wlasnie sie dowiedzialam ze bede matka ;( pomocy

Ankaaaa nikt Cie nie krtytkuje,z enie powiedzialas domslam sie jak blo Ci ciezk, aj sama jestem tchorz i jak mam zalatwic cos wazneijszego i rozmawiac z kims twarza w wtwarz tez tchorze i zwodze.. ale przez tel. bedzie latwiej,w koncu i tak musisz powiedziec i tak, zrob to jak najszybciej i dawaj znaka jak poszlo, reakcja rodicow moze byc nieciekawa, ale spokojnie, oni tez beda potrzebowac czasu, myslisz,ze mama Cie nie zrozumie wiedzac jeszcze,ze chlopak Cie olal. Bedzie dobrze, bylas juz u lekarza, z dzidiusiem wszytsko ok. tylko dbac o sobie i spokojnie zyc.

az sama sie zestresowalam ale rozumiem cie doskonale bo ja niby odwazna a jak mam powiedziec ordzicom ze cos zle zrobilaagle m to krzatam sie po pokoju z godzine nagle szybko wchodze do pokoju i szybko mowie co sie stalo.lmysle ze przez tel nie najlepszy pomysl ale bd ci latwiej wiec dzwon :) ;* a tak sobie mysle co bd jak w pracy twoj brzuszek zauważa ?

Aniu, trzymam kciuki!!!!

ja tez i fakt tez bym do mamy wolalazadzwonic

daj znac jak poszło Aniu.

Aniu!!!!Czekamy!!!!!

ja troszkę z innej beczki.....oczywiście śledzę wątek i przyznam szczerze Anno, że jesteś bardzo mądrą i odpowiedzialną osobą. Jestem pewna, że rodzice nie odwrócą się od Ciebie. Mniemam, że jesteś ( powinnaś być) już po rozmowie...teraz zastanów się co dalej....jaką masz umowę o pracę? potrzebujecie przecież ubezpieczenia.... Jak znajdziesz chwilkę to napisz....razem postaramy Ci jakoś doradzić.. pozdrawiam cieplutko, powodzenia:)

jestem...jestem ale nie wiem jak to sie stalo, ze to przetrwalam. rozmawialam z mama pol godziny. powiedzialam jej... Boze...zadzwonilam. odebrala telefon, byla sama w domu. nie krecilam nic, nie pytalam co u nich..mniej wiecej z tego co jestem w stanie sobie przypomniec brzmialo to tak" czesc mamo, zaprosilam was do krakowa z jednego powodu. chcialam powiedziec, ze jestem w ciazy. z tomkiem. on nie wroci do mnie i nawet ja tego nie chce. nie wiem co mam dalej robic i cokolwiek powiesz, chce zebys wiedziala ze jestem zalamana, zostalam z tym sama i zrozumiem Twoj gniew. tylko nie zostawiaj mnie z tym..." wydusilam to jednym ciagiem i bylam zdziwiona ze mama ani na chwile mi nie przerwala....powiedzialam to..nastepnie cisza w sluchawce...jejku chyba 3 minuty nic nie mowila!!!! to byla WIECZNOSC;( w koncu....prawie podskoczylam kiedy sie odezwala...mowila..anka, co ty mowisz? zartujesz czy co? co ty wymyslasz? byla w totalnym szoku;( ja juz calkiem sie poryczalam i wszystko mowilam....ze balam sie powiedziec, ze wiem od niedawna, ze to 10 tydzien, ze bylam juz u lekarza, ze tomek jest gnojkiem...ze nie wiem co ze studiami... mama sluchala i nic nie mowila...mysle ze nie wierzyla w to wszystko;( potem powiedziala ze ma zal, ze nie powiedzialam jej w ogole o tym, ze chce spac zTomkiem:( nie ze by mi zabraniala czy cos, tylko myslala ze mam zaufanie i ze bedzie wiedziec o tym kiedy jej corka zacznie zycie seksualne...;( mowila ze jest wsciekla ze zrobilam to z takim typem, ktory nic nie wart byl i ona go nigdy nie lubila, ale myslala ze to tylko taka szkolna milosc i zaraz sie to zakonczy jak skonczymy szkole;( powiem Wam....byla naprawde zawiedziona, a ja czulam sie jak nikt....dbala o mnie i starala sie a oja tak potraktowalam;( nic nie mowila o ciazy....mowila wciaz jak bardzo ja zawiodlam i czemu nie bylam z nia szczera. i ze powinnam to powiedziec jak byli w Krakowie bo teraz przez telefon to jest nic!;( ze nie znala mnie od tej strony...ze mnie nie poznaje;( mowie jej czy powie tacie, a ona ze nie. mam sama zadzownic u mu powiedziec. ona ani slowem ni pisnie i nie zamierza mnie wyreczac w niczym!;( ja ryczalam a ona powiedziala tylko cos takiego "no to teraz zacznie sie dla ciebie szkola zycia i sama przez nia przejdziesz"..zapytalam czy juz nie chce ze mna rozmawiac a ona ze nie wie;( powiedziala ze tata wroci wieczorem i ze mam zadzwonic i powiedziec mu. powiedzialam "ok" i pozegnalam sie .... wiecie....gdzies w glebi czulam, ze chociaz dostane jedno slowo otuchy...jakies....nie martw sie...jestem z Toba...nie jestem sama.... a tu nic. byla chlodna i zla...rozumiem to w sumie ;( i myslalam ze pomoze mi powiedziec to tacie, ktory jest surowszy od niej ;(;(;( nie wiem jak zdobede sie na telefon wieczorem ;(

