przeraża mnie moja praca dzien w dzien biuro

biuro ,problem, komputer, maile tabelki, ciśnienie i codziennie to samo i tak dzień świstaka 5 dni w tygodniu, a po niedzieli od nowa i tak 30 lat jeszcze też tak macie???

nIKT CIEBIE TAM NIE TRZYMA,MOZESZ SPRzatac,bedziesz w ruchu.

A ile masz lat?

zwolnij sie! lato sie baliza ciesz sie zyciem!

z czegoś żyć trzeba

ja zyje z inwetycji nie pracuje :-)

Ja tez tak miałam! Rzygac mi sie chciało ta robotą. Dla innych byłaby to praca marzeń dobrze płatna praca w biurze, ale miałam dość!!! Dlatego zmieniłam profil zawodowy i mam swoją firmę i sama decyduje kiedy i ile pracuję! I niema tej monotonii i pracy od do! Polecam!! :)

ku/rwa wolałabym biuro niz być panią zmywającą naczynia ....

Policz ile moze miec lat? kobieta-30, facet 35 :) myslenie boli? Tak tez mnie to przeraza z tym ze u mnie juz lekko z gorki, blizej niz dalej do emerytury

dzięki ale latwo powiedzieć "swoją firmę" tylko jaką ?

Ja bym chciała być prezeską. przyjść, zobaczyć czy wszystko ok , jak ludzie pracują spić kawę może dwie i zarabiać miliony

To idź na zmywak albo szczotkę nie bedziesz miała takich dylematów

"dzien w dzien to samo" _lrawie wszyscy tak maja.Wolalabys zasuwac fizycznie ,chyba nie ,wiec badz zadowolona .

1. Zostań żona bogatego faceta. 2. Znajdź pracę wynagradzana za efekt a nie godziny 3. Znajdź lekką pracę fizyczną

Miałam tak samo,kilka razy zmieniłam pracę i z każdą firmą zamiast lepiej, było gorzej. W końcu dotarło do mnie, że nie jestem jedną z tych szczęściar,które czują satysfakcję z pracy. Jestem zwykłym człowiekiem a tak niestety wygląda życie zwykłego człowieka. Teraz chodzę do pracy, robię minimum a jak mam dość to liczę sobie ile mi zapłacili za ostatnie godziny nudy i co mogę za to porobić fajnego. Problemami też się już nie przejmuję, było ich miliony do tej pory i będą następne miliony. To nie są moje problemy,tylko firmy. Po co się spalać, szukać rozwiązań, działać? Firma tego nie doceni a ja tylko stracę energię.

do 6:30 Z takim podejsciem nadajesz sie tylko na dyrektora :)

6:30 pewnie masz goowniana prace i goowniane zarobki Szef wyczuwa , ze na wszystko lejesz.

gość wczoraj Dlatego pomimo że mam studia pracuje fizycznie i mam wszystko w du'pie, praca biurowa to porażka i bicie piany bo naprawde NIC tam nie osiągacie tylko przerzucanie papierków i plików w komputerze, a ja efekty swojej pracy widze na bierząco.

pewnie sprzatasz u niemca

gość wczoraj dzięki ale latwo powiedzieć "swoją firmę" tylko jaką ? > zrób analize rynku co w twojej okolicy jest potrzebne, czego nie ma a co by się przydało, napewno brakuje albo produktu albo usługi, trzeba troche ruszyć głową

Nie sprzątam, a u niemców nigdy nie byłem.

Kiedys uczylam biologii,a teraz myje jaja staremu dziadkowi.Pracuje w De.Zmieniam sie z dziewczyna ,co 7 tygodni.Czasy sie zmienily,a ja nie usiedze w domu.

No tak sie akurat składa, że byłam kierownikiem duzego działu. Mój zespół miał super wyniki i na oficjalnych spotkaniach byl bardzo chwalony. A ja za ich wyniki dostawalam opieprz później, w samotności, bo ich wyniki sprawiały, że ktoś, kto miał poparcie w firmie, wyglądał słabo. W kolejnej firmie odkryłam przekręt z fakturami. Protegowany prezesa kilka tysięcy zgarniał do kieszeni. Prezes wiedział. Kiedyś mnie krew zalewała jak widziałam jak orają tych na najniższych szczeblach, czy na produkcji. Jak obcinają premię, bo firma w kryzysie, a w tym czasie delegacje latają pierwszą klasą przez ocean, śpią w 5 gwiazdkowych hotelach i imprezują do rana. Teraz pracuję jako specjalista, myślę o sobie, dalej to widzę, slyszę te same bzdety i się uśmiecham, mówię "ależ oczywiście", potakuję i robię minimum.

Niestety często to jedyne wyjście, żeby nie zwariować. A do autorki znajdź sobie odskocznię, zacznij po pracy robić to co lubisz.

