Program wzajemnej pomocy "DARCZYŃCY"

Program ten szczególnie polecam tym, którzy już działają w programie Darczyńcy.eu, ponieważ program Globalpublicash jest bardzo podobny do naszego polskiego programu Darczyńcy.

Głupota ludzka niema granic! Trzeba kompletnie nie mieć mózgu żeby wchodzić w te gówna! :-D

A ja wierzę w ten system! Możemy pomóc sobie pomagając innym. I to jest piękne. Nawet mózgu nie trzeba mieć. Pani Jola pomoże nam się wzbogacić. Ona jest cudowna. Kocham panią Jolę.

To jest zwykła piramida ale jak widać wariatów nie brakuje:D Za Chwilę będzie płacz. Na początku zawsze idzie póki inni wpłacają. Czego ludzie niczego nie się uczą i wierzą w jakieś cudowne sposoby? W sumie nie szkoda mi takich ludzi bo płacą za głupotę. Może to będzie droga lekcja ale czegoś się nauczą.

też strasznie mnie to dziwi, że ludzie wierzą w takie głupoty. Jak dostałam pierwszy komputer i w końcu miałam internet, to też myślałam po pewnym czasie, żeby trochę zarobić i zaczęłam uczyć się tworzyć projekty stron, startowałam w konkursach graficznych i w końcu łapałam zlecenia. Miałam szybko dobry, pewny zarobek. Po co ludzie tracą czas na jakieś piramidy, skoro można normalnie zarabiać duże pieniądze przez internet?

To proste - ludzie w tym biorą udział ponieważ nie mają mózgu. Gdzie Ci jakiś "darczyńca" stworzy graficzny projekt czy stronę www ??? To takie kółko wzajemnej adoracji ludzi po 50-ce. Głąbów totalnych. Wierzą w Jolę jak barany, wierzą, że uczestniczą w wiekopomnym wydarzeniu, które "ma skutecznie pomagać w walce z niedostatkiem i kryzysem". Szkoda słów.

BRAVO ALINA!!!!! :-D

a ja wpłaciłam te 65 zł ....jakieś 1,5 miesiaca temu i ....nic do dziś :)) Głupich nie sieją

No to jeszcze sporo czasu poczekasz! O ile w ogóle dojdzie do ciebie kolejka! :-D

Podszywaczu Aliny, oni nie wierzą ale wiedzą, to różnica. Zirka, tu sie nie czeka aż dojdzie kolejka, tu się działa. Jeżeli weszłaś i siedzisz jak kwoka na jajach, to sie nie doczekasz. Ja mam na 3 poziomie jakieś 50 osób.Już wpływa mi powoli druga transza. Nie znam niczego , gzdie wchodzisz i nic nie robisz, samo nic sie nie dzieje. To nie wina tego ,ze program jest be, to wina "ofiar losu", które czekają całe życie na manne z nieba i mają roszczeniową postawe. Zastanów sie nad tym, czy to aby nie ty?

Koniec głupot. Teraz kto chce wejść do programu pisać na: seminum@o2.pl Moi współpracownicy z otwartymi rękami was przyjmą :)

KONIEC Idźcie spać.

kilku naganiaczy siedzi tu i nagania jeleni. zwykła piramida jakich wiele już było, zarabiają twórcy systemu i może kilu z tych co się pierwsi zapisali. ludzie nie dajcie się omamić tym naganiaczom.