to jest podszyw!!;( ja jeszcze nie dzwonilam...;( prosze ludzie nie podszywajcie sie pode mnie;(

ah wybaczcie, zapomnialam zmienic nicku na Anie:P

historia Ani na pewno bardzo was zainteresowala. po wiecej, zapraszamy do empików:P

Aniu w życiu nigdy nie jest za łatwo... Bycie dorosłym to jedna i nieustająca walka z problemami, przeciwnościami losu oraz ciąg przyczynowo-skutkowy podjętych decyzji... Trzeba tylko umieć ponosić konsekwencję a Ty to potrafisz! Musisz wierzyć w siebie, która da Ci siły :) Zawsze jak mi strasznie smutno i źle, powtarzam sobie ten cytat "nawet z dnia, co nie ma dna, potrafisz wstać" :) Zaraz mnie pewnie skrytykują, że podoba mi się to zdanie z piosenki Ryszarda Rynkowskiego :P Jak będziesz po rozmowie to daj znać... Wszyscy się tu o Ciebie martwimy i trzymamy za Was kciuki

trzeba było myśleć wcześniej, naprawdę nie wiem jaką trzeba być kretynką żeby ru.chać się bez zabezpieczenia, twoja wina - a teraz ponoś konsekwencje tego, a on i tak bedzie ci musial placic alimenty, a jesli ma bogatych rodzicow to moze dojdziecie do porozumienia zeby dawal ci wiecej, bo to w sumie ich wnuk

1. sadowne ustalenie ojcostwa 2. ustalenie alimentow, jesli on jest niewyplacalny to obowiazek alimetnacyjny przejmuja jego rodzice nie daj chujowi namieszac w twoim zyciu i spokojnie sobie uciec a rodzicom i tak powiedz bo sie dowiedza predzej czy pozniej

Najlepiej jak zrobisz sobie czarny nick :) Wtedy nikt się pod Ciebie nie podszyje.. Jestem tylko ciekawa czy ta historia jest prawdziwa :)

sluchajcie, myslalam nad tym, ja mysle ze moich rodzicow rozwscieczy to, ze dzwonie i mowie im to przez telefon jak tchorz:( nie dosc ze taka wazna wiadomosc i smutna(niestety) to przez telefon.... zadzwonie do kierownika, powiem ze jakas wazna rodzinna sprawa i BARDZO potrzebuje jeden dzien urlopu....nie wiem no, wezme go na litosc. wtedy juz powiem rodzicom, specjalnie przyjezdzam....co o tym mysliscie?

