dobranoc...może usłyszysz szept mojego snu....

Jesteś drogą wzdłuż rzeki, rosą na mojej łące, wiatrem co chyba oszalał bo budzi motyle śpiące. Zmarzniętym przebiśniegiem co chce wyprzedzić wiosnę, nadzieją co szare smutki w myśli zamienia radosne. Jesteś chwilą wzruszenia co łzą spływa po twarzy, tabletką od bólu głowy, kiedy się kac przydarzy. Lekarstwem na minus w banku i przeciwności losu, moją jedyną radością, bez której żyć nie sposób. Jesteś zawrotem głowy od jazdy na karuzeli, drożdżówką ze śmietaną jedzoną co niedzieli. Wiesz, nawet jeśli Cię nie ma i może nigdy nie było, to zawsze będzie nas łączyć ta zwariowana miłość. ...nie przepraszaj tylko wstań...dwie osoby kiedyś podeptały siebie nawzajem...czasu nie cofną, ale coś jeszcze da się naprawić...

Dobrze ...skoro tak mówisz...zresztą to nie ja przepraszam Ja Dotykam dzisiaj Ciebie Ty Pragnąłeś zawsze mnie Ja Poznaje zakamarki Twoje Ty Poczujesz zaraz mnie Ja Wędruje z Twym dotykiem Ty Podążasz śladem mym Ja Już jestem cala Twoja Ty Już jesteś cząstką mnie Ja Już krzyczę i łza płynie Ty Smakujesz rozkosz moją Ja Dotknęłam dzisiaj nieba ja nigdy nie przepraszam....

Jestem zmęczony wciąż kocham cię to chyba życia kres nie potrafiłbym zapomnieć tych chwil dzisiaj chciałbym wszystko wytłumaczyć lecz brakuje mi sił pytasz czy to ma sens i powtarzasz - nie, zostań tu czekałem na taką jak ty więc proszę pomóż mi i nie odchodź już gdy wracam do domu puste witają mnie ściany telefon milczy kładę się spać i tak powoli upływa mi życie więc proszę nie odchodź pomóż mi żyć

Jestem motylem na Twojej koszuli Moje skrzydła muskają Twoja twarz Kolorowy pyłek zrasza Twoje skronie Unosisz do góry swoje dłonie A oddech Twój ogrzewa mnie cala Zamykasz mnie delikatnie w swoich dłoniach Unosisz wysoko ku górze Trzepot moich skrzydeł jest muśnięciem wiatru Który chłodzi rozgrzaną Twoją skórę Twój uśmiech otula mnie całą A dotyk ust gorących sprawia, że Drżę cala i chce frunąć ku niebu Wykrzyczeć moją radość I dotknąć tęczy...

mojej głowie tyle myśli W mojej duszy tyle pragnień W moim sercu puste miejsce Czekam na Ciebie nieustannie Kiedy nadejdzie sen Zobaczę Ciebie obok siebie Poczuje Twój dotyk Ufnie przytulę się do Ciebie Zatopię myśli swoje W ramionach moich my dwoje Jestem kropelką wody Co spływa po Twoich ustach Jesteś muzyką nocy O której zawsze marzyłam Przymykam moje oczy Odpływam w niebyt rozkoszy Budzę się i usypiam Naga w twoich ramionach Dotykasz mojego łona Ja szepcze jestem Twoja Nad nami tylko niebo I gwiazdy srebrem lśniące Przed nami radości nocy I ciała nasze płonące... ?

