Pytania dotyczące Biblii

ierował swoimi kapłanami

Duch Swięty nie zaprzecza sam sobie i nie wprowadza nauk niezgodnych z Jego SŁowem. Nie rób z Boga kłamcy!!!

Kamelio przestań bredzić. Cytuję ci Pismo Święte -oto fragment wypowiedzi Jezusa "A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego!* Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane" /J20, 21-23/ Z tego co piszesz wynika ze twoja nauka jest sprzeczna z prawem Jezusa. Daję ci kobieto dobitny fragment słowa samego Jezusa a ty mowisz skąd się wzieła spowiedz na ucho. Juz wiesz. Czytaj a najlepiej jeszcze zapamiętaj. Może podam Ci jeszcze jeden tylko uwaznie czytaj i się ucz!! "Wszystko zaś to pochodzi od Boga, który pojednał nas z sobą przez Chrystusa i zlecił na posługę jednania. Albowiem w Chrystusie Bóg jednał z sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów, nam zaś przekazując słowo jednania. Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem!" /2Kor5,18-20/

W sakramentach Kościoła zbawiająca wspólnota Boga z człowiekiem staje się widzialna, słyszalna, doświadczalna i obecna. Sakramenty mają swe źródło w Jezusie Chrystusie, w Jego życiu, śmierci i zmartwychwstaniu, ponieważ On jest ucieleśnieniem miłości Boga do ludzi. Papież Leon Wielki (+461) powiedział: Wszystko to, co w zbawczym dziele Jezusa Chrystusa było widzialne, słyszalne i doświadczalne, działa nadal w sakramentach Kościoła. Szczególnie uwidacznia się to w Eucharystii. Nie tylko obiecuje ona wspólnotę z Bogiem i ludźmi, ale także ją stwarza. Mówi się w niej nie tylko o nowym życiu, lecz i o tym, że Jezus wydaje siebie za nowe życie. Podobnie można mówić o innych sakramentach. W nich czyni Bóg to, o czym one mówią i co zapowiadają.

SAKRAMENTY. Są jak dotyk Pana Boga.

wiem;)

Jezus ma rację w Swoim Słowie, a to co napisałam nie jest brednią tylko Jego wolą. Jeśli Jego wolę nazywasz brednią to ...zacznij się obawiać o swój los gdy staniesz przed jego Tronem. Zycze ci wszystkiego dobrego, ale jeśli się mylisz to marny Twój los... Bezpiecznie jest stanąć po stronie Jego Słowa nie po stronie ludzkich nauk sprzecznych z Jego Słowem.

Kamelia masz sekciarskie zapędy?

Pozwól że to ja będę decydować o tym gdzie będę pisać. Zastanawiam sie czy ktoś cię skrzywdził, że siejesz taką nienawiść do kościoła katolickiego, tego prawdziwego kościoła , kościoła którego założył sam Jezus i dał nam swoich następców. Tak Kamelio to BÓG-CZŁOWIEK -JEZUS chciał aby jego kościół trwał. I zobacz minęło 2000 lat a on nadal trwa. Ma swoje silne korzenie, trwa niezachwianie!!!! Tyle odłamów powstało i co?? KK trwa tak jak trwał jak skała Kamelio, a klucze dostał sam święty Piotr. Co ty możesz wiedzieć, twój odłam kościoła dopiero co powstał, jaka w nim prawda?? jaka tradycja ?? i jakie slowo Boga? Kto pilnuje czystości twojego kościoła, kto pilnuje prawdziwej wiary ??? Jezus wybrał następce, przecież wiesz. Jak się nazywa zwierzchnik twojego koscioła??? /dodam ze nie chodzi mi o imie Jezusa/ Mam ci przytoczyć soczyste epitety Lutra i Kalwina juz tu kiedys pisałam o nich, zreszta pewnie wiesz. Nie byli święci ooooooo nawet wiele im do tego brakowało:) Mogę zacząć ośmieszć i pisać o przekrętach twojego kościoła chcesz??? Jesteś dwulicowa i myślę, że dobrze o tym wiesz. Czasami nie dowierzam jakim jesteś podłym człowiekiem. Modlę się za ciebie do wszystkich świetych o światło rozumu.

