Brak ochoty na bliskość z mężem

Jesteśmy małżeństwem od około 5 lat, kryzys zaczął się jakiś rok temu i od tej pory narasta. Nie wiem z czego to wynika, ale nie mam zupełnie ochoty na bliskość z nim. To objaw depresji czy co? Będę wdzięczna za wsze opinie, doświadczenia w tej sprawie. Nawet nie mam z kim na ten temat pogadać.

Trzeba było brać przystojnego i zaradnego. Wtedy cały czas bys chciała ujezdzac. Mezyczni, którzy odnoszą sukcesy podniecają jak nikt inny. A ze kobiety sie wiążą z jakimis nieudacznikami, brzydalami, niemeskimi podróbami facetów to później i ochoty na seks nie ma. Pokis młoda- zmień partnera. Szkoda życia. 

może się sobie opatrzyliście. nigdy nie chciałem być w takiej relacji jak małżeńska, zawsze się domyślałem, że od tej samej osoby, o którą zabiegam, będzie mi się chciało rzygać. może to niedojrzałe albo partnerki nieodpowiednie itp. no ale jednak nie wyobrażam sobie chowu klatkowego. i to nie znaczy, że z tobą coś nie tak albo że mąż się zmienił. chodzi o samo zmęczenie materiału. ludzie potrafią wyjechać na urlop i mieć siebie dosyć.

A czy poza życiem erotycznym się między Wami układa? Piszesz o kryzysie, więc rozumiem to tak, że nie dogadujecie się najlepiej. Kobiety funkcjonują w taki sposób, że jeśli nie są zaspokojone psychicznie i emocjonalnie, to nie mają ochoty na bliskość z partnerem. Jest to zupełnie normalne, dlatego powinniście popracować nad komunikacją. Jeśli jednak na tym polu wszystko gra, to może chodzi o to, że mąż się np. zaniedbał i Cię już nie podnieca? Jeśli tak, to niewiele się na to poradzi. Po jakimś czasie w związku "motylki" ulatują i to jest raczej normalne, że nie patrzy się na drugą połówkę z takim pożądaniem jak na początku, ale jeśli facet całkowicie Cię odpycha, to coś tu jest nie tak.... Proponuję zbadać też hormony bo może to być również przyczyna medyczna  

  Dnia 15.07.2020 o 08:02, Machu Picchu napisał:

chodzi o samo zmęczenie materiału. ludzie potrafią wyjechać na urlop i mieć siebie dosyć.

Jeśli jesteś w szczęśliwym związku, w którym jest miłość to obecność drugiej osoby cieszy i jest POTRZEBNA. Ciągle Ci jej mało. Chów klatkowy? Marzę żeby miłość mnie wpakowała właśnie w taką zay.ebista klatkę. 

  Dnia 15.07.2020 o 08:33, elektryzująca napisał:

Jeśli jesteś w szczęśliwym związku, w którym jest miłość to obecność drugiej osoby cieszy i jest POTRZEBNA. Ciągle Ci jej mało. Chów klatkowy? Marzę żeby miłość mnie wpakowała właśnie w taką zay.ebista klatkę. 

Niektórzy mają inne potrzeby. Ja tego gościa rozumiem. U mnie tez jest chów klatkowy i nie powiem, żeby to wychodziło na zdrowie.

  Dnia 15.07.2020 o 08:36, Onkosfera napisał:

Niektórzy mają inne potrzeby. Ja tego gościa rozumiem. U mnie tez jest chów klatkowy i nie powiem, żeby to wychodziło na zdrowie.

Miałam na myśli klatkę w przenośni. Ta zaborcza albo toksyczna złota klatka jest chora. Natomiast życie sobą i z sobą nie jest dla mnie ani poświęceniem, ani wyrzeczeniem, ani orką na ugorze. 

Nie na darmo jest powiedzenie, że nie jest biednym ten kto nie ma pieniędzy, ale ten kto nie ma serca.

  Dnia 15.07.2020 o 08:41, elektryzująca napisał:

Miałam na myśli klatkę w przenośni. Ta zaborcza albo toksyczna złota klatka jest chora. Natomiast życie sobą i z sobą nie jest dla mnie ani poświęceniem, ani wyrzeczeniem, ani orką na ugorze. 