Aniu zaczernij sobie nick!!!!!!

nie wiem jak sie zaczernia nick..powiesz mi? uwierz, bardzo chcialabym aby to wszystko byl sen i historia byla nieprawdziwa;( bardzo...

Wiesz co? Obojętnie jak im to powiesz czy przez tel/skype, czy przez sms, czy na spotkaniu to i tak się wkurzą :) Najlepiej jak porozmawiasz przez neta, bo na żywo to cię zjadą jak psa, moja koleżanka myślała, że się ucieszą.. przyniosła zdjęcia itp. a jak się tylko dowiedzieli zrobili jej awanturę roku.. :o

wejdź na stronę główną forum, tam będziesz miała taki link podkreślony "Internautko, zarezerwuj swój nick" Klikasz tam... Dalej chyba sobie poradzisz :)

Najgorzej jak dzieci maja dzieci. Pomysl przez chwile, ze za 6 miesiecy bedziesz matka i to malenstwo, ktore w Tobie rosnie bedzie bardzo bezbronne. Czas dorosnac i byc odpowiedzialnym za to co sie robi. Czy rodzice maja za Ciebie rozwiazywac problemy? Czy to oni czekaja na nstepne dziecko czy Ty? Troche pozno na myslenie, ale to w koncu pozcatek Twojego zycia i co chesz z tym zrobic?

http://f.kafeteria.pl/preferencje.php?cmd=zaloz&id_f=1Wejdź na ten link.

Znaczy skopiuj go do paska przeglądarki. :)

Aniu, powinnaś powiedzieć rodzicom jak najszybciej.....zadzwoń i powiedz.....Rodzice będą mieli szansę przemyśleć wszystko i jak się spotkacie to będzie już można konkretniej porozmawiać ( bez większych emocji) Osobista rozmowa z pewnością dołoży Ci nerwów i stresu....

zapomniałam dodać, że jesteś "wielką" osobą. Rodzice z pewnością to wiedzą i zachowają się tak jak im serce podpowiada.

ja popieram wenecjanke. Najpierw zadzwon i powiedz im a pozniej nie wazne jak bardzo sie wkurza pojedz do nich we zten jeden dzien urlopu i porozmawiasz z rodzicami. emocje wtedy juz troszke opadna i napewno sie dogadacie. Mowie Ci zadzwon. wszyscy tu trzymamy kciuki za Ciebie.

dzownilam do kierownika...powiedzial ze nie da rady dac mi wolnego;( to chyba naprawde zostaje mi ten telefon do rodzicow;(

jedyne co Ci moge powiedziec w tej sytuacji to to, ze moja znajoma byla w podobnej sytuacji, byla w tym samym wieku. jak powiedziala mamie to mama byla wsciekla i nie odzywala sie do niej przez kilka dni! ale potem sie wszystko ulozylo. miala pelne wsparcie w swojej matce. zobaczysz, wszystko sie ulozy, na pewno bedziesz mogla liczyc na pomoc rodzicow!! mimo ze ich pierwsza reakcja na pewno nie bedzie zachwycajaca.

oczywiscie ze tak :) napewno pierwsza reakcja nie bedzie zachwycajaca ale pozniej jak juz odlozysz sluchawke to napewno Twoja mama pomysli sobie: "kurcze przeciez to moja corka ktora jest teraz zupelnie sama i potrzebuje mojej pomocy" i czy to bedzie na drugi dzien czy po paru dniach ale napewno sie odezwie i Ci pomoze. zadzwon :)

i nie zalamuj sie kiedy w pierwszej chwili powie Ci cos niemilego albo nie bedzie sie odzywac przez pewien czas. na pewno bedzie w ciezkim szoku i sama nie bedzie wiedziec co dalej zrobic z tym wszystkim.