Mąż z kumplami, ja sama w domu...

Póki pieniądze przynoszą to pewnie nic nie zrobicie w kierunku zmiany. Leniuchy jesteście i tyle.

beata samotna Jak czytam "dlaczego takich buraków sobie wybrałyście" to płakać mi się chce xxxxxx A mi się smutno robi bo jestem porządnym facetem i nie zachowałbym się jak Ci wasi ale co z tego i tak skończę samotnie

dziecka?

czasami robiłam tak, jak on z domu to ja sobie wyjmuję winko dwa kieliszki, wypiję ze dwie lampki resztę uleję do jakiejś innej butelki tak żeby się trochę zostało zostawiam nie sprzątam idę spać. jak wroci to się dopytuje kto u mnie był i takie tam. teraz już nie robię takich zagrywek nie chce mi się, w poniedziałek będę miała siódmą rocznicę ślubu no i pewnie spędzę ja sama.

nie , masz pokazać mężowi ze masz go w nosie i że lepiej Ci bez niego. To może zechce powalczyć. Możesz też zacząć od porozmawiania z nim i dowiedzieć się o co chodzi.

Wiem co czujesz,bo ja czuje dokładnie to samo każdego wieczoru przez ostatnie 9 lat. Z czasem tak mu to weszło w krew,że nie wyobraża sobie wieczoru spędzonego w domu.

A przepraszam skoro on olewa swoje obowiązki przy dziecku to ja bym olala jego. Jak wygląda Twoja sytuacja finansowa i wsparcie w rodzinie?

Tak, chciał. Tzn nie, że on mnie jakoś specjalnie namawiał, ale jeszcze przed ślubem dużo rozmawialiśmy, że ślub, potem dziecko, i po ślubie to w sumie takie naturalne już było, że odstawiłam tabletki, to była nasza wspólna decyzja. A jak poznaliśmy płeć, że synek będzie, to jaki był dumny. Chciał dziecka, to na pewno.

wątpie, że mąż się " nasyci kumplami " , obym się w tym przypadku myliła

no to moze ten szok poporodowy, hmmm :( ja bym z nim porozmawiala jak on widzi sytuacje, moze ci sie uda. i jakies wspolne tematy, nie tylko o dziecku, nie wiem - film razem obejrzec czy cos.. a czasem niech on sobie gdzies wyjdzie, a czasem ty mam nadzieje ze ci sie uda.

mój też był bardzo dumny jak się dowiedział że pierworodny to syn

On jest po prostu wygodnicki a Ty mu to ułatwiasz. Wydrzyj wreszcie gębe na niego i zrób porządną awanture aż mu w pięty pójdzie. Wyprowadz się nawet na kilka dni. JAK TY CZEGOŚ NIE ZMIENISZ TO SAMO SIĘ NIC NIE ZROBI I BEDZIE TAK JAK JEST!!!!!!!!

A jak ma wyglądać to moje olanie jego? Mamy oszczędności, do których dostęp mam w sumie tylko ja, bo mąż zawsze był taki anty-bankowy, anty-kontowy.. I konta, lokaty są na mnie. Rodzina? Hmm. Moja rodzina.. Podejrzewam, że mama nawet nie chciałaby słyszeć o ewentualnym rozstaniu, bo "jaki wstyd!" A już o tym, że miałabym do niej wrócić z dzieckiem, szkoda gadać.. Mam o tyle dobrze, że teściowie zawsze stali i stoją po mojej stronie, zawsze mogę na nich liczyć. Mamy mieszkanie w ich domu i podejrzewam, że gdyby któreś z nas musiałby się stąd wyprowadzić to byłby to mąż.

olalabym go najchetniej, ale niestety musze do niego z nim pojechac bo nie mam gdzie spac. mam pokoj z siostra, ona poszla ze swoim chlopakiem na imprezei pozniej beda u nas nocowac. tak sie z nia umowilam, ze zostawie jej wolny pokoj, bo jej chlopak jest z innego miasta. nie wiem, zadzwonic po niego?

A mało to razy wydarłam gębę? To efekt jest taki, że stanie okoniem. Ja mu powiem, że za godzinę ma być w domu to on: "spoko, będę za cztery...". A o spokojnej rozmowie nie ma mowy, bo "czepiasz się, czego ty chcesz, nic ci nie pasuje...."

