czy zostawiłabys swojego faceta gdyby np złamał kregosłup

gdybym go kochala (tak jak kiedys pewnego czlowieka kochalam) - na pewno bylabym przy swoim facecie

jeśli by złamał z głupoty własnej to tak b nie ma nic gorzszego niż głupi partner

zostawiłabym jestem młoda i znalazłabym drugiego taki facet to ciezar,zbedny balast

nigdy w zyciu nie zostawilabym!!!!

rzuciałabym

może jestem chamska ale szczera

z nim nie poszlabym na impreze

NIE, bardzo go kocham i wiem ze on by to samo zrobil dla mnie... ale to zalezy od zwiazku, nie kazdy jest na tyle silny by to przetrwac.

a autorka topika jakiego jest zdania?

prawdopodobnie nie, jednak na tyle siebie znamy, na ile nas sprawdzono... ;)

NIE! jestem młoda ale widocznie mam staroświeckie podejście do życia. Nie zostawiłabym jeśli bym kochała.A co gdybys się postawiła na jego miejscu? chciałabys zostać sama?

przyjacielem ale nie partnerem

Nigdy nie mów nigdy!

Ciężko mi odpowiedzieć, musiałabym się znaleźć w takiej sytuacji ale tfu tfu odpukać w niemalowane!

prawdopodonie zostawilabym, tak jak juz ktos napisal zostalby moim przyjacielem ale nie partenerem

tego typu pytania są niesamowicie trudne ....prawda jest taka że nikt z nas nie wie jakby zachował się w jakieś sytuacji w jakiej nie był nigdy przed ja też na dziś mogę napisać że nie nigdy bym go nie zostawiła ...ale życie czasem pisze za nas tak dziwne scenariusze że sama wyznaję zasadę nigdy nie mów nigdy

a ja bym nigdy nie zostawiła..

Pewnie by zostawiły prawie wszystkie. :o Teraz im łątwo pisać ale jakby ich facet zaczął zrzedzic i narzekać to inaczej by gadały. :o Tym bardziej, że wiele wspólnych czynności odpada, wiec by się nudzili.

A ja... nie mam pojęcia. Teraz, myśląc w kategoriach abstrakcji mogę powiedzieć jak większość "zdecydowanie NIE". Bardzo kocham i nie wyobrażam sobie życia bez niego. Ale. Nie wiem co by było gdybym faktycznie znalazła się w takiej sytuacji. Na początku napewno byłabym twarda, silna, wspierałabym, zwłaszcza jeśli byłby słaby psychicznie i mnie potrzebował. Ale później? Nie wiem... Mam nadzieję, że byłabym wystarczająco silna.

kobiety to niestety koorvy, te co mówią że by zostawiły zrobiły by to pewnie z większymi oporami niż te które zarzekają się na wszelkie świętości że by przy partnerze pozostały.

Przede wszystkim osoby, które z dnia na dzień stały się kalekami zmieniają się całkowicie bo rzadko, któreś z nich godzi się z taką sytuacją i wtedy dopiero zaczynają się problemy. Wtedy kobieta/mężczyzna zaczyna się oddalać od partnera a druga osoba ma problem ze zrozumieniem takiego zachowania i odchodzi. A wtedy zaczyna się walka z wrednymi plotkami od rodziny chorego i wszystkich przyjaciół... Bo jak to on/ona mógł ją/jego zostawić samego z takim nieszczęściem. Tylko, że nikt nmie próbuje się postawić w takiej sytuacji.

Straszne rzeczy tu wypisujecie. Czemu kusicie los? Mój mąż miał wypadek samochodowy i jest 13 lat na wózku inwalidzkim, mamy 2 dzieci.Nigdy nie pomyślałam żeby go zostawić, nie mogłabym, był dla mnie bardzo ważny .Jak mogłabym go zostawić kiedy najbardziej mnie potrzebował. Człowiek nie żyje tylko dla siebie, dla własnych potrzeb i rozrywek.Było chwilami ciężko ale razem można zdziałać wiele. Stanowimy zgraną rodzinę. Wiem,że ja mogę na niego liczyć i on na mnie też.

Ale my tu mówimy o wszystkich przypadkach. Męża też bym nie zostawiła bo przecież ślubuje się, że w zdrowiu i w chorobie. Mówimy tu głównie o przypadkach związków nie małżeńskich, krótkich, długich ale nie małżeńskich. No i nie chodzi tylko o wózek bo to nie jest aż taką wielką przeszkodą. Ale co byś powiedziała na taką sytuację: osoby około 20 lat, spotykają się 2-4 lata i nagle jedna łamie sobie poważnie kręgosłup i ma całe ciało sparaliżowane, brzydko mówiąc warzywko. I co ta druga zdrowa osoba ma zrobić?? Kochać do śmierci i przy okazji nie brać nic od życia?? Ja bym chyba sama nie chciała (będąc tą chorą osobą) żeby ktoś się dla mnie tak poświęcił. Co innego mąż, chociaż i on nie zasługiwał by do końca na taki los.

dopoki by sie taka sytuacja nie przytrafila.

teraz wydaje mi sie, ze bym zostawila. Mam nadzieje, ze nigdy nie bede musiala stawac przed takim dylematem. I nigdy nikogo nie osadze za wybor w takim przypadku, bo tu nie ma dobrego wyboru :(

I powiedzcie mi, czemu to facet jest świnią jeśli zostawi babę po amputacji piersi po chorobie nowotworowej? C'est la vie. Ludzie dzielą się na potwory, obłudne potwory i nieliczne wyjątki :p

Kaliban! Przecież usunięcie piersi nie jest chyba aż taką przeszkodą jak złamany kręgosłup, zastanów się! Pierś można odtworzyć a właściwie bez nij da się też normalnie żyć.