czy też uważacie że nadwaga i otyłość w większości przypadków są oznaką słabej osobowości, a nie słabej fizyczności?

 

dla mnie osoba otyła to jak ktoś z tabliczką z napisem "patrzcie mam chu/jowy charakter" przyczepioną do czoła.

Równie dobrze można napisać, że skrajność w drugą stronę czyli przesadne dbanie o sylwetkę to tabliczka z napisem: "Mam słaby charakter. Muszę nadrabiać wyglądem. Tylko to mi zostało" 

 

dla mnie osoba otyła to jak ktoś z tabliczką z napisem "patrzcie mam chu/jowy charakter" przyczepioną do czoła.

Dla mnie osoba, która w tak prosty sposób potrafi określić tak złożony problem, jest ignorantem z małym członkiem. Chciałam napisać mózgiem, ale to byłby komplement dla małpy.

Na pewno bycie wysportowanym jest cięższe do osiągnięcia niż bycie spasionym. Najlepsi są Ci którzy są spasieni i mają 1000 wymówek na to dlaczego nie mogą schudnąć. 

 

Na pewno bycie wysportowanym jest cięższe do osiągnięcia niż bycie spasionym. Najlepsi są Ci którzy są spasieni i mają 1000 wymówek na to dlaczego nie mogą schudnąć. 

Dzięki istnieniu spasionych jednostek, wysiłek anorektykow albo zapalonych sportowcow nie idzie na marne i ma swój głęboki sens. Po cóż byłyby ich heroiczne męki, jeśli nie byłoby szarej spasionej masy, na tle której można się pozytywnie odróżnić. Nie tylko wizualnie, przede wszystkim szlachetnym charakterem, żelazną siłą ducha i arcypiękną osobowością, uwidocznioną w beztłuszczowej lub umięśnionej sylwetce. Nie sierdźcie się więc i nie pastwcie, o półbogowie, nad nami grubasami i pasztetami, bo dzięki nam mozecie lśnić jak brylanty...

 

Dzięki istnieniu spasionych jednostek, wysiłek anorektykow albo zapalonych sportowcow nie idzie na marne i ma swój głęboki sens. Po cóż byłyby ich heroiczne męki, jeśli nie byłoby szarej spasionej masy, na tle której można się pozytywnie odróżnić. Nie tylko wizualnie, przede wszystkim szlachetnym charakterem, żelazną siłą ducha i arcypiękną osobowością, uwidocznioną w beztłuszczowej lub umięśnionej sylwetce. Nie sierdźcie się więc i nie pastwcie, o półbogowie, nad nami grubasami i pasztetami, bo dzięki nam mozecie lśnić jak brylanty...

Coś w tym jest... Gdyby nie ludzie otyli, nikt nie żałowałby lasek jedzących watę i tampony. To dzięki grubasom ich czyn wydaje się heroicznym poświęceniem, a nie brakiem kulinarnego gustu.

 

Dzięki istnieniu spasionych jednostek, wysiłek anorektykow albo zapalonych sportowcow nie idzie na marne i ma swój głęboki sens. Po cóż byłyby ich heroiczne męki, jeśli nie byłoby szarej spasionej masy, na tle której można się pozytywnie odróżnić. Nie tylko wizualnie, przede wszystkim szlachetnym charakterem, żelazną siłą ducha i arcypiękną osobowością, uwidocznioną w beztłuszczowej lub umięśnionej sylwetce. Nie sierdźcie się więc i nie pastwcie, o półbogowie, nad nami grubasami i pasztetami, bo dzięki nam mozecie lśnić jak brylanty...

O wiele bardziej wolałbym żeby wszyscy byli tacy piękni niż słuchać tych żenujących wymówek. I tutaj nie chodzi już nawet o sylwetkę, ale o wszystkie aspekty życia. 

 

O wiele bardziej wolałbym żeby wszyscy byli tacy piękni niż słuchać tych żenujących wymówek. I tutaj nie chodzi już nawet o sylwetkę, ale o wszystkie aspekty życia. 

Nawet piękni ludzie, mają żenujące wymówki na swoje czyny. 

O jezu aż mnie brzuch rozbolal

 

O jezu aż mnie brzuch rozbolal

Nie zwlekaj, dzwoń do sanepidu.

 

O wiele bardziej wolałbym żeby wszyscy byli tacy piękni niż słuchać tych żenujących wymówek. I tutaj nie chodzi już nawet o sylwetkę, ale o wszystkie aspekty życia. 

 

Nawet piękni ludzie, mają żenujące wymówki na swoje czyny. 

Przyznam, że ja słucham zenujacych wymówek z niekłamaną przyjemnością. Dzięki temu czuję się lepsza duchowo i cielesnie...mimo, że stanowię część składową prymitywnej tłuszczy, to jednak istnienie slabeuszy pozwala mi na uludę, że wyrastam jednak ponad nich...

 

Nie zwlekaj, dzwoń do sanepidu.

