czy wy naprawde wychodzicie na spacer z dziecmi po 2 lub 3 godziny

Oczywiście, że tak :) ale teraz zimą raczej jest do 1,5 - 2 godziny, o ile jest ładna podoga, bo jeśli jest brzydko nie chce mi się tak długo chodzić po dworze :)

Ja jak zostawilam na balkonie coreczke na pol godziny to zlecialy sie dwie baby z osiedla komentowac ze zamykam dziecko na balkonie:P

mój od urodzenia dostaje wścieklizny we wózku...z zazdrością patrzę na kobiety które chodząz dziecmi na spacery :-D

Tylko nie przypinaj wózka paskiem do drzwi bo zostaniesz celebrytką :p no chyba że chcesz

a mój w drzwiach już śpi, choć wolalabym mieć go tomnego na wycieczce, wtedy spać miałby sobie w domu... ale nie :)

Moja też wali kimacza na tych spacerach. Ale może to i lepiej, bo chyba idiotycznie wyglądałabym idąc i gadając do wózka

Uważam, że organizacja codziennych zajęć w dużej mierze zależy od tego w jakim wieku ma się dziecko i JAKIE ono jest :) Np. moje drze się w niebogłosy kiedy zostaje samo chociaż na chwilę. Czasem nawet jak nie jest samo ale nikt nie ma z nim kontaktu wzrokowego :P I o ile jestem w domu sama to po prostu słucham tych koncertów podczas robienia obiadu albo wstawiania prania/działań ze zmywarką czy mycia podłóg. Ale kiedy mąż odsypia nocny dyżur w pracy (a niestety często tak jest) to nie mogę zostawić szkraba beczącego bo uwierzcie, umarłego by obudził. No i nie mam wtedy czasu na sprzątanie/gotowanie/pranie czy książki bo muszę powtarzać "aguuu" i takie tam do znudzenia :D i takie dni przeklinam bo dopiero jak dziecko zasypia to ja mogę się wziąć za cokolwiek. Zaczynam zawsze od siebie, potem za jedzenie a jak mi starczy czasu do następnej zabawy to jeszcze robię obiad. A jak mąż wstanie to dziecko jest jego, ja mam czas dla siebie na dorosłe sprawki! Nie ma mowy, żebym jeszcze miała odkurzać po prawie całym dniu z "aguuuu" :D

nie mam takich aspiracji żeby celebrytką zostać, jestem natury raczej konserwatywnej. Jednakże kolki młodego czasami nastarajały mnie, aby kupić "śliski kocyk" Na szczęście wtedy mogłam oddać mężowi młodego :-D

moja 8 tyg corka kweczy jeczy na spacerze . Im szybciej jade i im wiecej drgan tym szybciej sie uspokaja i zasypia. Wygladam jak wariatka na spacerze. Kazda mama idzie wolnym krokiem z usmiechem na twarzy, pelny luz a ja z*********m wykonujac jeszcze rekoma drgania wozka.

Spaceruje dziennie ok 40minut. Moje dziecko nie cierpi wózka. Tyle wytrzymuje ono i ja. Ale nie wiem jak można chodzić 3 godziny zimą. Brrrr. Latem i wiosną tak. Mam do wysprzatania dom, korepetycje, czasem zazdroszczę mamom mieszkań 50m. Ale z drugiej strony latem i wiosną nie ma to jak zrelaksować się w ogrodzie gdy dziecko śpi :)

*robię jeszcze pranie - miało być

Gość z 20:12 jakbym o sobie czytała. Mojemu dziecku z wiekiem się pogłębił ten stan ;)

Verte - a od początku tak było? Tzn zostawiałaś dziecko samo, żeby się do tego przyzwyczajało? No faktycznie, z takim jojczydłem można się umęczyć. Ja należę do matek wyrodnych - kiedy mój starszak darł się wniebogłosy jako niemowlę (co prawda rzadko), włączałam jej Teletubisie albo inne, pstrokate obrazy - mogłam chociaż w spokoju zrobić to, co miałam do zrobienia :P A mama 8tygodniowej dziewczynki - uśmiałam się, sorry :D:D

Corka ma 2 lata. Przez cale jej zycie moze zdarzylo sie kilka razy (musial byc jakis powazny powod), zeby nie byla na dworze. Spacerujemy od urodzenia do dzisiaj minimum 2 godziny dziennie, a czesciej dluzej. Wg mnie nie ma zlej pogody na spacer, jest tylko zly ubior, wiec chodzimy czy swieci slonce, wieje wiatr, pada deszcz czy snieg. Efekty sa - cora praktycznie nie choruje

