za tydzień pogrzeb mojego synka...

Mój były mąż zabił nasze dziecko. Było jeszcze we mnie...

Nie, nie można się zatruć problemami i dramatami innych -nie na forum. Dziwna jesteś. Skoro się musisz az tak bronić to lepiej nie wchodź, nie czytaj i nie pisz bo ci zaszkodzi:-P

http://www.nasz-bocian.pl/modules.php?name=News&file=print&sid=399

-->drozofilia wierze. I rozumiem. Kazdy czlowiek jest inny. Tak. Bardzo wspolczuje Autorce! Bardzo!!! Ja jednak nie potrafilabym wywnetrzac sie na forum. Tym bardziej tu, na Kafeterii, gdzie az sie roi od podszywaczy.

http://www.dlaczego.org.pl/d/

pasteczka ----> a właśnie, że można. pomyślcie o czasach, kiedy byliście dziećmi... (oczywiście jeśli mieliście szczęśliwe dzieciństwo), kochani mama i tata, zero obowiązków, cudowny świat śmiechu i zabawy, niewiedza o śmierci, gwałtach, morderstwach, rozbojach, zamachach, wojnie.... dopiero jak miałam 6 lat to mówiło się o wojnie (w Arabii Saudyjskiej???) a wcześniej? cudowna niewiedza. teraz czuję gorycz wiedząc, jaki świat jest okrutny, chociaż mało mnie jeszcze życie doświadczyło

minimonia----->rozumiem Twój ból ale na kafe są przyszłe matki i jedna sie denerwuje i płacze.Jesli nie dasz sobie rady to idz do psychologa on Ci pomoże pozdrawiam

tak bardzo przykro... :(

Kuraiko, czy tak trudno zrozumieć, że nie o Ciebie tu chodzi, a dziewczyny płaczą ze współczucia? :O Ktoś prosił o wsparcie, nie umiesz go udzielić? Ok, nie zaśmiecaj przynajmniej.

wampirzyco25, czy z powodu łez przyszłej matki nie wolno wypłakać się matce, która straciła dziecko?

kuraiko-ale świat nie składa się z samych fajnych i dobrych rzeczy...

wampirzyco-to trochę nie w porządku to co piszesz :(

przytulam cieplutko

Wampirzyco, kto karze przyszłym matkom to czytać??? Najlepiej niech nie włączają kompa, nie czytają gazet ani nie oglądają tv, bo zawsze moga napotkać tam coś, co je zdenerwuje i doprowadzi do łez!!! Dziewczyna nikogo nie zmusza, by wchodził na jej topik! Jak się komuś nie podoba to niech spada stąd!!! Ona cierpi, potrzebuje wsparcia i dobrego słowa - ja siedzę na jej topiku, bo jej współczuję i bardzo chciałabym pomóc!!! A co poniektóre z Was niestety kłócą się o to czy ona powinna czy nie powinna o tym pisać!!! Na pewno takie komentarze są jej teraz bardzo potrzebne!!! Zastanówcie wyrachowane...

dziewczyny myslę, że generalnie nie potrzebnie dyskutujecie między sobą... Matka Kamilka cierpi. Uszanujcie to. A ty mamo trzymaj się. Jeśli chcesz pogadać... daj znać

Przytulam.

Tak strasznie Ci współczuje! Wczoraj widziałam wypadek ..i zdałam sobie sprawe , że to mógl być mój syn.Jestem myślami z Tobą!

Mamo Kamilka jesteś jeszcze na topiku? Nic się nie odzywasz :(

mojej mamy siostra corka umarla majac 5 tygodni... potem urodzila tylko 1syna ktory w wieku 20paru lat zachorowal na guza mozgu... byl doslownie o krok od smirci... tego to ja sobie nie wyobrazam..stracic corke a potem modlic sie o zycie jedynego syna...

Aniula79 -----> a w tobie za to tyle miłości i zrozumienia dla bliźniego... ;) moim zdaniem to forum nie nadaje się na opłakiwanie takiej straty. a jak twoja główka nie rozumie sensu tego co piszę, to twoja strata. wg mnie zaśmiecaniem jest - pisanie \"współczuję\", \"współczuję\" i tak co chwilę. każdy normalny człowiek współczuje, a autorka prosiła o wypowiedzi osób, których to dotknęło a nie o chwilową empatię ze strony osób które za 3 dni zapomną o jej topiku. ja się włączyłam z uwagą dotyczącą tej postawy, a nie umniejszającą bolesność straty dziecka

kulturka na pierwszym miejscu, tak? :O

minimonia-> poplakalam sie jak nigdy :(

przeczytałam Twoją relację, popłakałam się - ale może tak jest lepiej... Ja od 5 lat czekam na cud - czy moja wnuczka będzie kiedyś zdrowa??? czy ma szansę na szczęście? Autorko topiku, widocznie taka miała być kolej losu tej małej istotki...musimy sie z tym pogodzić, chociaż nie wiem czy jest to dla Ciebie jakieś pocieszenie. Jestem z Tobą, wierzę, że się pozbierasz... Pozdrawiam Cię gorąco i wspólczuję :)

