bronię się przed romansem z żonatym

Gdzies tam wyczytalam dobranoc :). Ponad to widze masz inne odpowiedzi co do jednej kwestii,zaleznie od osoby,z ktora piszesz. No coz,nie zablokujesz go i dobrze to wiesz. Zdechniesz z ciekawosci,bez zagladania w jego konto. I z nadzieja,ze moze napisze do ciebie :D

Po wczorajszym wygadaniu się, czuję się dziś znacznie lepiej :) ale podtrzymuje wczorajsza wersje o zablokowaniu go.

A mnie wcale nie lepiej... :/ Dziś znowu tam jakieś małe zamieszanie, ktoś maluje ściany... To może oznaczać, że już go tutaj nie będzie...cholera jasna, wiem, że tak byłoby lepiej, ale gdzieś w środku chce go widzieć...mam dość :( Jeżeli jeszcze któraś ma dylemat czy pakować się w podobny układ- uciekać! To się tylko tak wydaje, że przechodzi...owszem, może na chwilę tylko po to, żeby zaraz wrócić ze zdwojoną siłą :/

Noooo... cenę się płaci wysoką!!! UCIEKAĆ :P Ty Kinga tez zapomnij o wiośnie. W tym roku wiosny dla Ciebie nie ma :)

Przydałoby się ją przespać... Zresztą, jeżeli nie przyjedzie, to dopiero będzie wiosna- Wszystko zacznę od początku, już bez niego. Będę trzeźwieć powoli...

pocieszę Cię, Kinia: to co obecnie przeżywasz, to zwykłe chemiczne uzależnienie od kontaktów z tym człowiekiem. Zwykła fizjologia.

Przejdzie? :p

Będzie coraz słabsze, a z czasem zupełnie przejdzie. Ale kilka miesięcy się pomęczysz. Potem już pójdzie z górki.

Kinga, a jak on przyjedzie wiosną, to co zrobisz??????

Miałam plan utrzeć mu nosa, nie dać się... Tylko właśnie, dlaczego teraz, kiedy pojawiły się myśli, że może jednak nie przyjedzie tak to przeżywam? :/ Dlaczego chcę go chociaż widywać..? Przecież od takiego czegoś tylko jeden krok, żeby się ugiąć :/

No właśnie, ugniesz się jak będziesz go widywała. Chyba będzie to wymagało naprawde dużo samozaparcia z Twojej strony, no bo chyba pracy nie zmienisz...?

Już tam nie pracuje... Ewentualnie w wakacje. Ale ja tu mieszkam...mam okna na jego okna, widzę wszystko...a w domu się przecież nie zabarykaduje. Też będę wychodziła, nie ma siły, żebym go nie spotkała wtedy :/

ale moze będziesz wtedy w innej pracy i będziecie się mijać, więc moze to Was uchroni przed spotkaniem...?

Jeżeli już tutaj nie będzie mieszkał a jedynie dojeżdżał na dzień do pracy to jest taka szansa...

Tak czy inaczej spotkanie z nim będzie katastrofą i zawalisz to co budowałaś przez zime :/

Kinia, masz przejebane z tym widokiem na okno jego apartamentu. Możesz całe dnie wypatrywać gały w to okno. Szkoda życia. Nie ma możliwości się gdzieś przenieść?

Dokładnie tak to wyglądało w wakacje... wracałam z pracy i watrywałam gały w okno, żeby mi pomachał chociaż...DRAMAT...

Ucieczka z miejsca przestępstwa bardzo by pomogła. Ja zmieniłam pracę gdy już nie mogłam wytrzymać obecności kogoś w kim sie zauroczyłam.

Sytuacja z pracą jest już rozwiązana, bo tam nie pracuje... Boję się, że jak będzie, będę podświadomie dążyć do spotkania...nie mówie, że w TYM celu, ale zobaczyć go, pogadać...Boję się, że zabraknie mi siły i oleju w głowie :/

smieszne jestescie raz jedna, raz druga popada w stan "nie odpowiadam za swoje decyzje i nie mam wplywu na swoje dzialania" :-)

Jasne, że tak... Też kiedyś się z takich śmiałam.

Własnie to zrobiłam... zablokowałam Go :'( Trzymajcie ksciuki, żebym przypadkiem jutro nie odblokowała :P Oczyiście nie byłabym soba gdybym nie napisała "pożegnalnej" mowy do niego :P Ale jest zablokowany i kropka. dobranoc :*

Brawo! "pożegnalnej mowy" hahaha! Tylko się teraz przypadkiem nie zastanawiaj co by odpisał...i czy by odpisał, bo go odblokujesz :p

Jakoś dziwnie, że jest zablokowany i nie mam względu z mojego konta do niego, ale tak jest lepiej, na razie mnie to nie meczy, nie ciekawi. Widziecie, jak sie chce, to można :P

Wglądu*

No można...tylko obyś w tym wytrwała :P Ja patrzę w jego okna, odsunięte rolety, wieczorami świeci się światło...chyba wprowadził sie ktoś inny... chyba to koniec...

Może juz się nie zjawi, ale pomysl co by było jakby wrócił, znowu spotkania, romans, wszystko od nowa... znowu te mydlenie oczu... Ja się cieszę, że zablokowałam- niby to nic takiego- ale sądzę, że mimo tych głupot które narobiłam, co mu wypisywałam to w końcu pokazałam ze miarka sie przebrała i ze tez potrafie powiedzieć NIE. Nie wiem, może tylko ja tak sądzę... :P

Właśnie..gdyby wrócił- byłoby znowu ciężko. I zapewne wróci, ale już raczej nie będzie tutaj mieszkał. Spotkania w przelocie pewnie będą, oby tylko w przelocie, ale to już zależy ode mnie i od mojej silnej woli...muszę być asertywna, dla własnego spokoju. Jak na złość ostatnio dużo o nim myślę, tęsknię... Płacę za swoją głupotę :/ Chyba podświadomie czuję, że niedługo wiosna, że wróci.. Przerąbane :/ :/

Kinga, gorzej i tak nie może być, więc będzie tylko lepiej :-) a jutro mój ulubiony dzień. Hura! Walentynki :P :) W zeszłym roku wysłałam "mojemu" cukierki na Walentynki :P

Mój też ulubiony :p Chętnie bym swojemu pożyczyła cudnych Walentynek z żonką :p