,Mój tez nie choruje, choć po 20 minutach jego krzyku odpuszczam i wracam do domu. PS. Wózek prawie nówka schowałam do pawlacza. Szkoda było wydanej kasy, równie dobrze mógły jechać w taczce :-D

Leniva krova nie strasz mnie:P Coraz czesciej moje dziecko lubi jak klade je na kolanach i nerwowo nim telepie:P

mój też im większe turbulencje tym lepiej śpi :D

http://allegro.pl/sliczne-markowe-ciuszki-dla-dziewczynki-ca-i3887852527.html

Zostawiałam zawsze w te dni kiedy mogłam, czyli nikt w całej okolicy nie spał :) Pierwszy miesiąc mąż miał urlop więc wtedy odkładaliśmy dziecko do łóżeczka i udawaliśmy, że jesteśmy sami w chacie ;) naczytaliśmy się mądrych książek i nie przeprowadzaliśmy "zbędnych interwencji" jak to było napisane w jednej z nich. A po miesiącu mąż zaczął normalnie pracować i niestety, bywają dni kiedy po prostu nie mogę zostawić dziecka płaczącego, nie chcę, żeby mi się mąż wykończył albo chodził do pracy w stanie totalnego wyczerpania. Ale są promyki nadziei na lepsze jutro, bo początku tego roku mały zaczął trochę bawić się sam. Daję mu zabawkę, szybko spierdzielam i z daleka obserwuję. Coraz częściej bawi się sam, robi się bardziej kumaty. Jest nadzieja, że niedługo będę mieć czas na książki :D

A i pierwszym usmiechem mnie obdarowala 3 dni temu, podczas nerwowego telepania na kolanach. Tak dlugo czekalam na ta chwile. Myslalam, ze nakarmie moje corke, wykrzywie usta do usmiechu az mnie szczeka zaboli ona slodko poguga i usmiechnie sie od ucha do ucha. A co tam...Nakarmilam, wzielam do odbijania, potem na kolana klade ,nawet na mnie nie patrzy, zaczela jeczec wiec ja telepie a ta pelen pierwszy usmiech:)

Ja wychodzę z założenia, że spacer to ma być przyjemność, a nie smutny obowiązek, że leze w deszczu 3 h smętna, bo spacerki to samo zdrowie, no głupota totalna :O Nie lubię skrajności, typu spacerki 3 h, a dziecko je non stop żarło ze słoików, znam też matki mieszkające w domach z ogrodami, ale dzieci na dwór nie wychodzą :O

a moje je słoiki, co to ma do spacerów? i mleko modyfikowane co gorsze!

nie chce straszyc z tym telepaniem, ale doszlo do tego ze kupilismy bujaczek z funkcją wibrowania :P

bezprzesady - ależ oczywiście! I dla mnie np 3h łażenia bez celu po mieście to jedna z najprzyjemniejszych rzeczy pod słońcem :) Pewnie chodziłabym jeszcze dłużej, ale póki co rytm dnia wyznaczają nam karmienia ;) Słoiczkami też - o zgrozo! Gratuluję pierwszego uśmiechu :D Verte, będzie dobrze - jak już widzisz zalążki samodzielności, trzeba to pociągnąć :P A ostatecznie i tak kiedyś zatęsknisz za wspólnymi zabawami i spędzaniem czasu (podobo, tak mówi moja mama :D ) :P

no moje tylko słoiki, cokolwiek sama nie ugotowałam to wycie 24/24 i wysypka.. mleko...odciągałam potem MM, kolki brrrr. Kolki od mm tez były. ehh

verte - nie jestes sama, mam to samo :) znikam i jest placz :) jeszcze jak lubil lezez w lezaczku to bylo ok, wzielam go do kuchni, czy do drugiego pokoju jak rozwieszalam pranie, ale ostatnio mu sie znudzilo :) i tak caly dzien jest aguuu, agiii, łeeeee, i musze mu merdac zabawkami przed nosem, bo mata tez mu sie nie podoba

Nie, one gniją na kafeterii :o całymi dniami, nigdzie nie chodzą :D

led, to ma że nie ma czasu ugotować nic dziecku, bo spacerki są najważniejsze...

no ja wszystko robie z moim 8,5kg na ręcę, plecy już to mocno czują. nawet do wc musze z nim iść!

led, no ciężko się pisze cały dzień na kafe z dzieckiem na ręku :D