Czy w wieku 43 lat mam szansę urodzić zdrowe dziecko?

Dodam,że pierwsze dziecko, tam mi sie zycie poukładało.Bardzo długo byłam sama, nie potrafiłam zaufać, teraz mam partnera, chcemy się pobrać.Onana syna 12 letniego, ale chciałby mieć też "nasze "dziecko, ma też 43 lata.Przyzwyczaiłam sie do myśli,ze będę już zawsze sama, bez dziecka, ale życie zrobiło mi niespodziankę.Moja ginekolog nie widzi żadnych przeszkód, ale ja się jednak boję.Macie moze jakieś doswiadczenie w tym temacie? Czylko czy w sumie kafe to dobre forum,może możecie polecić jakieś poważnie forum o macierzyństwie.

Oczywiście ze masz szanse na zdrowe dziecko. Dawniej kobiety rodziny dzieci do menopauzy. moja babcia najmłodszego syna urodziła w wieku 45 lat i zdrowy. teraz to juz dorosły mężczyzna

zrób test nifty, jest to test z krwi w 100% bezpieczny i wykazuje choroby genetyczne u płodu. Ja mam dwójkę dzieci, jestem po trzydziestce, chciałabym jeszcze trzecie, ale właśnie pod czterdziestkę i na pewno zrobiłabym taki test we wczesnej ciąży.

Nie ma reguły, młoda dziewczyna może urodzić chore dziecko lub poronić tak samo kobieta po 40stce może urodzić zdrowe dziecko. Powodzenia, będzie dobrze. Pilnuj badań itp.

pewnie, że masz szansę. życzę powodzenia.

Oczywiście! Dopóki jesteś płodna możesz urodzić dziecko. A jeśli chodzi o to czy zdrowe to niestety na to nie ma reguły i nastolatka może urodzić chore.

To ja powiem tak: ja urodziłam w wieku 38 lat, moja kuzynka też w tym wieku, moja koleżanka w wieku 42, jeszcze jedna koleżanka mając 23 lata urodziła dziecko z zespołem downa. Sama sobie odpowiedz. Życzę zdrowia! :-)

ten test ciekawy , powinno to byc na kase chorych , w 10 tyg dowiedziec sie ze dziecko ma byc chore to czasu jest dosc na podjecie decyzji o aborcji

Dzięki kochane za odzew, zaczynam dopiero oswajać się z tą myśła, ale chyba zaryzukuję, bo potem do końca życia będę żałowała, że nawet nie dałam sobie szansy.Zobaczę jak to będzie, jeśli będzimy mieli problemy z ciązą, to moze rozwazę in vitro, trudno mi teraz coś powiedzieć. To w sumie trochę dziwne nawet dla mnie samej już się nawet pogodziłam,że bedę sama, a teraz partner w rozmowiesam temat dziecka poruszył i wtedy zaczełam sie bardzo poważnie zastanawiać czy to jednak nie jest za póżno itp, stara w sumie baba i male dziecko:) Mój partner bardzo nalega na ślub , bo sama nie byłam jakoś specjalnie zdeterminowana i własnie chce mieć dziecko. Z synem kontakt ma bardzo dobry, bardzo często u nas nocuje, przychodzi kiedy ma tylko czas, jeździmy razem na wakacja, z ex żoną jakoś się dogadują, ona też ma teraz meza i małe dziecko. Moze faktycznie razem mamy szanse na rodzinę, zaczynam w to coraz mocniej wierzyć. Dziękuję za tak pozytywny odzew.Pozdrawiam .

ja urodzilam w wieku 43 lat zdrowa i cudowną córeczkę.

Po 35 roku życia ryzyko urodzenia chorego dziecka wzrasta. Ale to zawsze ryzyko. Nie wyrok. Jeżeli ginekolog nie widzi przeszkód to jak dla mnie masz zielone światło. Inną kwestią jest to, czy ty czujesz się gotowa podjąć wyzwanie, świadoma wszystkich plusów i minusów późnego macierzyństwa ;)

Ginekolog mówi że ok, a ty pytasz na kefeterii... już lepiej zapytać kilku ginekologów

http://qck.pl/9oH

Ja urodziałam w wieku 44 lat zdrowego syna :) samo szczęście :)

Dzialacie????juz czy czekasz na badania?

a pomyślałaś jak będziesz wyglądać na wywiadówce u swojego 7 letniego dziecka jako 50letnia staruszka przy innych rześkich i pełnych wigoru matkach? pomyślałaś co będzie czuło dziecko kiedy taka babcia będzie odbierać je ze szkoły?

