test pappa i USG ryzyko zespołu Downa 1÷11 ! załamanie...

Mam kuzynke, ktora urodzila 4 corki i nie robila zadnych badan prenatalnych, bo mowila, ze i tak by urodzila kazde dziecko, niewazne jakie by bylo.

A kogo obchodzi Twoja kuZynka. A Ty dziecko wogole to sie nie znasz. Nakpierw na USG wychodza nieprawidlowosci potem lekarz zaleca badania prenatalne. Lepiej juz wogole nie pisz nic na takie tematy.

trochę to dziwne nie usłyszałaś czy to synek czy córeczka?

Gość 19:51 - rzeczywiście bardzo dziwne!!! Postaw się w sytuacji h_any jeśli potrafisz. Dzwonią do Ciebie i słyszysz coś czego bardzo nie chcialas usłyszeć. W takim momencie człowiek zwyczajnie się "wyłącza" wiec wcale się nie dziwię, że niewiele może pamiętać z tej przykrej rozmowy.

Kochana trzymaj się.

nie usuwaj tego dziecka, pokochaj je takie jakie jest, to Twoje dziecko i ono Ciebie podwójnie potrzebuje...

ja nie muszę się stawiać w takiej sytuacji... ja urodziłam dziecko z wadą letalną i moje dziecko w przeciwienstwie do dziecka autorki nie miało żadnych szans

Bardzo współczuję. Coś mi tu jednak nie pasuje. Przez telefon nie powiedzą Tak było pierwotnie a potem, że nie dosłyszała ...

O tym samym pomyślałam. Nie doslyszala czyli jednak wynik podali przez tel?? Poza tym dzień wcześniej pisała, że jeszcze nie ma wyniku. Z drugiej strony WIERZYĆ MI SIĘ NIE CHCE, że ktoś byłby w stanie się podszyć??? :-/

19,05 a cos ty taka nerwowa? :-o zenada...

ludzie, wyniki w laboratorium dostaja codziennie, jeśli nie ma dziś to może być jutro nie rozumiem czemu to zdziwienie? pozatym bylam pewna że przez telefon takiej info nie udziela a jednak pani była uprzejma mi przeczytać jedynie odebrać muszę osobiście

autorko, rozumiem, ze mimo wszystko byłaś zdecydowana na terminację w razie zlych wynikow?

Kobieta z laboratorium potwierdziła zespół Downa czy powiedziała, że kariotyp wyszedl nieprawidłowo?

7.57 żenująca. Co Ty sugerujesz, jakie mimo wszystko bylas zdecydowana?

Hana, jaką decyzję podejmiesz, to będzie dobra decyzja. Sama wiesz najlepiej czy masz na tyle sił by wychować dziecko z ZD. Łatwo się mówi komuś kto nie ma o tym pojęcia. Ja chyba bym nie usunęła, ale nigdy nie byłam w takiej sytuacji i nie potrafię sobie nawet wyobrazić co bym wtedy czuła, być może zmienilabym zdanie... Mogę Ci tylko doradzić byś słuchała głosu serca. Trzymam za was kciuki bardzo mocno. Życzę Ci dużo szczęścia i uśmiechu. Trzymaj się.

Mamy w rodzinie chlopca z ZD, ma wysoki stopien uposledzenia, ale widuje dziewczyne, ktora chodzi do kosciola, robi zakupy i wyprowadza psa na spacer.

Jestem żenująca, bo sugeruję to co oczywiste i to do czego autorka ma pełne prawo? Dla mnie z jej wypowiedzi taki wniosek plynie. A to Ty własnie swoją wypowiedzią sugerujesz, że gdyby chciała tetminowć ciążę, to byłoby coś złego. Tutaj nie ma dobrych czy złych rozwiązań...

Tak. To jest żenujące. Dajcie autorce podjąć decyzję i nawet nie należy pytać co zrobi.

Nikt jej nie odbiera możliwości dokonania wyboru! Za to Ty oceniasz jej wybór nie znając go!

Je ciaza, jej decyzje no i chyba jej meza ...

To obecnie mozna usunac taka ciaze bez zadnej kary????

Na szczescie jeszcze mozna

oczywiście że tak- ciężko i nieodwracalnie upośledzony płód można usunąć zgodnie z prawem. to chyba oczywiste, nie można nikogo zmuszać do heroizmu. Autorki, zrobisz jak uważasz- ale myśl tez o sobie i o reszcie swojego życia...masz jeszcze szanse na zdrową ciążę

Nie wiem- może pomogę... Jestem po dwóch poronieniach, było załamanie, ale tłumaczyłamam sobie, że jest w tym jakiś cel . Dziś mam Córkę i jest całym moim światem. Doceniam, szanuję i kocham ją. Czasem myślę o poprzednich nienarodzonych moich dzieciach i być może taką właśnie drogę musieliśmy przejść do szczęścia naszego. Pomyśl, że możesz jeszcze mieć dziecko zdrowe ( chociaż pewnie w tym momencie to marne pocieszenie).

H_ANA nie jestem w stanie wyobrazić sobie co czujesz. Absolutnie nie jestem za Aborcja -potepiam (chociaż sama na Twoim miejscu pewnie miała bym takie myśli ale nie.że.względu że myślę że dzieci z ZD są gorsze- nie! Nie są gorsze! Po prostu myslalabym że nie podolam.) Prawda jest taka,że ze zdrowym dzieckiem jest ciężko bo nie oszukujmy się macierzyństwo to ciężkie zadanie. Bardzo umniejszane przez mężczyzn. Ale to dziecko ma prawo żyć. Nie jest gorsze od zdrowego. Autorko polecam Ci pomodlić się własnymi słowami do Jezusa. Może te badania są mylne? Ściskam.

Autorko, przykro mi. Wiem, że w takiej sytuacji wszystkie słowa są puste i nie pomogą. Przemyśl, co dalej i nie sugeruj sie zdaniem innych. To nie oni będą musieli żyć ze swoja decyzja lub z chorym dzieckiem. Tu nie ma dobrego rozwiązania, jest tylko to mniej złe i dla każdego może być ono inne. W tym nieszczęściu masz o tyle dobrą sytuację, że masz jeszcze czas na przemyślenia.

Przestańcie pisać o bogu i modlitwie. Po pierwsze bóg nie istnieje, jest tylko wymysłem ludzi, pod drugie wymysły nie pomogą wychować chorego dziecka. Jeśli autorka zdecyduje się urodzić to jej sprawa, ale niech zada sobie jedno pytanie, kto zaopiekuje się jej chorym dzieckiem jak ich nie będzie już na świecie. To była myśl która nie dawała mi spokoju, gdy ja byłam w ciąży. Póki ja żyje dziecko byłoby pod moją opieką, a co potem? Co zrobić z dorosłym człowiekiem, który nie jest samodzielny i nie ma kto się nim zająć.

Moze gdyby rodzila mlodziej...

do gość dziś Jesteś jakby to powiedzieć dyplomatycznie hmm... niemądra, albo tak mniej dyplomatycznie CAŁKIEM GŁUPIA. Najwięcej dzieci z ZD rodzi się u młodych matek, wynika to m.in. z faktu, że młode kobiety rodzą więcej dzieci. Prawdopodobieństwo urodzenia chorego dziecka przez starszą matkę jest ciut wyższe, ale to co napisałaś/napisałeś jest nie do przyjęcia.

gość dziś Że Ciebie Bóg przerasta, nie znaczy że Go nie ma.