Czy słusznie jestem zła?

no to fantsstycznie. a jak w nowej pracy?

Czuję się coraz lepiej. Odcielam się od niego fizycznie i chyba powoli też psychicznie. Zdarza mi się o nim pomyśleć, ale wyłącznie w kontekście negatywnym. Wyobrażam sobie, że nawet gdybyśmy byli razem, to nic by się nie zmieniło. Odswiezylam cześć kontaktów ze znajomymi, jest ok, regularnie się spotykamy w większym gronie. Czuję się jak kilka lat temu, zamim go poznalam, mialam sporo znajomych i różnych wyjść. W pracy zbieram pochwaly, juz sie wdrożyłam w kancelarii i jestem zadowolona. Porzuciłam natomiast terapię, głównie ze względu na moje godziny pracy (powielaly sie z godzinami pracy terapeuty), inna sprawa, że nie będę płacić kasy za pogawędki o byłym, bo nie chcę po raz setny opowiadać na terapii o nim, tylko liczyłam na pracę nad sobą przede wszystkim. Moze kiedyś spróbuję u kogoś innego. Pozdrawiam :)

Dzis mam znów kryzys :(

Co się stało?

Czuję się taka pusta i wylekniona. Znow wczoraj dostalam ataku paniki i nie moglam się uspokoić. Bardzo chce o tym wszystkim zapomnieć.

Dalej ciagniesz to prwo???

Na terapię marsz.

Dnia 18.03.2017 o 23:19, Gość gość napisał:

Jak to się mówi ...Oliwa sprawiedliwa. ..za jakiś czas o nim usłyszysz i pewnie nic się u niego nie zmieni a TY rozwiniesz skrzydła i polecisz wysoko bez kuli u nogi, która cię ciągnie w dół. ..

Właśnie trafiłam na swój stary wątek. I czytam. Minęły 3 lata, w sumie prawie 4. 

Miałaś rację. 

Z perspektywy czasu wiem, co chciałyście mi przekazać i żałuję straconego czasu na ten "związek". 

Z nim od lat nie mam żadnego kontaktu, czasami sobie o mnie przypominał, pytał co u mnie, albo czy może zadzwonić o poradę prawną. Nie odpisywałam, ani nie odbierałam. Ostatecznie zablokowałam. 

Bardzo długo mi zajęło wyjście z tego. W sumie 2017 i 2018 to była męka i walka z samą sobą. 

W 2019 poznałam faceta, byliśmy ze sobą kilka miesięcy, ale okazało się, że prowadził równoległy związek. 

Zarówno ex o którym jest wątek, jak i ostatni były, sprawili, że w 2020 podjęłam walkę o SIEBIE. 

Dbam o siebie, o swój rozwój, zdalam egzamin na aplikację. Stawiam siebie na pierwszym miejscu, nauczyłam się mówić "nie", nie przejmować zdaniem innych i zrozumiałam, że na wiele rzeczy nie mam wpływu. 

Nikt ani nic nie już w stanie doprowadzać mnie do skrajnych stanów i emocji.

Po ostatnim rozstaniu korzystałam z pomocy terapeuty - bardzo budujące doświadczenie, praca nad sobą wiele mi uświadomiła.

I w sumie nie szukalam nikogo na siłę, ale w moim życiu w tym roku przewinęło się trzech facetów. Dwóch z nich poszło do odstrzału prawie natychmiast. W jednym wyczułam cechy narcystyczne tj. planowanie przyszłości od samego początku, bombardowanie miłością. Zapaliła mi się czerwona lampka i się pożegnaliśmy. Drugi, niestety nie przepracował rozstania z ex żona, a ja nie chcialam być substytuem. 

Ostatecznie w wakacje poznałam kogoś i spotykamy się do tej pory. Jest normalnie. Stabilnie. Nie muszę zastanawiać się nad żadnym słowem. Związek nie przysłania mi mojego świata i mam swoją przestrzeń. Znajomi go lubią. 

Jestem szczęśliwa, sama ze sobą.