Czy wolne kobiety po 30-tce maja jeszcze szanse na milosc?

"i wolą szukać normalnej młodszej" a rówieśniczka albo młodsza rok czy dwa nie może być normalna? Poza tym duża część samotnych kobiet ok 30stki to wcale nie takie które przebierały i miały wysokie wymagania albo takie które szalały z bad boyami. Najczęsciej przyczyną samotności jest brak okazji żeby kogoś poznać. Ja miałam na studiach prawie same kobiety, tak samo w pracy, na kursach, w pubach. Wcale nie wybrzydzałam, nie przebierałam bo po prostu nie miałam w kim. I nie skreślałam nikogo bo ma parę cm za mało.

Wlasnie. Albo w mlodosci mialo sie kompleksy na punkcie wygladu, za siebie wzielo sie pare lat za pozno i juz wystarczajacy powod na bycie samotna.

tak tak wmawiaj sobie nie nam. Najpierw latacie za bad boyami a później nagle 30 macie

Ja nie latałam za bad boyami. Po tym jak skonczyl sie mój związek długo nie moglam się pozbierać. Potem nie mogłam nikogo poznać, wszędzie same kobiety, czy w pracy, czy na rożnych kursach, totalna lipa :( Potem zaczełam próbować przez internet, też porażka :( I nagle jak grom z jasnego nieba - zakochałam się, postanowiłam mimo wcześniejszych złych doświadczeń zaufać i co? Dostałam po dooopie :( Koleś mnie zostawił (teraz żałuje, niby chce wrócić), ale tak się zawiodłam, że nie jestem w stanie mu znowu zaufać. Po nim byłam na kilku randkach, ale też nic :( Mam 30 lat i czuję, że wszystko co dobre już za mną, a teraz równia pochyła w dół :((((( A jak jeszcze czytam komentarze, że po 30 kobiety są do niczego, że wybrzydzają i że moi rówieśnicy wolą tylko i wyłącznie młodsze, to już w ogóle można się załamać :(

mając 20 lat latacie za facetami ok 30 a teraz mając 30 wasi rówieśnicy wolą normalne młodsze. miałyście swój czas.

Proszę nie generalizować. Ja za nikim nie latałam, była w związku, który nie wyszedł i długo się nie mogłam pozbierać. Twoim zdaniem już jestem do odstrzału tak?

Atrakcyjna kobieta ma powodzenie w każdym wieku.

No tak, to pewnie jestem nieatrakcyjna, więc też do odstrzału. :/

4everalone No tak, to pewnie jestem nieatrakcyjna, więc też do odstrzału. :/ x Przecież wiesz jaka jesteś,jeśli coś ci nie odpowiada,zmieniasz to.Nie wierzę,żeby było tak źle,wszystko zależy od nastawienia i własnego poczucia wartości.

Najlepiej to pogodzic się z tym, że Ci wartościowi i fajni są juz zajęci, a po 30 tce, to juz po ptokach. Brutalne, ale prawdziwe. Sama jestem po 30tce i co? całą swoją młodość byłam w związku, nie chodziłąm na randki i efekt taki,ze odnaleźć sie nie mogę, pomimo atrakcyjności, która idzie w parze z rozumem:)

Ale ja nie chce pogodzić się z tym, że zawsze będę sama. Takie życie jest do bani - dla mnie, bo pewnie są osoby, które jakoś w takiej rzeczywistości się umieją odnaleźć. Nastawienie zawsze miałam optymistyczne, ale po tylu ciosach już po prostu mam najzwyczajniej w świecie dość :( Jak tu się cieszyć z życia, kiedy wszyscy znajomi sparowani spędzają fajny weekend właśnie, a ja sama jak palec :( Taka gorycz przeze mnie teraz przemawia.

Nie pitol głupot:) Ja jestem wesołą osobą i żeby nie byc sfrustrowana, wcale nie potrzebuję faceta:)

Ja sobie doskonale radzę bez faceta. Ale miło by się było do kogoś przytulić wieczorem, nie? Nic nie poradzę, że czegos takiego mi potrzeba.

