Dieta poznańskiego motylka z kamerek

Niczym wygłodniały lampart przeszukujący puszczę, w pełnym skupieniu i przekonaniu o słuszności swojego postępowania, przemierzam Las Marceliński w poszukiwaniu świeżych, aromatycznych stolców pozostawionych przez okoliczne psy wyprowadzane przez swoich właścicieli, z nadzieją na znalezienie prawdziwego rarytasu, jakim jest stolec Majki. Po godzinach mało udanych poszukiwań, wszak większość poznańskich właścicieli psów zachowuje się przyzwoicie i niestety dla mnie sprzątają po swoich pupilach, na środku ścieżki ujrzałem sporych rozmiarów, mocno cuchnącą kupę. Przybliżyłem twarz do znaleziska, bezbłędnie rozpoznając zapach przetrawionej karmy Bobik i najtańszych parówek z Biedronki, następnie delikatnie ująłem stolec w dłonie, delektując się jego delikatną fakturą, przyjemnym wyglądem i miłym aromatem, po czym drżąc z wynikających z podniosłej chwili emocji zacząłem pałaszować ten dar natury z odbytu psa Noxelii, rozkoszując się smakiem kupy i dziękując bóstwom za to, że pozwoliły mi skosztować tak rzadkiego, a wspaniałego przysmaku...

Siema Kevin. Nudzi ci się?

Noxa dzisiaj pewnie fazuje a Kevin biedak zabija nudy pisząc o niej na kafe.

W skupieniu godnym medytującego Gandhiego zakradam się pod dom wynajmowany przez okoliczną fabrykę zatrudniającą całe stada pracowników z Ukrainy i Białorusi. Obserwując małe okienko łazienki bezszelestnie zakradam się do bramy, otwieram ją i szybko, acz niemal bezgłośnie dobiegam do drzwi. Na moje szczęście, są otwarte, więc nic nie stoi na przeszkodzie, by zakraść się do eksploatowanej przez Ukraińców świątyni Fekala w nadziei na znalezienie kloca niespłukanego, tylko niefrasobliwie pozostawionego w muszli przez nieprzyzwyczajonego do tego typu toalet robotnika. Po otwarciu drzwi zobaczyłem kucającego na muszli Saszę, któremu błyskawicznie podkradłem gorący towar prosto spod tyłka, po czym z szybkością Caster Semenyi wybiegłem na ulicę, biegnąc środkiem jezdni konsumując ciepły, aromatyczny stolec ze smakową nutą przywodzącą na myśl Dzikie Pola i mimo niepokoju oraz targających mną emocji doznając ukojenia i spełnienia swojej egzystencji... [cool]