Choć zdjęłaś już wszystko. I strój swój, i wstydu odzienie... Choć naga już jesteś jak pożądanie, Jak świetlisty anioł, co samym blaskiem otulony - nagi jest... Ja jeszcze chcę więcej. Bo mało mi jest Ciebie! Bo mało mi Twych słów, Twych oczu, Twego głosu. Więc pozwól, że jeszcze bardziej Ciebie rozbiorę... Wzrokiem, słowami, pragnieniem samym. Moje bezwstydne źrenice otulą Cię przed światem. I nie zawstydzisz się, choć jeszcze bardziej będziesz naga

Idę do Ciebie w zwiewnej sukience, nocą majową, pachnącą bzem. Drogą utkaną z tęsknot i marzeń... by być dla Ciebie rozkosznym snem. Idę, by znów być blisko tak, by muskać oddechem kąciki Twych warg. By pieścić spojrzeniem, wabić pragnieniem... by stać się jedynym Twym uwielbieniem. Idę, by spleść niecierpliwość rąk, kołysać ciała kuszące westchnieniem. By unieść się w mistyczny krąg... i stać się wreszcie cudownym spełnieniem.

I chciałabym i się boje Zamknięci razem, we dwoje Na zielonej trawie, gorącej murawie I, dłoń Twoja i moja Ja cała rozogniona, w usta Twoje wpatrzona A dotyk Twój motyla, wargi moje rozchyla Róża.... róża czerwona dotknęła dzisiaj Anioła...

I jak tutaj być albo nie być, kiedy mnie nie ma? W jaki sposób zsunąć ramiączka z twych ramion, nie raniąc cię moją nieobecnością, która jest? W jaki sposób językiem być głęboko tam, gdzie cała jesteś naga? Jak nim wwiercać się w muszelkę ucha przygotowanego na drżenie ciepłych fal? Utrzymuj mnie nadal w iluzji istnienia, bo jeszcze tylko chwila, a nie będzie mnie zupełnie, nawet na tyle, bym mógł po prostu skonać

całe nasze życie uplecione jest ze spotkań… ze samym sobą, z ludźmi którzy nas kochają i nie kochają, z tymi których uraziliśmy i którzy nas urazili…. proszę Was nie dotykajmy się tak boleśnie… powiedzmy drugiemu człowiekowi coś miłego, tak często marnujemy piękne okazje…

Dam ci ścieżkę w bezdrożach zamyśleń, Srebro brzasku, smak mgły, kolor rosy, Szelest myśli, chłód trawy o świcie, Ciepło wiatru ci wplączę we włosy, Dam ci zapach i dotyk wieczora, Podróż w bezsen daleką i bliską, Oddech nocy i ciszę jeziora, Tylko nie mów, że masz już to wszystko. Dam ci spektakl motyli tańczących, To w zieleni, to w głębi błękitu, Płomień świecy płochliwy i drżący, Dam sukienkę z nut wiatru uszytą, Miękkie ciepło promieni księżyca, Kroki nocy obutej w aksamit, Leśny szałas, gdzie śpi tajemnica - Może kiedyś ją razem poznamy? Dam ci temat do czułych rozmyślań, Powód westchnień tajemnych i tkliwych, Łódź podniebną i cichą jej przystań, I jej powrót do kei szczęśliwy, Może pejzaż obłoków na niebie, Który wiosna dla ciebie maluje, A ty daj mi... doprawdy sam nie wiem - Daj mi odczuć, że czujesz, co czuję,

Mam na języku słony smak niespokojnej skóry. Nie wiem co będzie jutro. Nie wiem czy będzie jutro. Wnikasz we mnie gwałtownie. Zamknięta w łuku ramion opieram się przeczuciom. Jest jesień. Drzewa płoną rdzawo-czerwonym blaskiem, a może to świat płonie i kiedy się zbudzimy nie będzie już niczego. Takie masz ciepłe dłonie. Jak niewidomy uważnie poznajesz mnie dotykiem. Czy palce widzą więcej? Czy zanim wiatr się zerwie zdążymy zapamiętać dojrzały obraz września? Słony smak twojej skóry? Zapach perfum zza ucha zmieszany z mchu wilgocią? Słońce liśćmi pocięte układa się na twarzach w marmuru drżące wzory. Jest jesień. Dzień miodowy. Jutro nas tu nie będzie. Jutro nas tu nie będzie. ...