Pozwól ze w związku z sekciarstwem zacytuje pewnego człowieka z innego forum: Zawsze jest podkreślane, co zresztą już tu pisałem, że naszym Zbawicielem jest Jezus a nie taki czy inny kościół. Co więcej, też pisałem tu, że jeśli ktoś mówi ci że tylko w jego kościele jest zbawienie, to uciekaj od niego. To sekciarz. jest jeden w twoim kościele który uważa sie za nieomylnego i który uwaza ze jesgo kościól jest jedynym warunkującym zbawienie - ten w Watykanie. To jest typowo sekciarskie. Więc zanim na drugi raz zarzucisz mi sekciarstowo to dobrze rozejrzyj się dookoła siebie i w swoim podwórku.

Kamelio powiem brzydko sraj we własne gniazo nie chce mi się z toba pisać bo szkoda czasu ,bo zawsze zle wszystko zinterpretujesz;)

tak , juz mnie przyzwyczaiłas, ze tylko brzydko umiesz, nic nowego

a ty bredzisz kamelia

Widzisz już sie nauczyłaś czegoś. Masz rację BĘDZIE TRWAŁ KOŚCIÓŁ JEZUSA NA SKALE, KOŚCIÓŁ KTÓRY MA SWOJEGO ZWIERZCHNIKA, KTÓRY ZBUDOWANY JEST PRZEZ SAMEGO JEZUSA. W KTÓRYM Z OGROMNYM SZACUNKIEM SPOŻYWA SIE CIAŁO I KREW JEZUSA , TAK CZYNIMY NA JEGO PROŚBĘ NA JEGO PAMIĄTKE

spożywasz wino według zalecen Pana? : "Pijcie z niego WSZYSCY"

kler lubi p...dzieci

nawiązujesz ze mną dyskusję solansz mówiąc ze nie chesz już nic do mnie pisac- tak na marginesie, ale sama nie odpowiadasz na moje pytania, które ja tobie zadałam. Piszesz o Zwierzchnikach, ale pomyśl- w nawiazaniu do pytań które zadawałam wcześniej jak ci zwierzchnicy- których- podobno ustanowił Jezus moga ustalac na synodach dogmaty, które są sprzeczne z Jego Słowem. Czy Jezus ustanawaił by ludzi którzy zaczną głosić coś czego Jego SŁowo wyraźnie zabrania-??? stoi w sprzeczności. Ponawaim więc, wyjaśnij mi zgodnosć z Biblią dogmaty KK które przeczą nauce bibilijnej. Podejmij sie tego zadania, to już kolejna prosba moja w tym temacie do ciebie;. Oto te dogmaty: http://forumzn.katalogi.pl/Dogmaty_KK_sprzeczne_z_Bibli%C4%85-t9903.html i kolejne pytanie które wciąż zadaję: gdy nauka papieża - zwierzchnika którego podobno postwił Jezus- jest sprzeczna z nauczaniem Jezusa to co wybierzesz zwierzchnika czy Jezusa, Słowo Boga czy naukę ludzką??? Jezus nie stawia ludzi na czele swojego koscioła którzy głoszą cos co nie zgadza się z Jego wolą. Zawsze podkreśla w Biblii- posłuszeństwo Jemu. coś co nie pochodzi od Niego jest ludzką nauką a nie wolą Boga więc kosciół nauczający czegoś poza Jego wolą - logicznie nie jest Jego kościołem. a teraz poproszę o odpowiedzi na te 2 zadane pytania.

oj, przepraszam teraz już 3 pytania: spożywasz wino według zalecen Pana? : "Pijcie z niego WSZYSCY" my tak czynimy- na Jego Pamiątkę, zgodnie z Jego wolą to czekam na odpowiedzi na te 3 pytania

i co solansz? jak będzie z tymi 3 pytaniami. Jak zwykle wtedy zwiewasz? jak już kilkakrotnie cię o to pytam. Nie poddaję się tak szybko. Czekam dziś, pewnie zajrzę jutro zeby zobaczyć czy mi odpowiedzialaś, potem pojutrze i będę ci przypominac o tych 3 pytaniach ok? I popojutrz, jakbyś była zajęta, i jeszcze po kilku dniach ci przypomnę...ok?

http://swieckikatolik.blogspot.com/2009/06/ciao-i-krew-rzecz-o-cudach.html

Co z Mojżeszem, Abrahamem i innymi prorokami? Czy oni nie byli posrednikami? To co w takim razie z dekalogiem, może trzeba uznać (idąc tym tokiem myslenia) że powinien obowiązywac żydów a nie chrześcijan

21:34 [zgłoś do usunięcia] Kamelia (mk1974@interia.pl) i co solansz? jak będzie z tymi 3 pytaniami. Jak zwykle wtedy zwiewasz? jak już kilkakrotnie cię o to pytam. Nie poddaję się tak szybko. Czekam dziś, pewnie zajrzę jutro zeby zobaczyć czy mi odpowiedzialaś, potem pojutrze i będę ci przypominac o tych 3 pytaniach ok? I popojutrz, jakbyś była zajęta, i jeszcze po kilku dniach ci przypomnę...ok?

