Tęsknię za dawnym życiem

Kilka miesięcy temu rozstałam się ze swoim ex facetem. Nie wytrzymywałam już jego huśtawek nastrojów, nie mógł się na nic zdecydować, nie dbał o to, abym czuła się spokojna i bezpieczna, bo sam miał problemy ze sobą. Odeszłam, ale strasznie mi brakuje jego, tęsknię też bardzo mocno za naszym wspólnym życiem. Oprócz nieporozumień i trudnych dni, zbudowaliśmy sobie przez te lata całkiem fajne życie: dużo się śmialiśmy, spędzaliśmy ze sobą czas, rowery, bieganie, wspinaczka, podróże na dziko i hotelowo. Dużo czytaliśmy książek, mieliśmy podobne zainteresowania muzyczne, filmowe, kulinarne, zawodowe, polityczne. Strasznie dużo tego był! Dopiero po rozstaniu też widzę ile tego było! Znał moją rodzinę, jeździliśmy na wszystkie zjazdy rodzinne, urlopy razem, wypady ze znajomymi, duży dom, pielęgnowaliśmy razem ogród. Masakra. A dziś tego nie ma.... Cholernie za tym tęsknie. Jestem sama, nie wiem co on robi i czy jest z kimś, bo nie mamy ze sobą żadnego kontaktu. Wszystko przez jego charakter, potem ja czułam się przez niego niepewnie, bywałam nieprzyjemna, wykłócałam się o racje. Mam do niego żal, o to, że nie dbał o to co wspólnie wypracowaliśmy, nie dbał o tę relację, a raczej o siebie i o to, aby za dużo nie poświęcać i zbyt mocno się nie zaangażować. Tak jakby się wszystkiego bał. A tak do siebie pasowaliśmy i nie mówię tego, że chcę się pochwalić. Po prostu wiem. Dziś jesteśmy już po 30 i trudno jest spotkać podobną do siebie osobę, z podobnymi aspiracjami i stylem życia, a myślę, że to bardzo ważne. Więc.... tęsknię za tym wszystkim, szkoda mi po prostu tego życia, uważam, że je zmarnowaliśmy niepotrzebnie....