Zawiodłam się na narzeczonym. A może postąpił słusznie

Wiecie co... Bardzo mi szkoda Dorosłych Dzieci Alkoholików, sama miałam PIĘKNE DZIECIŃSTWO, za które dziękuję Bogu... ALE NIEKTÓRE Z WAS MAJĄ BARDZO ROSZCZENIOWĄ POSTAWĘ- JESTEM DDA, WSPÓŁCZUJ MI, ŻAŁUJ, RATUJ- NALEŻY MI SIĘ. Opowiem Wam historię mojej mamy...Też jest DDA, mimo, że kiedyś nikt tego nie diagnozował, nie nazywał. Tata policjant bił ją, babcię. Nie było niebieskich kart, nie było pomocy. Taka rodzina była na marginesie, nie mówiło się o tym, był to WSTYD. Mama zaraz po maturze uciekła z domu, z jednym plecakiem. Nie, nie było możliwości wyjazdu za granicę! Wyjechała do większego miasta wojewódzkiego, zatrudniła się jako szwaczka w fabryce. Dopiero później poznała mojego tatę;) Jak na tamte czasy była już starą panną:) Poradziła sobie z tym, do dziś jest pogodną, kochaną, SILNĄ osobą. CDN

CD Autorka nie miała szczęsliwego dzieciństwa, tata pije... To przykre, można powiedziec , że ojciec zepsuł Ci częśc życia... Ale teraz psuje życie nadal nie tylko Tobie, ale też Twojemu narzeczonemu!!!!!!!!!!!!!!!! Może pora powiedziec STOP TATO, ZEPSUŁES MI 20 LAT ŻYCIA, KONIEC. I SIĘ ODCIĄC! A nie tkwic w tym, wciągac w to chłopaka i biadolic- JESTEM BIEDNA , JESTEM DDA!

bo jego rodzice nie chca kolejnego darmozjada z patologicznej rodziny-ja bym cie pogonila w cholere egoistko zasrana! jak tak mozna wpraszac sie na noc? rodziny innej nie masz!