Moja mama dwa lata temu urodziła Julkę. Julka była z nami tylko 5 dni... Mama w innym szpitalu po ciężkim porodzie, Julka w innym... Byłam z nią całymi dniami i nocami... Tego się nie da zapomnieć, nikt nie ukoi bólu.. ..nikt nie zrozumie..

Dziewczyny jak Wy się możecie tutaj tak kłócić! Jesteście wszystkie niepoważne... - tyle tylko mogę napisać... Mi się łza w oku zakręciła... Przypomniałam sobie wszystko co spotkało mamę... Też miałam wyrzuty, że może gdybym zawiozła ją do szpitala wieczorem, a nie rano... Gdybym wysłała do drugiego lekarza... Do tej pory, nie jestem pewna czy nie można było tego uniknąć... Idziesz do sklepu kupić ubranko do trumny... ...stoisz i serce Ci ściska... nie umiesz patrzeć na zabawki, na kolorowe ubranka, na pieluszki.... Nie umiem opisać tego słowami.... Dodam, że mama leżała 3 dni nieprzytomna po porodzie, a Julkę po 2h przetransportowali do innego szpitala, bo w tym jej nie umieli pomóc... Mała zmarła na Sepsę wywołaną E.Coli.

chciałabym przeprosić autorkę topiku - to nie roześmiana gębusia miała być na końcu mojej wypowiedzi - bardzo mi przykro, że tak niechcący wyszło - pozdrawiam Cię serdecznie!!!

autorko odezwij sie :( co ja mogę napisac mojej koleance tez zmarlo dziecko, bylo tragicznie, nie odzywali sie do nikogo przez kilka miesięcy, nikt nie wiedzial co ma robic, jak sie zachowac:( teraz mają fajnego bobasa ;) są szczesliwi, ale swoje pierwsze dziecko często odwiedzają, zapalają znicze, wspominają, a zylo tylko kilka godzin:(

moze nie powinnam pytac, ale czemu tak strasznie pozno ten pogrzeb? :( czemu nie wczesniej? przepraszam za pytanie :(

bardzo przytulam.Synuś na pewno jest szczęsliwy,Ci co zostali tu na ziemi cierpią,a On -malutki Anioleczek będzie się Wami opiekował.Wrócil do domu,tak miało byc,miał odegrac w Twoim zyciu jakąs rolę,to lekcja zycia.Maluch [tam jest dorosły] jest radosny,bo tam nie ma nieszczęśc ,chorob i cierpienia-tylko miłość i dobro jestem z Tobą malutka

jestem, dziekuję wam wszystkim za wsparcie... tak bardzo mi ciężko :( poszłam dzis do kościoła z mamą, niecały rok temu odwróciłam się od Boga, bo zabrał mi pierwsze maleństwo... wtedy to był 6 tc, jakoś się z tym uporałam, nie czułam tak naprawdę jeszcze tamtego dziecka, nie widziałam go, nie było słychac jego serduszka... no i wiedziałam ze takie rzeczy po prostu się zdarzają, bardzo często. teraz jest inaczej, mój synek był bardzo silny i zdrowy, dostawałam solidne kopniaki, a po porodzie mogłam go potrzymać w ramionach, był taki malenki, cieplutki i piękny, tak bardzo chcę go znów zobaczyc... w kościele nie odczułam nic...własciwie nie wiem czego się spodziewałam, ukojenia? łaski spokoju? ze zrobi mi się lżej? nic takiego się nie stało, nie mogłam się skupić na mszy. moze w przyszłym tygodniu dam radę iść do spowiedzi, muszę, w piątek przecież pogrzeb... bardzo boli mnie serce jak patrzę na mojego męża... mnie wspiera moja rodzina, są rodzice i siostry, a jego rodzice i brat nic... brat nie odezwał się do niego od śmierci Kamilka, a rodzice raz wpadli na 10 min, i jego ojciec zapytał czy już wie ile dostanie z ubezpieczenia za śmierć dziecka...boli mnie cholernie ze nie potrafią okazać mu swojej miłości i współczucia... mnie mogą olać, ale on...to ich syn przeciez..