Myślę nad oddaniem kilkuletniego dziecka do adopcji - pomocy!

Nie radzę sobie po prostu z rolą matki, to mnie przerasta i nie umiem nawiązać jakichkolwiek więzi z dzieckiem... Nigdy nie chciałam mieć dzieci ale przydarzyła się wpadka. Nie podejrzewałam, że jestem w ciąży więc dalej brałam tabletki przez co prawdopodobnie później połowę ciąży musiałam leżeć plackiem. Już wtedy myślałam o oddaniu dziecka ale były osoby które przekonały mnie, że po porodzie moje uczucia się zmienią. Nie zmieniło się jednak nic. Nawet u psychologa byłam ale nie stwierdził żadnej depresji ani niczego takiego, dał mi jakieś leki na poprawę nastroju itd. Bardzo chciałam aby moje uczucia (a raczej ich brak) się zmieniły, po macierzyńskim zostałam nawet na wychowawczym by być bliżej dziecka aby coś w końcu ruszyło a tu nic... Nie ma dnia abym nie myślała o oddaniu dziecka od jakiegoś czasu, wydaję mi się, że to jedyne rozsądne wyjście w tej sytuacji, po co mam się męczyć, ja dziecko... Boże, co robić??

dał mi jakieś leki Psycholog nie wypisuje leków. Jednorazowa wizyta nic nie da.

strasznie Ci współczuję, że tak masz... ja staram się o dziecko już 3 i pół roku i dałabym wiele by mieć takiego szkraba, nie potępiam Cię, bo nie każda kobieta została stworzona do wychowywania dzieci i tak w sumie to nie wiem co Ci poradzić... a ojciec dziecka? może moglibyście dzielić się opieką ? bo nic nie napisałaś czy zyjesz z nim, czy nie.

w jakim wieku jest dziecko? i co na to jego tata?

ile lat ma dziecko? i jak się do Ciebie odnosi - jest przywiązane, ten brak więzi jest obustronny czy tylko Ty jej nie czujesz? a może lepszym rozwiązaniem byłoby stworzenie dla niego rodziny zastępczej u kogoś z Twoich bliskich - rodziców, teściów czy rodzeństwa? może ktoś by się tego podjął? kilkuletnie dziecko jest już świadome sytuacji, nie bardzo sobie wyobrażam jak mogłoby zrozumieć że nagle ma inną mamę czy tatę. no i druga sprawa - kilkuletnie dzieci mają raczej niewielką szansę na adopcję...

No dobra a to dziecko ma jakiegoś ojca ,chyba nie .Piszesz że były osoby które przekonywały Ciebie że miłość przyjdzie z czasem ,a jest inaczej więc może lepiej by było aby Twoje dziecko trafiło do takiej bliskiej Wam osoby niż do obcej do adopcji .Moja mama mnie oddała dziadkom moim rodzonym ,wychowali mnie najlepiej jak mogli ,mama miała ze mna jakiś tam kontakt ,nie mam jej za złe że oddała mnie dziadkom bo miałam dzieciństwo z kochanymi ,dobrymi ludźmi .

Tymi właśnie osobami są np. mąż i rodzice. Z tymże na dzień dzisiejszy ani mąż ani rodzice nie interesują się dzieckiem. Rodzice ostatni raz widzieli dziecko ze 2 lata temu, teściowie widzieli raz, parę dni po porodzie, mąż rok temu - jesteśmy niestety po rozwodzie bo nie miałam w nim wsparcia ani w małżeństwie ani w rodzicielstwie. Więc nie ma nikogo kto by dziecko wziął. tylko oddanie do adopcji wchodzi w grę. Dziecko ma 4 lata.

mam nadzieje, że to prowokacja......

a dziecko w czyms ci przeszkadza??? a mąz nie chce wziasc dziecka do siebie skoro ty nie dajesz rady>??? pytalas o to? dziecko go lubi? chlopak dziewcvzynka? nie dajesz rady z dzieckiem tzn co najbardziej cie meczy???

odpowiedz na pytania: dlaczego chcesz je oddac? brak kasy? nie dajesz rady bo chce sie bawic bo rozwala cos czy co? podaj powody...

Chętnie zaopiekuję się przez jakiś czas Twoim dzieckiem :)

4 letnie dziecko do adopcji oddac to zafundowanie mu przezyc nie do opisania-w sensie negatywnym.

Pomyśl jak ono będzie za Toba tęskniło jesteś osoba która zna i kocha bezwarunkowo oddasz będziesz cierpiała że oddałaś

Jezeli oddasz to dziecko teraz... To będzie dla niego olbrzymi wstrząs. Nie wiem co powinnaś zrobić. Ale oddanie dziecka w tym wieku... nie. To będzie dla niego koszmar. Przecież jesteś jego całym światem. Wszystkim co ma...

jedyne co mogę Ci poradzić... przejdź się do Ośrodka Adopcyjno - Opiekuńczego w Twoim mieście. opisz sytuację, porozmawiaj. może Ci coś zaproponują, może pomogą, doradzą... te Ośrodki są nie tylko dla osób zdecydowanych na adopcję, a porozmawiać zawsze warto dla 4 latka to będzie ogromna trauma ale kto wie, co dziecko przeżywa teraz, z tego co piszesz - niekochane przez nikogo

czasami nachodzi mnie rowniez ochota ,zeby zrobic krzywde dziecku

Jakim trzeba być potworem by fundować dziecku taką traumę:( Przecież 4 latek rozumie. A mama jest dla niego całym światem:( Aż mi się smutno zrobiło:( Trzeba było myśleć o zabezpieczeniach dużo wczesniej. Teraz masz do wyboru - poświęcić siebie dla dziecka albo dziecko dla siebie.