???

tajemnica Eucharystii „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane (Łk 22,19). Wypowiadając te słowa w Wieczerniku Chrystus ustanowił sakrament Eucharystii, a nam polecił sprawować go na Jego pamiątkę. W taki to też sposób zrealizował Chrystus swoją obietnicę, że nie pozostawi nas samych. Pozostał z nami w eucharystycznych postaciach, byśmy się Nim karmili i zdobywali moc potrzebną nam podczas naszego pielgrzymowania i byśmy w drodze nie ustali. Wielbię Ciebie, Eucharystyczny Panie, bo w sakramencie tym doświadczam, jak bardzo mnie umiłowałeś. Najpełniejszym wyrazem wspólnoty życia z Chrystusem jest Eucharystia. Chrystus ustanowił ten sakrament w przeddzień swej śmierci odkupieńczej na Krzyżu, a w czasie Ostatniej Wieczerzy (wieczerzy paschalnej) w jerozolimskim Wieczemiku (por. Mk 14, 2224; Mt 26,2630; Łk 22, 1920 oraz 1 Kor 11,2326). Sakrament, który stanowi trwały znak pamięci Jego Ciała wydanego na śmierć i Krwi przelanej „na odpuszczenie grzechów, jest równocześnie za każdym razem uobecnieniem zbawczej Ofiary Odkupiciela świata. Odbywa się to pod sakramentalnym znakiem chleba i wina, czyli uczty paschalnej, którą sam Jezus odnosi do tajemnicy krzyża, o czym przypominają słowa sakramentalnej formuły: „To jest Ciało moje wydane za was w ofierze. To jest kielich Krwi mojej Za was i za wszystkich przelanej na odpuszczenie grzechów. Pokarm i napój, które w doczesnym porządku służą do podtrzymania życia ludzkiego, w swym sakramentalnym znaczeniu wskazują i powodują uczestnictwo w życiu Bożym, które jest w Chrystusie, Winnym Krzewie. Życie to za cenę swej odkupieńczej ofiary przekazuje On „latoroślom: swoim uczniom i wyznawcom. Świadczą o tym najwyraźniej słowa zapowiedzi eucharystycznej wygłoszone w synagodze w Kafarnaum: „Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życia świata (J 6,5 1). „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym (J 6,54). Eucharystia daje uczestnictwo w jedności życia Bożego wedle słów samego Chrystusa: „Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie (J 6,57). Dzięki temu Eucharystia jest tym sakramentem, który w sposób najszczególniejszy „buduje Kościół jako wspólnotę uczestniczenia w życiu Bożym przez Chrystusa, „Krzew Winny. Eucharystia znaczy tyle, co miłość, która rozumie. Chrystus rozumiał nasz straszliwy głód Boga. Rozumiał, że zostaliśmy stworzeni po to, by być kochani dlatego uczynił siebie Chlebem życia (...). Aby dzielić z Jezusem miłość, która rozumie, musisz spożywać ten Chleb (...). Msza święta jest naszą modlitwą dnia składamy siebie w ofierze razem z Chrystusem, aby wraz z Nim być złamanymi i oddanymi najbiedniejszym z biednych. Eucharystia jest naszą chwałą i radością, jest tajemnicą naszego zjednoczenia z Chrystusem. (...) Msza święta jest pokarmem duchowym, który mnie podtrzymuje, bez którego nie dałabym rady przeżyć ani jednego dnia czy godziny. (...) Nasze uczestnictwo w Eucharystii jest niepełne, jeśli nie prowadzi do służby i miłowania ubogich. „Gorąc pragnąłem spożyć tę Paschę z wami, zanim będę cierpiał (...). To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę (Łk 22, 15. 19). Jezu, wiekuisty Kapłanie, Ty w Wieczerniku, spełniłeś Boskie pragnienie: ustanowiłeś Eucharystię jako Paschę Nowego Przymierza, którą jesteś Ty sam (por. 1 Kor 5, 7). Ale Twoje Boskie pragnienie ciągle się przedłuża. I tak będzie do końca świata. Uwielbiam Cię, Trójco Święta, w tajemnicy ustanowienia Eucharystii. Czemu coraz więcej czasu, starań, istnych nabożeństw wokół jedzenia? Czego są głodni ci przejedzeni? Jakie głody oszukują kupujący sterty wiktuałów? Czy człowiek jest tylko tym, co zjada? Może... Ale jeśli sam Bóg daje mu się spożywać, by sycić głody głębsze niż żołądka i serca? Człowiek wtedy staje się Bożym, gdy g/ód duszy nie chlebem, lecz Bogiem karmi. Podobnie z miłością i wiecznością. Ty to wiesz, Maryjo, że Słowo ciałem, ciało Chlebem, byśmy dusze karmili niebem. Niech Pan Jezus utajony w Najświętszym Sakramencie będzie twoją miłością, twoją ucieczką, twoim wzorem, twoim życiem. Z Niego czerp wszystko: siłę, łaskę, miłość. Z Nim łącz się najściślej. Żyj Jego życiem, bo On sam powiedział: „Kto spożywa Ciało moje i pije moją Krew, trwa we Mnie, a Ja w nim (J 6, 56). Niechaj zawsze w tobie mieszka Pan Jezus. Aby żyć, trzeba jeść. Aby żyć wiecznie, trzeba spożywać pokarm wieczności. Takim pokarmem jest słowo Boże i Eucharystia. Kto ich nie pożywa, nie ma życia w sobie Eucharystia to również zamieszkiwanie Miłości w człowieku. Trzeba pozwolić zamieszkać w sobie Miłości. Eucharystia jest pokarmem Miłości. Módlmy się, aby Miłość gościła między nami.