Zajdz w ciążę, gwarantuje że przez parę lat jesli pojdziesz na wychowawczy zatesknisz za tą monotonią i spokojem po 8 h pracy 5 dni w tygodniu :)

Dziewczyny doskonale was rozumiem bo sama przechodziłam przez biurowy koszmar w korporacji jakiś czas temu. To były najgorsze lata mojego życia zmarnowały mi fajne lata i mało co nie doprowadziły do depresji. Fatalna atmosfera, wypalenie i wykonywanie swojej pracy z kompletną niechęcią. Do tego toksyczne towarzystwo fałsz zazdrość i plotki pseudo koleżanek z pracy. Podjęłam trudną decyzję której absolutnie nie żałuję i odeszłam stamtąd. Powróciłam do rodzinnego miasteczka i zapisałam się do urzędu pracy. Dzięki ich pomocy skorzystałam z kursu prawa jazdy kat. D i kwalifikacji. Zdobyłam nową pracę jako kierowca autobusu. Od zawsze lubiłam jeździć za kierownicą czułam się jak ryba w wodzie co sprawiło że odnalazłam się w nowej pracy i zdecydowanie lepiej się w niej czuję niż w biurze. Pracuję w PKS już drugi rok i generalnie jestem zadowolona. Przyzwyczaiłam się do wczesnego wstawiania i przerywanego czasu pracy co w sumie jest dogodne bo mogę pozałatwiać wiele spraw. Mam fajny kontakt z pasażerami zwłaszcza z młodzieżą z którą świetnie się dogaduję wożący ich do szkoły ;) Trochę niskie zarobki jak na tak odpowiedzialną pracę jednak o wiele bardziej wolę to niż kiszenie się w biurze. Przynajmniej praca sprawia mi przyjemność mimo tego że jest odpowiedzialna. Nieco wiekowy PKSowwym Mercedes lekko i bezawaryjnie się prowadzi, mam w nim radio, na pauzach mogę skorzystać z wi-fi a przede wszystkim cenny jest dla mnie spokój i dobre relacje z ludźmi i innymi kierowcami i mechanikami. Jeżdżę głównie poza miastem więc nie narzekam na korki. Co najlepsze nigdy nie pomyślałam że będę spełniać się w takiej roli i że sprawi to przyjemność i satysfakcję. Życie potrafi zaskakiwać i różne niespodzianki szykuje. Dziewczyny, nie warto męczyć się w pracy której nie lubicie. Lepiej odejść i dacy sobie szansę gdzieś indziej. Wiem że jest pewne ryzyko i niepewności ale lepsze to niż niszczenie swojej psychiki w pracy która jest udręka. Pozdrawiam, absolwentka socjologii z za kółka autobusu, szykująca się do popołudniowego "szkolnego" tournee :D

W pracy spędza się wielką część swojego życia i to jaka ona jest ma wpływ na nasze ogólne funkcjonowanie. Jeśli robisz coś czego nie lubisz, co cię przytłacza nie będziesz szczęśliwa, nigdy, a z czasem wpłynie to negatywnie na twoją kondycję psychiczną. Zastanów się jaki typ pracy by ci odpowiadał i jakie masz możliwości żeby się przekwalifikować, teraz to nie jest takie trudne. Mnóstwo ludzi zmienia zawód. Może się okazać, że praca z większym zaangażowanie fizycznym będzie cię bardziej satysfakcjonować, choć będziesz zmęczona. Nikt za ciebie decyzji nie podejmie, musisz działać.

Do "Moonlight"; całkiem podobny przypadek do jednej z moich koleżanek. Też od zawsze ciągnęło ją za kółko i po krótkiej przygodzie z biurem zrobiła prawko na tiry i jeździ po Europie. Co ciekawe poznała tam faceta z którym się związała i jeżdżą razem w trasy. Ciekawa historia. Ja na szczęście nie pracuję w biurze bo też bym się nie odnalazła w przekładaniu papierków. Pracuję w kwiaciarni i uwielbiam swoją pracę.

Na tirach mozna zwiedzic najwyzej aautostrady, parkingi (obsikane) i poznac tirowki. Wiekszosc tirowcow to grubasy, bo jak sie maja ruszac? W Stanach matki strasza swoje corki "bo wyjdziesz za tirowca".

Kazda praca, ktora trzeba wykonywac na gwizdek jest oglupiajaca. Czlowiek nie ma na nic czasu. Zyje jak robot. Wiekszosc ludzi sie z tym godzi, wchodza w kierat i jada do emerytury, a potem... umieraja. Ten kto nie wytrzyuje powinen poszukac pracy na wlasny rachunek (trudniejsza, mniej stablilna, ale ma sie WOLNOSC) lub postawic na tzw. wolne zawody, czyli te, gdzie nie siedzi sie w pracy lecz pracuje na efekt, np. artysci, dziennikarze, prawnicy, zawodowi sportowcy. Realnie w tych zawodach pracuje sie wiecej, ale w swoim rytmie (jak chcesz pisac artykul o trzeciej w nocy to twoja sprawa, byle byl gotowy na czas, a redakcje bardzo rzadko wymagaja przesiadywania przy biurku).