dobranoc...może usłyszysz szept mojego snu....

Dla *Czarodzieja

hej Aniołku

Jak tchu dla piersi, tak mi ciebie brak! W pochmurnym niebie Przeciąga w siną dal wędrowny ptak. Niech leci, niech spieszy! Niech się serce me pocieszy, Że choć on mknie ku tej stronie, Gdzie wyciągam tęskne dłonie, Rozpaczliwie beznadziejne dłonie... Ja kocham ciebie! Niech o tym powie ci przelotny wiew, Co w sen kolebie Samotne szczyty cichych, smutnych drzew. Niech leci, niech wieści, Że w tęsknocie i boleści Nie mógł uśpić mojej duszy, Co się męczy w pustce, w głuszy, W rozpaczliwie beznadziejnej głuszy...

?

Jak mam powiedzieć to, co czuję, ale bez słów. Jak wytłumaczyć, o co mi chodzi, ale bez gestów. Jak mogę wyrazić uczucia me, myśli me. Chyba przez wiersze... Czy mnie usłyszysz, gdy mówię bez słów. Czy mnie zrozumiesz, bez żadnych gestów. Czy widzisz wyrażone uczucia me, myśli me Przez te wiersze... Nie słyszysz mnie, a mówię do Ciebie. Nie widzisz mnie, a jestem przy Tobie. A przy Tobie - jak w niebie, jak w niebie... I mam nadzieję, że słyszysz mnie i widzisz mnie, Bo przez te wiersze Mówię do Ciebie - ale bez słów, ale bez słów...

Nasza historia to opowieść o rozmijaniu się z muśnięciem palców nie ust nawet to baśń o odrobinie wiatru i burzach zamkniętych w kopertach z rąk do rąk to smutna opowieść pełna kropel deszczu i zielonych paproci tak że nawet my nie mogliśmy dotrwać do końca

gdzie jesteś JA Ciebie KOCHAM ? :(

Minuty mijają Mijają godziny Mijają dnie, A Ciebie nie ma. Tak bardzo tęsknię, Że aż trudno to ukryć. Minuty bez Ciebie... To godziny. Godziny bez Ciebie... To dnie. A dnie bez Ciebie... To wieki. Tak tęsknię za Tobą. Nie mogę, nie chcę, Istnieć bez ciebie.

szukam cienia Twojego źrenicami ukrytymi w drżących dłoniach a nocą snów Twych dotykam byś poczuł, że byłam tak blisko szyby nabrzmiałe od deszczu tulę sennie lodowatym spojrzeniem wykrojonym z ciepłoty uczuć pełnej wspomnień i rzeźbię Ciebie niemym pocałunkiem ciszy którą ofiaruję gwiazdom co odbijają Twoje marzenia wplecione w tęsknotę..

Nareszcie wszyscy sobie poszli i można spokojnie tworzyć...:D Hmmm...dzisiaj to mam taki trochę smutnawy nastrój bo mało śniegu napadało, ale postaram się ;) Zapomniałes o mnie mój Aniele Ty przecież wiesz...ja lubię kiedy pościel swą trzepiesz bo wtedy pada śnieg i okrywa ziemię No nie wiem... cos może nie bardzo mi dzisiaj idzie lecz ważne jest to, że nie podupadam, i tworzyć chcę :) Skąd się biorą ci wszyscy poeci te nieznane strofy pełne słów które kiedy przymykam oczy tak wzruszają i pieszczą mnie ? Skąd się biorą ci wszyscy poeci których słowa wzruszają do łez nawet wtedy gdy przymykam oczy albo gromki wywołują śmiech ? Skąd się biorą ci wszyscy poeci kto im dał im ten ogromny dar by malować słowem jak kwiatem w sercu czyimś pozostawiać żar ? :D Wystarczyła chwilka niedługa...i proszzzz ;) Tak sobie myślę, że na tym nie poprzestanę i jeszcze tu zawitam :) To nara ! :D

Obłoki, co z ziemi wstają I płyną w słońca blask złoty, Ach, one mi się być zdają Skrzydłami mojej tęsknoty. Te białe skrzydła powiewne Często nad ziemią obwisną, Łzy po nich spływają rzewne, Czasem i tęczą zabłysną. Gwiazdy, co krążą w przestrzeniach Po drogach nieskończoności, Są one dla mnie w marzeniach Oczami mojej miłości. Patrzą się w ciemne odmęty Te wielkie ruchome słońca. I ja miłością przejęty, Patrzę i tęsknię bez końca.

kocham was wszystkie

Uśmiech nieśmiały, Zbyty może milczeniem, Potem spojrzenie delikatne, Przepełnione pragnieniem, Pierwsza taka rozmowa, Bez żadnego tematu, Podświadome wyczucie Ocieplenia klimatu, Krążą myśli po głowie Czy to aby na pewno Czy to tylko wyobraźnia Wreszcie dotyk Twej twarzy, Powoli, by nie uronić Chwili nawet najmniejszej, Wciąż pewniejszą się staje, choć nie padło ni słowo, Że to właśnie z Tobą... Tylko z Tobą... Następnie taniec dłoni, Które kończą splecione I chęć przeogromna, by wspólnie Zatańczyć tak lekko jak one. I choć wciąż nie pada słowo, Wszystko dzieje się w milczeniu, Już się niczego nie obawiam, Pewna w swym upojeniu, Wargi nasze spierzchnięte, Krążą wokół siebie, A im mniejsza odległość, Tym bliżej chcę być Ciebie, Dłonie razem splecione, Mocno w siebie wtuleni, Pocałunek pieczęcią, Oddechem wspólnym złączeni..

kiedy w takt dnia i nocy zapach rozpostarty na krawędzi marzeń się rozkołysze garby smutku wplatając w moje ciało.. przytul tak delikatnie muśnij dłonią i powiedz, że jesteś nie pozwalając by rozpacz i tęsknota mieniła się kolorem mokrych jesiennych liści i w ciszy drżące słowa moje wystraszone te nigdy nie wypowiedziane otul szczelnie płaszczem zrozumienia

Kiedy jestem sama, niebo wydaje mi się w żałobie, a ziemia... Ziemia jest chłodem przejmująca i taka mi obca, obojętna. Mam tylko jasne wyobrażenie miłości, twój obraz wryty w mą pamięć na zawsze. A kiedy noc, snem moje oczy zmęczone zamyka, ja z nim bezpiecznie, w ciebie wtulona - zasypiam.

