Dlaczego dorośli ludzie są w związkach?!

"miłość WYBACZA" x To czy komuś wybaczymy czy nie to zależy od wielu okoliczności i twoje ckliwe, naiwne, moherowe pierdy możesz sobie wsadzić. Wybaczamy najczęściej jeżeli druga strona okaże skruchę. A wybaczyć to też nie znaczy zapomnieć. Ani też że będziemy chcieli z tą osobą być.

I jednak nie udajesz, ty naprawdę jesteś durna. Choć na twoim miejscu wolałabym jednak mówić, ze to projekt, przynajmniej unikniesz kompromitacji ;)

broken ty szmato

Poszłam wczoraj, bo tak się składa, że moje życie nie kręci się tylko wokół kafeterii, a tu widzę Broken dalej swoje i muszę się wypowiedzieć, bo znów mnie nie zrozumiałaś, Broken do końca. Otóż: x ja ZAWSZE mogę, rodzaj związku nie ma nic do tego, związku czy też innej formacji, partner nie ma ŻADNEJ władzy nade mną ani twój, ani mój. -- To, że zawsze możesz, to właśnie określa rodzaj związku, w jakimś się znajdujesz - zachowujesz się jak chcesz, bliska Ci osoba szanuje to, kocha Cię i to siłą rzeczy jest związek, bo związek nie musi oznaczać władzy jednej osoby nad drugą, zrozum to wreszcie - i mówiąc :nie musi mam na myśli, że niektóre związki takie są, ale Twój jest taki, jaki chcesz żeby był - to znaczy nie nakreślasz sobie jaki on będzie, po prostu kochasz daną osobę, jesteś z nią, robisz, co uważasz i to naturalnie w jakiś sposób kształtuje Wasz związek, nie robi się tego specjalnie tylko wynika to samo z relacji. x --- właśnie o to chodzi, że nie zastępuję tego słowa - czy relację czysto seksualną nazwałabyś miłością?! Bo ja nie - ale związkiem można to nazwać, będąc w związku możesz kogoś kochać albo nie, to Ty nadajesz sens słowu "związek" i w zależności od Ciebie ono może pretendować do romantycznego znaczenia miłości, a może oznaczać dziesięć tysięcy reguł i niewolnictwo. Kiedy kogoś kochasz, a ten ktoś ma kogoś i jest szczęśliwy, to to jest po prostu miłość, platoniczna zresztą, a jeśli kogoś kochasz i jesteś z tym kimś to żebyś nie wiem jak się wypierała, jesteś właśnie w związku, takim, siakim, czy owakim, ale jesteś. x aha, poza związkiem wsierać się nie można, porównujesz uczucia poza związkiem do platonicznego zauroczenia. chore -- Czepiasz się szczegółów, a nie odpowiedziałaś na najważniejsze, co pisałam; owszem, można się wspierać poza związkiem, tak się na przykład wspierają przyjaciele, rodzina, ale jeśli naprawdę nie rozumiesz istoty tego słowa, to zauważ, że mówi się też o związkach czy więziach przyjaźni, i więzach rodzinnych. Wszystkie te terminy są do siebie podobne, bo chodzi w nich właśnie o jakiś rodzaj połączenia, wzajemnego porozumienia, którego mogą być różne rodzaje. Związek głównie odnosi się do par, osób zakochanych dlatego, że opiera się ( a przynajmniej powinien się opierać) na miłości bezwarunkowej i bezinteresownej - przyjaciela sobie wybierasz, sympatię częściowo też, ale nieraz jest to dużo silniejsze niż zwykła chęć zaprzyjaźnienia się z kimś, więc te więzi mają osobne znaczeni i osobną nazwę. Już nie mówiąc o więzach krwi, które są nam narzucone w pewnym sensie od narodzin. xx Jak już pisałam o tym, jakie znaczenie nadasz temu związkowi sama decydujesz, bo nigdzie nie ma kodeksu na temat tego, na co związek pozwala, a na co nie pozwala, ludzie sami o tym decydują i to nie tak, że umawiają się na coś tylko to wychodzi naturalnie, w zależności od ich oczekiwań i uczuć. x NIKT ZA MNIE NIE BĘDZIE DECYDOWAŁ, FACETKOCHA MNIE ALBO SWOJE ZASADY, które dziwnym trafem robią ze mnie ekskluzywną dziwkę -- przeczytaj to wyżej jeszcze raz- napisałam, że to Ty decydujesz, naprawdę nie wiem, co tu jest niezrozumiałe, że tak opacznie to pojmujesz - owszem, facet też ma swoje decyzje i one na CIebie mogą wpłynąć albo nie wpłynąć, ale przede wszystkim w związku tez możesz mieć wolność, jeżeli tylko chcesz i jeżeli ta druga osoba to szanuje. Bo jeśli ten ktoś ma inne podejście to możesz sobie kochać i robić co chcesz, ale wtedy można przy okazji krzywdzić tę drugą osobę a to czy tak chcesz to już kwestia tego, na ile się jest egoistą w ogóle. xx -- rozumiem z tego, że jeżeli np. osoba, którą kochasz zacznie Cię bić i poniewierać, bądź zdradzać na prawo i lewo, to Ty nadal z nią będziesz? x co to ma do rzeczy? spanie z kimś innym niż Ty to nie biciepechowiec.gif -- aż nie mogę uwierzyć, czego tu nie rozumiesz - mi chodzi o sam fakt krzywdzenia kogoś - jeżeli jesteś z facetem, kochasz go, kochasz się z nim i jest super, to nie powiesz mi chyba, że nie sprawiłoby Ci przykrości, że sypia jednocześnie np z kilkoma laskami? Bicie i zdrada to jest tylko przykład, chodziło mi o sam fakt krzywdzenia danej osoby. Jeżeli potrafisz kochać kogoś mocno i jednocześnie mieć w d***e, że sypia z innymi notorycznie, to moim zdaniem jest miłość przyjacielska, a nie ta, po której tu mówimy. Są różne rodzaje miłości przecież. A jeżeli mowa o miłości przyjacielskiej to faktycznie, słowo związek jest tu niepotrzebne. x od kiedy spanie z kochankiem jest krzywdą? -- Wyżej już to wyjaśniłam, uważam, że mówimy o dwóch różnych rodzajach miłości, ja np. kocham parę osób, ale różne osoby kocham w różny sposób. Ten rodzaj miłości, o którym ja mówię polega na tym, że kocha się kogoś tak mocno, że seks z kimś innym wydaje się zwyczajnie niepotrzebny i nigdy nie będzie tym samym, co seks z tą jedną osobą. Wówczas zwyczajnie nie przychodzi Ci na myśl, żeby z kimś innym się przespać, bo po co, skoro ta jedna osoba spełnia wszystkie Twoje pragnienia? I jeśli ktoś kocha takim rodzajem miłości - że tylko ta jedna osoba, jej obecność, jej powiem nawet ISTNIENIE jest tym, co wystarcza Ci do szczęścia w życiu, to wtedy jeśli ta druga osoba zdradzi to nie chodzi o to, że boli CIę to, bo "przecież tylko mój jesteś i koniec", tu zupełnie nie chodzi o chęć posiadania kogoś na wyłączność. Tu chodzi o to, że wtedy zdajesz sobie sprawę, że aha, czyli dla mnie on jest pełnią szczęścia, a ja dla niego nie do końca. I po prostu uświadamiasz sobie, że Twoje uczucie jest najwyraźniej większe, bądź intensywniejsze, niż tej drugiej osoby. I to boli najbardziej - bo świadczy o tym, że ta druga osoba nie jest na tym samym "poziomie uczuciowym", może nawet nie potrafi kochać w ten sposób. A jeśli tak jest, to człowiekowi po prostu żal, że się pomylił, że wydawało się, że miłość jest nie tylko obustronna, ale też tak samo duża i tak samo wpływająca na postrzeganie siebie i innych.

