Wieloletnie zwiazki - 10 lat temu bym sie puknela w glowe za takie myslenie, ale

To dziala dokladnie tak samo w obie strony.

Starałam się,staralam, ale nie warto było.Nie na tym to polega.

A wracajac do tematu, to smutno troche, ze sie spotyka na swojej drodze kogos i ten ktos juz dawno zajety, nie zonaty ale zajety (jak mieszkaja razem to na jedno wychodzi) i ja sobie mysle jakby to bylo, gdyby. Ale to tez glupie myslenie, bo go nie znam nawet!

Dolek - blad. Gdybanie to czysto akademickie , teoretyczne zajecie. Dobre przy gotowaniu zupu pomidorowej. Ale nie w zyciu.

Zuza, sprawilas, ze usmiecham sie do monitora :) z ta zupa...

No widzisz. Czasami wcale duzo nie potrzeba zeby sie usmiechnac. Czytalas ten topik ? http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=5646194&start=90

Zaraz przeczytam

niektorzy sie nie nadaja do zwiazkow i tyle

Zuza - czyli w praktyce zależy to od ludzi i ich dojrzałości i dopasowania, nie od wieku jako takiego.

A Ty ? Nadajesz sie ?

Moorland - a dojrzalosc i dopasowanie rosnie z wiekiem.

Zuza - jedni już w bardzo młodym wieku mają zdrowe podejście do związków i umieją pójść na kompromis (nie zawsze się da i wtedy ludzie się rozstają - to już niezależne od wieku). Inni nigdy nie dojrzewają i całe życie mają problemy żywcem wycięte z bravo. To indywidualna sprawa.

Moorland - ale tak czy inaczej swiat jest inny w oczach osoby lat 20 a inny w oczach osoby lat 30. Inne mozliwosci , inne oczekiwania, inny bagaz.

uwielbiam gadki o kompromisach :) kompromis zawsze oznacza, że co najmniej jedna strona musi z czegoś zrezygnować. x przykład: ona chce dzieci on nie chce jaki tu znaleźć kompromis?

I w jaki sposób to ma się rzutować na zgranie w związku z kimś w podobnym wieku? Albo dwoje ludzi do siebie pasuje, albo nie. Niezależnie od etapu życia, jeżeli oczekiwania będą się różnić to drogi się rozejdą. To o czym mówisz jest problemem kiedy mówimy o związku dwudziestoletniej osoby z trzydziestoletnią, nie kiedy mowa o równolatkach.

gość - dlatego napisałaś, że nie zawsze da się to wypracować i wtedy ludzie się rozchodzą, ale na to wiek nie ma wpływu.

Moorland - nie tylko. Jesli dojdzie do malzenstwa osob 2 x 20 tylko ona moze byc szczesliwa z osiagniecia celu bo to tylko dziewczyny maja parcie do malzenstwa i dzieci jak najwczesniej. Jednak natychmiast po osiagnieciu tego celu pojawi sie tesknota do tego co maja inne rowiesnice a czego nie bedzie juz dla tych co w tym wieku maja wlasne dzieci. Z czasem moze sie pojawic zal za straconym czasem i pretensje do drugiej strony o zmarnowana mlodosc. I co ciekawe z takimi pretensjami czesto wyskakuja wlasnie kobiety.

Zuza - równie dobrze można być zdesperowaną 30latką która myśli, że straciła najlepsze lata na ślub i dzieci, łapać byle co i potem się rozwodzić. Wiek tu nie ma nic do rzeczy, indywidualna głupota jest zaskakująco stała.

Moor - ja o tym wlasnie pisze. Jesli 30 uwaza ze stracila najlepsze lata na slub i dzieci to musiala to zrobic wczesniej. 30 , ktora nie ma meza i dzieci nie miala jak dojsc do takiego wniosku bo zadnej straty nie bylo. Nadal ma czas i moze go wykorzystywac tak jak do tej pory.

Zuza - nie zrozumiałaś. Samotna, bezdzietna 30 latka może uważać się za starą pannę która za późno pomyślała o mężu i dzieciach. Więc będzie równie zdesperowana wziąć ślub z pierwszym który się nawinie jak ta głupia 20.

Moor - rozumiem. Roznica polega na tym ze ta zdesperowana 30 nie bedzie juz potem mogla miec pretensji do meza ze sobie przez niego zmarnowala mlodosc bo te mlodosc i tak miala. Tak samo jak facet 30

Ale już będą pretensje o to, że 30letni facet nie chce się zmienić i dopasować, że ma swoje nawyki których nie chce się pozbywać. Ta sama frustracja, to samo zakończenie (rozwód) tylko "inny" powód.

Akurat pretensje o to ze facet nie chce sie zmienic sa niezalezne od wieku.

Jak wiele innych rzeczy. Frustracja i niezadowolenie z podjętej decyzji może wystąpić w każdym wieku.

Chociaz mysle ze z wiekiem panny probuja takiego faceta coraz mniej zmieniac a coraz bardziej akceptowac - wlasnie z powodu tego ze same juz maja mniejsze szanse.

Zuza - nie ma szans na udany związek z desperacji i braku lepszej opcji (albo uważania, że tej opcji nie ma).

Moor - miedzy "mniejszymi szansami" a desperacja jest jeszcze wiele innych opcji.Tak czy inaczej. Para 20 rokuje duzo gorzej niz para 30 .

Biorąc pod uwagę, że koło 30 małżeństwa często nie są "pierwszymi" (a jeżeli są to po długoletnim związku) to można się doszukiwać innych przyczyn niż sam wiek.

pretensje są bez sensu. facet się nie zmieni, ale zawsze można zmienić faceta - na innego :P to jedyne rozsądne wyjście :)

"Biorąc pod uwagę, że koło 30 małżeństwa często nie są "pierwszymi" (a jeżeli są to po długoletnim związku)" 1 mi się zdaje, że coraz częściej ludzie takie "poważne" związki z myślą o małżeństwie zawierają później. 1 przynajmniej w tę stronę to ewoluuje. to naturalny skutek coraz dłuższego życia ludzkiego i chęci do poznania wielu rzeczy przed ustatkowaniem się. i wcale nie chodzi mi tu o "wyszalenie się", ale raczej podróże w różne miejsca; pracę, życie w różnych krajach, poznawanie kultur,. trudno potem zrealizować takie rzeczy w małżeństwie, tym bardziej z dziećmi.