Dziewczyny 21letnie w ciąży...

W większości tu się przewija hasło, że macie sporo starszych mężów, myślę, że to ma duży wpływ na urodzenie dziecka w tak młodym wieku.

nie musi być egzotycznie :) ja raczej myślałam o południu Włoch, albo o Grecji... nie chcę Małego ciągać po jakichś upałach... tak żeby było z 15 stopni i pogoda w miarę, żebyśmy sobie mogli spokojnie pospacerować.... ps Mój mąż jest ode mnie ledwie 3 lata starszy - na studiach połączyła nas wspólna pasja...

pewnie ze ma:) starszy facet daje poczucie bezpieczenstwa z chlopakiem w wieku 21 nigdy bym sie nie zdecydowala na dziecko bo on sam to dziecko...

No i własnie cyba o to tu chodzi, bo ja mam 5,5 roku starszego męża, niedługo będzie mieć 27lat, sam mówi że nie chce być tatą pierwszego dziecka w wieku 30lat, ja też już się nie moge doczekać naszej pociechy zrodzonej z ogromnej miłości:) A jak sobie tak myśle to mam mieszane uczucia, a zwłaszcza to jedo co się tutaj pokazuje, podróżowanie, zwiedzanie świata, egzotyczne wycieczki, pare stolic Europy już widziałam, ale jeszcze Rzym, Londyn, Lizbona... a z dzieckiem wiadomo da się, teraz byłam w hiszpani i było strasznie dużo par z małym dzieckiem, a nawet z 2, takie od paru miesięcy do 3-4 lat i widać było, że za bardzo im nie przeszkadzają i że rodzice się kochają:) Patrząc na taki obrazek aż się dusza cieszy:)

Nie no pewnie, że da się pozwiedzać Europę z dziećmi, bo przecież nikt nie jedzie na 2 miesięczne eskapady jeśli to się robi dla rozrywki, a nie jest pracą...

Co myślicie - a ja ci powiem tak: ty nie kieruj sie tym, co my tu piszemy, bo my nie jestesmy toba i kazda z nas ma inne zycie. Rob tak, jak sama uwazasz i jak kieruje ci serce (i rozum troche tez ;) ), a bedzie dobrze. Najwazniejsze to byc szczesliwym i zyc zgodznie z samym soba (o jak mi sie ladnie powiedzialo ;) ), wiec jak chcecie miec dzidzie teraz to ja miejscie, niech rosnie zdrowa, zyjcie sobie szczesliwie i innym nic do tego :) Ok, zmykam na spacer z malym. Pozniej tu jeszcze zajrze :)

oczywiscie nie twierdze ze wyjazdy sa niemozliwe , ale wiaza sie z odpowednim planowaniem. ja jestem osoba spontaniczna. lubie wyjazdy na hura ;) nie przepadam za dyskotekami, prawie w ogole nie pije, ale wlasnie podroze traktuje jako rozrywke i cel pracy. jestem mloda i nie chcialabym jeszcze brac odpowiedzialnosci za dziecko. to jest moje zdanie. ale kazdy zyje jak chce.. :)

Wiecie to nie zależnie o wieku zależy jakie ma się podejście do macierzyństwa...niektóre matki nie mają skrupułów, a to dziadkom podrzucą dziecko, a to siostrze, ciotce, czasem jakaś opiekunka jak ma się kasę i w tym czasie robią coś dla siebie...Tylko nasuwa się pytanie, czy to trochę nie mija się z celem, żeby na każdym kroku prosić kogoś o pomoc o dziecku, a dziecka tak się bardzo pragnęło...

dla mnie wszystko to kwestia organizacji.... ja np. potrafię swoje dzieci spakować dosłownie w pół godziny, zapakować do samochodu i pojechać gdzie trzeba.... często kilkaset kilometrów na kilka dni....wiem, że dla wielu to jest nie do pomyślenia... dla mnie jest to normą, dzieci świetnie to znaszą - uwielbiają spać w samochodzie!

