Konkurs kokietowania cd...

No to gadaj, Ryba :-)

Lubi ale nie musi jeść takich dobrych rzeczy. Rybko, przyznam Ci się szczerze, że 10 kilo jednak chcę abym przytyła przed Sylwestrem :-)

A skajp działa? :-P

NIestety, działa :-( Stąd stukanie nieregularne z mojej strony.

Myślisz, Ubi Lex...? Ale dlaczego? Z zawiści?... Eee tam, chyba nie kierują nim aż tak niskie instynkta... ;-)

Kochani, pożegnam Was na dzisiaj. Ja tez mam swoją robótkę :-) Do zobaczenia jutro (jak mnie nic nie zje :-) ) Rybko poopowiadaj 10 kilo jak to jest gdy cieniusieńkie ramiączko tak niewinnie zsuwa się z ramienia :-) :-) Pa, pa

Znaczy się, że z nim rozmawiasz, a z nami stukasz?? Nieładnie. W stosunku do Wojtkiewicza, żeby było jasne. Nota bene - pozdrów rozmówcę. :-)

Ej Rybko chyba nie z zawiści. Bo mu sie już nie chce tańczyć. Ale chyba tak z przekory :-)

Bardzo dobrze wiem, jak się zsuwa. Mam takie jedno, wyjątkowo niesforne. Z jedwabnej koszulki. Żyje własnym życem. Zupełnie nie można z nim dojść do ładu... (Miłej reszty dnia, Ubi Lex... :-) )

:-) Ładnie...

Ja nie wiem, jak się zsuwa. A szkoda :-(

Zupełnie nic nie można z nim zrobić. Uparcie je podnoszę. Podciągam. Naciągam. A ono nic. Figlarnie wytyka mi język - i dalej się zsuwa. Zupełnie, jakby grało mi na nosie, im szybciej po nie sięgam, tym szybciej ono spada. Bo najpierw to nie, o zupełnie nie! Zsuwa się leniwie, jakby mówiło \"zobacz, lecę.... oj, zaraz całkiem się zsunę...\" I bezczelnie łaskocze mnie w tę delikatną skórę na ramieniu.

:-) RYba - gagatka.

Ja?? Do ramiączka miej pretensje! Tylko jak mieć pretensje do czegoś tak delikatnego jak nić pajęcza? Do czegoś, co wygląda, jakby miało zaraz się rozpłynąć, a jednocześnie spoczywa na nim ciężar utrzymania misternej zasłony dla pewnego nieśmiałego wstydu... No właśnie, powinno ukrywać, a wciąż uparcie się zsuwa. Myślisz, że ono chciałoby jednak coś odkryć? Czyżby ramiączko miało naturę odkrywcy?

Kokietka ...

... Kobietka :-)

Ja?? Ja jestem tylko ofiarą krnąbrności małego, białego ramiączka... A w zasadzie ofiarą spisku, bo ramiączko od koszulki ma wspólnika w swych niecnych zamiarach, w postaci także śnieżnobiałego ramiączka, należącego do innego, głębiej ukrytej misternej konstrukcji...

To ja jestem ofiarą. I to podwójną. Raz, nie będzie mi dane doświadczalnie sprawdzić krnąbrności tego ramiączla :-( Oraz, nie mogę się odgryzać, bo muszę się wpatrywać w jakieś ekselowe tabele :-(

Sam mnie do tego zachęcałeś na poprzedniej stronie. A to ramiączko głębiej ukryte, zsuwa się może i rzadkiej, za to jest to dużo bardziej niebezpieczny manewr. Efektem tego zsunięcia może być w skrajnym przypadku pewien wymyk...

Wymyk :-) Ech, Ryba kochana...

No co? Wymyk, wymyk... Rzadki bardzo, ale nader efektowny...

Ty nie jesteś jedynie masochistką ale również i sadystką... Znęcasz się nade mną.

Uczę się od Mistrzów... :-)

(co pisząc, poprawiłam ramiączko. To leżące głębiej. Lewe. )

Widzę, że sprawia Ci to radość... Co?

Nie ukrywam, że pewną tak. Choć czuję także pewne wyrzuty sumienia... Już przestaję. :-)

Ależ nie! Poczułem pewną masochistyczną przyjemność...

Nie, nie, nie! Wystaczy. Na dziś. Idę się poprawić. Ogólnie. Różne ukryte części garderoby także.

Proszę :-) Ryba,naprawdę!

Bo, Ryba, piszesz naprawdę bardzo pięknie :-) Subtelnie. Wiesz co? Żałuję, że to tylko żart.