Czy myślicie że taka rodzina była by normalna? Co w przyszłości mogło by wyrosnąć z dziecka które się w takiej rodzinie wychowywało

Zadaje pytanie z ciekawości. Załóżmy że rodzice biją dziecko ale nie za karę dają mu lekkie klapsy tylko w złości biją je do bólu. Korzystają z kar fizycznych gdy np. dziecko nie chce się uczyć lub jeszcze z mniejszych powód. Dziecko jest zazwyczaj grzeczne i nie robi szczególnie nic złego. Gdy któryś z rodziców pomaga mu się uczyć to jak czegoś nie rozumie zaczyna się denerwować i ciągnąć dziecko za włosy lub je przezywać. Rodzice mają tylko rządania wobec dziecka ale nigdy nie okazują mu zainteresowania. 

Wychowałam się w takiej rodzinie, to dramat. Dzieciaki w końcu pękną i wygarną rodzicom, ale co z tego jak są pokrzywdzone, maja problemy z kontrolowaniem emocji, agresja słowną i kontaktami z ludźmi. Jeżeli znasz taka rodzine i możesz jakoś na nich wpłynąć i jakoś pomoc, to proszę zrób to. Ale szczerze wątpię żeby Ci się udało, bo taka rodzina nie wyglada z zewnątrz na patologie, dramat jest za zamkniętymi drzwiami, często nawet nie jest głośno 

Dzieci w dorosłym życiu będą miały zaniżone poczucie własnej wartości i spore problemy emocjonalne. Przykro czytać coś takiego.

Dlatego staram się nie oceniać ludzi, bo nigdy nie wiadomo kto się gdzie wychował, a wiadomo, że nie miał na to wpływu. Ale szkoda takich dzieci, a później dorosłych bo przez całe życie mają obniżone poczucie wartości, kompleksy itp... 

13 godzin temu, Nemetiisto napisał:

Dzieci w dorosłym życiu będą miały zaniżone poczucie własnej wartości i spore problemy emocjonalne. Przykro czytać coś takiego.

Na szczęście nie każdy. Wychowałam się w rodzinie gdzie bicie, wyzwiska były na porządku dziennym. Jestem osobą bardzo pewną siebie, nie mam problemów emocjonalnych. Swoich dzieci nigdy w życiu nie uderzę, nie krzyczę na nie, nie ubliżam im, traktuję je po partnersku, bo nie mam zamiaru powielać patologicznego modelu. 

9 godzin temu, IgaA napisał:

Dlatego staram się nie oceniać ludzi, bo nigdy nie wiadomo kto się gdzie wychował, a wiadomo, że nie miał na to wpływu. Ale szkoda takich dzieci, a później dorosłych bo przez całe życie mają obniżone poczucie wartości, kompleksy itp... 

Z tym, że kiedy takie dziecko stanie się osobą dorosłą i w jakimś stopniu się odetnie od patologicznego domu to może zacząć samemu kreować swoje życie żeby było inne niż to jakie widział w dzieciństwie. Jest mnóstwo możliwości. Np moja matka co drugie słowo rzucała przekleństwem i robi to do dzisiaj. Ja staram się nie kląć, bo uważam, że w ustach kobiety przekleństwa używane jako przecinki po prostu nie przystoją. Mój ojciec pił więc widok alkoholu był codziennością. Ja nie pije alkoholu praktycznie wcale. Za okazywanie słabości było bicie, w sumie nie tylko za to, bo powód zawsze się znalazł. Taki model widziałam na codzień, a mimo to jestem zupełnie inna. Nie mam kompleksów, moje poczucie wartości jest wysokie, bo sama to sobie wypracowałam mimo patologii jaka panowała w domu. Bo patologia to nie tylko głodzenie, bieda. 

44 minuty temu, BitchNaughty napisał:

Na szczęście nie każdy. Wychowałam się w rodzinie gdzie bicie, wyzwiska były na porządku dziennym. Jestem osobą bardzo pewną siebie, nie mam problemów emocjonalnych. Swoich dzieci nigdy w życiu nie uderzę, nie krzyczę na nie, nie ubliżam im, traktuję je po partnersku, bo nie mam zamiaru powielać patologicznego modelu. 

Cieszę się, że tak czujesz i to bardzo pozytywne, że da się wyjśc na ludzi ale być może mylisz pewność siebie z poczuciem własnej wartości? To nie to samo. Pewność siebie często wynika właśnie z jego braku.

Nie nam oceniać siebie. Życzę Ci jednak pozostania w dobrym samopoczuciu i jeśli jesteś szczęśliwa to niech tak zostanie.