Biznes dobry , nie to co iWooWe

Współcześnie termin homoseksualizm może mieć trzy różne znaczenia. Może być rozumiany jako zachowanie homoseksualne, kontakty seksualne z drugą osobą tej samej płci. W takim znaczeniu określa się na przykład kontakty homoseksualne więźniów. W drugim znaczeniu homoseksualizm oznacza stan, szczególne skłonności lub predyspozycje do angażowania się w kontakty seksualne z osobą tej samej płci. W takim znaczeniu jest używany w pytaniu, czy homoseksualizm jest chorobą. W trzecim znaczeniu homoseksualizm oznacza rolę społeczną rozumianą jako jedną z wielu ról istniejących w społeczeństwach. W krajach zachodnich istnieje tendencja to łączenia wszystkich trzech znaczeń w efekcie homoseksualiści wykazują określone zachowania ze względu na swoje predyspozycje, prowadząc jednocześnie określony styl życia. Śpiące (Les Dormeuses) , obraz olejny pędzla Gustave Courbet, rok 1866 W czasach przeszłych dla określenia kontaktów homoseksualnych używano wielu nazw, m.in. zachowania homoseksualne między mężczyznami określano terminem uranizm bądź pederastia. Kontakty homoseksualne między kobietami dawniej były określane jako safizm lub trybadyzm. Słowa te, dziś rzadko spotykane, mają pewne niuanse znaczeniowe. Uranizm oznaczał seks między mężczyznami (od boga Uranosa, ojca bogów i tytanów, władcy nieba). Słowo pederastia pochodzi od greckiego paiderastia, co znaczy "miłość do chłopców" – w starożytnej Grecji typowe były stosunki homoseksualne między dojrzałymi mężczyznami a dorastającymi chłopcami. Safizm to określenie miłości lesbijskiej pochodzące od imienia poetki greckiej Safony, autorki czułych wierszy miłosnych skierowanych do kobiet. Trybadyzm oznacza rodzaj seksu między kobietami, polegający na ocieraniu się intymnymi częściami ciała (od gr. tríbein – ocierać się, trzeć). Według organizacji Gay & Lesbian Alliance Against Defamation określenie homoseksualista bywa uznawane za obraźliwe, gdyż posiada wydźwięk kliniczny i jest szczególnie często używane przez środowiska antygejowskie. "The Associated Press", "New York Times" czy "Washington Post" ograniczyły stosowanie tego określenia. Mniej negatywny wydźwięk mają sformułowania osoba homoseksualna i osoba o orientacji homoseksualnej, które podkreślają podmiotowość osoby, o której mowa. W latach 60. XX wieku społeczność LGBT zaczęła stosować słowo gej {ang. gay) w odniesieniu do samej siebie i z pozytywną konotacją, według filozofa Michela Foucaulta jako wyraz "walki o nową świadomość, niezależną tożsamość i społeczne uznanie". Żeńskim odpowiednikiem tego określenia jest lesbijka. Do określenia społeczności Lesbijek, Gejów, a także osób Biseksualnych i Transgenderycznych stosuje się skrót LGBT (od pierwszych liter). Demografia Statystyki demograficzne związane z orientacją psychoseksualną są trudne do ustalenia, przede wszystkim dlatego, że osoby homoseksualne są w kulturach heteronormatywnych poddane nieustannemu wykluczeniu. Wskutek tego część z nich obawia się ujawnienia swoich preferencji, część internalizuje uprzedzenia homofobiczne, co prowadzi do wypierania homoseksualizmu. Wyparcie homoseksualizmu może być tak silne, że osoby te nie uświadamiają sobie swojej faktycznej orientacji. Badania, które za homoseksualistę uznają kogoś, kto odbywał stosunki seksualne tylko z osobami tej samej płci, zwykle wyznaczają odsetek populacji homoseksualne w granicach 1%. Według badań przeprowadzonych w krajach zachodnich stałe zachowania homoseksualne wykazuje 2–7% ludzi, a orientację homoseksualną deklaruje 1,4% kobiet i 2,8% mężczyzn. W Stanach Zjednoczonych najwięcej mężczyzn deklarujących orientację homoseksualną lub biseksualną to Latynosi - 3,7%. Wśród osób pochodzących z Azji badanie nie wykazało osób o orientacji homo- lub biseksualnej. Biali i czarni mężczyźni deklarowali odpowiednio 3,0% i 1,5%. Wśród kobiet najwięcej deklarujących orientację homo- lub biseksualną należy do rasy