Za pół roku ślub a ja chyba coś czuję do...jego brata.

Tu nie znajdziesz pomocy raczej... wygadałaś się i chyba w sumie o to ci chodziło. Pomijając już fakt, że naprawdę twoja historia brzmi niewiarygodnie, nikt ci przecież nie powie, co masz dalej z tym robić. Raczej znajdzie się grono hejtujących i sceptycznych osób wytykających, co tylko się da.

Pisząc na forum publicznym musisz liczyć się z różnymi opiniami,jednak tutaj każdy jest anonimowy nie przejmuj się. Na co dzień ludzie borykają się z szarością życia,więc trudno Im uwierzyć w Twoje opowieści. Dla mnie to nie ma znaczenia,dla zabicia nudy miło poczytać,czasem skomentować.Nie obchodzi mnie czy to prawda.

Moim zdaniem powinnaś się zastanowić czy chcesz iść zgodnie z instynktem czy zgodnie z rozumem. Rozum powie Ci zostań z tym, z którym jesteś i będzie miał rację. Ale instynkt każe Ci iść za tym, który podarował Ci "prąd" i on też będzie miał rację. Jeśli zostaniesz z artystą, to do końca życia będziesz myślała "a co by było gdyby?" A jeśli pójdziesz za prawnikiem przeżyjesz na pewno niezapomnianą przygodę, ale prawdopodobnie stracisz obu i będzie się ciągnęła za Tobą nieciekawa opinia, oczywiście możesz ją olać, bo zawsze znajdą się ludzie, którzy będę o Tobie myśleć negatywnie. Mam wrażenie, że artysta to bardziej przyjaciel niż kochanek. Musisz się zastanowić, czy chcesz żyć z przyjacielem czy z kochankiem. Ja doradzam kochanka, bo zawsze będzie się coś działo. Przyjaźń niezależnie od tego jak głęboka to jednak przyjaźń, a nie związek. A tak na marginesie... spróbuj się wyciszyć, poczuć bezpiecznie odciąć od jakiejkolwiek formy strachu i zapytaj siebie czego tak na prawdę chcesz? Załóż sobie, że niezależnie od tego co wybierzesz, Twoja decyzja nie wywoła żadnych problemów. Wtedy będziesz wiedziała czego tak naprawdę chcesz. Potem pozostaje tylko pytanie czy konsekwencje wyboru, którego dokonasz jesteś wstanie znieść. Jeśli tak to już wiesz co chcesz zrobić. Powodzenia! Ja i tak wiem, że wygra instynkt! Nawet jeśli będzie Cię to kosztować wszystko co masz.

to jedna z najmądrzejszych odpowiedzi jakie tu dostałam.

Przede wszystkim to dałabym sobie na twoim miejscu trochę czasu... to chyba logiczne, że teraz, nie wiedząc na czym stoisz, nie powinnaś podejmować żadnych, absolutnie żadnych decyzji. Piotr sam w sobie być może nie jest ci pisany, lecz jego pojawienie się być może pomoże ci odpowiedzieć sobie na pytanie: czy mężczyzna, z którym jesteś, jest tym właściwym, czy to miłość czy małżeństwo z rozsądku... może cię to uchronić od poważnego błędu - wyjścia za człowieka, którego nie kochasz.

droga, trzcino, mówisz ze za pól roku ślub. to co wy sie na zime pobieracie? zimno i w ogóle. bez kitu. poza tym jestem ciekawa czy w dniu swojego ślubu też beziesz pisała, czy tez do tego czasu zmądrzejesz i przestaniesz tu pisac.