Niechaj otworzą się nasze drzwi By zbudzić nas ze spania Niech przerwie się pasmo pustych dni I wyrwą się dusze z czekania By być wtulonymi w białą łąkę Pod nami i nad nami By móc zapomnieć tę rozłąkę Która chłostała nas nocami Niech sufit barwę ma niebieską I przepaść niech będzie pod nami By zapamiętać tę noc anielską Która zdobiła nas szczęścia łzami

więc jesteś jesteś jesteś daj niech sprawdzę niech cię dotknę raz jeszcze dłonią i ustami niech w oczy spojrzę chociaż najmniej wierzę oślepłym ze zdumienia oczom jeszcze twój głos usłyszeć chcę zapachem się zaciągnąć pojąć cię raz na zawsze wszystkimi zmysłami i nigdy nie zrozumieć i ciągle na nowo dochodzić prawdy pocałunkami ten z13:59 najbardziej mi sie podoba:)

Widzę nagi łuk mojego ciała. Mokre, spragnione usta moje, otwierają się w niemym krzyku rozkoszy. Widzę, jak moje dłonie wbijają się w Twoje plecy. I widzę Twoje spragnione, drzące dłonie, szukąjace mojego ciała. Widzę, jak patrzysz na doskonałą jego giętkość i zachwycasz się jego miekkością. Kochasz się z każdym moim zmysłem. Wbijasz się we mnie coraz głębiej. Mój niemy krzyk załamuje się. Krzyczę i unoszę się w góre uskrzydlona twoim oddechem, splątana w doskonałości naszych rozkoszy. Opadam zemdlona obok Ciebie. Mgła i zieleń moich niebieskich oczu gaśnie, pozostawiając znajomy blask. Cienie przykrywaja naszą nagość, łuk mojego ciała zmienia się w miękkość, a niemy krzyk w ciepłe westchnienie...

taka ucieczka w ciszę, taka ostoja mi się marzy, śni taki luksus mi się... uciec od powszedniego chleba, zostawić w niepamięci to, co wypada i co trzeba - niech garnki lepią święci... niech się niepomysł życia wyśni tym, co wysoko mierzą, b e z s e a n s kina dni kapryśnych niech sprosta ich pacierzom... a ja chcę taki azyl stworzyć daleko od hałasu - jak zechcesz, tylko drzwi otworzysz i już nie liczysz czasu... gdzieś taki pociąg, taki wagon, gdzieś taka stacja cicha, gdzie można w nos się śmiać zakazom i łatwiej się oddycha... masz zapewniony własny przedział i bilet na powroty i tak, by o tym świat nie wiedział podróż w cichotęsknoty... a ja chcę taką mieć oazę, z błękitu, czerni, złota, gdzie możesz przyjść za każdym razem, gdy najdzie cię ochota...

Ciało Twoje powabne śpiewa cichym wzdychaniem napełnia szalone me zmysły zgłodniałym pożądaniem Płatki Twojego kwiatu kuszącą czerwienią proszą falują skrzydłami motyla buchają obłędu rozkoszą Zanurz w kielichu kwiatu moje nabrzmiałe pragnienie nasyć bezwstydne me żądze podaruj mi spełnienie ...14.21...super:) on6415@wp.pl

:)

namaluj kwiatem usta tęsknoty, pocałuj wiatrem niech niebo chroni od deszcz niech gestem czym świat jest – zrozumie, choć biec nam dziś ciężko w ulicznym tłumie. naszkicuj tęsknotą oddech Twych dłoni, gdy dzień za wspomnieniem nieustannie goni. być może jesteś dalą jedyny, być może chwilą ........