i jeszcze co mi przyszło do głowy... może adopcja ze wskazaniem? spróbuj napisać tutaj, może znajdziesz kochającą rodzinę dla Twojego dziecka? http://www.adopcjazewskazaniem.org/forum/viewforum.php?f=5&sid=af2eecf904d9ede328a29f5cee82505a

moj synek w niedziele będzie miał skończone 4 latka,az mi sie płakac chce że cos takiego piszesz.boże drogi,może nie trzeba było głupia babo nóg rozkładac skoro nie chciałas dziecka (niestety nie ma 100% antykoncepcji,tak na przyszłosc).Wiesz jaką traume zafundujesz synowi?Az mi gula w gardle ścisneła jak pomyslaam co by moj ukochany synek czuł gdybym go teraz oddała :-( Mam nadzieje że ciebie na starosc ktos odda do domu opieki i nawet raz cie nie odwiedzi,zycze cio samotnosci do konca zycia.Jestes egoistka i potworem,nie dziwię sie ze maz cie zostawił.

Nie dziwię się,że rodzina się od Ciebie odcięła. Ewidentnie masz jakiś problem ze sobą. Jesteś nieczuła, egoistyczna i zapatrzona na wsłasne JA. Myślisz tylko o tym czego TY chcesz, że TY nie jesteś sczęśliwa, że TY chcesz żyć po swojemu. EGOISTKA i kretynka w jednym. Jest obok Ciebie istota calkowicie zalezna od Ciebie. A Ty myślisz tylko o sobie. Skoro nie lubisz dzieci to trzeba było się wysterylizować.

no i dobrze w takim razie ten kryzys trwa od zawsze bo ja od zawsze dzieci nie lubiłam i już będąc w ciąży nie chciałam tego dziecka.

no i dobrze w takim razie ten kryzys trwa od zawsze bo ja od zawsze dzieci nie lubiłam i już będąc w ciąży nie chciałam tego dziecka.

dobra były mąz, pseudo babcie, ale chyba jest jeszcze dalsza część rodziny? rodzeństwo, ciocie, wujkowie? już lepiej żeby dziecko wychowywało sie w twojej rodzinie, gdzie kogoś zna i gdzie ma szanse choć widziec raz na jakiś czas. Bo dom dziecka to chyba by było najgorsze piekło jakie byś mogła stworzyć temu dziecku, kurde 4 letniemu świadomemu już dziecku!

nie rozumiem... skoro nie lubiłaś od zawsze dzieci, to po co powoływałaś je na świat? dziecko to nie zabawa w dom, kurde ludzie co z wami?! dlaczego dziecko musi teraz cierpieć i ponosić twoje konsekwencje?

ikeaaaaaa jak to myślę wyłącznie o sobie? A dla kogo ja to dziecko urodziłam? Dla siebie? Nie, szanowna pani, dziecko urodziłam bo mąż chciał, bo dziadkowie chcieli, bo cioteczki chcieli, itd. Po urodzeniu nie oddałam bo tak samo to co ja chce był gdzieś na końcu i znów było to co chcą inni. Kiedy mam wreszcie żyć dla siebie i tak jak ja chce? Na emeryturze kiedy to będę za stara na cokolwiek? Mam jedno życie i czuję, że je marnuje... Nie wiem czemu to wszystko piszę z drugiej strony... Ani mnie nie zrozumiecie, ani nie wesprzecie... Nie wiem już co robić ze swoim życiem...

mogłaś wcześniej go oddac do adopcji bo teraz bedzie mu ciezko bez Ciebie :(

współczuje ci autorko sytuacji, moze ktos z rodziny zajałby sie dzieckiem???? moze dalsza rodzina,kuzynki??? ciotki???

kobrietta bo antykncepcja zawiodła...A czemu jeszcze urodziłam? Zobacz tylko tu wypowiedzi, wszyscy są pewni, że dziecko się kocha, nawet jak nieplanowane, myślisz, że ja nie sądziłam że dziecko pokocham? Liczyłam na to ale nic takiego się nie wydarzył.o.

w temacie napisałaś "pomocy". napisz, jakiej pomocy oczekujesz? chcesz się tylko wygadać, chcesz, żeby ktoś Cię odwiódł od tej decyzji, chcesz porad, jak to załatwić...? może jeszcze czegoś innego? to straszne, co piszesz, nawet nie potrafię sobie wyobrazić jak czuje się dziecko matki, która go nie kocha ale... nie oceniam Cię. jeśli czujesz, że nie dasz rady, może to rzeczywiście najlepsze wyjście. zbyt wiele ostatnio mamy przykładów tragedii wynikających z braku miłości do dzieci. napisałam Ci wyżej, gdzie możesz się zgłosić. o adopcji ze wskazaniem pisałam, bo pewnie przyspieszyło by to sprawę znalezienia rodziny adopcyjnej - piszą tam też ludzie gotowi stworzyć dom dla starszego dziecka (starszego w znaczeniu nie niemowlaka)

Już pisałam, nikt dzieckiem z rodziny się nie zajmie.