czterolistna koniczyna na szczęście

No i tak to właśnie jest, z jednej strony kocham to swoje centrum, gdzie wszędzie jest blisko i zawsze coś się dzieje, a z drugiej strony jeśli chodzi o sporty jakiekolwiek to kompletna klapa.. Mogłabym w sumie gdzieś dalje jeździć na kijki, ale też pracuję. Kiedy po południu wracam z pracy to już nie mam siły gnać jeszcze gdzies daleko. Cieszę się tym wolnym tygodniem. Fajnie jest was poznać, porozmawiać znacznie częściej - tak na bieżąco. W pracy nie mam takiej możliwości. Więc mimo choroby jestem strasznie zadowolona że trafiłam na to forum i was poznaję :) A ty Kawowa damo pracujesz zawodowo?

babeczki, bita śmietana, owoce. A ja śniadania jeszcze nie jadłam. :D Oszczędźcie mnie dziewczęta. :D Litość miejcie.

Prawda, że taka babeczka byłaby cudownym ukoronowaniem kawy??? W zeszłym roku byłam na wczasach w Nesebarze i tam były przecudne cukierenki z takimi właśnie babeczkami. Oj, jak ja często je wspominam :D

Przepraszam Brommm!!!! Wpisałam posta nie widząc jeszcze twojego wpisu ----. sory!!!!

Ależ nic nie szkodzi. :) Ja tak trochę żartuję.

Ondin obecnie jestem z malutkim dzieciątkiem w domu, ale już się nie mogę doczekać pójścia do pracy, siedzenie w domu mnie dobija, ale karmie jeszcze więc musze poczekać, no i do żłobka nie chce dziecka oddawać a opiekunce tym bardziej, poczekam tak do 10 miesiąca :)

Tez sie bardzo ciesze, że was poznaję :)

Oooo, jak fajnie :) Chłopczyk czy dziewczynka? Takie maluszki są cudne!!!!!

Nie dość, że babeczki z bitą śmietaną to jeszcze Bługaria, Ondin kochana miejże litość :) :)

Chłopczyk :) tak cudne są :) tylko, że moje maleństwo, wymysliło sobie teraz budzić sie miedzy 2 a 4 w nocy do zabawy :) żyć nie umierać :)

Co do żłobka to chyba masz rację, moje znajome też za szybko nie oddają, a jak któraś się zdecydowała to dzieciątko najczęściej było chore :( To samo w przedszkolach :( Trudne teraz czasy nastały jeśli o to chodzi, a nianie ponoć słono sobie liczą, a po drugie zawsze to ktoś inny wychowuje dziecko..

To masz nocne pobudki, rzeczywiście niezbyt fajne, ale możesz przecież potem sobie pospać. Hmm, no i już wiem skąd zamiłowanie do kawy :D

Sto wpisów. :D Święto.

Dokładnie Ondin, a babcie daleko są od nas, dlatego jeszcze siedzę z małym w domu. No i proszę, topik się rozwija :) to teraz oby do tysiąca broom :)

Wtedy rozkręcimy super imprezkę z babeczkami biszkoptowymi, których napieczenie z sercem zajmie ze trzy dni, żeby dla wszystkich starczyło :)

to ja jeszcze zaserwuję wtedy naleweczkę domowej roboty :)

W sumie dosyć odważnie mieszka się daleko od rodzinnego gniazdka. Ja pamiętam swoje początki, było bardzo dziwnie... Zwłaszcza te peirwsze tygodnie. Teraz już tego tak nie odczuwam, zresztą tyle lat już minęło... Z drugiej strony to trochę mi szkoda, bo nie za często widuję rodziców, z tego powodu mi smutno. Jeszcze tak się nieszczęśliwie złożyło, że niedawno przygarnęli psa, co dla nich jest korzystne, ale ja mam na niego uczulenie i wyjazdy tam ograniczyłam jeszcze bardziej. Jeśli jadę tona jeden dzień.. Szkoda mi trochę że ich nie widuję :(

Jestem za nalewką. :D Mogę dorzucić jakąś swojej produkcji. :D

Poza tym kiedyś się zastanawiałam nad tym jak bardzo jako społeczeństwo zapuszczamy korzenie w jednym miejscu. Kiedy patrzę na historię moich rodziców to zauważam, że przemierzyli całą Polskę od morz po góry. Każde zdzieci zostało urodzone w innej części Polski... A ja w sumie nie licząc internatu i studiów osiadłam w jednym miejscu i raczej nie widzę możliwości jego zmiany. Oczywiście życie wielokrotnie zaskakuje, ale biorąc pod uwagę pracę, raczej nie sądzę żebym miała się gdzieś przeprowadzić. Czasem mi tego szkoda, mogłoby być całkiem fajnie zacząć w innym, nowym miejscu :)

