Douczcie sie troche mamuski......

Do tej, co tak na mnie najechała: nie uczę dzieci na humanistów, wręcz przeciwnie - oboje mają ścisłe umysły.

Co do wychwalania się, to gdzie niby ja się wychwalam? Że poświęcam dzieciom czas? Że je uczę? Że pracuję nad nimi i z nimi? Przecież to są moje obowiązki jako rodzica.

Ja zaczelam robic bledy od czasu, kiedy... znalazlam kafeterie :o W szkole mialam b. dobre oceny z ortografii, a tutaj tyle tych bledow sie widzi, ze czasem sie zastanawiam kto zle pisze.. Ja czy inni :) Ale jakos szczegolnie mi to nie przeszkadza, nie mam zamiaru nikomu zwracac z tego powodu uwagi, bo niby czemu ma to sluzyc? To nie moja sprawa :o

wiesz sama sobie przeczysz:)

Czyzby niektore z was leczyly swoje kompleksy poprzez najezdzanie na mnie i na kobiete komicznego? :P Czy moze ktos mi pokazac palcem, w ktorym momencie zaczelam wytykac bledy innym lub sie wywyzszac? Moi post dotyczacy szkoly nie byl do ogolu, ale do mamy blizniakow, wiec nie bardzo rozumiem o co wam chodzi? A Shoken to w ogole chyba ma problemy z czytaniem ze zrozumieniem :p, t " Może i pomijanie polskich znaków jest wygodne, ale jeśli ktoś chce pouczać kogos innego jak należy poprawnie pisać to sam powinien mieć nienaganną pisownię, czyli powinien używać polskich znaków i zaczynać zdanie z dużej litery i kończyć je" NIGDZIE nie pouczylam nikogo jak ma pisac :)

* Moj - zanim zaczniecie mi zwracac uwage :D

A to akurat nie było do ciebie

All player, ja też raczej nie zwracam ludziom uwagi, bo tych byków jest tu tyle, że musiałabym to robić całą dobę. ;) Niedawno czytałam wyniki badań, że ok. 75 % Polaków nie rozumie tekstu pisanego. Nie są w stanie zrozumieć artykułu w gazecie (nie mówię tu o "Fakcie" i temu podobnych oczywiście.

Z tym sie zgodze... znam kilka osob, ktore faktycznie maja problem ze zrozumieniem tekstu.. To bledy mozna juz wybaczyc, ale zeby nie wiedziec o czym sie przeczytalo - porazka. :o

skonczyłam filologie polską mimo zaświadczenia o dysortografii więc z tą pisownią to różnie moze być:) kobieto komicznego, jak się postanowiłaś wytykać błędy forumowiczek, te ortograficzne, stylistyczne, interpunkcyjne, to może najpierw zaczniesz sama pisać poprawnie co?:)

A to ok :)

Pisały bardzo dużo, na przykład po przyjściu z teatru miały opisać sztukę brak przecinka:)

"Shoken lepiej sie tak nie", przeczytaj własne wpisy ponownie... Choć przyznać muszę, że pewność siebie jest wielkim atutem - niestety, żadna szkoła Cię jej nie nauczy, jeśli nie leży ona w Twojej naturze. Zapewne żaden system oświaty doskonały nie jest, a ja nie podważam ich poziomów. Pisząc o tym, iż "nie trzeba niezwykłej inteligencji..." miałam na myśli to, że nie wykształcenie o owej inteligencji świadczy. Co do języków obcych... Już o tym pisałam. Zauważ jednak, że ogromny procent Polaków coraz lepiej włada językiem angielskim niż polskim :( Wielu z nich nie miało wcześniej z tym językiem do czynienia - do nauki zmusiła ich sytuacja (a ta jest najlepszym nauczycielem). Oczywiście, bez własnych chęci się nie obejdzie. Dla przykładu jedynie napiszę o sobie i swoim mężu. Angielskiego uczyłam się 12 lat - mówię, czytam i piszę doskonale. Rosyjskiego uczyłam się 4 lata - nie podejmę z nikim rozmowy w tym języku (nie lubiłam go i wiedziałam, że mi się nie przyda). Po czterech miesiącach pobytu w Niemczech piszę i mówię na tyle dobrze, że bez problemu zajmowałam się sprawami urzędowymi - nauka we własnym zakresie, żadnych kursów. Mój mąż natomiast w szkole nauczył się języka rosyjskiego - wciąż go pamięta. Mówić po niemiecku nauczył się mimochodem, w Niemczech. W Holandii z kolei opanował bardzo dobrze język angielski - także bez kursów. Uprzedzę Twoje pytanie o język niderlandzki: nie uczymy się, gdyż bardzo drażni nasze uszy. Nie potrzebujemy go również, gdyż za kilka miesięcy wracamy na stałe do Polski. Zresztą, mieszkamy w prowincji Limburg... Od spotykanych tu ludzi niderlandzkiego więc się nie nauczymy ;) Jak więc widzisz - często życie nas więcej uczy niż szkoła. A co do Twojego ostatniego zdania... czyż nie to właśnie podkreślałam?