Ciemna już noc... Jesteśmy tak daleko od siebie... Tęskno mi bardzo do Ciebie... Bardziej już nie może... Pytam się Boga kiedy znów da mi ujrzeć Ciebie... Odpowiedzi nie dostaje... W miłości usycham... Przez cale me życie, wiesz ze to prawda... Żyję by Cię kochać... Na paluszkach w Twym śnię zakradam się do Ciebie... Szepce do ucha dwa piękne słowa... Ja naprawdę kocham Cię... Nic więcej dać Ci nie mogę... Daje Ci jeszcze pęczek pięknych snów... W nich jestem ja i Ty... Wiec spij słodko

Przypadkowo Cię poznałam, a może nie?... Może w gwiazdach zapisane było, że mam poznać Cię?... Niewinne rozmowy, coraz czulsze się stawały. Dzień bez Ciebie, był dniem straconym... Coraz bardziej mi Ciebie brakowało. Uzależniłam sie... Stałeś się mą myślą o wschodzie i zachodzie słońca. Gdy rano wstawałam, o Tobie myślałam... a gdy noc zapadła i do łóżka się kładłam, Twe imię na mych ustach było... W snach się pojawiałeś... czułe słówka szeptałeś... ciało pieściłeś... Tak przez noc całą, w moich snach byłeś. A gdy ranek nastał, oczy otworzyłam... pusto... Ciebie nie było... Me serce i ciało za Tobą tęskniło...

Dlaczego na świecie tak dziwnie toczą sie dni, że ciągle ktoś o kimś marzy, że ciągle ktoś o kimś śni. I ja mam takie sny, Takie szczególne, znaczące... W tych snach jesteś Ty i Twoje usta gorące. W tych snach jesteśmy razem Zapatrzeni w swoje oczy, nieśmiale dotykamy swych dłoni... Zasłuchani w serc bicie... Nieświadomi otaczającego nas świata... Naszą miłość rozpalamy. Szkoda,że to tylko marzenia i sny... W których jesteśmy Ja i Ty...

(...) Byłeś czymś co bardzo chciałam mieć. Przez chwilę, przez moment, przez dolę samotności. Razem mieliśmy odwagę zuchwale patrzeć na to co poza zasięgiem Dotykałam chmur, które nie należały do mnie. A ty śmiałeś się i mówiłeś jakie to proste. Marzyliśmy aby mieć niebo na własność. I udało się! Grzeszyliśmy aby mieć siebie bez udziału samotności. Klepsydra naszych uczuć wyczerpała się. Zostałeś czymś co bardzo chciałam mieć, Przez chwilę, przez moment, przez dolę samotności.

Para dłoni naszych w dotyku zastygłwszy Żywego kształtu nie przybiera A do splątanych zmysłami rozkoszy Gorzka rzeczywistość nie dociera Bo dwie dusze wstąpiły W jedno zespolone ciało Nie, jego nie rozdzieliły Ale co poza tym zostało

Widzieć, jak na mnie patrzysz, i w twe oczy patrzeć, Na ustach poczuć twoich ust pocałowanie — Która już tego szczęścia doznała — czyż dla niej Mogą być teraz inne radości bogatsze? Z dala od Ciebie, obca dla swoich — kołacze Jedno wciąż moich myśli pasmo nieprzerwane I zawsze ta godzina przyjdzie niespodzianie — ta jedna, i pierś zadrga, i wybuchnę płaczem! Lecz po chwili wysycha już łza. Szepczą wargi: Przecież on kocha, przecież nawet w tym momencie Sięga jego myśl ku mnie, jak moja ku niemu... O, usłysz szept daleki tej miłosnej skargi! Ty wiesz: moje największe i jedyne szczęście To twa przychylność dla mnie. Daj znak sercu! Przemów Johann Wolfgang Goethe

Uśmiech Twój w mej pamięci. Echo rozmów nocnych. Szepty wieczorne do ucha. Dowcipy przy śniadaniu. Spacery nad jeziorami życia. Wspólne tematy i sny. Igraszki z ludźmi Zdobywanie świata. Uścisk ręki ten jedyny. Nieotarta łezka w oku Ostatnie twe dźwięki

Mnie nie trzeba długo prosić, żebym... przemówiła :D W końcu, widzę przecież, jak bardzo mnie tu brak, i mojej poezji, głównie :D Patrzę w lewo nic nie jedzie patrzę w prawo też mogę już spokojnie zebrą sobie przejść Za tą zebrą przecież czekasz na mnie Ty taki niecierpliwy i szczerzysz swe kły :) No dobra, na razie tyle. Jak wrócę, na pewno napiszę inny jeszcze wierszyk. To nara ! :D

hmm....

tęsknota to wytrawny morderca zabija cicho i powoli zanim zdążysz zauważyć że już jesteś martwy \"Może Przeczytasz\" - warto tęsknić?

nie zgodzę się z Tobą revol