Co do nalewki też jestem zdecydowanie za :D Lubię cytrynowąi malinową, no ale nie będę wybrzydzać :D

broom to super my zaserwujemy naleweczki a Ondin upiecze babeczki, może być? Rozumiem Cię Ondin, ale często nie ma wyboru i mieszka sie tam gdzie praca itp. Rodzina zawsze jest najważniejsza, odległość jest dla nas dzieci nie fajna, ale dla naszych rodziców też nie, dobrze mieć na starość dzieci na miejscu, bo wiadomo, będą potrzebowali naszej pomocy w pewnym momencie. A ty masz uczulenie na tego psa konkretnie czy w ogóle w wszystkie zwierzęta?

Malinówkę posiadam. Wiśniówkę, jeżynówkę i porzeczkówkę. Czasami cytrynówkę. Co do przeprowadzek to przyjechałam za chlebem i tak zostało. Ale mam gotowość do zmiany miejsca zamieszkania. Przywiązuję się do miejsc ale chyba jeszcze bardziej do ludzi.

wyszło na to, że na tego psa... Ogólnie jestem uczulona na sierść zwierząt co jest dla mnie nowością(????) bocałe życie chowałam się wśród zwierząt. Jak mieszkałam z rodzicami też mieli tego przygarniętego psa,o którym pisałam już. Ja mam w domu kota i wszystko jest w porządku. A jak tylko pojadę do rodziców to dramat... Za pierwszym razem wylądowałam na pogotowiu, byłam cała spuchnięta i w plamach, nie mogłam prawie otworzyć oczu!! Po raz pierwszy w żyiu coś takiego mi się przytrafiło. Dostałąm w trybie pilnym zastrzyki,poleżałam na obserwacji, dali tabletki i wyjechałam od rodziców jeszcze tego samego dnia. Od tamtego czasu byłam zaledwie kilka razy i za każdym razem jest to samo, biorę leki antyalergiczne, ale po jednym dniu jestem i tak cała w krostach uczuleniowych i plamkach :O Co do biszkoptów niech będzie moja strata ;) Żartuję,oczywiście chętnie napiekę, ale zaciągnę do tego jeszcze naszą matkę założycielkę :D

Bromm naprawdę masz pokaźne zbiory :D Pewnie dzięki tym chaszczom ;) Myślę,że dopóki nie ma się takiej stałej pracy i wypracowanego stanowiska to łatwiej jest się przeprowadzić, a przede wszystkim podjąć taką decyzję. Mi po cięzko wypracowanych latach naprawdę byłoby ciężko zostawić to za sobą. Raczej sobie tego nie wyobrażam.

Ale pomarzyć o tym to już zupełnie inna sprawa :D:D

Te nalewki to raczej dzięki niedalekiemu bazarowi powstają. :D Masz rację - czasami człowiek ciężko i przez całe lata wypracowuje sobie pozycję w pracy i szkoda tego. I masz rację - pomarzyć dobra rzecz. :D I poteoretyzować.

Gdyby nie marzenia ciężko byłoby żyć. Poza tym napędzają nas do podejmowania różnych czynności i wysiłków, a czasem zwyczajnie poprawiają nam nastrój. :) Pamiętacie te marzenia z czasów nastoletnich o miłości? :D Oczywiście płacze i dramat tez były, ale ci wyśnieni chłopcy z konkretnymi zachowaniami, romantyczni i zakochani... :D:D To było naprawdę piękne! Aż mi się buźka uśmiecha na wspomnienia :)

A z tych chłopców wyrośli mężczyźni. I trudno ich nieraz poznać. :D

ondin to faktycznie nie wesoło z tym uczuleniem i ciekawe dlaczego tak nagle wyszło. Broom piękne zbiory, też mieszkam blisko targu, świetna sprawa zwłaszcza latem, mam swoich sprzedawców to od warzyw to od czegoś innego. Ondin ja sie kochałam w Leoncio z Niewolnicy Isaury :) :) i w Robin Hoodzie, ale tym pierwszym w czarnych włosach :) to było wieki temu :)

http://www.youtube.com/watch?v=7ja9QZYKmgo w tym się kochałam :)