białej 1,7%. Pozostałe grupy etniczne deklarowały: kobiety czarne 0,6%, Latynoski 1,2% i kobiety pochodzenia azjatyckiego 0%. Mniejszości seksualne w 12 największych miastach USA to 9,2% mężczyzn i 2,6% kobiet. Na terenach wiejskich to 1,3% mężczyzn i 0% kobiet. Wyższy poziom wykształcenia jest powiązany z większym udziałem osób homoseksualnych i biseksualnych. Wśród osób, które nie ukończyły szkoły średniej 1,6% mężczyzn i 0,4% kobiet to mniejszości seksualne, wśród osób po studiach 3,3% mężczyzn i 3,6% kobiet to mniejszości seksualne. Naukowcy przeprowadzając badania, definiują homoseksualistę jako osobę, która sama się za taką uważa. Problem w takiej definicji pojawia się, gdy bierzemy pod uwagę kultury niezachodnie, które nie konstruują sztywnego podziału na homo-, bi- i heteroseksualistów. W niektórych kulturach uznaje się, że każdy człowiek posiada potencjalne predyspozycje do uprawiania seksu zarówno homoseksualnego jak i heteroseksualnego. W związku z tym, nawet osoba, która często uprawia seks z osobami tej samej płci, może nie uważać siebie za "homoseksualistę" w znaczeniu kultury Zachodu. Inny problem polega na konstruowaniu przez różne społeczeństwa odmiennych konfiguracji płci kulturowej. Przykładem może być indyjska hidźra, która jest uważana za trzecią płeć i – choć posiada męskie ciało – to seks mężczyzny z nią nie jest uważany za seks homoseksualny. Istnieją także problemy z definicją orientacji seksualnej w przypadku osób transseksualnych. Sondaż Instytutu Gallupa z 2002 roku pokazał, że zdaniem Amerykanów, nawet 21% mężczyzn to geje, a 22% kobiet to lesbijki. Około jedna czwarta pytanych oszacowała liczbę homoseksualistów na więcej niż 25% populacji. Natomiast, co najmniej jeden na sześciu pytanych nie był w stanie oszacować tej liczby. Mężczyźni podawali niższe szacunki niż kobiety. Co ciekawe, respondenci obu płci uważali, że wśród osób płci przeciwnej jest więcej homoseksualistów niż wśród osób ich własnej płci. Rosnąca liczba homoseksualnych bohaterów w mediach, w większości pozytywnych, może wpływać na akceptację homoseksualizmu wśród społeczeństwa i tym samym powodować to, że Amerykanie zawyżają liczbę gejów i lesbijek w populacji. Wyniki dotyczące liczby homoseksualnych kobiet bazują na sondażu telefonicznym przeprowadzonym na grupie 489 osób, a mężczyzn – 518 osób. Jak podaje Gallup, amerykański spis powszechny z 2000 roku wykazał, że pary jednopłciowe stanowią mniej niż 1% wszystkich gospodarstw domowych. Homoseksualizm a psychopatologia Sympozjon w starożytnej Grecji Początkowo psychologia i medycyna zakładała, że homoseksualność jest stanem patologicznym. Badanie amerykańskiej psycholog Evelyn Hooker z 1957 wykazało brak różnic między homo- i heteroseksualistami w testach projekcyjnych. John Gonsiorek, zwolennik terapii afirmatywnej dla gejów, stwierdził, że w literaturze, która klasyfikowała homoseksualność jako zaburzenie znajdowały się błędy metodologiczne: wprowadzanie nieostrych terminów, głównie związanych z ideologiami, posługiwanie się nieadekwatnymi klasyfikacjami przedmiotowymi, badania na grupach niereprezentatywnych, niezrandomizowanych (badano głównie pacjentów szpitali psychiatrycznych wykazujących orientację homoseksualną, a następnie generalizowano wyniki na całą populację homoseksualną), ignorowanie negatywnego wpływu wykluczenia społecznego na mniejszości seksualne, błędne interpretacje wyników eksperymentów. Kolejne badania z 1991 wykazały brak różnic w zdolnościach poznawczych i z 1990, 1993 potencjalnie w poziomie poczucia własnej wartości czy ogólnego funkcjonowania psychologicznego. W latach 1988-1994 wskazano, że jedyne różnice, jakie zaobserwowano, stanowiły typową reakcję na wykluczenie społeczne, marginalizację i stygmatyzację: zwiększone ryzyko samobójstwa, nadużywanie alkoholu i innych używek, depresja. W związku z tym w latach 1990-1998 psychologowie postawili wniosek, że nie ma