a ja napiszę Ci coś ... z mojej perspektywy. Dawno dawnoo temu wyszłam za mąż. Mój mąż jest przystojnym mężczyzną. Jeszcze przed naszym ślubem "kręciła"się koło niego jedna panna. Nie był nią zainteresowany. Pannę kręcił i to konkretnie. Ta Panna przed kilkoma laty stała się jego bratową. W dniu własnego ślubu, na weselu mojemu małżonkowi proponowała pokoik na pięterku. Tydzień później wyznawała miłość. I do mnie osobiście mówiła, że nie może pogodzić się z tym że on ją odrzuca. Mąż nie powiedział nic swojemu bratu. Brat jest świadomy ... z obserwacji. Ona nie kryje w dalszym ciągu zainteresowania moim mężem. Najgorsze w tym wszystkim jest to że dziewka się nie poddaje i widzę, że mojego męża zaczyna to kręcić. A ja z upływem czasu robię się - w mordę - zazdrosna i drażni mnie to co dzieję się między nimi. Dodam Ci jeszcze, że ona w związku z bratem mojego męża jest nieszczęśliwa. Niegdyś mi powiedziała, że mój mąż prędzej czy późńiej i tak będzie jej. Z resztą dlatego też wyszła za mąż za jego brata ... miała na to nadzieję... że moj małżonek w końcu to zrozumie. Mimo 4 lat ona dalej tkwi w związku z tamtym i myślę, że czeka na mojego męża. Sama jest nieszczęśliwa i unieszczęśliwia mnie. Bo ja z biegiem czasu zaczynam sie w kręcać w te jej gierki. myślę, że możesz się "odnależć" w mojej historii i zastanów się dwa razy zanim podejmiesz jakąkolwiek decyzję.

Kornelio,Twój mąż musi być wielkim egoistą.Po pierwsze nie uprzedził brata w jakie bagno może się wpakować,po drugie domyślam się,że o całej sytuacji sam nie omieszkał Ci opowiedzieć i z tytułu Twojej wiedzy również czerpie przyjemność.

Tej niunka a skąd wiesz że ten twój piotr ma nika na kafeterii jako Pawel22 czy jakoś tam skoro wy wcześniej nigdy się nie widzieliście i nie rozmawialiście że sobą

Brat mojego męża miał wiedzę na temat tej dziewczyny ... moj mąż nie chciał mieć z nią nic wspólnego bo ją miał kto chciał. Brat wiedział kim ona jest. Rodzina męża pochodzi z małego miasteczka - gdzie wszyscy o wszystkich wszystko wiedzą. On był tak zakochany, że to nie miało dla niego znaczenia.Slubu żałują oboje... chociaż ona jest takim gatunkiem człowieka dla którego przysięga czy uczucie nie mają znaczenia ... Ona ma cel do którego dąży ... a ja już mam dość patrząc, jak to rajcuje mojego męża. On oczywiście się w prost nie przyzna ale swoje widzę. Nawet powiedziałabym , że to on w niektórych momentach podgrzewa sytuację.

trzcina i co tam nowego ??? Bardzo mnie zaintrygował Twój problem.

mnie również zainteresowało co tam u ciebie nowego.napisz

zerwałam zaręczyny... nie wytrzymałam! przez te dwa tygodnie ponad, kiedy nie pisałam, sporo się działo... P. wodził za mną wzrokiem przy każdej okazji, ja coraz więcej o nim myślałam, coraz bardziej oschła byłam dla narzeczonego... zaczęliśmy się kłócić o głupoty... obrywał za niewinność. Zasypiając i budząc się myślałam o tym drugim, wyobrażałam sobie nas razem... kiedy u nich byłam zawsze ubierałam się w najlepsze ciuchy... stwierdziłam,że to do niczego nie prowadzi. A teraz co? Zaręczyny zerwane, rodzina (i jedna i druga) w szoku... moja niedoszła teściowa wydzwania do mnie co trochę abym wszystko przemyślała, że chce dla mnie jak najlepiej... Nie zobaczę ich już nigdy więcej, nie zobaczę ex-narzeczonego... nie zobaczę Piotra. :( Ale przynajmniej sumienie mam czyste

współczuję trzcino... ale uważam, że dobrze zrobiłaś. Byłabyś nieszczęśliwa w tym małżeństwie... a jeśli Piotr coś do Ciebie czuje, bądź spokojna, odnajdzie Cię i jeszcze będziecie razem :) Życzę wam powodzenia!

