Boję się macierzyństwa...Czy będę potrafiła kochać swoje dzieci???

Mam 22 lata. Za rok biorę ślub. Oboje z narzeczonym bardzo chcielibyśmy miec dzieci (najlepiej trójkę). Już nie możemy się tego doczekać, ale... No właśnie, jest pewne \"ale\". Boję się, że nie będę potrafiła kochac swoich dzieci, a przynajmniej okazywać im miłości. Nie chciałabym ich unieszczęśliwiać... Ale niestety wiem, że z uczuciami mam problemy nie od dziś. Jestem DDA i mam przynajmniej część charakterystycznych dla tych ludzi symptomów. W pewnej mądrej gazecie wyczytałam, że DDA często mają problemy w nawiązaniu realcji z dziećmi, ponieważ nie umieją okazywać im uczuć. Ja mam problemy w okazywaniu miłości nawet rodzinie i mojemu narzeczonemu, co więc będzie z tymi dziećmi? Tak bardzo ich pragnę, ale nie chcę czynić ich nieszczęśliwymi. Co o tym sądzicie? Macie może dla mnie jakieś rady? Proszę o pomoc, to dla mnie naprawdę ważna sprawa.

Nikt nic nie napisze? Wiem, że większość tu obecnych to szczęśliwe młode matki, których to nie dotyczy, ale może sprobujecie?...

a co to dda?

powaznie pytam bo nie chce mi się szukać:)

jak rozumiem to jest Denerwuję Durnych Anonimów;) napisz coś więcej o swojej chorobie, proszę.

Lubawa - DDA to Dorosłe dziecko Alkoholika, nie nazwałabym tego chorobą. Kociaczek - nie przejmowałabym bym się na zapas, jak będzie działo się cos złego to poszukasz pomocy u profesjonalisty. DDa też jakoś żyją mają rodziny. Ja nie znam nikogo kto wychował się w naprawdę zdrowo funkcjonującej rodzinie. Na szczęscie to nie schizoferenia czy coś w tym stylu. A fakt że zdajesz sobie z tego sprawę to połowa sukcesu. Z tego co zrozumiałam jak dotąd nie powielasz modelu wyniesionego z domu, więc dalej będzie tak samo, rodzice to nie wyrok, jak się nad tym pracuje mozna to przezwyciężyc. Okazywać miłośc tez można się nauczyć, naprawdę.

i wiesz......milosc do dziecka jest tak instynktowna.....:))) poza tym mam wspanialaego syna, ktory sie tak ode mnie rozni (jako od dziecka w tym samym wieku)....od samego urodzenia pierwszy "zaczepial mnie" swoja miloscia.....usmiech za usmiech, "mamo, buzi", "przytul mnie", "przyszedlem po przytulaska"......jest cudowny....a wychowyje go sama i mialam tez inne obawy..... nie martw sie na zapas :)))

a do dzisiaj mie potrafie przytulic sie do matki (bo to ona nie umie okazywac uczuc....)....mimo ze to ojciec bybl alkoholikiem, to on potrafil okazywac mi swoja milosc, dzis juz go nie ma od 10 lat....