Nie na darmo jest powiedzenie, że nie jest biednym ten kto nie ma pieniędzy, ale ten kto nie ma serca.

Nie wiem czy pragnienie np odetchniecia od drugiej osoby, jest rzeczywiście takim zwyrolstwem i brakiem serca. Moze różnica pogladow wynika z odmiennych sytuacji życiowych?

  Dnia 15.07.2020 o 08:41, elektryzująca napisał:

Miałam na myśli klatkę w przenośni. Ta zaborcza albo toksyczna złota klatka jest chora. Natomiast życie sobą i z sobą nie jest dla mnie ani poświęceniem, ani wyrzeczeniem, ani orką na ugorze. 

Nie na darmo jest powiedzenie, że nie jest biednym ten kto nie ma pieniędzy, ale ten kto nie ma serca.

problem w tym, że mówisz o tym z pozycji ideału, bo tylko o tym marzysz.

  Dnia 15.07.2020 o 08:44, Onkosfera napisał:

Nie wiem czy pragnienie np odetchniecia od drugiej osoby, jest rzeczywiście takim zwyrolstwem i brakiem serca. Moze różnica pogladow wynika z odmiennych sytuacji życiowych?

Każdy potrzebuje własnej przestrzeni i nie nazwałabym tego odetchnięciem od drugiej osoby. Biorąc pod uwagę ile czasu jesteśmy w pracy i jak mało zostaje tych  wspólnych chwil, związek w którym spędzanie czasu razem jest niedogodnością jest zwyczajną fikcją. 

  Dnia 15.07.2020 o 08:51, elektryzująca napisał:

Każdy potrzebuje własnej przestrzeni i nie nazwałabym tego odetchnięciem od drugiej osoby. Biorąc pod uwagę ile czasu jesteśmy w pracy i jak mało zostaje tych  wspólnych chwil, związek w którym spędzanie czasu razem jest niedogodnością jest zwyczajną fikcją. 

spędzanie czasu ze sobą a dzielenie ze sobą życia to co innego

  Dnia 15.07.2020 o 08:47, Machu Picchu napisał:

problem w tym, że mówisz o tym z pozycji ideału, bo tylko o tym marzysz.

To jest istota miłości. Nie chcę znów snuć prywatnych wywodów, bo jestem po wielu ciekawych spotkaniach i rozmowach, ale to co się dzieje z Wami ludzie to jakaś tragedia. Ile związków z rozsądku, nikt nie czeka na miłość, jest dobrze bez szaleństw no to żyjmy razem. Wolę zestarzeć się w samotnosci niż być z kimś ku chwale ojczyzny, bo tak łatwiej czy raźniej. 

  Dnia 15.07.2020 o 08:54, Machu Picchu napisał:

spędzanie czasu ze sobą a dzielenie ze sobą życia to co innego

Jak rządzi rozsądek to na pewno. Własną przestrzeń jak najbardziej tak, ale każdy sobie? Pomyłka. Ja nie chce drugiej wypłaty do budżetu, ani rąk, które coś naprawią. Wtedy wspólny czas może faktycznie uwierać, bo jest czymś zbędnym. 

  Dnia 15.07.2020 o 08:51, elektryzująca napisał:

Każdy potrzebuje własnej przestrzeni i nie nazwałabym tego odetchnięciem od drugiej osoby. Biorąc pod uwagę ile czasu jesteśmy w pracy i jak mało zostaje tych  wspólnych chwil, związek w którym spędzanie czasu razem jest niedogodnością jest zwyczajną fikcją. 