„A gdy nadeszła pora, zajął miejsce u stołu i Apostołowie z Nim... Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie, połamał go i podał im, mówiąc: To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moja pamiątkę!. Tak samo i kielich wziął po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana. (Łk 22, 14.19-20) Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy okazuje Miłość „do końca wobec ludzi. Jest to Miłość, która nie zatrzymuje nic dla siebie, jest ofiarowaniem siebie dla innych. Jezus ofiaruje swoje Ciało i Krew dla zbawienia ludzi. Musimy być wdzięczni za tak wielką Miłość ilekroć jesteśmy na Mszy świętej, ilekroć klękamy przed Najświętszym Sakramentem. Eucharystia to „sakrament Emmanuela, jak uczył nas Sługa Boży Jan Paweł II. Jest to sakrament Boga, Który jest z nami, jest to sakrament Boga, Który jest Miłością.

Swoją wiarę w prawdziwą, rzeczywistą i substancjalną obecność Chrystusa w Eucharystii Kościół opiera przede wszystkim na Jego słowach, wypowiedzianych w czasie ustanowienia tego sakramentu. Jezus nie powiedział o chlebie: "oto symbol, oto przypomnienie mojej obecności", lecz: "Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje." (Mt 26,26). Aby nie było wątpliwości, o jakie Ciało chodzi, św. Łukasz uściśli: "To jest Ciało moje, które za was będzie wydane" (Łk 22,19). Nie chodzi zatem o jakieś pozorne ciało ani o jego symbol, lecz o to Ciało, które za kilka godzin po ustanowieniu Eucharystii miało być wydane na śmierć. Podobnie o prawdziwej swojej Krwi a więc o tej, którą przelał w niedługim czasie po ustanowieniu Eucharystii mówi Chrystus: "to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów." (Mt 26,28)

