Szukam kogoś do pogadania

ja w zamierzchłej przeszłości czułam potrzebę otaczania się ludźmi...mialam duzo znajomych....teraz jestem gatunek zdziczały.......nie chce mi sie nawet wyjść z domu, zaniedbałam się, a z mężem właściwie nie ma o czym gadać...on opowie chwilę co w pracy...a ja cóż mam opowiadać- "co ugotowałam?"....Jak chce o czymś podyskutować to twierdzi ,że jest zmęczony nie nie będzie gadał.....

okon wiara w siebie to obce mi pojęcie. Zwłaszcza w ostatnim roku. sereniko może dlatego fajnie nam się będzie tu pisało?:-)

jak już znajdę się w towarzystwie to czuję sie jakbym z księzyca spadła....ostatnio tak mialam...koleżanki zaczęły gadać o pracy, o fryzjerach, kosmetyczkach podróżach zagranicznych a ja odkrylam ,że właściwie nie mam nic do powiedzenia...:(

sereniko ja też jako młoda dziewczyna miałam dużo znajomych. Teraz właściwie mi tego nie brakuje. Z mężem mamy raczej udane życie domowe, natomiast słówko "rozmowa" jest ... właściwie go nie ma. Dużo by pisac o przyczynach, tak po prostu jest.

A co do wiary w siebie- A CO TO TAKIEGO ?

No dobrze na męża nie będę już narzekać, przynajmniej przez jakiś czas ;). Mój ma swoje dobre strony, umie naprawić pralkę, maszynkę do mielenia mięsa .....

u mnie nawet udanego zycia domowego nie ma......jestesmy tak obok siebie....czasem zastanawiam się co ja tutaj robię....

mój skoro pracuje to nic innego go nie interesuje.....nie powiem bo czasem posprzata, świetnie gotuje, ale.........

zdecydowanie jestesmy połówkami nie tego samego jabłka

rybko mój mąż także umie naprawiać, zbudować, pomalowac, zarobić pieniadze.... wiele rzeczy doskonale umie. ALe nie umie byc miły, nie umie powiedzieć nic miłego, nie umie być ciepły, nie potrafi rozmawiać. Cóż... życie.

Mój czasem zetrze kurze, a potem się chwali tym tydzien dookoła jak to on sprzata a żona nie!! ;-)

U nas wszystko dobrze funkcjonuje, technicznie nawet bardzo, bywają milłe chwile, ale problem zaczyna się kiedy ja chcę coś więcej, a mąż chyba nie wie po co, dlaczego... i czego ja w ogóle chce. A przecież nie chodzi o parogodzinne rozmowy o sensie egzystencji ludzkiej czy coś w tym stylu

Mandarynko może mój mąż jest bigamistą i jest też twoim mężem ;) Wszystko pasuje jak ulał.

U nas jest podobnie.... tylko że ja juz przestałam zabiegać i walczyć. Przyjęłam spray jakimi są. Jest chyba łatwiej.

ja już tez nie walczę.....bo jedna strona nie moze walczyć.......poddalam sie i jest jak jest...a mąż to coś z gatunku męża Mandarynki...

sereniko a masz coś, kogoś... cokolwiek w co uciekasz aby było łatwiej?

cóż jako facet nie pozostaje mi nic innego jak stanąć w obronie Waszych mężów tak wiec STAJĘ ;)

okoniu przyznam, że czekałam na Twoją reakcje ha ha ha. Więc co masz na obrone???

To znaczy, że mężczyźni są klonowani ;) Tylko później nie trzeba mieć pretensji, że druga strona robi coś za jego plecami lub bez niego.

okoń- dzisiaj bez kija nie podchodź :D Mandarynko- nie znalazłam pomysłu w co uciekać.....piszę pamietniki by sobie poulzywać....czasem sobie pobeczę...czasem słuchawki na uszy.....ale konkretnego nic nie mam

sereniko ja mam, ale też niestety się nie udaje. Zamiast pomagać, pognebia jeszcze bardziej.

z tego co piszecie to każdy z nich jest bohaterem w swoim domu i coś tam potrafi zrobić a chyba lepszy majster na drabinie niż maruda na kanapie ....;)

przydałaby sie taka bomba jak w Seksmisji...tak sobie marzę czasem.......:)

mój jest wiekszym marudą na kanapie niz majstrem

Ja nieraz coś mam, ale tak sezonowo. Tylko, że często pochłania mnie to bez reszty i wszystko inne leży i kwiczy.

ja wciąż poszukuję czegoś mojego.....a najbardziej chyba mojego zycia

Nie!!! na bombę się nie zgadzam bo mam syna. No niech będzie nieraz facet się przydaje ;)

moge się dołączyć?

dzieci będą oszczędzone :D

albo sie przerobi- tez jak w seksmisji :D