Smutno mi ze brat mnie tak traktuje i otoczenie

W wieku 16 lat bylam u psychologa-depresja przez zle traktowanie w domu,chyba jestem slaba psychicznie,rodzice oczywiscie mnie wysmiali...Wczesniej mialam swiadectwa z paskiem, wygrywalam rozne konkursy, egzaminy --bylam w czolowce PL

Potem sie opuscilam ale staralam sie skonczyc LO i bach... rok pozniej ojciec nas zostawil z dnia na dzien bez zadnych pieniedzy, matce kazał nie pracowac wiec bylo jej ciezko dostac od razu prace gdy nie pracowala 20 lat i miała już choroby po 2 ciazy.Wiec rzucilam szkole i poszlam do pracy, byle jakiej i ciezkiej ale poszlam do tego 2 etat w sklepie. bylam wykonczona ,matka zaczela sie puszczac,mnie wygonila z domu, brata nie mogla bo mial 15 lat ojciec mial to gdzies. utrzymywalam siebie ale ledwo starczalo a jeszcze musialam dac bratu jedzenie  i oplaty bo  matka zakrecala mu wode i ogrzewanie wiec utrzymywalam siebie na wynajmie za krocie i apartament rodzicow w polowie ;/

I teraz po kilku latach zostalam bez grosza, nie dorobilam sie niczego bo wszystko szlo na brata  chcialam by skonczyl szkole

a on nie chce ze mna rozmawiac bo "jestem glab"ze nie skonczylam szkoly... mowie mu ze chyba wiedzial jaka jest sytuacja to udaje ze nie pamieta, mna sie nie przejmuje czy mam co jesc itd, chlopaka nie mam - brat puszcza plotki o mnie,ze glupia jestem i nic nie umiem a to nie prawda, ze nikt mnie nie chce i ogolem jestem beznadziejna... nie chce mi sie zyc

Masz nauczke na reszte zycia, ze z ta rodzina ci nie po drodze. Zamknij ten rozdzial i nie rozdrapuj tego. Musisz wymazac z glowy slad po nich. Wiem, ze to trudne. Jednak da sie. Wiem to sama. 

Zmobilizuj wszystkie sily, by odbic sie od dna. Czlowiek wbrew pozorom nie musi miec, az duzo pieniedzy, by byc szczesliwym. Dasz rade. 

Dalam ja, dasz rade i ty.