Widzisz, ja lubię tęsknić, marzyć o niemozliwym, lubię i eskaluje te emocje, bo bez nich mi źle. Taka moja perwersyjna natura... Lubię nacieszyć się kimś ze zdwojoną mocą po przerwie

Poza tym, mówiąc o osobach, za którymi chcialabym zatęsknić, miałam na myśli niekoniecznie partnera, ale bardziej dzieci. Okrutna Boni drwi ze mnie, że wolę kafeterie niż towarzystwo dzieci. No niestety, czasami wolę. Gdy ktoś ma dzieci na łbie od rana do wieczora, to po pewnym czasie marzy o tym, żeby porozmawiac z kimkolwiek dorosłym

  Dnia 15.07.2020 o 09:15, Onkosfera napisał:

ja lubię tęsknić

Jesteś zboczona

  Dnia 15.07.2020 o 09:15, Onkosfera napisał:

Widzisz, ja lubię tęsknić, marzyć o niemozliwym, lubię i eskaluje te emocje, bo bez nich mi źle. Taka moja perwersyjna natura... Lubię nacieszyć się kimś ze zdwojoną mocą po przerwie

Poza tym, mówiąc o osobach, za którymi chcialabym zatęsknić, miałam na myśli niekoniecznie partnera, ale bardziej dzieci. Okrutna Boni drwi ze mnie, że wolę kafeterie niż towarzystwo dzieci. No niestety, czasami wolę. Gdy ktoś ma dzieci na łbie od rana do wieczora, to po pewnym czasie marzy o tym, żeby porozmawiac z kimkolwiek dorosłym

gonić królika.

  Dnia 15.07.2020 o 08:56, elektryzująca napisał:

To jest istota miłości. Nie chcę znów snuć prywatnych wywodów, bo jestem po wielu ciekawych spotkaniach i rozmowach, ale to co się dzieje z Wami ludzie to jakaś tragedia. Ile związków z rozsądku, nikt nie czeka na miłość, jest dobrze bez szaleństw no to żyjmy razem. Wolę zestarzeć się w samotnosci niż być z kimś ku chwale ojczyzny, bo tak łatwiej czy raźniej. 

twoja wypowiedź nijak odnosi się do mojej

  Dnia 15.07.2020 o 08:58, elektryzująca napisał:

Jak rządzi rozsądek to na pewno. Własną przestrzeń jak najbardziej tak, ale każdy sobie? Pomyłka. Ja nie chce drugiej wypłaty do budżetu, ani rąk, które coś naprawią. Wtedy wspólny czas może faktycznie uwierać, bo jest czymś zbędnym. 

każdy sobie to nie związek. własna przestrzeń to utopia

  Dnia 15.07.2020 o 09:30, Machu Picchu napisał:

twoja wypowiedź nijak odnosi się do moje

Może kiedyś spotkam kogoś, kto będzie mieć takie samo spojrzenie na związek jak ja, a wtedy ideał zamieni się w życie. Odpowiednia osoba i odrobina miłości, cały przepis. Czas pokaże, na pewno nie odpuszczę i nie zadowolę się związkiem z rozsądku. 

  Dnia 15.07.2020 o 09:39, elektryzująca napisał:

Może kiedyś spotkam kogoś, kto będzie mieć takie samo spojrzenie na związek jak ja, a wtedy ideał zamieni się w życie. Odpowiednia osoba i odrobina miłości, cały przepis. Czas pokaże, na pewno nie odpuszczę i nie zadowolę się związkiem z rozsądku. 

to dobrze

  Dnia 15.07.2020 o 09:41, Machu Picchu napisał:

to dobrze

Kochałam, ale później byłam z rozsądku długi czas. Jak można chcieć z własnego wyboru i docelowo tej wersji bez miłości to nie mam pojęcia. Wiesz dlaczego u mnie to nie czcze gadanie? Bo ja potrafię starać się i docenić. Brakuje tylko drugiego elementu z odwzajemnieniem, nie mialam tej przyjemności nigdy. Jak przychodzi coś ciężko i długo na to czekasz to wierz mi, że docenisz po stokroć... 

  Dnia 15.07.2020 o 09:57, elektryzująca napisał:

Kochałam, ale później byłam z rozsądku długi czas. Jak można chcieć z własnego wyboru i docelowo tej wersji bez miłości to nie mam pojęcia. Wiesz dlaczego u mnie to nie czcze gadanie? Bo ja potrafię starać się i docenić. Brakuje tylko drugiego elementu z odwzajemnieniem, nie mialam tej przyjemności nigdy. Jak przychodzi coś ciężko i długo na to czekasz to wierz mi, że docenisz po stokroć... 

myślę, że trudno się pogodzić z przeszacowaną inwestycją, a człowiek najczęściej potrzebuje pewnej stałości i pojawia się przywiązanie do status quo, bo nie chce się męczyć z podświadomie wyczuwanymi trudnościami w dokonaniu zmiany.

