Konkurs kokietowania cd...

Cierpię na słabość podczytywania cudzych listów, Ubi Lex. Daleko mi do doskonałości. Rybie np. obiecałem, że nie będę pisał o kulinariach, ale z zastrzeżeniem - "o ile wytrzymam".

Rybko - rozumię Cię. Dlatego napisałam, że "aż usiadłam". Pamiętaj również, że nawet popękane lustra, jeśli są czyste, warte są tego, aby się wnich przeglądać:-)

Myślę, że jeśli lustro jets czyste, a nawet jesli popękane, to i tak w małym skrawku jego można ujrzeć piękny, wcale nie zniekształcony obraz:)

A dostawca to czyste lustra - nawet jeżeli gdzieś po drodze troszkę popękały :-)

Są też lustra, które mimo, że czyste, to jednak tak wstydzą się swego popękania, że skrzętnie starają się zasłonić siebie w obawie przed tym, co mógłby ujrzeć przeglądający się. Nie dopuszczają możliwości, że obraz moze być piękny. Z tym też się borykam.

Nie Rybko, tak nie powinno być. Napisałam już dzisiaj dostawcy, że życie w prawdzie z samą sobą i w stosunku do innych winno być jedną z największych wartości naszej egzystencji.

Jezu, wybaczcie - szef wzywa mnie na dzisiejszą naradę. Do zobaczenia mili.

wiem, że dostawca ma czyste lustra. A że gdzieniegdzie popęknae. A któż tych pękniec nie ma, ten tylko kto chyba już nie żyje;) Nie ma się czego wstydzić:) lustra są czyste, to ważne. czystość intencji, szczerość itp:) uczuć:) Nie wiem, czy można to napisać tak, aby oddać pełnię tego, co myslimy na ten temat. Ale jak ktoś widiz w nas to piękno to tak jest:)

Szef gałgan, Ubi Lex. Co to? W godzinach służbowych nie można sobie troszkę ze znajomymi poplotkować?

Do zobaczenia. :-) Może i nie powinno tak być, ale tak bywa.

Khe, khe? Łabędzica? A skąd Tobie wiedzieć o moich lustrach?

Nie powinno tak być, a zmieniają to ludzie, których kochamy, którzy nas kochają:) czyste lustra widać:) Ja patrzę sercem, ale i czułym okiem:) Widziałam czyste lustra np: jestem na tak, a teraz szukam wspólników i łapki w górę. To był slodki widok:) I nie było wspolminkow i owieczka z koledą na ustach musiała odejśc...:)

Dzień dobry :-)

Dodam - "dwie niepotrzebne dłonie" i "nos".

Dlaczego niepotrzebne? I dlaczego nos?? Dzień dobry. :-)

Ponownie test na domyślność :-) Ryba.

Słaba jestem w domyślności. No chyba, że chodzi o snucie czarnych wizji...

Ależ skąd, żadnej czarnej, moja Ryba. Zgaduj dalej.

Witajcie mili:-) Czas, czas mnie pogania, dlatego będę pisała dzisiaj wszystko co mam do powiedzenia. Do Rybki: Myslałam wczoraj sporo o Tobie i wiesz co nasunęły mi się takie myśli pomimo, że nic o Tobie nie wiem, nie wiem o Twoich przezyciach. Ale proszę, bardzo proszę abyś wzięła po rozwagę moje słowa: Nie walcz ze sobą. Działaj zgodnie ze swoim rytmem. Nie szukaj siły na zewnątrz. Ta siła jest w Tobie. Masz ją i masz determinacje i odwagę. Poszukaj ich tylko w sobie.:-) Pamiętaj, że najlepsze jeszcze przed Tobą. Ciesz się życiem i śmiało ruszaj na przód.Wiedz, że życie nto wspaniała przygoda.Pokochaj je i pokochaj przede wszystkim siebie.Oddychaj i żyj pełną piersią. ZAUFAJ !:-). Istnieje przecież właściwe i sprawiedliwe rozwiązanie Twoich spraw. NAPRAWDĘ! W ciszy i spokoju rozważ, czy możliwy jest obiektywizm? Czym jest sprawiedliwość? I w końcu jakie miejsce mają emocje w ocenie sytuacji i czy możesz je pominąć?:-) Wybacz, ale przez tą krótką chwilę na tym topiku stałaś mi się bliska:-) Pamiętaj również, że wiedza wynikająca z doświadczenia ma po100-kroć większą wartość niż samo doświadczenie. To bardzo ważne, bo myślę że masz już taką wiedzę.

