wierszoklecenie bez zakończenia?

Drogi wierszokleto! tak bardzo było chujowo? ech... poeto... nie należy się choć słowo?

No i jesteś pani co noce wybiera, Nie widziałem wczesniej i pustka doskwiera...;)

szukałam tematu, topiku czy jak to zwał... chciałam napisać... ktoś me wczorajsze myśli skasował... powiem tylko k.... mać! ;)

Topik skasowali, nakreśliłem nowy, widocznie zabrakło kulturalnej mowy, bo nim cos sklecilem,jego tez ubyło Gdybysmy znikneli wszystkim by ulzylo;)

czy coś się dzieje na nowym topiku? rozmówców tam więcej? szukałam, przejrzałam tematów bez liku... i wymysliłam, sama coś skręcę ;)

Nowy topik umarł śmiercią błyskawiczną, Ze względu na wizję nieco sadystyczną, Dlatego, by Twoją księgę odratowac, Staram się łagodną formę słów zachowac;)

cóż to za wizja Twój topik zniweczyła? ledwo historia sie rozpoczęła od razu skończyła? pierwsza część księgi należała do Ciebie... ja tylko skromnie dopisuję siebie...

Wierzmy,że sprawcy ulegną przyszłosci, poleje sie krew,połamią sie kosci, A pamiec po nas wieczna zostanie, Historia nagrodzi nasze oddanie Ma księga błaga o Twe dopiski, Łaknąc przemyśleń jak pies pełnej miski Dostrzega tory wspólnej podrózy, Taki poemat wnet się nie znuży...

Cóż... jeśli mych marnych dopisków łakniesz, postaram się sklecić je w składne zdanie. lecz kiedy nudzić się kiedys zaczniesz... powiedz mi w prost o tym mój panie ;)

Jak mowisz , zrobie, spełniam żadania, Gdy jakiś problem , motyw przesłania, Ty równiez jesli poczyjesz zmęczenie, Daj znac,by szuflade wskazac pannie wenie;)

wiesz? powiem ci w sekrecie, że nigdy zimą ani w lecie, nigdy, przenigdy tak nie pisałam chyba swych możliwości dobrze nie znałam... Co powiesz na to? Chcę poznać Twe imię, jeśli nie powiesz także nie zginę... lecz miło by było znać imię poety, który wciąż pisze słów pięknych palety...

siedze tutaj i czytam Wasze wypociny i mysle, czy mozna wejsc w grono poetyckiej rodziny?

Pozwol,iż będzie to tajemnica, Zdradzona dopiero w świetle księżyca, Gdy gwiazdy ułożą dziwne równanie, a dzień na dobre znowu nastanie, Wyślę je listem, tym wirtualnym, bez atramentu, barrdziej banalnym, mając nadzieję,że mi odpłacisz, swoim imieniem me myśli wzbogacisz

znów umknął w otchłań nocy wierszokleta u słó szukający mocy...

Olajda twórz, gdy dusza pogania, Wsłuchaj się w myśli swoje błagania, Tam obok drzewa ,znajdz kąt tworzenia, strach pozostaje, a autor się zmienia;)

wzbogacę na pewno, odpłacę gdy zechcesz, tym listem banalnym mą próżność połechcesz... pomyślę, że jednak coś wartam dla Ciebie. zastanawiasz się czasem kto mieszka tam.. w niebie?

olajda zapraszam, chcesz? bardzo proszę nie szukaj tu sensu, nie pytaj co wnoszę... temat przewodni... czy taki istnieje? lepiej mów sobie: \" a niech się dzieje...\"

Przyznam z podziwem,ze wciaz sie rozwijasz, Coraz to wieksze przeszkody omijasz, Dlatego rad będe, z Tego przyjęcia, Czy rzuconego na mnie zaklecia Patrząc na gwiazdy, błądze w marzeniach Szukając daleko pytań spełnienia, Lecz księzyc swe rysy ochoczo wystawia, Natychmiast pytania bezczelnie spławia

Zaklęcie padło na grunt podatny? ;) więc moja radość tym bardziej większa. Topik poprzedni był mi przydatny... cóż uczę się od samego mistrza! ;)

Pozwól,że zniknę w otchłani mroku, Zsunę się szybko z twórczosci stoku, Me ciało zasypia, choc myśli wciąż w biegu, Tchnij jutro nimfo swe słowa w szeregu DOBRANOC

Postaram sie jutro, tak twórcza być dalej. nazywasz mnie nimfą? poeto... nie szalej ;)

dobranoc...

Ojoj ! Znowu nowi wierszokleci ! :D Podbijam ! Muzo czuwaj ! I oświeć swe dzieci.

wieczór sie zbliża nieubłaganie... nie wiem czy będę dzisiaj mój panie... nie myśl, że nie przyjdę znów tutaj, może na maila do mnie zapukaj? ;)

Gawrony fruwają i zimę ściągają, śniegiem posypało i mrozem powiało, ciemność nastała, ale śnieg mroki oświetla, więc spodziewam się zewsząd, że będą miłe święta.

Choinka się świeci pięknie ubrana, a tu na forum pustki od rana Czyżby wszyscy kolędy śpiewają i na gwiazdkę czekają?

olajda! Nastrój świąteczny, przez szarość wypchnięty, sprzątanie, zakupy od rana... Mikołaj w szafie głęboko upchnięty, tylko kolęda ta sama... Szaleństwo ogarnia wszystkie domostwa na tydzień przed świętami. Lecz kiedy nadejdzie ta chwila radosna... coś właśnie dziwnego stanie się z nami. Wiara z nadzieją, miłość i zgoda swe miejsce znajdą wśród nas... I nie dla tego, że taka jest moda, tak właśnie wygląda świąteczny czas...

Na kolędy przyjdzie czas... miły nastrój , cichy las. Najpiekniejszy moment w te święta kiedy ludzkim głosem przemówią bydlęta najgorzej ma karpiowate zwierze na nic miłosierdzie w tej wierze ...

Miłość przy stole, cisza przy żłóbku, spokój nadchodzi też pomalutku, a w naszych sercach radość i gwar, Świeta to właśnie tak wielki czar!

Nie było i nie ma Go wcale, to nic.. poczekam tu cicho, spokojnie... wytrwale... Autobiografię być może pisze... spisuje pewnie ciekawe życie. Moje zbyt nudne szare, banalne, czasem szczęśliwe, częściej fatalne...