tym calym majdanie...myslalam, ze zniszczylam bulimie, ze poradzilam sobie z nia, a tu chodzi o cos wiecej, to tylko jedne oblicze, z calego tego "czegos" co mnie obezwladnia...i wcale sobie z tym nie poradzilam...musze isc do terapeuty, ale dobrego, sprawdzonego, przed ktorym nie bede musiala znowu udowadniac, ze jestem wazna, ze to co mi dolega jest wazne, a nie moje urojenie...takich malo...nie poradze sobie z kolejnym ignorowaniem, bo czasami sama mysle, ze to ja wyolbrzymiam

jak samopoczucie?

dobrze w sumie, w nocy miałam koszmarny sen i obudziło mnie zamieranie serca czy to możliwe że stres może nas budzić? uspokoiłam się i zasnęłam w miarę szybko w porównaniu do kilkugodzinnych ataków, a jak pozostali się czują? zalękniona i inni

znalazłam na chomikuj fajną książkę polecam ściągnijcie sobie jak przeczytałam oczywiście po troszeczku czytam "Strach i paniczny lęk" Roger Baker to taka terapia naprawdę warto ja będę czytała. Pozdrawiam

ja też w nocy często się budzę, tylko że mi z kolei szybko bije serce.. Ja już tyle książek przeczytałam.. wydaję mi się że tyle wiem a nie umiem tego zrealizować

meeggi88,bo ksiazka to tylko teoria,a zycie to nie jebajka:)

tak niestety macie rację że nawet terapie, leki czy inne nie dadzą 100 % wyleczenia no chyba że kiedyś do tych wszystkich objawów da sie przyzwyczaić i same uciekną

ja tylko ciągle się zastanawiam czy kiedykolwiek jeszcze będę normalnie żyła tak jak wcześniej...

meeggi88,mozesz,mozesz to wszystko zalezy tylko i wyłacznie od Ciebie

meeggi88,ale nie tak jak wczesniej,bo to wczesniej było chore,dzis masz tego efekt,bedziesz zyła na nowo inaczej ale zdrowo

ja w ogóle nie czuję, żeby to zależało ode mnie i tu jest właśnie problem :(

a myslicie ze brak pracy, ciagly brak kasy.Moga nasilac objawy nerwicy?

tak, napewno to może nasilić objawy. Ja mam pieniądze a i tak mnie męczy to holerstwo.

ale co nie takj dzieje sie w twoim zyciu ze mam te nerwy?

nie mam pojęcia. Teraz mam życie poukładane narzeczonego mam i jest dobrze. Kiedyś niestety śmierć taty, mama ciężko chora do dzisiaj zresztą i niedawno zmarła mi siostra (miała niewiele ponad 30 lat)

meeggi88,tu trzeba sięgnac do wieku 5l ,bo tam leza głowne przyczyny problemów nerwicowych

tak ja to wiem. Teraz jest wszystko dobrze, ale kiedyś tak nie było niestety...

aztak wczesnie. ja dopiero pamietam od 6-7 roku zycia. pamietam ojca alkoholika.Kotry przychodzil pijany i zawsze mi i siostrze kupowac kredki i kolorowanki. rozbity talerz z zupa o kuchenke gazowa. wypadek rozdciow- ojciec pojechal pijany po mame do pracy i mieli wypadek, koziolkowali. Mialam z nimi jechac ale nie pojechalam. pijany ojciec co wlaczyc czajnik i usnal , i o maly wlos nie spalil mieszkania.Mama byla w pracy wrocila pozniej a my z siostra zgubilysmy klucz w krzakach ale po dlugich poszukiwaniach znalazlysmy. To pamietam.

ja mam niestety podobny obraz dzieciństwa.Rodzice nawet nie zdawali sobie sprawy jaką krzywdę nam wyrządzają.

pozniej bylo tak samo.Ciagle klonie, ojciec pijany. Ojciec nas bil.

mój mnie nie bił, ale był alkoholikiem, mama zresztą też...

asssasasasasaas a Ty jakie masz objawy nerwicy? i ile masz lat?

ja tez mam nerwice lekowa ale jej nie lecze, bo boje sie ze i tak to nic nie da. jest lepiej. potrafie opanowac atak. nie mam leku przed wyjsciem z domu. zazwyczaj atak dopada mnie jak np siedze ze znajomymi czy cos, ale nie boje sie wychodzic i ciagle mam ochote na rozne wyjscia. czasem sie to pojawia czasem nie. czasem jest spokoj przez pare dobrych tygodni a czasem prawie codziennie. najgorzej po takim przestoju. Kołatanie serca, wrazenie ze zaraz cos mi sie stanie jest najgorsze. Lęk o swoje zycie. Najgorzej bylo gdzieś w sierpniu. siedze w pracy i nagle czuje ze gorzej mi sie robi, ni to słabo ni to jakoś tak, od razu lęk, dreszcze, czasem różne dzwięki potęgowały lęk. wrażenie jakby kręciło się w głowie. popłakałam się i przeszło. przez następne dni lęk przed lękiem.. najgorsze co może być. dużo myśli i układanie sobie że to tylko wróciła nerwica, że to nerwica i nic mi nie jest. zaczęło ustępować.. teraz jest dobrze. czasem czuje że coś mi się lekko dzieje wiem, że to tylko nerwica chce mnie ogarnąć. nie pozwalam. atak się nie rowzwija, pomaga łyk wody. mogę o tym mowić i atak, lęk nie pojawiają się. staram się sobie to wszystko tłumaczyć. nie chce brać leków. mam dopiero 24 lata.

u mnie w domu też kiepsko. wieczne kłótnie. mama alkoholiczka, ciągły stres.

ciekawskabardzo nie chce cię straszyć, ale u mnie na początku też pojawiały się raz na jakiś czas ataki, ale normalnie wychodziłam z domu i jeździłam do szkoły ale to kwestia czasu. Po jakimś czasie zaczęło się na dobre, najpierw coraz gorzej nawet w domu a potem to już nigdzie nie wychodziłam. Gdyby nie leki to nie wiem co by się ze mną stało uwierz mi.