Czy to jest kochanie podobanie czy coś innego

-lubię się z nim przytulać, całować, chciałabym uprawiać seks -bardzo podobają mi się cechy jego charakteru -lubię z nim rozmawiać i czuję się dobrze w jego towarzystwie ale -nie myślę o nim dużo w ciągu dnia -nie śni mi się (zawsze ważne osoby mi się śnią) -nie zapamiętuję ze szczegółami naszych spotkań -trochę przeszkadzają mi jego pojedyncze cechy ale nie mocno -nie czuję że za nim szaleję

Aaa i tęsknię za nim, ale dopiero po dłuższym czasie, jak się nie widzimy np. tydzień. Ale też nie jakoś szaleńczo, jestem w stanie to znieść

Normalna relacja damsko-męska prowadząca do udanego związku. Nie przeżywaj jak mrówka okres. Ludzie mają tutaj gorsze problemy uczuciowe. U Ciebie wszystko idzie w dobrym kierunku.

Ja go znam ponad pół roku, jakiś czas temu zaczęliśmy być razem, a ja nie czuję motylków w brzuchu. To jest tak spokojne, że aż mnie to dziwi

I bardzo dobrze że spokojne, masz szansę rozwinąć tą znajomość dojrzale i powoli, a nie pod wpływem motyli czyli zwykłej chcicy, która doprowadza do kilku bzyknięć i na tym się kończy.

Moim zdaniem nie jestes jeszcze zakochana, tylko podoba Ci się, działa na Ciebie i zwyczajnie pożądasz go fizycznie. Ale nie psychicznie, nie zależy Ci zbytnio na "jedności dusz". Ja mam tak, że za kims, z kim jeszcze nie mysle, bardzo tęsknię, najchętniej bym się widywala jak najczęściej, poza tym śni mi się (ale jasne, że nie co noc, bo dlugo się znamy i to niemożliwe, ale od czasu do czasu mi się śni), poza tym myślę o nim jak szalona cały dzien. Przylapuję się na tym, że jedynie jak musze skupic się na pracy, to przez chwile o nim nie myślę, ale jak mam choć minute przerwy od danej czynności, moje myśli automatycznie idą w jego kierunku. Ciągle, zawsze i to juz od kilku lat... poza tym chcę jego dobra i szczęścia, chcę robić mu niespodzianki, ale nie oczekuje niczego w zamian. I owszem, jest miedzy nami duża chemia, tez go pozadam, ale nie jest to najważniejsze, jak myślę o nim, to myślę calosciowo i najchętniej to bym się przytulila i tak leżała do niego przytulona przez kilka godzin i tyle. Wazne, żeby po prostu był blisko. I najważniejsza jest dla mnie więź emocjonalna, która jest między nami. To mi daje największą radość, mogę go nie widziec długo, ale ta więź utrzymuje nas blisko siebie. W dodatku boję się o niego i martwie sie, czy mu sie cos nie stanie, boje się, jak jedzie w dalekie trasy itd. I myślę też o nim przyszłościowo. Jak myślę o swojej przyszłości, to widzę w niej siebie, jego i nasze dzieci. A nie kogos innego czy tylko siebie. Długo się znacie? Typuje, że u Was to na razie samo zauroczenie, chemia i pożądanie, może zmieni się to po czasie

ale dodam, że emocje i motyle w brzuchu są bardzo duze, wystarczy, że stoi w poblizu, to już odplywam.

I to jest właśnie chcica, całkowite uzależnienie i poddawanie się wyłącznie emocjom, w takim stanie ciężko jest naprawdę poznać drugą osobę bo nie dostrzega się jej wad, idealizuje się partnera.

Jak to nie psychicznie? Dla mnie bardzo istotne jest porozumienie, właściwie - najważniejsze. Z nim to porozumienie znalazłam, jesteśmy w tej relacji bardzo ze sobą szczerzy, otwarci. Ale po prostu jak słyszę o odczuciach ludzi wokół, to mam wrażenie, że coś jest ze mną nie tak.... I nawet on szaleje za mną bardziej, mówi że tęskni, że nie mógłby beze mnie żyć.

iedyś mi powiedział, że nie spodziewałby się, że mógłby się tak mocno zakochać i jego życie mogłoby się tak zmienić. Ja mam inne odczucia - też poczułam w swoim życiu większy spokój i szczęście, ale życie nie obróciło mi się o 180 stopni. Funkcjonuję jak wcześniej, tyle że z kimś wartościowym u boku.

My też potrafimy leżeć przytuleni do siebie przez parę godzin nie robiąc nic więcej.

Najtrwalsze związki to te oparte na "przyjaźni" kiedy dwoje ludzi doskonale się rozumie, akceptuje i toleruje swoje niedoskonałości.

Czyli myślicie, że nie powinnam się martwić brakiem tych motyli i szaleństwa, nawet jeśli z jego strony jest to silniejsze?

Nie każdy reaguje na zakochanie jak gość z , nie każdy poddaje się wyłącznie emocjom, niektórzy są bardziej powściągliwi co nie oznacza że ich uczucia są gorsze lub słabsze. To kwestia charakteru. A jak skończy się znajomość autorki z tym chłopakiem, to się okaże, ludzie zbyt pochopnie mówią "kocham" już na początku znajomości dając drugiej stronie nadzieję, a potem im mija i mówią "sorki, ale już mi przeszło", nauczcie się rozróżniać prawdziwe i trwałe uczucia od prymitywnego zakochania/fascynacji.

Mi się zawsze wydawało, że to on jest za pochopny. On bardziej opiera się na tych emocjach, ja na logice.

Czyli myślicie, że nie powinnam się martwić brakiem tych motyli i szaleństwa, nawet jeśli z jego strony jest to silniejsze? x Pytanie czego szukasz? Czy taki sposób ci odpowiada, czy jednak wolałabyś te motyle? Dajcie sobie czas, ale nie rób mu złudnych nadziei i nie składaj obietnic. To dopiero pół roku znajomości, a najwięcej związków rozpada się po 2-3 latach, kiedy fascynacja przemija i okazuje się że ludzi nic nie łączy.

11:44 Ale nas już łączy dużo. Znałam może jednego faceta, z którym byliśmy tak szczerzy, tak dużo gadaliśmy na poważne tematy, ale i z tamtym facetem nie klikało jak z tym. A będzie pewnie jeszcze lepiej. Ja bym się bardziej bała o to, co będzie, jak jego motyle się uspokoją. Bo to on najbardziej kieruje się emocjami... Jestem szczera, wchodząc w ten związek (on czekał na decyzję), mówiłam mu, że chcę spróbować.

Wiesz, nie chciałabym czuć motyli do osoby, z którą nie mam wiele wspólnego. Dla mnie w ogóle porozumienie jest baardzo ważne - muiszę się przy kimś czuć bezpiecznie. Jestem osobą dosyć zamkniętą i delikatną. A przy nim czuję się naprawdę dobrze.

t

I bardzo prawidłowo, porozumienie i umiejętność rozmawiania ze sobą to podstawa dojrzałego i prawdziwego związku. Trzymam kciuki aby wam się udało i oby ten chłopak okazał się równie dojrzały co Ty.

to nie jest nic