Rybko: mam do Ciebie już tylko jedna prośbę. Jeżeli możesz w ciszy i spokoju znajdż w swoich myślach kolor : jasny, bardzo jasny fiolet. Jeżeli go odnajdziesz, pozwól aby Cię otoczył, przytulił i uniósł. Jeżeli tego doświadczysz, wiedz, że to Twój Dobry Anioł. On ma taką barwę. Wiem o tym. Nie pytaj o nic. Poprostu wiem. Zawsze będzie przy Tobie, gdy bedziesz Go potrzebowała. Wtulaj się myslą jak najczęście w ten kolor. Wiem, że to co pisze wyglada dziwnie. Ale prosze nie oceniaj mnie. Czasami wiemy różne rzeczy:-) Pozdrawiam Cię i trzymam kciuki. ZAUFAJ. Patrz na dostawcę i UFAJ.

Cześć, Ubi Lex :-) Już zacieram "dwie niepotrzebne dłonie" - z radości. Ciekawe, jak Ci pójdzie z Rybą?

Cześć "dostawco". Wiem, jak potrafią ciażyć dwie niepotrzebne dłonie:-) Ty też musisz UFAĆ. Rybce potrzebny jest czas. Ale to nie będzie trwało już długo. Wiem. Miły dostawco muszę powiedzieć coś czego nie lubię, ale wiem, że to ten czas : My mission is over :-) Myslę, że wcale nie jest Ci potrzebny ten topik. Masz możliwość kontaktowania się z Rybką inaczej, prawda?

Mylisz się, Ubi Lex. Jest potrzebny. Zostań na nim. W końcu, sympatycznie sobie przecież rozmawiamy. Po co przerywać coś, co daje satysfakcję?

Poza tym, miałbym nniecio osobiste pytanko, Ubi Lex? Ty jesteś prawnikiem "pa profiesji"

Poniekąd, dostawco, poniekąd.Ale niech Cię nie myli mój nick. Wynika on z czego innego. Ubi lex... znaczy ni mniej ni więcej co : gdzie prawo, ale czy znasz zakonczenie tego powiedzenia? Tam zawiera się cała istota tego czego nie chcę, choc powinno:-) Ale to już są moje tajemnice. Wrócę do Was jeszcze dzisiaj ,ale jak pozałatwiam swoje sprawy zawodowe.:-)

"..., ibi poena" :-) Żeby nie było nieproozumień, Ubi Lex, ja także nie jestem prawnikiem.

Miły dostawco. Nie ma znaczenia co robimy na codzień. Wazne, że każde z nas wykonuje pracę uzyteczna innym. Najwazniejszym jest jednak to co mozemy od siebie dac innym. Wynikać to powinna z miłości do ludzi wogóle. Wiem jak niemodnie zabrzmi słowo altruizm, ale ono istnieje naprawdę i wiesz o tym dobrze, pomimo młodego wieku :-). Każdy z nas nosi w sobie tę bezinteresowność. Jejku, ale mi się zebrało na dyskusję:-)

Kochana Ubi Lex... , :-) nie będę sobie niczego dziwnego myśleć ani oceniać. Motyw jasnego fioletu nie jest mi obcy. Dawno nie widziałam tego świetlistego koloru... Dawno też nie odczuwałam spokoju i od dłuższego czasu nie mogę znaleźć ciszy. Ani zaufać. Hmm, ktoś mnie kiedyś zapytał, co mnie najbardziej \"kręci\". Odpowiedź jest prosta - spokój. :-) Chciałabym się przestać bać. :-) Pomyślę, Ubi Lex... Dziekuję. :-)

Rybko miła - wiem, znam to :-) Spokój i cisza są w nas :-) wyjdz im na przeciw. Wszystko to masz na wyciągnięcie dłoni. Nie staraj się iść do nich okrężna i wyboistą drogą. Czas. Myśl o czasie :-). Wiem, że pojmiesz. Lęk - Rybko miła, jest też w każdym z nas. Ale kiedy naprawdę wyjdziesz ciszy i spokojowi na przeciw, lęk nagle zmaleje, to mogę Ci obiecać. Pisałam na "tamtym " topiku w jednej z ostatnich wypowiedzi, że musielibyśmy zostać buddystami aby wyzbyć się cierpienia. Lęk jet odmianą cierpienia:-). Ja też się boję, pomimo wiedzy jaką posiadam z doświadczenia. Ale jak pisałam wczoraj dostawcy, staję naprzeciw i prosto w "gębę" mówię mu, że boję się ale się nie poddam :-).

Ubi Lex..., ja się najpierw muszę przestać bać sama siebie. :-) I musi mi się zachcieć żyć, a nie egzystować.