samotni rodzice

Proszę proszę chwile mnie nie było a tu już zaproszenia na kawę i wspólne pranie :D

kallipoe, nie mylisz się, to efekt wychowania facetów przez mamusie...I tak jest, że wielu z nas jest kupawych w swoim dorosłym zyciu, niestety nadal trzymając się spódnicy mamci :)) O jakich domowych obowiązkach mówicie fajnych. Pranie to do mnie jak chcecie, moja pralka jest stworzona do tego :)) uwielbia prać, ja lubię wieszać i prasować ;-) z lamka wina oczywiście, pod warunkiem, że dzieci nie mam ze sobą, albo śpią- jedna lamka jest dopuszczalna pozdrówka, dla śpiochów i tych, którzy nie lubią spać Ja tam się powyleguję czasami

kupawych= kulawych hihihihihi:)):))

---> ja TATA hahaha

a wracając co o tym myślę jeszcze kallipoe to niestety element swoistego rodzaju lenistwa, braku chęci dokonania czegoś więcej, a później wygodnictwa. Wchodzi tutaj też w rachubę często nadopiekuńczość mamusi i ciągłe wbijanie do łba, zostaw, to nie dla mężczyzn robota itp. itd. etc Tacy jesteśmy, i do "dobrobytu" człowiek niesamowicie szybko się przyzwyczaja, do "nędzy" gorzej niestety. Ja tam sobie kiedys powiedziałem, że będe inny ni "statystyczni" facecikowie i potrafię w domu zrobić prawie wszystko z "kobiecych" czynności. Lubię gotować, sprzątać i całą resztę. Zmywarka myje sama, pralka również, więc co pozostaje. Jakoś daję radę bo trzeba ;)

no tak Mr Ogórek- literówka potrafi stworzyć bardzo oryginalne i ciekawe słowa hahahaha

też się z Wami pośmieję :D z tą spódnicą to tak czasami bywa, no ale cóż takie życie dobrze że mam córę, w wy faceci chłopaków ( chyba że coś pomyliłam) co do choroby dzieci to też mam wyrzuty sumienia jak moje chore słonko zostaje w domu a ja idę do pracy. ale jak wracam do domu to chorujemy razem . Wszystko inne może poczekać.

masz rację, jak moi chłopcy chorują to ja z nimi, ale też po pracy dopiero niestety, ale kombinujemy co się da, żeby sobie umilić życie i pomagam jak mogę mojej byłej :) A z tymi wyrzutami...zawsze tak będzie niestety w przypadku rodzica, który kocha swoje małe skarbki

Widzisz a my sobie radzimy same, ale tak było już wcześniej więc w tej materii nie ma u nas żadnych zmian Uśmiech dziecka bezcenny, wszystko inne może poczekać A po to sa sprzęty zeby je wykorzystywać.

ja tata - słuszne spostrzeżenia, mam podobne a ten błąd - wymowny. Ja mam te trudność, że przyszło mi wychować syna i córkę. Z synem naprawdę nie jest łatwo, ale się staram wdrażać go w rożne obowiązki, niestety moja mama, tata i brat z całej siły próbują mu wpoić zajęcia męskie i niemęskie. Strasznie, to wkurza, ale chwilowo jestem na nich zdana, tłumaczenia nic nie dają, bo pewni powiecie, porozmawiajcie , ustalcie. O nie, to są ludzie o konkretnych przekonaniach i gotowi za nie zginać pod krzyżem najlepiej. A z drugiej strony, nie mogłabym sobie pozwolić na prace i zostawienie dziecka w domu, gdyby nie oni. Gdzie ta kawa, bo nie pamiętam, gdzie mieszkasz?

Nie ma nic cenniejszego na świecie niz uśmiech dziecka.... ;-)

a najlepiej dwa uśmiechy :)

u mnie też dwa :-)

U mnie jeden ale jaki duży :) no właśnie gdzie ta kawa?

no i zaprosił i zwiał... nie chce mówić, ze typowe. ale daje do myślenia...

Akurat do tego to już jestem przyzwyczajona Ja właśnie popijam kawkę więc możesz się dołączyś

Witam Was!!!:D Poprosze o usmiechy...:D

A Ty Ogórek ile spales? ;)

samodzielna mama 35 wiem, wiem mysleliscie ze jestem zołza, małpa i feministka;) Ale to chyba jednak nie tak... Bo jednak z facetami rozmawiam na forum:D

Evela to był żart oczywiście :D a ty się dobrze na nich znasz....... Jaka zołza, małpa.......? Ja myślę że fajna babka stojąca mocno na nogach zarażająca zawsze uśmiechem , nie tak jak ja czasem maruda :D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D :D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D :D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D :D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D :D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D :D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D

samodzielna mamo 35 przeciez jasne, ze sie znam na zartach. Ja jestem zdystansowana do swiata i ludzi:D Ogórek a Ty co? Odsypiasz?:)

Nie lubie tego powiedzenia ale do mnie pasuje: co mnie nie zabije, to mnie wzmocni. I wlasnie jestem silniejsza i mocno stoje na nogach po tym co przeszlam. Samo podjecie decyzji o odejsciu z 2,5 miesiecznym dzieckiem to jednak troche sily wymaga, a maz... Coz, nie bil, nie pil, nie wyzywal, nie wyklinal a jednak musialam odejsc. Znajomi byli pelni podziwu, ze jestem taka odwazna. Niebardzo ich rozumialam, o jaka tu odwage chodzi.

-->Evela777 tak bez dobranoc odeszłaś wczoraj..

kallipoe, mówisz o mnie, że zwiałem? ja zapraszałem na kawę? ja mówię, że z praniem to do mnie ;-) typowe hihihi, wcale nie typowe, jestem sobie z doskoku dzisiaj w ciągu dnia, i co mnie przeraża, zaczyna wciągać mnie pisanie właśnie tak jak tutaj. Jakoś nigdy się nie skusiłem na czaty, fora itp

ach i uśmiech powinny być :))):))):))):))):))):))):))):))):)):)):)):)) dla wszystkich pozdrówka ślę, dla samodzielnych i tych z połówką:)

ja TATA wiec zostan z nami, bedzie weselej:D

przepraszam za nieporozumienie, tak bywa, jak sie pisze skrótem to było do ogórka do ciebie jedno: masz bardzo syntetyczne spojrzenie na świat, jest to cecha wybitnych pisarzy

Tak, usmiechy musza byc. Jak ja sie tu pojawiam to usmiechy maja byc, a zle humory niech odfruwaja za okno daleko, daleko...:D Ja tu bede Was pilnowac, zadnej marudy ma tu nie byc hi hi;)

Evela takie decyzje są trudne , ja patrzyłam na dobro swojego słoneczka odeszłam a w zasadzie zmusiłam do wyprowadzki byłego męża jak miała dwa lata a ja byłam na pierwszym roku studiów i pracowałam. Sama nie wiem skąd miałam tyle siły? Ale nie żałuje tego.

syntetyczne...:) gdzieś kiedyś o sobie już to usłyszałem podczas jakiejś dyskusji Evella- to już zdążyłem zauważyć, że jak jesteś ma być wesoło ;-) i tak jest, silni ludzie daja siłę innym,