Cukiereczka 24 One nic nie zrobią. będą się tylko użalać tutaj. Takim facetom wszystko wybaczają :(

Rozmawiasz z mężem tak normalnie? Wychodzicie gdzieś razem?

a czy gdy urodzilo się dziecko, to czy nie zrobiłaś czegoś takiego np., że na początku ograniczalaś te kontakty z małym, że się nie zna albo coś takiego ( a jeśli nie ty to może twoja teściowa ) no i facet poczuł się niepotrzebny i znalazł sobie zajęcie.

Łatwo powiedzieć: on jest wygodnicki, a Ty mu ułatwiasz. Domyślam się, że to jest komentarz do tego, że o 23 miał karmić synka i nie przyszedł. To powiedz mi, podpowiedz mi, jak mam to fizycznie rozwiązać. Bo gadać łatwo. Ale że co? Mam synkowi powiedzieć płacz sobie, tatusia nie ma, butli nie będzie? Czy mam latać po całej wiosce, dobijać się do drzwi i za włosy go do domu przytargać? No jak mam to zrobić? Jak mam mu tej sytuacji NIE-ułatwić?

Skoro tak to jedyne co możesz zrobić żeby tym ignorantem wstrząsnąć to się wyprowadzić i nie czekaj aż on się wyprowadzi pierwszy. Poza tym. Dziewczyno nie patrz na innych, co mówią inni bo przegrywasz swoje życie. Pomyśl o sobie i o dziecku, które kiedyś by Ci podziękowało, że miałaś odwage zmienić swoje życie. Ja do niedawna przejmowałam się tym co inni mówią i źle na tym wyszłam.Straciłam wiele szans w życiu właśnie przez głupie gadanie innych. Ogarnij sie!

Coraz bardziej dochodzę do wniosku, że spalancial po urodzeniu dziecka . Pogadaj z teściową

kochasz dziecko bardziej od niego? może to przez to...nie panujecie nad soba, baby, a potem lament;-/

ja tam się zbytnio nie użalam pisze jak jest, a jak ktoś uważa to za użalanię się to niech nie czyta niech zaloży sobie temat o radościach życia może też zajżę.

podobnie miałam i gdy po prostu olałam...mąż zaczął się bardziej starać!!

Nie nie, na pewno czegoś takiego nie było. To ja właśnie męża uczyłam jak małego karmić, nosić, nigdy go nie krytykowałam, jak się bał go na przykład na ręce brać, bo taki malutki i krzywdę mu zrobi to mu mówiłam, że patrz, jak smacznie śpi u Ciebie na brzuchu, jak mu dobrze, jak się u Ciebie uspokaja szybko, albo przy kąpaniu, że synek chyba czuje się bezpieczniej jak on go trzyma, bo wtedy jest spokojniejszy. Nigdy nad nim nie stałam i kontrolowałam jak go przewija, karmi, jak on go przewijał to ja szlam robic coś innego, także na pewno nie czuł, że mu nie ufam w sprawie dziecka, że się boję, że go niechcący skrzywdzi czy coś. I nie raz mu powtarzałam, że mój synek ma najlepszego tatę pod słońcem..

Jak rozmowa i klotnia nie pomaga to ja bym sie z takim imbecylem nie szarpala i nie szukala go gdzie jest

A teściowa i moja mama nigdy się nam do dziecka nie wtrącały. teściowa, bo nie miała takich zapędów, a mama - bo ją w miarę szybko przystopowałam, jak się zapędzała.

Heloiza znajdź sobie dziecko jakieś zajęcie. Porozmawiaj z teściową niech synka z domu wykopią

Kocham dziecko i kocham męża. Nie potrafię powiedzieć kogo bardziej czy jednakowo. Kocham. I gdzie mam z nim wyjść, skoro on nie chce. Czasami bywa tak, że jest normalny dzień. Spokojnie, fajnie jest. Mówię -może na spacer się przejdziemy? - Nie, zmęczony jestem. A za dosłownie 10 min dzwoni telefon i słyszę: dobra, to wychodź, ja też już wychodzę... I widzi mój wzrok, że mi przykro, że czuję się zawiedziona. I co? I nic, wychodzi. Albo dostałam darmowe bilety do kina dzień przed wigilią. Opiekę do synka załatwiłam. Ale absolutnie, on nie idzie i koniec. Teściowa zobaczyła, że płakałam, mówi: olej palanta i ona mnie do tego kina wyciągnęła. A mąż poszedł spać.. On nie chce spędzać ze mną czasu.

On Cię nie kocha w takim razie.