Skasowane wiadomości

A jeśli on się w niej kocha, pociąga go, jest dziewicą i tylko czeka na jej ruch.

A ja mam marnować sobie kolejne lata na kogoś kto nie jest pewien, na kogoś kto na mnie nie zasługuję???

Co mam zrobić????

5 godzin temu, alien1666 napisał:

wiem, że właśnie tym dociekaniem prawdy mogę to wszystko zepsuć, tym brakiem zaufania.

Alien, ogarnij się. Nawet, jeśli coś tam kiedyś było, jakiś flirt powiedzmy, to twój mąż wybrał ciebie. Na tym się skup, na tym buduj. Nie niszcz tego, co masz.

Powiedz mu w końcu, że cokolwiek tam było to ty mu postarasz się wybaczyć i zapomnieć, bo wasze małżeństwo jest tego warte.  I rzeczywiście się postaraj.

2 godziny temu, alien1666 napisał:

Powiedział, że jeśli już go nie chcę to on wyjdzie ale już nigdy nie wróci.

Chyba tego nie chcesz ?

Dobra, teraz juz wiadomo, ze to prowo. historyjka staje sie coraz glupsza jak I sama autorka tej fantazji

6 minut temu, Vedma napisał:

Dobra, teraz juz wiadomo, ze to prowo. historyjka staje sie coraz glupsza jak I sama autorka tej fantazji

Wiele oddałabym, żeby to było prowo, bo na szali jest całe moje życie.

Niestety życie pisze "głupie" scenariusze ale co twoim zdaniem dziwnego jest w podejrzanym zachowaniu męża i kasowanych wiadomościach??? Toż to chleb powszedni wielu kobiet.

Dlaczego kobieta młodsza kilka lat nawet szpetna wygrywa ze starszą??? Bo jest świeższa?? Nie urodziła dzieci???

Dnia 14.12.2020 o 21:32, alien1666 napisał:

Hej, to ja autorka pytania. 

Autorką był ktoś inny.

Ja jestem autorką, tylko zapomniałam hasła i mi zablokowało konto już miesiąc temu, więc nie pisałam.  I w końcu musiałam założyć nowe konto, bo chciałam się pożalić.

Nadal mnie to zżera. Bo niby czemu tak obojętnie mnie traktował jeśli ja cały czas zabiegałam o ten wspólny czas...??

7 godzin temu, alien1666 napisał:

Ostatnio wykrzyczałam mu, że jak mu się nie podoba, to niech zabiera manatki i lezie do tej paskudnej, kraczatej roztrzepanej świni.

Jak zawsze urażają go te słowa o niej, popłakał się, cały trząsł się i powiedział, że już nie wytrzymuje tych zarzutów. Powiedział, że jeśli już go nie chcę to on wyjdzie ale już nigdy nie wróci. Po tej kłótni jak zwykle się pogodziliśmy, namiętny seks itp.

Sama już nie wiem, może rzeczywiście gdyby coś było to by ją wybrała a może nie pójdzie do niej bo ona mieszka z rodzicami????

Nadal mam wrażenie, że próbuję ją przede mną chronić, boi się że jej zaszkodzę ...

Muszę się wam do czegoś przyznać.

Zachowałam się jak ...ka.

Miesiąc temu napisałam jej anonimową wiadomość,:: żeby się lepiej do roboty wzięła a nie rozgląda się za żonatymi facetami i że jak jest tak potwornie brzydka i nikt jej nie chce to niech spróbuje na portalu dla samotnych::

Wiem słabe to było ale wiecie co. Od razu się bidulka poskarżyła innemu koledze ale niby tak że mój mąż wszystko słyszał i jak wrócił do domu to miał do mnie pretensje, bo niby sobie wszystko wyjaśniliśmy.

17 minut temu, alien1666 napisał:

Muszę się wam do czegoś przyznać.

Zachowałam się jak ...ka.

Miesiąc temu napisałam jej anonimową wiadomość,:: żeby się lepiej do roboty wzięła a nie rozgląda się za żonatymi facetami i że jak jest tak potwornie brzydka i nikt jej nie chce to niech spróbuje na portalu dla samotnych::

Wiem słabe to było ale wiecie co. Od razu się bidulka poskarżyła innemu koledze ale niby tak że mój mąż wszystko słyszał i jak wrócił do domu to miał do mnie pretensje, bo niby sobie wszystko wyjaśniliśmy.