  Dnia 15.07.2020 o 07:03, Gromigrom napisał:

Jesteśmy małżeństwem od około 5 lat, kryzys zaczął się jakiś rok temu i od tej pory narasta. Nie wiem z czego to wynika, ale nie mam zupełnie ochoty na bliskość z nim. To objaw depresji czy co? Będę wdzięczna za wsze opinie, doświadczenia w tej sprawie. Nawet nie mam z kim na ten temat pogadać.

a zmienił się jakoś? myje się? pachnie? ubiera się tak samo fajnie jak wcześniej? więcej pracujesz? jesteś zmęczona? są randki? wyjścia na miasto na pizze? chodzicie do kina razem? 

  Dnia 15.07.2020 o 07:03, Gromigrom napisał:

Jesteśmy małżeństwem od około 5 lat, kryzys zaczął się jakiś rok temu i od tej pory narasta. Nie wiem z czego to wynika, ale nie mam zupełnie ochoty na bliskość z nim. To objaw depresji czy co? Będę wdzięczna za wsze opinie, doświadczenia w tej sprawie. Nawet nie mam z kim na ten temat pogadać.

Jak ty nie wiesz to tym bardziej inni.

  Dnia 15.07.2020 o 09:18, elektryzująca napisał:

Jesteś zboczona

Tak, bardzo. Nie od dziś wiadomi, że oczekiwanie na przyjemność, jest milsze niźli sama przyjemność

  Dnia 15.07.2020 o 09:21, *Piotr* napisał:

gonić królika.

Pjoter, jak zwykle bardzo jasno i klarownie wyrażasz swoje myśli względem mnie.

  Dnia 15.07.2020 o 09:18, elektryzująca napisał:

 

  Dnia 15.07.2020 o 09:21, *Piotr* napisał:

 

  Dnia 15.07.2020 o 11:45, Zpaznokcilakier napisał:

Tak, czytałam. Dokuczała Ci. Przecież to oczywiste, że można usiąść i poczytac kafeterie. Przecież to nic złego, dzieciom krzywda się nie stanie. Nie rozumiem, jak można się trząść nad dziećmi, tak, że bez matki nie mogą żyć i funkcjonować. Przecież to toksyczna relacja, kiedy   nie daje im się przestrzeni i wolnego czasu.

Dałam się sprowokować, toteż nie jestem godna tak wielkiego szacunku, jak mara, która kąsana z różnych stron, zlała prowo po całości

Co do bachorów, to jest takie fajne określenie helicopter parenting

  Dnia 16.07.2020 o 06:25, TenX napisał:

Co znowu? Podnóżku Boni... jak na standardy Twej Pani, jestem wyjątkowo łagodna i czuła w określeniach na progeniture

  Dnia 16.07.2020 o 06:35, Zpaznokcilakier napisał:

Nie znoszę żadnych innych określeń na dzieci. To są dzieci. Zwyczajnie malutkie, duzutkie, ale dzieci. Czasem, że różowe bobaski. Bywało, że bombelki. Każde inne ich nazywanie jest pogardliwe. 

Etam. Jakbym nie miala to bym uważała że chamstwo, ale jak mam, to mogę Nie bulwersujta się ludziska.

Mojej matce kiedyś zaproponowalam że będę się do niej zwracać po staropolsku "macioro", ale coś się obruszyła i nie chciala ze mną gadać...

  Dnia 16.07.2020 o 06:37, Zpaznokcilakier napisał:

No też tego nie kminie. Tej fascynacji. Ale może już tak jest, że nie wszystko trzeba rozumieć. 

Każdy ma swoje drobne zboczonka

  Dnia 16.07.2020 o 06:20, Onkosfera napisał:

Tak, bardzo. Nie od dziś wiadomi, że oczekiwanie na przyjemność, jest milsze niźli sama przyjemność

 

Pjoter, jak zwykle bardzo jasno i klarownie wyrażasz swoje myśli względem mnie.

Każdy goni swojego królika,  jedni dogonią drudzy bez przerwy gonią 

Pjoter tej bluwysrywam.