po przyjsciu z kina też zadawałam im pracę nt filmu - napisać, który bohater najbardziej im się spodobał ten dziwoląg mnie powalił poprostu:)

który bohater najbardziej im się spodobał i izasadnić kolejna perełka:)

Ale te całe "mamuski" piszące tutaj czego mogą nauczyć dzieci? kolejny byk interpunkcyjny:)

i juz mi sie nie chce analizować:) nie zwracam ludziom uwagi na temat pisowni, ponieważ sama idealna nie jestem:) ale tym razem, skoro kobieta tak sie bulwersuje, warto żeby sama zadbała o poprawność swoich wypowiedzi:) Pozdrawiam:)

I czy znalazłyby czas, żeby pomiędzy jednym, a drugim postem posiedzieć z dzieckiem i je czegos nauczyc? o tu też znajomość interpunkcji powala:)

i jeszcze jedno, śmiejesz się z wyrazu nim, a co oznacza wyraz baaardzo?;)

wyrazu niom miało być:)

od osoby, która chce tutaj nieśc kaganek oświaty, oczekuję jednak większej znajomości języka:):):):):).

Madonna, a ja nie wierzę, że jesteś polonistką. Poczytaj swoje wpisy. :)

wysłac ci skan dyplumu czy indeksu?

juz napisałam ze ja nie piszę tutaj idealnie. Bo nie. Poza tym poprosze odnieś się do swoich błędów, potem będziesz mnie atakować:)

polonistyke kończyłam na UMCS w Lublinie, wydział humanistyczny, a gramatyki uczył mnie prof. Bartmiński:) wybytny znawca języka polskiego:)

wybitny.......

Do przyszlej mamy blizniat - pewnie, ze zaden system oswiaty nie jest idealny, ale majac porownanie tego samego kierunku na dwoch roznych uczelniach w dwoch roznych krajach jestem w stanie wysunac takie wnioski. Co do znajomosci jezykow obcych to powiem ci, ze okreslenie wiedzy i jego znajomosci jest bardzo subiektywne i dlugosc uczenia sie danego jezyka niewiele mowi o jego znajomosci. Przyklad: moim jezykiem wykladwym byl angielski, moja kuzynka gdy zobaczyla kilka moich ksiazek, w ogole nie wiedziala o co w nich chodzi choc angielskiego uczyla sie 12 lat i to nie byly jakies specificzne ksiazki typu do statystyki czy mikro- , makroeknomii, gdzie pelno jest fachowych okreslen, ktore i ja musialam wkuwac, ale np. ksiazka do podstaw zarzadzania zasobami ludzkimi (jak to sie tak ladnie po polsku fachowo nazywa) czy kultury firmy. To byly naprawde ksiazki napisane normalnie, bez udziwnien i formulek, a jednak miala z tym problemy. Takze widzisz, znajomosc znajomosci nierowna. I ja akurat nie powiedzialabym, ze " ogromny procent Polaków coraz lepiej włada językiem angielskim niż polskim". Ludzie znaja na poziomie komunikatywnym, ale wiekszosci wlasnie sie wydaje, ze zna go perfect, tylko gdy przychodzi moment konfrontacji np. z mojego doswiadczenia: rozmowy z moim mezem, ktory j. polskiego nie zna, zaczynaja sie schody i stresy i byki i wychodzi brak podstawowych slowek czy zasad gramatycznych. Ja uwazam jednak, ze nie perfekcyjna znajomosc jezyka jest wazna na poczatek, ale podstawy i praktyka. Nigdy z ksiazek i z kursow czlowiek nie nauczy sie prawdziwego jezyka mowionego i "rozumianego". Tylko i wylacznie praktyka, ogladanie telewizji w oryginale, sluchanie radia, czytanie ksiazek itd. tylko do tego oczywiscie potrzebne sa podstawy. Temat jednak nie ma nic wspolnego z jezykami obcymi, wiec nie powinnysmy go zasmiecac ;)

Dyplomu i indeksu. :D

napiszesz coś o swoich błędach czy innym razem?:)

A dlaczego mam napisać? Bo Ty tak chcesz? ;) Doucz się najpierw sama, jak w tytule topiku? :D