I to niestety zwiększyło tylko moją nieufność wobec niego, bo pewnie nie poszła do żadnego kolegi tylko do niego się poskarżyć. Jednak muszą mieć bliższe relacje i zaufanie do siebie, skoro się poskarżyła. Kurcze, niech mi ktoś powie co o tym myśleć bo ja głupieję!!!! Czemu od razu nie poszła do przełożonego tylko do niego??????

3 godziny temu, alien1666 napisał:

Czemu od razu nie poszła do przełożonego tylko do niego??????

Ale z czym do przełożonego ? no coś ty...  Jeżeli do kogoś poszła, to do osoby zorientowanej w sprawie.  Dobrze chyba czujesz, że z tym kolegą to jakaś ściema. Kto by szedł z takim anonimem do kolegi ?  Domyśliła się, kto jest autorką i poszła prosto do źródła ?  Tak to jakoś wygląda...  Może po prostu wie, że jesteś zazdrosna o męża i tylko tyle ... Oby tak było.

Nie sposób żyć w takim napięciu,  w ciągłej niepewności, w atmosferze podejrzeń, jak to jest u ciebie.  Zastanów się nad terapią małżeńską.  Zaproponuj ją mężowi, powiedz, że sobie nie radzisz i powinniście razem poszukać pomocy. Jeżeli się zgodzi - nie wahaj się, idź tą drogą, możecie tylko zyskać, nie ma nic do stracenia.  Jeżeli się nie zgodzi - hmmm, to pytanie - dlaczego ?

Ale nie ma co prorokować. Jeżeli chcesz ratować swoje małżeństwo, tylko nie wiesz, czy jest co ratować  - to próbuj z terapią.  Ona po mogła wielu małżeństwom, a jeśli nie pomoże, to nie będzie niepewności. I nie będzie wyrzutów sumienia. A to jest wiele warte.

8 godzin temu, amsterdam napisał:

Ale z czym do przełożonego ? no coś ty...  Jeżeli do kogoś poszła, to do osoby zorientowanej w sprawie.  Dobrze chyba czujesz, że z tym kolegą to jakaś ściema. Kto by szedł z takim anonimem do kolegi ?  Domyśliła się, kto jest autorką i poszła prosto do źródła ?  Tak to jakoś wygląda...  Może po prostu wie, że jesteś zazdrosna o męża i tylko tyle ... Oby tak było.

Nie sposób żyć w takim napięciu,  w ciągłej niepewności, w atmosferze podejrzeń, jak to jest u ciebie.  Zastanów się nad terapią małżeńską.  Zaproponuj ją mężowi, powiedz, że sobie nie radzisz i powinniście razem poszukać pomocy. Jeżeli się zgodzi - nie wahaj się, idź tą drogą, możecie tylko zyskać, nie ma nic do stracenia.  Jeżeli się nie zgodzi - hmmm, to pytanie - dlaczego ?

Ale nie ma co prorokować. Jeżeli chcesz ratować swoje małżeństwo, tylko nie wiesz, czy jest co ratować  - to próbuj z terapią.  Ona po mogła wielu małżeństwom, a jeśli nie pomoże, to nie będzie niepewności. I nie będzie wyrzutów sumienia. A to jest wiele warte.

Niby skąd ma wiedzieć o tym, ze jestem zazdrosna, skoro nie było takich sytuacji wcześniej a on twierdzi, że rozmawiają tylko służbowo. Ale właże dziwi mnie to, że on od razu się dowiedział i jeszcze miał pretensje, że mogę im zaszkodzić w pracy.

Najgorsze jest to, że on mnie ciągle zapewnia, że nic między nimi nie ma i ja niby przyjmuję to do wiadomości ale kolejnego dnia znów zaczynają się podejrzenia. Moje zaufanie do niego bardzo spadło, nie umiem sobie z tym poradzić. Patrzę w jego oczy i nie widzę tego co chciałabym zobaczyć, on mówi jedno a ja słyszę drugie. 

20 godzin temu, alien1666 napisał:

Ostatnio wykrzyczałam mu, że jak mu się nie podoba, to niech zabiera manatki i lezie do tej paskudnej, kraczatej roztrzepanej świni.

Jak zawsze urażają go te słowa o niej, popłakał się, cały trząsł się i powiedział, że już nie wytrzymuje tych zarzutów. Powiedział, że jeśli już go nie chcę to on wyjdzie ale już nigdy nie wróci. Po tej kłótni jak zwykle się pogodziliśmy, namiętny seks itp.