żadnych różnic między funkcjonowaniem psychicznym osób homo- i heteroseksualnych przy zapewnieniu takich samych warunków środowiskowych. Badania, które ukazały się w 1999 roku na łamach "Archives of General Psychiatry" wykazały wyższą zapadalność homoseksualistów na zaburzenia psychiczne i skłonność do popełniania samobójstw. Michael Bailey, psycholog z Northwestern University określił te badania jako ówcześnie najlepsze dane wskazujące na związek homoseksualizmu z psychopatologią i zauważył, że wstępne wyniki dużego, dobrze wykonanego badania z Holandii zdają się potwierdzać te wnioski. Jeśli poprzednie badania wykazywały taki związek, to dlatego, że rekrutowano pacjentów, a jeśli nie wykazywały, to dlatego, że rekrutowano uczestników z organizacji homoseksualnych. Nowe badania pozbawione są tych wad. Psycholog stwierdził, że część lekarzy, którzy sprzeciwiali się wykreśleniu homoseksualizmu z klasyfikacji zaburzeń psychicznych będzie czuć się usprawiedliwiona. Bailey postawił 4 hipotezy mające wyjaśniać problemy psychiczne osób homoseksualnych. Pierwsza wyjaśnia to opresją społeczną, która wpływa na ich zdrowie. Druga hipoteza mówi, że homoseksualizm to odstępstwo od normalnego rozwoju, które jest związane z innymi dewiacjami, które mogą prowadzić do chorób psychicznych. Oznaczałoby to, że homoseksualizm może być błędem rozwojowym. Trzecia hipoteza zakłada, że przyczyną jest nietypowość płciowa homoseksualistów. A czwarta mówi, że winny jest odmienny styl życia osób homoseksualnych. Przegląd systematyczny opublikowany w 2008 roku wykazał, iż lesbijki, geje i osoby biseksualne w porównaniu do osób heteroseksualnych cechuje większe ryzyko zaburzeń psychicznych, myśli samobójczych, nadużywania środków psychoaktywnych oraz umyślnego samookaleczenia. Przyczyny tych problemów psychicznych są nieznane. Prawdopodobnie to społeczna wrogość, stygmatyzacja i dyskryminacja są co najmniej w części przyczyną tych problemów. Badania przeprowadzone w bardzo liberalnych społecznie państwach wykazały, że nie można tłumaczyć tego wyłącznie uprzedzeniem i dyskryminacją, inne czynniki też muszą grać rolę. W 1973 roku Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne po debacie wykreśliło homoseksualizm z listy zaburzeń psychicznych DSM. Homoseksualizm nie pojawiła się w wydanym rok później siódmym wydaniu klasyfikacji DSM-II. Zamiast niego wprowadzono kategorię zaburzeń orientacji seksualnej, którą w 1980 przemianowano na homoseksualność odrzucaną przez ego. Dotyczy to stanu, w którym pacjent nie akceptuje swojej orientacji seksualnej i pragnie ją zmienić. W 1987 odrzucono tę kategorię jako samodzielną jednostkę chorobową i obecnie znajduje się w zbiorczej kategorii innych zaburzeń seksualnych. W oświadczeniu Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego czytamy: „ Psychologowie, psychiatrzy i inni specjaliści zajmujący się zdrowiem psychicznym, zgadzają się co do faktu, że homoseksualność nie jest chorobą, zaburzeniem psychicznym czy problemem emocjonalnym. Ponad 35 lat obiektywnych, dobrze zaprojektowanych badań naukowych wykazało, że homoseksualność, sama w sobie, nie wiąże się z zaburzeniami psychicznymi lub emocjonalnymi czy społecznymi problemami. Homoseksualność niegdyś była uważana za chorobę, ponieważ specjaliści zajmujący się zdrowiem psychicznym i społeczeństwo dysponowali nierzetelnymi, opartymi na uprzedzeniach, informacjami. W 1973 roku Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne uwzględniając nowe, lepiej zaprojektowane badania, usunęło homoseksualność z listy zaburzeń psychicznych i emocjonalnych. Dwa lata później, Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne podjęło uchwałę popierającą to usunięcie. Od ponad 25 lat oba stowarzyszenia apelują do wszystkich specjalistów w zakresie zdrowia psychicznego o pomoc w usunięciu piętna choroby psychicznej, którą niektórzy ludzie nadal łączą z orientacją homoseksualną. ”