Pewnie urodzić możesz,pomijam prawdopodobieństwo powikłań chorób i ewentualnosc,ze dziecko będzie się wstydzić starych rodziców ja miałam z tym problem,ale czasy się zmieniają.Mam koleżankę urodziła pierwsze dziecko w wieku 40 lat .To jest teraz zupełnie inna dziewczyna ma obsesje na tym punkcie ze coś jej się stanie...boi się przejść przez ulice, boi się robić sport,boi się choroby ...ma niesamowita presje ze 20 lat musi być zdrowa i pracować z mężem aby zapewnić godne życie maleństwu .W kręgu moich znajomych w ostatnim roku pochowaliśmy kolegę z pracy 42 lata - rak mózgu ,po rozpoznaniu choroby żył 5 mcy.Inna koleżanka białaczka ,nie żyje - 45 lat.Kolega z pracy 45 lat rozwinęła się u niego ms która była długo leczona - teraz siedzi na wózku - ma z żona 8 letnie dziecko.Nie wspomnę o zawałach panów po 50!Statysycznie są marne szanse ,ze przez 20 lat będziecie piękni,młodzi i będziecie mogli pracować następne np 23 lata ( jeśli dziecko będzie studiowało)Dzieci zasługują na to aby być szczęśliwymi mieć mamę ,tatę ,sprawnych dziadków....to wszystko składa się na szczęśliwe dzieciństwo .... Z moich obserwacji dostrzegłam ,ze dzieci starszych rodziców nie są tak spontaniczne,beztroskie jak dzieci młodszych rodziców.Czy macierzyństwo w takim wieku nie jest trochę egoistyczne...Nie chce nikogo obrażać ,krytykować ...to wasze życie ...decyzja...ja mam już dwoje dzieci w wieku 42 lat ,życie tak mi się ułożyło ,ze byłam młoda mama i jestem z mężem szczęśliwa ,ale to moje życie...

08:26 - idealnie to ujęłaś, niestety...

Pewnie ze masz szanse, tylko skrupulatnie badaj i bądź dobrej myśli :) Są takie czasy, że wszystko się da.

Proszę nie piszcie ze kobieta 50 letnia to 20 latka .To jest kobieta w starszym wieku popatrzcie na ulicy ....są wyjątki ,ale ręce dekolt zdradza wiek i w tym wieku kobieta w na przełomie 5 lat może wyglądać jak staruszka..a dziecko aby wychować potrzebujesz 20 lat geniuszu...!Nie wystarczy urodzić...

"W życiu piękne są tylko chwile"- ale jakże one są ulotne zwłaszcza jak ma się powyżej 45 lat !,,

Jestem dzieckiem starszych rodziców :) Jestem z nich dumna, szcześliwa, bo są cudownymi ludźmi którzy nauczyli mnie pięknego, dobrego i dostatniego życia. Uważam, że późne macierzyństwo jest dobre i dla dziecka i dla rodziców. Jestem trzydziestoletnią matką, a następne, drugie dziecko chcę mieć koło 40. Nie pieprzcie, że dziecko się wstydzi wieku rodziców, bo ZAPEWNIAM, że nie :) Jestem z moich rodziców najdumniejsza na całym świecie, w domu miałam zdrowiem i normalniej niż moi rówieśnicy, pierwsze dzieci młodych ludzi. Autorko, nie słuchaj tych brednia!

Zejdę do twojego poziomu...nie " pieprz " ze dzieci się nie wstydzą wieku rodziców ,ja się wstydziłam!!

Czyli jakiś problem był u ciebie w domu, ja się nie wstydziłam i nie wstydzę :) Ale oczywiście są dzieci które ćpają, kradną i mordują, a innym tego typu niepowodzeniem jest wstydzenie się mamy i taty. Przykro mi z twojego powodu.

Rodzicielstwo zawsze w każdym wieku jest egoistyczne i nie ma nic w tym złego! Oduczcie się tego altruizmu względem wszystkich dokoła stawiając siebie na miejscu 135 za kotem sąsiada. Młodzi rodzice decydują się na dzieci zazwyczaj z miłości, bo udało im się młodo trafić na odpowiednią osobę, decyduja się dlatego żeby mieć szybciej odchowane i dlatego, że wtedy jest najwięcej sił. Jest to podyktowane ICH POTRZEBAMI zaś starsi podobnie decydują się z miłości, bo chcą przeżyć rodzicielstwo, które nie dane im było z różnych przyczyn wcześniej i takie są z kolei ICH POTRZEBY. Śmieszne jesteście z tym krytykowaniem egoizmu. Jakie to egoistyczne, egoizm, egoizm, egoizm - zrozumcie to, że zdrowy człowiek jest też zdrowym egoistą i TO JEST NORMALNE, serio zdurniałyście do reszty z tym waszym biadoleniem?!

Moja bratowa urodzila dziecko z zespolem downa majac 41 lat...

Te teksty o wstydzie dzieci za starych rodziców to klasyka kafe :D I tylko na kafe to legendarne zjawisko występuje. Dzieciom naprawdę zwisa czy mama ma 20 czy 40 lat, byle zapewniała im to, co ma większość rówieśników aby nie odstawały od grupy. Wstydzą to się dzieci z rodzin ubogich, patologicznych, które nie dostają tego, co wśród rówieśników modne - taka jest brutalna prawda, niestety...Autorko, zdrowia i powodzenia!

Troche pozno na dziecko, ale mnie to lotto :-)

8:38 kocham ten tekst o wstydzie. Tez jestem dzieckiem "starych" rodzicow i dopiero na kafe dowiedzialam, ze to powod do wstydu.

ja miałam starych rodzicow matka miała 40 lat jak mnie urodzila, ojciec miał wtedy 47 lat. Tak , wstydziłam się matki, ze jest stara. Pomijam fakt kompletnego porozumienia miedzy pokoleniami. NIE POLECAM!!!!