Czy wiesz co to ból i tęsknota? Co znaczy serca nieme wołanie? Otwieram przed Tobą duszy mej wrota I nie dbam o to co się stanie... Nastroje różne szarpią mą duszę: Radość i smutek - jak amplituda, Drgają - kierując mym animuszem.... Miłość to? - Czy tylko obłuda? Te, oraz inne dziesiątki pytań Błądzą w zatoce łez utopione... A może znajdę w sercu Twym przystań? Wystarczy gest Twój i zrozumienie... Otwieram bramy serca mego: Wkrocz w te krainę śmiało! I dźwigaj ciężar szczęścia naszego... Bo cóż nam w życiu pozostało.... sprawdz swoja skrzynke

Ty jesteś cała z kwiatów, które zamienić pragnę w słowa, z listków i płatków i pręcików, które słowami chcę całować. Ty jesteś przebudzeniem, czułym objęciem wiosny, makiem na morzu zboża, bzem fioletowo pachnącym. Ty jesteś cała z nektaru, bukietu moich marzeń, piersi, pośladków i ramion i z tego, co ma się zdarzyć. Ty jesteś tkliwym zapachem, koniczyną na mojej łące, spełnieniem mojej miłości, jedynej, nieustającej.

to mój ulubiony:) deykuje go ..... ..z czystej sympatii za mile spedzone chwile( moze to za duzo powiedziane:) ) tu na tym topiku:) Gdy cię nie widzę, nie wzdycham, nie płaczę, Nie tracę zmysłów, kiedy cię zobaczę; Jednakże gdy cię długo nie oglądam Czegoś mi braknie, kogoś widzieć żądam I tęskniąc sobie zadaję pytanie: Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie? Gdy z oczu znikniesz, nie mogę ni razu W myśli twojego odnowić obrazu; Jednakże nieraz czuję mimo chęci, Że on jest zawsze blisko mej pamięci. I znowu sobie powtarzam pytanie: Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie? Cierpiałem nieraz, nie myślałem wcale, Abym przed tobą szedł wylewać żale; Idąc bez celu, nie pilnując drogi, Sam nie pojmuję, jak w twe zajdę progi; I wchodząc sobie zadaję pytanie: Co tu mię wiodło? przyjaźń czy kochanie? Dla twego zdrowia życia bym nie skąpił, Po twą spokojność do piekieł bym zstąpił; Choć śmiałej żądzy nie ma w sercu mojem, Bym był dla ciebie zdrowiem i pokojem. I znowu sobie powtarzam pytanie: Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie? Kiedy położysz rękę na me dłonie, Luba mię jakaś spokojność owionie, Zda się, że lekkim snem zakończę życie; Lecz mnie przebudza żywsze serca bicie, Które mi głośno zadaje pytanie: Czy to jest przyjaźń? czyli też kochanie? Kiedym dla ciebie tę piosenkę składał, Wieszczy duch mymi ustami nie władał; Pełen zdziwienia, sam się nie postrzegłem, Skąd wziąłem myśli, jak na rymy wbiegłem; I zapisałem na końcu pytanie: Co mię natchnęło? przyjaźń czy kochanie?

NIe obiecuj, że mnie weźmiesz do Paryża Nie masz czasu, ja rozumiem, jest ci przykro Nie obiecuj, że pójdziemy dziś do kina Ja z kimś innym się wybiorę, będzie miło. Nie obiecuj, że w Łazienkach się spotkamy Często wieje a czasami może padać Nie obiecuj, nie przyrzekaj, nie zaklinaj to jest śmieszne, tego robić nie wypada Cały świat jest wielką obietnicą niespełnioną a tak piękną jak marzenia Wschody słońca obiecują dni bezchmurne Wielka miłość zapowiada wielkie dzieła Mowa trawa, słowa słowom tak nierówne Obietnice, zapewnienia zewsząd płyną Politycy dywersanci akrobaci Komu wierzyć? Kogo słuchać by nie zgłupieć? Cały świat jest wielką obietnicą Niespełnioną a tak piękną jak marzenia Wschody słońca obiecują dni bezchmurne Wielka miłość zapowiada wielkie dzieła Gdy znów powiesz obiecuję na sto procent Kiwnę głową i życzliwie się uśmiechnę Mój mężczyzno, mój herosie, mój ty świecie Obiecuję, że już jutro wam uwierzę Cały świat jest wielką obietnicą niespełnioną a tak piękną jak marzenia Wschody słońca obiecują dni bezchmurne Wielka miłość zapowiada wielkie dzieła A.Herman