Ja sobie doskonale radzę bez faceta. Ale miło by się było do kogoś przytulić wieczorem, nie? Nic nie poradzę, że czegos takiego mi potrzeba.

Niestety, kobieta po 30. zawsze przegra z mlodszymi. Facet zamożny, o wysokiej pozycji społecznej bez problemu znajdzie sobie kobiete o 10, 15 a nawet 20 lat młodszą. Oczywiście, dużo jest wolnych facetów 30-letnich, ale najczęściej to albo kobieciarze albo nieudacznicy z niskim wykształceniem i zarobkami, albo w ogóle bezrobotni. Kobieta wykształcona z dobrą pracą z takim się nie zwiąże.

J nigdzie nie napisałam,że tego nie potrzebuję, aczkolwiek chcesz się na siłe wiązać z kimś przypadkowym? chyba nie, więc trudno głowy sobie nie oderwę

Nie na siłę i też sobie nie oderwę. Po prostu nie mogę się pogodzić z tym, że 30letnia kobieta jest już spisana na straty praktycznie. :(

A wolne 30 rozwódki? W wieku 19 lat poznałam swojego ex męża, w wieku 26 wyszłam za mąż, teraz z perspektywy czasu widzę że mogłam lepiej wybrać, nawet spośród tych którzy chcieli ze mną być, ale nie wybrałam, zaczynam od nowa, mam szansę? I nie generalizujcie że "szukały *****czy" czy "wybrzydzały" bo moja historia pokoazuje że nie musi tak być, miałam 2 partneró wseksualnych w życiu.

No właśnie, fajnie się przytulić, porozmawiać, spędzić miło czas, ale nie z kimś przypadkowym:P

ja też nie cierpię generalizowania, że wybrzydzałam, że czekałam na księcia, że teraz z ręką w nocniku bla bla bla to są strasznie krzywdzące opinie

A czy ja gdzieś pisałam, że to ma być ktoś przypadkowy? To ma być ktos na całe życie.

Niestety, ale tak poniekąd jest...

Co poniekąd jest?

ja mam 28 lat i właściwie już w wieku 25 - 26 lat tak zaczęłam się czuć, tzn że już zawsze będę sama i następne 30 lat życia spędzę samotnie, że nic dobrego mnie nie czeka.

Smutne jest życie, czasem .... :( A najgorsze są dni, kiedy nie widać światełka w tunelu.

Jest tak, że 30 tka jest spisana na straty... A już jeśli nie masz obrączki, bądź chociażby pierścionka zaręczynowego, to juz jestes anomalią. Musisz mieć męża, łajdak nie łajdak , ale mąż-parodia, co nie? dzieci, najchętniej 2, żeby lepiej się chowały itp. itd. wówczas jesteś kimś:D Takie oto mamy w Polsce zacofanie:) Dobrze, że ja mam dystans do siebie, do świata i dlatego nadal chodzę z uśmiechem:)

mam 30 lat. wczesniej byly studia gdzie w wiekszosci to byly dziewczyny, potem 2 lata! szukalam pracy, potem przez 2 pracowalam z 5 starszych osob. myslalam, ze skoro innym kolezankom "napatoczyl" sie jakos facet to moze i mnie. jaka bylam glupia... przeraza mnie zycie w samotnosci, samotne swieta itp.

Ale ja mam gdzieś presję otoczenia i to, że coś wypada (np. mieć męża). Mi tylko najzwyczajniej w świecie brakuje partnera w życiu, tylko tyle i aż tyle. Co ludzie gadają to mi akurat zwisa i nie rusza.

Tu nie chodzi o ocenę otoczenia, ale o to jak człowiek sam się czuje ze swoją samotnością.

Ja też myślałam, że życie mi postawi na drodze tę właściwą osobę, a tu nic :( i nie zamknęłam się w domu, jestem bardzo aktywna, często gdzieś jestem, wychodzę (teraz już może trochę mniej) i NIC :(