Sama już nie wiem, może rzeczywiście gdyby coś było to by ją wybrała a może nie pójdzie do niej bo ona mieszka z rodzicami????

Wiesz co? Jesteś zła kobieta Zluzuj emocje a wszystko bedzie dobrze

55 minut temu, pari napisał:

Wiesz co? Jesteś zła kobieta Zluzuj emocje a wszystko bedzie dobrze

Może dlatego on do niczego się nie chce przyznać, bo najpierw go wyśmiałam, że ona wygląda jak roztrzepana, kraczata świnia i nawet wszyscy się w pracy z niej śmieją , że żaden z tych mężczyzn nawet nie chciałby na nią spojrzeć. Więc na pewno jest mu głupio nawet jakby mu wpadła w oko, to teraz głupio. Nawet ostatnio specjalnie w przypływie irytacji zapytałam go czy ona na coś choruje, ze ma takie grube nogi jak kłody? i czy coś jej jest? Wkurzył się  i powiedział, żebym sama ją zapytała i że wystarczająco popsuła mu już krew.

45 minut temu, alien1666 napisał:

Może dlatego on do niczego się nie chce przyznać, bo najpierw go wyśmiałam, że ona wygląda jak roztrzepana, kraczata świnia i nawet wszyscy się w pracy z niej śmieją , że żaden z tych mężczyzn nawet nie chciałby na nią spojrzeć. Więc na pewno jest mu głupio nawet jakby mu wpadła w oko, to teraz głupio. Nawet ostatnio specjalnie w przypływie irytacji zapytałam go czy ona na coś choruje, ze ma takie grube nogi jak kłody? i czy coś jej jest? Wkurzył się  i powiedział, żebym sama ją zapytała i że wystarczająco popsuła mu już krew.

Dziewczyno! Do niczego nie chce się przyznać , bo pewnie nic nie było. Nawet jeśli ona go adoruje, to jeszcze nic tak naprawdę nie znaczy . Jak dalej będziesz taka złośliwa wobec niego, to kto wie może on zwrócić na nią baczniejszą uwagę.

15 minut temu, pari napisał:

Dziewczyno! Do niczego nie chce się przyznać , bo pewnie nic nie było. Nawet jeśli ona go adoruje, to jeszcze nic tak naprawdę nie znaczy . Jak dalej będziesz taka złośliwa wobec niego, to kto wie może on zwrócić na nią baczniejszą uwagę.

Może było, może nie było - on zachowuje się jakby było.

29 minut temu, pari napisał:

Dziewczyno! Do niczego nie chce się przyznać , bo pewnie nic nie było. Nawet jeśli ona go adoruje, to jeszcze nic tak naprawdę nie znaczy . Jak dalej będziesz taka złośliwa wobec niego, to kto wie może on zwrócić na nią baczniejszą uwagę.

To czemu tak się zdenerwował kilka miesięcy temu na takiego kolegę, który źle i dwuznacznie się do niej odzywał. Powiedział, ze jakby ktoś był złośliwy to mógłby zgłosić takie seksistowskie zachowanie.

A zraził się do mnie jak nie poszłam z nim na imprezę służbową i tam tańczył z tą koleżanką. A ja wyszłam na tą złą i od tego czasu się odsuwał. Szkoda tylko, że zapomniał się ze mną porozumieć. Wielki kuźwa obrońca uciśnionych sierot.

Mało to, widziałyśmy się kiedyś tylko raz kilka lat temu  a teraz jak mijałam ją ze dwa razy na ulicy to ona wyraźnie mi się przygląda, wie kim jestem, nawet w maseczkach widać, że ona wie, że to ja jestem jego żoną.

21 minut temu, alien1666 napisał:

Mało to, widziałyśmy się kiedyś tylko raz kilka lat temu  a teraz jak mijałam ją ze dwa razy na ulicy to ona wyraźnie mi się przygląda, wie kim jestem, nawet w maseczkach widać, że ona wie, że to ja jestem jego żoną.

Przyglada ci sie i zastanawia czy wiesz o nich...