Gdy się szcześcia spotkają dwa na oceanie ludzkiego życia I jedno drugiemu chce dać To, co ma najcenniejszego Na strunach ludzkich namietności Miłosne tango zagrac chca, To nie przeszkadzaj miłości Wesprzyj ją swoją gra Wystukaj rytm swojego serca W duszy drugiego czlowieka Uwazaj by nie spłoszyc tego na co każde z was tak czeka namiętny pocałunek złóż Na wargach swego Przeznaczenia I pieśc je dotykiem płatków róż Dotykiem uczucie w rozkosz przemieniaj I całuj i pieśc i kochaj swa duszą i ciałem całym I zazdrosnym bądź i szlochaj I poświecaj jej życie całe Bo nie ma nic piekniejszego Na całym świecie naszym Jak poznać zrozumieć i czuć co znaczy kochac i być kochanym.

Dziekuję za mile słowa...nie wiedziałam, że czyta jeszcze ktoś:) cieszę się, że temat się nie wyczerpał... był kiedyś taki KTOŚ... ale nic dwa razy się nie zdarza... i tak jest PIĘKNIE Pozdrawiam:D ________ Sam już nie wiesz W co masz wierzyć W moje słowa, moje łzy Nic nie warte są już Z czasem wszystko gaśnie Traci sens i smak Dotyk dłoni Najcichszy szept Drżenie ciała Wierzę w miłość życia sens Ważna jest - w to wierz Może to pomoże Czekać... wierzyć... chcieć...

Jestem naga, Odarta z ułudy, Pozbawiona fałszu dnia. Leżę. Wtulona w atłas uczucia Wyczekuję Twojego dotyku. Spragniona Delikatnych pieszczot Zatracam się w barwie Twych oczu Zabijając prozaikę. Poddaję się Łagodnej melodii spełnienia Błagając o wypalenie słońca By nasze noce nie miały kresu Budząc się w opiekuńczych ramionach, Radośnie witam dzień. To nic, że czas przemija.............

Gdzie jesteś, że Cię nie czuję? Nie , nie węchem nie dotykiem, Na dnie serca ... Nie mogę uciec od Ciebie Twoja twarz, W szybie każdego autobusu, Twoje dłonie w moich włosach nocą, Twój zapach w spokoju suchych ziół.

Jesteś dla mnie wszystkim Wszystko jest Tobą Nie mogę zebrać myśli Kiedy jesteś obok Jesteś dla mnie wszystkim Wszystko jest Tobą W radości i smutku Chcę byś był obok

Postanowiłam napisać znowu...bo pisanie jest romantyczne :D Leżę we fraku na hamaku bujam się bujam czasami jestem bliżej chmur a czasem bliżej ziemi bujam się bujam usypiam jestem w niebie bez Ciebie Ja wiem, muszę jeszcze wiele sie uczyć, żeby napisać \"historyczny\" wiersz, ale spróbuję...ważne, że próbuję, prawda ? :D Jeden Anioł w moim śnie nosił skrzydła białe drugi filotetowe kolejny różowe skrzydla miał a inny znów - pistacjowe i kiedy były wszystkie przy mnie było mi tak bajkowo schylały głowy nad moim snem szeptały: śpij mała zdrowo śnij mała kolorowo uśmiechaj się przez sen a kiedy wstaniesz nowy uśmiechnie się do Ciebie dzień Za wcześnie mi mówić dobranoc, więc mówię, nara!