Co do wychodzenia i szaleństw, to nigdy mnie picie i disco nie kręciło, więc nie czuję "starconych na zawsze lat" No i wlasnie o tym mowilam. Mamuski nie moga pojac, ze mozna prowadzic bardzo aktywne, interesujace, niezalezne zycie, ktore nie ma nic wspolnego z chlaniem i dyskotekami. Mysle, ze tak naprawde zazdroszcza kobietom zyjacym dla siebie i partnera, spelniajacym swoje marzenia, wiec musza sobie wmawiac, ze one sa takie dorosle i powazne, a te co dzieci przed 30stka dzieci miec nie chca prowadza puste zycie wypelnione alkoholem i imprezkami, tak im po prostu latwiej.

popieram= mlodosc to nie dyskoteki i pijanstwo - to pasje.. no ale mlode mamusie na najblizsze 7 lat sa uwiezione...

frentii>>> no bo nadużywanie alkoholu i długie zabawy w nocnych klubach, to powiedzmy sobie szczerze, właściwie jedyne rozrywki, które posiadanie dziecka mocno ogranicza :D poza tym mozna prowadzić tak samo aktywny i satysfakcjonujący tryb życia.... i prawda jest niestety taka...że częściej widuje tu ataki na młode mamy, niż na te starsze- czyli to raczej te drugie mają problem ze zrozumieniem innego stylu życia :P

urodziłam w wieku 21 lat---> To gratuluje Ci, bo pewnie masz zdyscyplinowane dzieci i masz zdrowe do nich podejście, a to rzadkie obecnie...Jakoś na wiosnę jechał z moim bratem,jego żoną i ich synem samochodem ok. 1,5 h, pogoda akurat ani zimno ani gorąco, mały miał już prawie 2,5 roku. Siedziałam z małym z tyłu więc wiadomo ktoś obok jest, to już nie trzeba co chwilę na niego zerkać, a oni tylko co chwilkę, a może jeść, a może pić, a może rozepnij mu sweter, a może zapnij, a żeby słońce na niego nie padało, a to masz książeczkę...normalnie paranoja, przecież to tylko 1,5 h...

nooo tak - muszą być zdyscyplinowana, bo nie są pępkiem świata, a ja mam swoje życie, pomimo że dzieci baaaardzo kocham.... moim zdaniem problemy o których piszesz, mają ludzi którzy uważają, że dla dziecka trzeba się całkowicie poświęcić ---- moim zdaniem, żadne dziecko tego nie wymaga oni nie potrzebuje!

No ja też nie uważam iż dziecko wymaga całkowitego poświęcenia, napewno poświęcić się trzeba na początku, w pierwszych miesiącach:) Ale potem im starsze to na więcej można sobie pozwolić:)

Fajnie jest miec dziecko w tym wieku,po latach jest się młodym,ma się duzo energii, odchowa sie dziecko i w ogóle. JA jestem za posiadaniem dziecka w młodym wieku:)

frentii - no to pisałam przecież że pozostałe rozrywki mam nadal i dziecko mi ich nie ucięło. Oprócz picia czy dyskotek robię to co lubie i na co mam ochotę, a niezależna jestem tak czy siak. Czyżbyś traktowała dziecko jako smycz?? Cóż, ja nie z tych matek co nigdzie sie bez dziecka nie ruszą i mam czas na swoje pasje i na zabawę, spotkania ze znajomymi, film w kinie, restaurację. Kwestia organizacji. Nigdzie nie napisałam że dla mnie rozrywką jest tylko disco i chlanie. I że to wyznacznik młodosci:) Skoro robię to co lubię a do tego mam cudownego synka - to czego mam komuś niby zazdrościć???

Podnosze bo fajny temat:)

bardzo fajny. Ja za miesięc będę miała 22 lata, mam cuownego 1,5 miesięcznego synka, którego kocham nad życie i wspaniałego męża (27 lat). Mamy unormowaną sytuację zarówno finansową jak i mieszkaniową, kochamy się i dzidziuś jest ukoronowaniem naszej miłości. Dlatego nie rozumiem jak można potępiać kogoś za coś, czego świadomie pragnie i dąży do tego... Co innego z wpadkami. Wtedy, wiadomo, nikt nie jest przygotowany na narodziny dziecka, które czasem może pokrzyżować komuś plany (np. przerwać studia). Ale w sytuacji, gdy dziecko jest wyczekane i upragnione to nie ma się co zastanawiać. Bez znaczenia czy ma się 21, 30 czy 45 lat.

a na podróże jeszcze przyjdzzie czas, przecież stolice i inne piękne miasta nie znikną za te 20-30 lat. Podróżować można nawet będąc na emeryturze.

"Dlatego nie rozumiem jak można potępiać kogoś za coś, czego świadomie pragnie i dąży do tego" Wlasnie. Ja tez tego nie rozumiem i dlatego niech kazdy pilnuje swoje nosa i da zyc innemu tak, jak on sam tego chce.