Porozmawiaj z nim na spokojnie. Powiedz mu, że jeśli faktycznie on ma romans lub cokolwiek innego, coby kwalifikowało się do tego to niech uczciwie przyzna się do tego, bo wtedy będziesz wiedziała na czym stoisz. Nie chcesz być tak oszukiwana, jeśli faktycznie coś by było. Lepiej byłoby jakby on sam się określił, niżby ktoś tobie doniósł, bo wtedy poczułabyś się jak ...ka a chyba przecież nie zasługujesz na takie traktowanie.

Dnia 16.09.2020 o 17:07, amsterdam napisał:

W innym temacie znalazłam taki wpis :

"No więc postanowiłam, że i tak się dowiem co tam ma i jak spędza czas poza domem. Znalazłam kolesia, który rozpracował jego telefon zdalnie (przy okazji trafiłam na trzech oszustów, i straciłam kasę na dobre buty, ale było warto). Dostałam wszystkie jego wiadomości z smsów i połączenia. "

Może warto od tej strony spróbować ?  Mimo wszystko najgorsza pewność jest lepsza od ciągłej niepewności...

To jest ten temat :   

Miało być : id*otka

22 minuty temu, pari napisał:

Porozmawiaj z nim na spokojnie. Powiedz mu, że jeśli faktycznie on ma romans lub cokolwiek innego, coby kwalifikowało się do tego to niech uczciwie przyzna się do tego, bo wtedy będziesz wiedziała na czym stoisz. Nie chcesz być tak oszukiwana, jeśli faktycznie coś by było. Lepiej byłoby jakby on sam się określił, niżby ktoś tobie doniósł, bo wtedy poczułabyś się jak ...ka a chyba przecież nie zasługujesz na takie traktowanie.

Wiesz, tego typu rozmowy toczę z nim od kilku miesięcy i proszę o prawdę. Tłumaczę mu że już nie mogę żyć w zawieszeniu. Przeżywam to ciągle, schudłam ze 6kg, biorę proszki uspokająjące. On to widzi wszystko, wiem, że boi się, że jak coś powie to go wywalę z domu bez mrugnięcia okiem. Ja muszę wiedzieć o co chodzi, żeby móc znów normalnie żyć i próbować od nowa a on nie chce do tego wracać.

A to wszystko jest podejrzane i mówię, ona mi się przygląda, on ją chroni i boi się równocześnie nas utracić.

2 godziny temu, alien1666 napisał:

Może dlatego on do niczego się nie chce przyznać, bo najpierw go wyśmiałam, że ona wygląda jak roztrzepana, kraczata świnia i nawet wszyscy się w pracy z niej śmieją , że żaden z tych mężczyzn nawet nie chciałby na nią spojrzeć. Więc na pewno jest mu głupio nawet jakby mu wpadła w oko, to teraz głupio. Nawet ostatnio specjalnie w przypływie irytacji zapytałam go czy ona na coś choruje, ze ma takie grube nogi jak kłody? i czy coś jej jest? Wkurzył się  i powiedział, żebym sama ją zapytała i że wystarczająco popsuła mu już krew.

Jak ma się przyznać, jak powiedziałam, że nikt się nie połaszczył na takie byle ... jak ona, tylko on????

Autorko... brak słów...  Jeśli chcesz uratować ten związek, to tylko dystans i spokój. Spójrz na siebie i na to, co wyprawiasz, a co wprost może przyczynić się do tego, czego nie chcesz i czego się obawiasz. Awantury i złośliwości pokazują tylko Twoją desperację, niepewność i niską samoocenę, co podświadomie przez faceta odbierane jest jako zerowa wartość Twojej osoby i zwyczajnie go odpycha. Huśtawki emocjonalne i manipulacje niszczą relację, nie sprzyjają szczerości, otwartości, komunikacji. To z kolei niszczy zaufanie. Nikogo do niczego nie zmusisz, a zmiany wymuszone pretensją są chwilowe i nieszczere. To musi wynikać z wolnej woli, uczuć i egoizmu. Zatem, partnera, a tym bardziej partnera już zdystansowanego, nie odmienisz ciągłą presją, ale zmianą własnej postawy i pracą nad samą sobą. Zadbaj o siebie, w szerokim tego ujęciu, wyjdź z roli ofiary i kury domowej. A przede wszystkim przestań się poniżać i nakręcać szpiegostwem i pisaniem sobie bajek na podstawie domysłów. Skoro facet zadeklarował, że nie chce Cię zostawiać, powinniście porozmawiać na temat swoich oczekiwań, potrzeb oraz sposobie rozwiązania problemów. Jeśli nie wypracowaliście sobie dobrej komunikacji w związku i nie potraficie ze sobą rozmawiać otwarcie i bez wzajemnego oskarżania się, przerzucania odpowiedzialności i winy, terapia małżeńska może się przysłużyć. 