Nie miał na myśli żadnego symbolicznego swojego Ciała czy symbolicznej Krwi Chrystus, kiedy zapowiedział ustanowienie przedziwnego Sakramentu swojej obecności. Powiedział: "Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem." (J 6,55). Słuchacze nie mogli inaczej, jak tylko w sensie ścisłym zrozumieć tę naukę, dlatego, jak mówi św. Jan, sprzeczali się między sobą, mówiąc: "Jak On może nam dać (swoje) ciało do spożycia?" (J 6,52). Jezus, Nauczyciel Prawdy, nie dał żadnych dodatkowych wyjaśnień, aby rozwiać ewentualne pomyłki lub mylne rozumienie Jego słów. Nie udzielił ich nawet swoim wybranym uczniom, którym zwykle wyjaśniał na osobności niezrozumiałe przypowieści (por. Łk 8,9). Zamiast wyjaśnienia usłyszeli słowa: "Czyż i wy chcecie odejść?" (J 6,67). Jezus dał im przez to do zrozumienia, że dobrze pojęli Jego naukę ci, którzy odeszli, bo faktycznie nie mówił o symbolicznym, lecz o realnym i prawdziwym swoim Ciele i Krwi pokarmie eucharystycznym. Zbawiciel obiecał, że pozostanie w swoim Kościele do końca dni jego istnienia na ziemi: "A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata. " (Mt 28,20). Obietnica Chrystusa spełnia się dzięki Eucharystii, ponieważ pod postaciami chleba i wina jest On prawdziwie, rzeczywiście i substancjalnie obecny ze swoim Ciałem, Krwią, duszą i Bóstwem pośród nas. Jednak Zbawiciel jest z nami nie tylko dzięki Eucharystii. Przebywa w Kościele i będzie w nim przebywał aż do skończenia świata także w słowie Bożym, w zgromadzeniu modlitewnym, w ubogich i cierpiących, w sakramentach. Przypomina tę prawdę Katechizm słowami: "Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć, co więcej zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami" (Rz 8, 34), jest obecny na wiele sposobów w swoim Kościele (Por. Sobór Watykański II, konst. Lumen gentium, 48.): w swoim słowie, w modlitwie Kościoła, tam "gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje" (Mt 18, 20), w ubogich, chorych, więźniach (Por. Mt 25, 31-46.), w sakramentach, których jest sprawcą, w ofierze Mszy świętej i w osobie szafarza, ale "zwłaszcza (jest obecny) pod postaciami eucharystycznymi" (Sobór Watykański II, konst. Sacrosanctum Concilium, 7.)." KKK 1373)

Widzisz Kamelia kościół katolicki pokazuje prawdziwe oblicze sakramentu Eucharystii-Najświętszego sakramentu. W twoim kościele zielonoświątkowym nie ma takiego szacunku do słów Chrystusa jak On o to prosił.

Dzieci Fatimskie w swojej wielkiej pokorze i prostocie, a przez to prawdziwieotwarte na działanie Ducha Świętego i posłuszne Jego natchnieniom, ożywione wiarą w ukryte Bóstwo Chrystusa w Hostii Świętej padły na kolana przed Nieskończonym Majestatem i Świętością Boga, gdy Anioł udzielał im Komunii Świętej. Przedtem nikt ich nie uczył jaką postawę należy przyjąć. Sam Duch Święty je pouczył, a Anioł rzekł do nich, że tak mają zawsze czynić, gdyż Pan Jezus jest strasznie znieważany! Wcześniej ten sam Anioł trzykrotnie padając twarzą do ziemi oddawał hołd Bożemu Majestatowi ukrytemu w Hostii Przenajświętszej. Ojciec Św. Jan Paweł II 13 maja będąc w Fatimie powiedział: „ Treść orędzia z Fatimy jest tak głęboko zakorzeniona w Ewangelii i całej Tradycji, że Kościół czuje się tym orędziem wezwany i jest ono jeszcze bardziej aktualne niż 65 lat temu. W Piśmie Świętym jest ponad 400 wersetów mówiących o padnięciu na kolana przed ogromnym Majestatem Bożym. A modernistyczni biskupi i kapłani po 20 wiekach klękania nagle wpadli na szaleńczy i obłąkany pomysł, że podczas przyjmowania Komunii Świętej wierni powinni stać i przyjmować Jezusa Eucharystycznego świętokradzko na rękę. Już na początku ubiegłego stulecia papież Św. Pius X potępiając wszelkie samowolne przejawy modernizmu w łonie Kościoła pisał: „Wszelkie nowatorstwo opiera się na bezczelności i pysze, a nowoczesność jest syntezą wszelkiej herezji . Jakby kontynuując tę myśl Jan Paweł II potępiając wprowadzenie nowości do liturgii pisał: „Kościół dzisiejszy nie potrzebuje nowych reformatorów, Kościół potrzebuje nowych Świętych.