Spotkałam dzisiaj swoją wielką miłość

Poznaliśmy się jako nastolatkowie... ale dopiero jako osoby tuż po 30 zdecydowaliśmy się spotykać. Nie wyszło... tak bywa. Zostawił mnie w momencie kiedy najbardziej potrzebowałam nawet nie samego faceta, ale przyjaciela... Jego kumple pomagali mi się pozbierać z tego wszystkiego co się stało... i pytali mnie ze zdziwieniem, a gdzie P. jest? Wszystkich zaskoczyła jego postawa. Dzisiaj jest już ok, mam w życiu wszystko, oprócz miłości najbliższej osoby. Nie narzekam, staram się żyć, śmiać, bawić. A dzisiaj weszliśmy na siebie. Ja wracałam ze spaceru z psem... Cześć odpowiedziałam, zapytał mnie co słychać? Powiedziałam -dziękuję, ok. Wymieniliśmy jeszcze jakieś dwa zdania o pracy, w której kiedyś pracowaliśmy i powiedziała, że muszę iść. Pies cieszył się do niego, ale go przywołałam do nogi. Starałam się być obojętna, ale teraz mną szarpie...