Umre jedząc. Mam choojowy charakter i się tego nie wstydzę. Będę jeść i tyć  

Kurczę a ja tyle lat walczę z genami,  ciężko,  czasem myślę że to już koniec ,że pokonały mnie. Ale wtedy nagle wstaje z kolan i znów wygrywam:) Mam nadzieję, że i tak będzie tym razem:)

 

 

Przyznam, że ja słucham zenujacych wymówek z niekłamaną przyjemnością. Dzięki temu czuję się lepsza duchowo i cielesnie...mimo, że stanowię część składową prymitywnej tłuszczy, to jednak istnienie slabeuszy pozwala mi na uludę, że wyrastam jednak ponad nich...

Zazdraszczam. Ja  nie umiem karmić się czyjąś porażką na tyle, żeby dostatecznie i do granic BMI upaść swoje ego. Do tego potrzeb mi własnego sukcesu. To pewnie skrajny przejaw megalomanii, ale tak mam.  

 

Zazdraszczam. Ja  nie umiem karmić się czyjąś porażką na tyle, żeby dostatecznie i do granic BMI upaść swoje ego. Do tego potrzeb mi własnego sukcesu. To pewnie skrajny przejaw megalomanii, ale tak mam.  

Brak sukcesów wylonił u mnie nowe paskudne obyczaje... Nie szkodzi. Znowu sięgnę po porównanie z innymi, i tak wypadne na plus. Albo powiem sobie jak wyżej. Istnienie takiej osoby jak ja, nadaje sens istnieniom ludzi prawdziwie szlachetnych.

 

Umre jedząc. Mam choojowy charakter i się tego nie wstydzę. Będę jeść i tyć  

Mnie jedzenie nie zajmuje, ale za to zajmują mnie sprawy, które powodują zmarszczki mimiczne w każdą stronę. Przydałaby mi się szczepionka autoimmunologiczna.

Każdy chooj ma swoj stroj

 

Brak sukcesów wylonił u mnie nowe paskudne obyczaje... Nie szkodzi. Znowu sięgnę po porównanie z innymi, i tak wypadne na plus. Albo powiem sobie jak wyżej. Istnienie takiej osoby jak ja, nadaje sens istnieniom ludzi prawdziwie szlachetnych.

Nie wiem, czy to zjadliwa ironia, czy tylko żart, ale na mnie robisz wrażenie.  

słaba fizyczność jest konsekwencją otyłości

a jedną z jej przyczyn jest z pewnością słaba konstrukcja psychiczna 

ale przecież to nie są jedyne czynniki

 

słaba fizyczność jest konsekwencją otyłości

a jedną z jej przyczyn jest z pewnością słaba konstrukcja psychiczna 

ale przecież to nie są jedyne czynniki

O łiłq się obudzila

 

Każdy chooj ma swoj stroj

Nie wiem jak Ci o tym powiedzieć, ale chyba kot rozciągnął Ci się w praniu i wygląda na zmęczonego.

 

Nie wiem jak Ci o tym powiedzieć, ale chyba kot rozciągnął Ci się w praniu i wygląda na zmęczonego.

To ja a nie kot

grubaski mad, bardzo dobrze.

może trochę stresu sprawi że spalicie więcej kalorii.

 

Nie wiem, czy to zjadliwa ironia, czy tylko żart, ale na mnie robisz wrażenie.  

Święta to wyzwanie dla ducha. Robię się zjadliwa, ale jutro już będę z podkulonym ogonem pomykac po forum. Milusia jak podusia. Życzliwa i pomocna.

 

To ja a nie kot

Dzwonię na policję. Kot przejął komputer BBB i udaje, że to ona. Jest mniej wulgarny, bardziej różowy, ale ja jestem tradycjonalistką!

 

Dzwonię na policję. Kot przejął komputer BBB i udaje, że to ona. Jest mniej wulgarny, bardziej różowy, ale ja jestem tradycjonalistką!

Nie mam komputera. Ani kota. A ty mi grozisz. 

 

Święta to wyzwanie dla ducha. Robię się zjadliwa, ale jutro już będę z podkulonym ogonem pomykac po forum. Milusia jak podusia. Życzliwa i pomocna.

To wtedy ja mogę być pod mniejszym wrażeniem, sorry. Wiem, że nie jestem żadnym LV, co wyznacza trendy, ale jednak jestem.  

 

Nie mam komputera. Ani kota. A ty mi grozisz. 

Udowodnij. 

 

Udowodnij. 

Tylko winny się tłumaczy. 

 

Tylko winny się tłumaczy. 

I tylko winny używa tego wyświechtanego cytatu. Jesteś kotem, który zjadł naszą nielubianą kafeteriankę! Co masz na swoje usprawiedliwienie?

 

To wtedy ja mogę być pod mniejszym wrażeniem, sorry. Wiem, że nie jestem żadnym LV, co wyznacza trendy, ale jednak jestem.  

Ironia dobrem deficytowym. Dobrze, że chociaż Ty doceniasz, bo często czuję, że krew w piach...

To co tam z tymi grubasami? Są że obleśni ciałem i wstrętni duchem azaliz damy im trochę litości? Zrozumienia ludzkich słabości?