Po rozstaniu wcale NIE TĘSKNIE, a tak bałam się odejść

mialam to samo. moze nie powiedział, ze mam wypierdalac, ale, ze mam sie spakowac i sie wyniesc, bo nie chce juz ze mna mieszkac. skoro bylismy zareczni i on kazal mi sie wynosic to oddalam pierscionek i tak zrobilam

Boże co za facet... ja w sumie mialam nie lepiej. bo potrafił mi napisać życzenia... na facebooku...

malinka 24, a 28 to duża różnica. coff doskonale Cię rozumiem i obawiam się ze jeśli ta sytyacja bedzie się ciągnac to popadniesz w nerwicę tak jak ja. Generalnie mam tak zszarpane nerwy ze byle jaka bzdura wyprowadza mnie z równowagi, a łzy same lecą. On mi mówi zebym nie ryczała bo jeszcze bardziej go to wkur***

My ich obwiniamy, a może to w nas też jest dużo winy? Ja też słyszę, że się czepiam, że nie może nigdzie wyjść( a ja tylko pytałam gdzie był itd). Co do sprzątania to był okres kiedy mieszkaliśmy razem i byłam głupia, że robiłam wszystko wokól niego, ja wracałam z pracy brałam się za sprzątanie a on wielki pan rozwalał się przed telewizorem, teraz mimo, ze już nie mieszkamy razem tylko spotykamy się w weekendy i gdy jestem u niego, to nie sprzątam, jak coś rzuci to tak leży dopóki sam nie sprzątnie. Plusem jakimś jest to, że jestem jeszcze młoda, ale mimo to boję się, że nie spotkam lepszego, że w ogóle już nikogo nie poznam.

ooo właśnie co do płaczu to też często płacze przez niego i przy nim niestety też, ale on ma to w dupie! Bo nawet mnie nie przytuli, mam wrażenie, że nawet mu to schlebia, że płaczę przez niego

ja nic nie dostałam na imieniny, bo też rzekomo nie zasłużyłam :(

W mojej sytuacji to ja moge mu kazac sie wynosic bo on mieszka u mnie

ja juz teraz widze u siebie dziwne objawy. jak sie zdenerwuje nie panuje nad soba, potrafie nawet czyms rzucic. do tego brakuje mi tchu i czuje, ze sie dusze. juz nie raz wyladowałam w szpitalu i dostawalam zastrzyki uspokajajace.

a teraz kiedy nie widze go na codzien jest duzo lepiej. :). nie musze sie martwic, ze jak wroce z pracy bede musiala leciec biegiem do garow czy sprzatac, bo jak tego nie zrobie znow bedzie awantura.

Dziewczyny, to z wami jest już naprawdę źle jak tak to przeżywacie, ze nawet w szpitalu lądujecie! Cały czas myślę, że on się zmieni, jak jest kilka dni dobrze między nami to jestem taka szczęśliwa, najszczęśliwsza na świecie chyba, ale kiedy tylko tak sobie pomyślę to za godzinę już kłótnia, więc chyba lepiej tak nie myśleć już

nie dziwcie mi sie , ze nabawilam sie nerwicy. kiedy sie klocilismy, ja chcialam usisc i porozmawiac, a co on robił? zatykal uszy rekoma i mowil: nic nie slysze, nie slysze cie, bla bla bla... tak sie zachowuje facet 27 letni? albo jakies głupie zachowania typu: podejdzie i wylaczy mi komputer czy tv jak ogladam. kiedy pytam dlaczego odpowiedz brzmi : bo tak... i wez czlowieku nie denerwuj sie...

ja tak sobie myślę, że może gdybym kogoś poznała to odeszłabym wtedy bez dwóch zdań, wiem, że byłoby łatwiej...

Prawda jest taka, że kieruje wami strach co będzie dalej. Trzeba dać sobie czas, bo do takich decyzji się dojrzewa. Tak się zmęczycie psychicznie, że wszystko stanie się proste :-) Też kiedyś przez rok myślałam o rozstaniu i teraz uważam, że to była najlepsza decyzja w moim życiu. Trochę szkoda, że straciłam tyle czasu na myślenie, ale przynajmniej nauczyłam się podejmować sama decyzje i się ich trzymać. Nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło! Po przeczytaniu waszych wypowiedzi muszę zacząć bardziej doceniać mojego mężczyznę. Bo mimo, że czasami doprowadza mnie do szału, to jednak kocha mnie nad życie i widzę, jak się zmienia dla mnie na lepsze - a też czasami bywał niezłym chamem :-) wniosek taki, że trzeba dawać szansę, jak ktoś coś zrobi źle, ale ważny jest efekt a nie chęć. Jak się nic pozytywnego nie dzieje, albo związek się wypalił, to trzeba odejść. Facetów dużo na świecie na szczęście!