W tej chwili w programie jest 2500 osób i liczba ta wciąż rośnie.Poza tym na webinarze powiedziano że będzie współpraca firmy z portalem Siepomaga.pl.

Można jeszcze dodać że Apolandia uzyskała certyfikat Rzetelna Firma.Stosowny banner znajduje sie na dole strony Darczyncy.eu

A świstak siedzi i zawija te sreberka... A jeszcze się mówi, że nadzieja jest matką głupich! Święta prawda!!! :-D

Jak zawija?Banner Rzetelna Firma jest na dole strony,po kliknięciu w niego wyskakuje profil Apolandii w programie Rzetelna Firma.

Za odpowiednią kwotę ja mogę załatwić Ci baner z profilem na stronie Brytyjskiej naukowej akademii, Prezydenta USA i Cesarza China na wygnaniu!!! :-D

Nie mówiąc już o rzetelności samej strony Rzetelnej Firmy :-D

2500 ludzi to dobry wynik zważywszy na to że Apolandia jeszcze sie nie reklamuje.Będzie to robić dopiero jak będzie gotowa nowa wersja strony z forum pomocowym.

Pomarzyć sobie możesz! Tylko nie bądź za chwilę zdziwiony, jak przyjdą do ciebie z pretensjami ci, kogo naciągnąłeś na ten szajs! :-D

Ja zrobiłem dokładniejsze obliczenia. To będzie nie 266 lat, tylko 258. A to chyba istotnie zmienia postać rzeczy! :-D

Psy szczekają,karawana jedzie dalej.Radziecki odpad pisze pod różnymi nickami te same komentarze.A niech pisze,czy kogoś obchodzi twórczość ruskiego emigranta?

Psy szczekają,karawana jedzie dalej.Radziecki odpad pisze pod różnymi nickami te same komentarze.A niech pisze,czy kogoś obchodzi twórczość ruskiego emigranta?

Towarzystwo Wzajemnej Adoracji a jak ktos napisze inaczej tood razu szczekanie , że to rusek

Ja jestem w programie od miesiąca na razie nic ale czekam, mam jeszcze wolne zaproszenia więc jeśli ktoś by chciał to zapytanie na adres dio1970@o2.pl

zapraszam na prezentacje programu ,, Jak wy.je.bać matołów w Zakopanem na ulicy Tuwima 19

człowiek zawsze chciałby dużo kasy i to najlepiej juz a tak sie nie da sprubować nie zaszkodzi torche juz sie interesuje ruznymi programami albo sie traci albo zyskuje nikt do niczego nie zmusza czyli pełna swoboda jakby ktoś był chetny to mam jeszcze wolne zaproszenia zapraszam na adres urszula7706@interia.pl ale nie namawiam warto sprobowac zeby puzniej nie żałować