I oczywiście, że istnieje coś takiego jak niedopasowanie - właśnie wtedy, kiedy okazuje się, że druga osoba jest na innym poziomie duchowości niż Ty i albo nie umie kochać tak samo jak Ty, albo Ty nie umiesz kochać tak jak ona. Z tego wynikają inne różnice, bo np. ktoś, kto zmienia się dla drugiej osoby może się zmieniać ze względu na oczekiwania tej osoby, a może się zmieniać tylko dlatego, że chce tego, że chce coś w sobie poprawić, bo wie, że to jest dobre dla niego - tylko wcześniej nie zauważał tego, dopiero widzi to w kontraście swojego charakteru do charakteru ukochanej osoby, który tak go zauroczył. Ten drugi przypadek zmiany wynika właśnie z miłości i nie jest przymusem tylko dzieje się naturalnie, nikt temu komuś nie każe się zmieniać a mimo to zmiana następuje. Bo fascynacja tą drugą osobą jest na tyle silna, że człowiek chce się np w jakimś zakresie upodobnić do niej.

Acha i pewnie, że miłość wybacza, ale zobacz, sama napisałaś - wybacza - a wybacza się tylko krzywdy, więc sama się plątasz, bo wcześniej twierdziłaś, że zdrada nie jest krzywdą. A co do wybaczania owszem, można wybaczyć błąd, potknięcie, coś, czego człowiek żałuje, wszystko można wybaczyć, a co innego jest to tolerować. Byłabym w stanie wybaczyć zdradę jednorazową, jakieś kompletne zbłądzenie, w zależności od okoliczności - ale jeżeli ktoś notorycznie zdradza to chyba świadczy o tym, że potrzebuje do życia więcej kobiet niż jedna. A jeżeli mi wystarcza on i nie chcę innych facetów to trudno to tolerować, po prostu zachodzi konflikt po pierwsze oczekiwań, po drugie uczuć, co już tłumaczyłam wyżej.