ja schudlam juz 6 kg bo nic nie jem tylko przezywam, a jak on dzwoni do mnie to az dostaje trzesawicy.... ja placz przy nim mam na zawolanie a on tez nic z tego sobie nie robi... jak myslicie odezwie sie do mnie??? jezu to jest chore ja jeszcze sie ludze ze cos z tego bedzie, wsyztsko sie po pierd olilo od momentu kiedy sie zareczylismy

u nas sa zawsze jazdy o kase. Ja naleze do osob oszczednych i wydaje pieniedzy na glupty a on wrecz przeciwnie. Wszystko musi byc najlepsze, najdrozszcze; on nie potrafi nic kupic na przecenie. ma byc tu i teraz bo on chce, jak male dziecko a facet ma 37 lat. A jak ja cos sie odezwe to stwierdza ze jestem bialostocka skrena i ze przeciez tej kasy do grobu nie zabiore. Tylko ze ja kasy nie pozyczam, a on robi to non stop

wstyd sie przyznac dziewczyny, ale w moim zwiazku to ja takie awantury urzadzam mojemu męzczyznie. to straszne, dla niego i dla mnie tez, bo potem mam wyrzuty sumienia, zwłaszcza, ze to fantastyczny człowiek i mnie nie krzywdzi. to jest choroba, ja juz wylądowałam na terapii i mam nadzieję i wiare, ze uda mi się nad tym zapanować.

wiecie, to nie jest takie proste. odejść już teraz!, tylko gdzie?> ja zbyt mało zarabiam i nie stać mnie na wiele, a rodzice też mi nie pomogą bo sami nie mają :(

coffmanka- to niedaleko nam do siebie. tez jestem z podlasia :p

Przede wszystkim trzeba się zdystansować, a nie reagować emocjonalnie. Ja zawsze jak zaczynają we mnie buzować uczucia, to myślę o tym jak mama zachowuje się w stosunku do taty - nie wkurza się, tylko śmieje z jego wybryków. Chodzi o to, żeby facet przestał mieć nad wami przewagę, bo przecież widzi, jak na was działa! A co do mieszkania to nie możesz wrócić do rodziców chociaż na chwilę? Albo wynająć gdzieś pokój? Wiem, że człowiekowi głupio, ale trzeba schować dumę do kieszeni.

troche to beznadziejne ze do mnie nie pisze, naprawde nie interesuje go to co robi jego narzeczona??? ja zawsze wyciagalam reke ale teraz dalam na wstrzymanie.... nic dobrego z tego nie bedzie :(

do rodziców nie bardzo mogę wrócić, to by sie wiązało z tym, że musiałabym zwolnić się z pracy( zbyt duża odległość na codzienne dojazdy) a z tych groszy na wynajem starczy, ale wtedy pewnie ledwo na jedzenie mi wystarczy :(

najlepsze jest to ze on o tym wie, że bardzo mało zarabiam , wrażenia to jednak na nim nie robi

ja tez wrocilam do rodzicow. przynajmniej o tyle dobrze, ze mam prace na miejscu, calkiem niedaleko domu. a moj ex posunal sie nawet do tego stopnia, ze twierdzil, ze jestem z nim tylko dlatego, ze ma swoje mieszkanie.

Nika28888 to jedyne wyjście zacisnąć zęby, znaleźć lepszą pracę i się wyprowadzić. Albo znaleźć coś do wynajęcia taniego - czasami zdarzają się okazje! Poza tym można chwilowo pomieszkać w gorszych warunkach i pomału polepszyć swoją sytuację. Na pewno coś da się zrobić!

niech mi ktos odpisze :(

burzaburza Olej go i nie odzywaj się. Nawet jak mu się przypomni to nie leć na zawołanie, tylko daj sobie kilka dni zanim odpowiesz. Potraktuj to jako test - jeśli to forma manipulowania Tobą, to trzeba go tego oduczyć, a jeśli mu na Tobie nie zależy, to przynajmniej się dowiesz. Wiem, że trudno się odciąć, ale dasz radę!

Hej dziewczyny... jestem z facetem 3,5 roku.. właściwie nie wiem po co z nim jestem, jeszcze niedawno chciałam ślubu i żebyśmy zamieszkali razem... ale poczułam ze to chyba nie to, praktycznie cały nasz związek kojarzy mi się z kłótniami prawie zawsze z jego winy bo uwielbia alkohol, flirtowanie, tyle razy zawiódł juz moje zaufanie ze nawet w to jego śmieszne kocham cię jak mówi nie wierze, całymi dniami i tygodniami ppotrafi sie nie odzywac, nie stac go chociaz na 3 minuty rozmowy przez telefon... od kilku miesiecy podczas seksu nie czuje nic, modle sie tyle o to zeby juz skonczyl i dal mi swiety spokoj...

tak jeszcze dodam burzaburza - tylko się nie obraź - jesteś głupia, że jeszcze nie olałaś tego idiotę. Rozumiem problemy, kłótnie, ale nie wyzwiska i takie traktowanie! Zastanów się na co liczysz. Na zmianę? TO odpowiedz sobie, czy coś się zmienia, czy koleś się stara i ile taka sytuacja już trwa. Wierzysz, że coś się zmieni?

wlasnie zawsze tylko obiecanki.... nic sie nie zmienia... po co ja ten slub planowalam :( ja wiem ze jak on sie odezwie to wina jeszcze na mnie bedzie zrzucona choc nic zlego nie zrobilam.

jak czytam te posty, to widze ze nie tylko ja mam obawy przed samotnością