56 minut temu, Nenesh napisał:

Autorko... brak słów...  Jeśli chcesz uratować ten związek, to tylko dystans i spokój. Spójrz na siebie i na to, co wyprawiasz, a co wprost może przyczynić się do tego, czego nie chcesz i czego się obawiasz. Awantury i złośliwości pokazują tylko Twoją desperację, niepewność i niską samoocenę, co podświadomie przez faceta odbierane jest jako zerowa wartość Twojej osoby i zwyczajnie go odpycha. Huśtawki emocjonalne i manipulacje niszczą relację, nie sprzyjają szczerości, otwartości, komunikacji. To z kolei niszczy zaufanie. Nikogo do niczego nie zmusisz, a zmiany wymuszone pretensją są chwilowe i nieszczere. To musi wynikać z wolnej woli, uczuć i egoizmu. Zatem, partnera, a tym bardziej partnera już zdystansowanego, nie odmienisz ciągłą presją, ale zmianą własnej postawy i pracą nad samą sobą. Zadbaj o siebie, w szerokim tego ujęciu, wyjdź z roli ofiary i kury domowej. A przede wszystkim przestań się poniżać i nakręcać szpiegostwem i pisaniem sobie bajek na podstawie domysłów. Skoro facet zadeklarował, że nie chce Cię zostawiać, powinniście porozmawiać na temat swoich oczekiwań, potrzeb oraz sposobie rozwiązania problemów. Jeśli nie wypracowaliście sobie dobrej komunikacji w związku i nie potraficie ze sobą rozmawiać otwarcie i bez wzajemnego oskarżania się, przerzucania odpowiedzialności i winy, terapia małżeńska może się przysłużyć. 

Może masz rację, może to prowadzi w złą stronę. Ale jeśli rzeczywiście coś jest a on za wszelką cenę próbuje mnie udobruchać tylko po to by móc wrócić do naszego poukładanego życia i nadal romansować z nią???? Może np teraz chce jednak zakończyć romans  i zająć się nami.

Może masz rację, może to prowadzi w złą stronę. Ale jeśli rzeczywiście coś jest a on za wszelką cenę próbuje mnie udobruchać tylko po to by móc wrócić do naszego poukładanego życia i nadal romansować z nią???? Może np teraz chce jednak zakończyć romans  i zająć się nami.

To trwa tak długo A Ty walczysz sama o to małżeństwo. Czas spojrzeć na to z boku, obiektywnie. Co sama doradziłabyś bliskiej osobie w takim położeniu? 

On coś do niej czuje. A Ty się motasz. Jedynie co możesz zrobić co przyniesie efekt to wyłożyć karty ma stół. Na spokojnie powiedz jak się czujesz i że masz dosyć takiego życia i tej niepewności, poproś o separację i o to żeby się wyniósł na ten czas. Albo go to otrząśnie albo.. nie i wszystko się wyklaruje. 

Ty stoisz w miejscu, przebierasz nogami i cierpisz. Ile tak można?

5 godzin temu, Lèa napisał:

To trwa tak długo A Ty walczysz sama o to małżeństwo. Czas spojrzeć na to z boku, obiektywnie. Co sama doradziłabyś bliskiej osobie w takim położeniu? 

On coś do niej czuje. A Ty się motasz. Jedynie co możesz zrobić co przyniesie efekt to wyłożyć karty ma stół. Na spokojnie powiedz jak się czujesz i że masz dosyć takiego życia i tej niepewności, poproś o separację i o to żeby się wyniósł na ten czas. Albo go to otrząśnie albo.. nie i wszystko się wyklaruje. 

Ty stoisz w miejscu, przebierasz nogami i cierpisz. Ile tak można?

Nie wiem co bym doradziła. Chyba pomyślałabym, że go ta krowa trochę urzekła ale on nie chce odchodzić. Robi wszystko by było dobrze, może nie warto tego niszczyć. Separacja nie wchodzi w grę, on nie chce.

Ale szlag mnie trafia jak pomyślę, że miał do niej sentyment, chronił ją a ja musiałam go wyciągać, żeby z nami choć raz gdzieś wyszedł.

On nie patrzy na mnie, nie widzi mnie, nie stać go na żaden komplement.