Jedynacy a najmłodsi z rodzeństwa - różnice

W naszym kraju jedynacy są trochę wytykani palcami. Wszem i wobec mówi się, że to egoiści i samoluby itd. Rodzeństwo jest bardzo idealizowane. Niestety w życiu nie ma kolorowo. Najczęściej najmłodsi w rodzinach wielodzietnych są zazwyczaj rozpieszczani i traktowani jak złote jajko. Gdy pojawia się młodsze rodzeństwo starszy jest od razu uczony, że ma ustąpić, że ma się podzielić, że powienien przypilnować. W rezultacie starsze dzieci stają się poniekąd odpoweidzailne za młodsze rodzeństwo. A młodsze dziecko już od poczatku wie, że ma oparcie starszym i ze starsze powinno sie nim zająć. W dorosłym świecie wygląda to tak, że z reguły ci najmłodsi są w życiu mniej ogarnięci niż starsi. Oczekują pomocy ze strony starszego rodzeństwa jeśli jest jakiś problem, bo przeciez tak ma być.

Dlaczego więc jedynacy są tak źle odbierani, podczas gdy to najmłodsze dziecko dostaje prawie wszystko na tacy, mniej się od niego wymaga oraz wiecej pomaga.

"Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia."

Chyba ze względu na stereotypy i właśnie na to, że o ile najmłodsze-rozpieszczone wymaga głównie skakania wokół siebie od rodzeństwa, o tyle jedynacy uchodzą za takich, którzy taką postawę prezentują wobec wszystkich. Może jeszcze chodzić o to, że nawet to najmłodsze-rozpieszczone do pewnego stopnia jest nauczone dzielić się, chociażby uwagą, mimo że dostaje jej najwięcej od otoczenia.

Ja jestem najmłodsza i mam dwoje rodzeństwa. Nie byłam rozpieszczana ale za to zawsze wiedziałam, że mam wsparcie w rodzeństwie. Sama mam dziecko i bardzo bym chciała aby miało rodzeństwo za pare lat. Nie dlatego ze uważam, że będzie rozpieszczone ale dlatego, że gdy mnie już nie będzie, nie zostanie na świecie szybko samo. Póki co moje dziecko bez rodzeństwa wie, ze trzeba się dzielić, ze nie wszystko musi być jak chce. 

Ja mam syna jednego i wiecej miec nie bede. I szczerze to guzik mnie obchodzi co mysla inni. To jaki bedzie moj syn bedzie zalezalo od tego jak go wychowam.