Nie potrafię ciezyć sie życiem

chociaż byłabym kłamcą twierdząc, że tak naprawde nie mam z czego - średnia stopa życia, dom, dziecko, mąż ( w prawdzie kawaler z odzysku ale nie o tym teraz ...) Po prostu nie potrafię cieszyć sie życiem , tym co sie w nim dzieje, pogodą, byciem z bliskimi, czuje się pusta i wypalona ...

witaj w klubie

oj, to przykre jest bardzo... może zastanów się nad przyczynami takiego stanu rzeczy coś jednak musi być nie tak, i to mocno nie tak, skoro wpadłaś w taka apatię

znajdz sobie cos co Cie bedzie cieszyc-kup sobie ciucha albo jakas blyskotke. albo psa sobie kup

zakupy nie pomogą ... próbowałam bezskutecznie

pies to nie jest "coś", co ma zabawić, to jest zobowiązanie na jakieś 10-15 lat (zaleznie od rasy)

tu nie pomoga zakupy. tu trzeba oddac sie bezinteresownej pomocy innym - dziciom z domu dziecka, chorym z hospicjum... wtedy docenisz swoje zycie. ale nie traktuj tych ludzi jak terapii, po prostu docen szczescie ktore masz i dziel sie nim z innymi...

codziennie sie zastanawiam co właściwie jest nie tak ? Fakt , ze kwestie finansowe czasami powodują napięcia ale chyba bardziej brakuje mi dawnej czułości i zainteresowania męża. Nie czuje , że mu na mnie zależy, nie potrafię sie z nim dogadać i wydaje mi sie , że tak naprawdę moje problemy są dla niego niezauważalne i nieistotne :(

aha,, to juz wiem w czym problem. posluchaj: zapisz sie na aerobik. albo cwicz w domu (to poprawia samopoczucie) idz do fryzjera albo ukladaj ladnie wlosy (codziennie!! nie od swieta) i przede wszsystkim - usmiechaj sie !!!! zrob mezowi kolacje, pochwal go, polechcz jego ego... zobaczysz, odwdzieczy ci sie tym samym. nie zamykaj sie z wlasnymi problemami bo wtedy nieswiadomie stajesz sie pochmurna. a jak bedzieszz usmiechnieta mimo problemow to i maz bedzie bardziej chetny do rozmowy. wtedy mozesz mu wyznac co ci lezy na sercu...

Nie jestem zaniedbaną przepraszam za wyrażenie "kura domową" ... i staram się o siebie dbać . Często przygotowuje jakies przekąski czy kolacyjki - nie dalej jak wczoraj zrobiłam nadziewane papryczki zapiekane - i cooooooooooo? 10 razy wołałam męża żeby zszedł zjeść ze mną , wykapałam dziecko, on jeszcze coś tam gmerał na strychu, w końcu zszedł - kiedy ja już skończyłam, i zabrał się za swoje ... Ja poszłam spać a kiedy przyszedł po12 i zapalił lampkę żeby poczytać wkurzyłam sie bo mnie obudził i ................ no właśnie .... znowu tosamo

moze maz tez ma problemy i sobie nie radzi z nimi -->> spytaj sie co go gryzie, powiedz mu ze zle sie czujesz itd

kikoo Masz rację kiedy widzę cierpienie i choroby innych, szczególnie dzieci wtedy doceniam co mam i naprawdę wstyd mi przed samą soba , że siedze i sie użalam nad swoim co by nie powiedzieć z perspektywy osób postronnych udanym życiem ale z każdym dniem narasta we mnie poczucie braku czegoś , niespełnienia i wpędzam sie znowu w to samo , czuję się samotna ...

klasyczny przypadek samotnej w małżeństwie :(

Mąż nie należy do wylewnych jednak w gronie znajomych / sąsiadów po prostu rozkwita i błyszczy humorem, radością i elokwencja , do czasu aż ............... goście wyjdą. mam wrażenie , że ja mu do niczego nie jestem potrzebna.... Mówi , że ma dosyć krzyków ale sam nie widzi , ze to także jego podstawowy sposób komunikacji, za jakakolwiek czynność sie zabierze zaraz czegoś szuka, klnie, i wyzywa. Robi wokół siebie istny cyrk bo on się do czegoś zabrał. Kiedy ja wykonuję , najczęściej sama codzienne obowiązki a on siedzi przed TV czy komputerem to jest juz zupełnie inna sytuacja. Czuję , że zamiast męża mam 2 dziecko tylko , że przynajmniej dziecko daje mi wile miłości i szczęścia