Psychoterapia.

Przepraszam, miało być, że rezygnuję z terapii. Dalej jestem roztrzęsiona.

bo jesteś wariatką, i to ostro stukniętą :o

Myślę Autorko, że wlaczyly Ci sie mechanizmy obronne przed bliskoscia i dotykiem, ze wzgledu na g**** ktory przezylas. Zobaczylas w terapeucie napastnika, ktory moze Cie skrzywdzic. To sie nazywa w tej terapii przeniesienie. I Twoja reakcja byla jak najbardziej normalna. Moze zrobil to specjalnie, zeby to w Tobie uruchomic, moze wiedzial ze nie bedziesz chciala bliskosci i tak zareagujesz. Ci z psychodynamicznej bywaja bezwzgledni i potrzeba czasu zeby to zrozumiec.

13.36 Owszem, tak się wtedy poczułam jak usiadł blisko mnie. Zagrożona.

Wlasnie o tym pisałam, poczułaś zagrożenie. Dawno Cie to spotkalo? Dlaczego mąż Cię zostawił po tym wszystkim? W jakim jestes wieku?

15.10 Stało się to 8 miesięcy temu. Mąż stwierdził, że sama tego chciałam, że się mną brzydzi i zostawił mnie. Mam 28 lat.

Ja bym sie przytulila, raz się zyje ;) dlatego chodzę na terapie ale do kobiety, zeby nie bylo ;)

Ile Was chodzi na terapie, ja pierniczę :) Moze ja też zacznę :)

Facet chcial przelamac jej strach ale ona nic nie zakumala! Trzeba bylo sie poniesc chwili, mogloby byc przyjemnie........

Czy niektórzy ludzie myślą zanim coś napiszą?

Terapeuta doskonale wiedział, że kobieta jest po gwałcie, pewnie strasznie boi się dotyku i nie powinien się do niej zbliżać! Nie wyobrażam sobie, co czuje kobieta gdy zostanie zgwałcona, nawet nie chcę sobie tego wyobrażać. Ja bym się chyba nie pozbierała nigdy po czymś takim.

21.10 Nie da się tego wyobrazić. Miałam myśli samobójcze, do niedawna nadal miewałam, chociaż upłynęło już 8 miesięcy od tego zdarzenia. Ale to zawsze zostaje, niestety. Czułam do siebie wstyd, obrzydzenie. I to prawda, boję się dotyku, co ja przeżywałam na pierwszym spotkaniu w gabinecie, wszędzie widziałam potencjonalnego gwałciciela, nie mogłam zostawać sama z mężczyzną. A mój mąż, dla którego zrobiłabym wszystko, zostawił mnie w tym momecie. Myślałam, że to mój koniec.

Bardzo Ci współczuję i życzę wytrwałości. I co będzie dalej z terapią, podjęłaś już decyzję?

21.24 Dziękuję. Nie wiem. Dostałam smsa, że zaprasza mnie jutro jak mam czas na konkretną godzinę, bo nie powinnam pod wpływem impulsu przerywać terapii w takim momencie i czeka na informację zwrotną. Nie odpisałam, bo dalej biję się z myślami. Może rzeczywiście powinnam pójść i porozmawiać o tym na spokojnie, nie wiem :(

Pójdź i porozmawiaj. Ale spokojnie. To chyba najlepsze co możesz zrobić. Rzeczywiście zachował się nieprofesjonalnie, ale nie sądzę, że chciał Cię skrzywdzić. Przepisy przepisami, ale jest tylko człowiekiem, może za mocno podziałało na niego przeciwprzeniesienie i myślę, że poddał się superwizji. Poczytaj o tych pojęciach.

zobacz - https://youtu.be/O_d-PuY1NsM - tu się nie musisz nad niczym zastanawiać , niczego wstydzić

22.03 Dzięki, skorzystam z pewnością :) 22.00 Napisałam mu, że będę, więc odwrotu nie ma. Trzeba stawić czoła problemom, a nie przed nimi wiecznie uciekać.

Zapytaj go wprost czemu tak postąpił, dlaczego złamał jedną z najważniejszych zasad tej terapii. Szczerość to podstawa na takich sesjach terapeutycznych. Jest też możliwość, że to on podejmie decyzję o zakończeniu terapii z Tobą, co będzie świadczyć, że zaangażował się za bardzo. Ale też będzie to znak, że jest odpowiedzialny. Licz się z tym, że tak może być.

22.17 Dzięki wielkie za wszystko, co napisałaś. Czytając to, lepiej się poczułam i uspokoiłam. Masz dużą wiedzę na temat psychoterapii.

Coś tam wiem i nie, nie jestem terapeutą ani żadnym psychologiem :)

Daj znać Autorko co i jak. Pozdrawiam :)

12.42 Jestem, żyję i mam się źle. Cały czas płaczę. Jednak racja, Twoje słowa się sprawdziły, muszę zmienić terapeutę. Jestem załamana, nie wiem co mam dalej robić. Perspektywa rozpoczynania tego od początku jest dla mnie przerażająca.

Kochana, co się stało? Dlaczego musisz zakończyć terapię?

16.54 Ja nie podjęłam decyzji o zakończeniu terapii, tylko on. Rozmawialiśmy, tzn ja mówiłam, on słuchał. Mówiłam mu o moich odczuciach względem tej sytuacji itp. I miałam wrażenie, że jest inny niż zawsze. Jakby jeszcze intensywniej się we mnie wpatrywał. Już nic nie notował, o nic nie pytał, tylko non stop, bez przerwy patrzył na mnie. I co najgorsze, zaczęły się się budzić we mnie silne emocje i pragnienia względem jego. Powiedziałam mu o tym, co mi się dzieje, jak bardzo pragnę jego dotyku, przytulenia, że od tamtego zdarzenia myślałam, że już nigdy tego nie poczuję. Nic na to nie powiedział, dalej na mnie patrzył i milczeliśmy jakiś czas, dla mnie była to wieczność. Poprosiłam, żeby mnie przytulił. I wiesz co odpowiedział? Że nie zrobi tego, chociaż bardzo by chciał. Przeprosił mnie i dodał, że nie może kontynuować mojej terapii, bo pewne rzeczy wymknęły się z pod jego kontroli, co nigdy wcześniej się mu nie zdarzyło w pracy. Także moja terapia dobiegła końca. Dziękuję Ci za wszystko, chociaż się nie znamy :)

Wzruszyłam się, poważnie. I nigdy nie siedziałam na kafe tyle co teraz ;) według mnie, zachował się pięknie, z klasą! Wyznał Ci prawdę i postanowił zakończyć terapię, bo widział co się z nim dzieje. Jak widać to też tylko człowiek, nie kamień. I Cię nie przytulił, bo wiedział z jakim ryzykiem to się wiąże ;) Autorko, to świetnie, że poczułaś w sobie coś takiego! I co, wyszłaś tak po prostu?

17.32 Nie odniosłam się do tego, szok totalny i brakło mi słów. Podziękowałam i po prostu wyszłam. Po dotarciu do domu od razu musiałam wziąć zimny prysznić, żeby ostudzić emocje. Cały czas o nim myślę, pragnę, żeby był teraz przy mnie obok. Boję się tych uczuć, po tym co mnie spotkało.

Nie bój się, to normalne, ludzkie uczucia. Sądzę, że on też o Tobie myśli.

ten koleś to idiota skończony :o

17.46 Czemu tak sądzisz?

No wlasnie czemu jest idiota i w dodatku skonczonym?