Boże święty!!! Piotr był u mnie... pojechał godzinę temu. Przyjechał pogadać. Pytał, czemu zerwałam zaręczyny, co było tego powodem. Ja nie umiałam mu odpowiedzieć, tylko patrzyłam mu w oczy. Ja patrzyłam na niego a on na mnie... i nic nie mówiliśmy. Pytał, czy jestem pewna decyzji... Powiedziałam, ze tak. Zapytałam go, dlaczego przyjechał... nic nie odpowiedział, tylko spojrzał na mnie dziwnie... Ponowiłam pytanie... powiedział, że musiał się dowiedzieć... urwał i sobie poszedł. A ja zostałam na tarasie... siedziałam tam jeszcze przez pół godziny, bez ruchu. Serce bije mi jak młot. Ratunku!!!

polecam http://www.elastyczna.pl

Ma mój numer, nie wiem skąd... ale ma, dzwonił... chyba podebrał bratu albo mamie! Powiedział, że w sobotę wraca do siebie... i że chciałby mnie zobaczyć, bo musi ze mną porozmawiać... w co on sobie gra....? Myślicie, że to może być coś poważniejszego z jego strony?

spotkaj się z nim i dowiesz się w co on gra ciężka sytuacja ...z jednej strony on a z drugiej strony jego brat hmmm nawet teraz jeżeli cokolwiek z tego miałoby wyjść będzie wam ciężko

Spotkam... bo inaczej będę się zastanawiała zawsze co by było gdyby...

napisz co wynikło z tego waszego spotkania

napisz co i jak po spotkaniu, bo jestem ciekawa, trochę ci współczuje

napiszę :) kafe to jedyne miejsce, gdzie mogę o tym mówić :)

wieje prowo na kilometr jacy tu ludzie siedzą że wierzą w takie denne historyjki, jakaś gówniara siedzi i jej sie nudzi to opowiadania pisze. i te przyjęcie z tańcami yebne film z holiłuudu sie naoglądała

podnosze temat

up

Autorko. Nie wiem, czy to prawda to co piszesz. Załóżmy, że tak. Stałego związku z Piotrem nie będzie.. Nie znasz go w ogóle, pokierowały Tobą hormony i tyle. Niektórzy ludzie oddziałują na nas w taki sposób - rzadko, ale zdarza się. Ale nie można ulegać, trzeba przeczekać. Przecież kochałaś swojego narzeczonego.. teraz ten nowy zaślepił Cię, jednak przykro mi to mówić, ale jak emocje opadną to będziesz żałować. Życzę Ci, by tak nie było. Pozdrawiam

Spotkaliśmy się!!! Pytał o powody zerwania zaręczyn, czy może chodzi o niego. Nie odpuszczał, w końcu przyznałam mu rację. Powiedział, że odkąd mnie zobaczył o niczym innym nie potrafi myśleć. Że wie, że to niewłaściwe, że to nie powinno mieć miejsca... ale że między nami ewidentnie się coś dzieje. Ja nie mówiłam nic, patrzyłam na niego tylko... i miałam ochotę go pocałować. W końcu on mnie pocałował... W CZOŁO. Stwierdziliśmy, że musimy się jakoś określić, zobaczyć, co nas łączyć. Nazwać to jakoś... a jedynym sposobem na to jest lepiej się poznać i spędzić trochę czasu razem. jutro miał wracać do siebie... ale nie wraca. Jego rodzina myśli,że wraca... a tak naprawdę zatrzymał się u kumpla w mieszkaniu... będziemy się spotykać. Zobaczymy czy fascynacja nie opadnie...a potem kto wie. Może będzie rewolucja. Trzymajcie za mnie kciuki

i te przyjęcie z tańcami yebne film z holiłuudu sie naoglądała :D

ejże, dajcie już spokój z tym prowo :)

Jestem ciekawa ciągu dalszego tej historii pisz na bieżąco