Nienawidze mojej córki!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

też mam styczność z dzieciakami, one nasiąkają wszystkim co jest w domu, po dziecku wiem czego i jakiego domu mogę się spodziewać, nie jest winą dziecka, że ma taką rodzinę... moja najstarsza córka też nie należy do spokojnych dzieci a mimo to nie mam z nią większych problemów....żeby dziecko autorki zmieniło się wpierw musi ona sama zmienić swoje metody postępowania z dzieckiem....

narobiecie sobie bachorów, bo koleżanka już ma, i potem biedne dzieci cierpią, bo mamusia na impreze wyjsc nie moze albo cipa ja swedzi a tatus nie ma jak bzyknąć. Dziecko to nie zabawka ruro jedna z druga , treba bylo psa sobie kupic a nie dzieci robic, skoro niema sie cierpliwosci do nich, chociaz i psa szkoda.

moje sposoby-masz zupełną rację!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

moje sposoby-masz zupełną rację!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Przeczytałam tylko początek. Też tak długo miałam. Tz dziecko NIE DO ZNIESENIA . Potrafiłam na nią nakrzyczeć i potem mieć żal do siebie że tak zrobiłam. Wiem, że dzieci biorą przykład od dorosłych i odkąd pracuję nad sobą i mówię do córki w miarę spokojnym tonem dziecko zmieniło się nie do poznania. Moja ma prawie 4 latka. Teraz potrafimy zgodnie się bawić, mało kiedy jest NIE ze strony córki. Mam jeszcze drugiego brzdąca i nie chcę doprowadzić do tego żeby młody też tak szalał jak jego siostrzyczka. Na prawdę współczuję ale postaraj się zmienić. Zobaczysz ulży i tobie i twojej córce.

ciekawa jestem co na to wszystko autorka topiku ale jej tu nie ma... może Amerykanie są dziwni ale ja czasami oglądam program o nianiach, tam wychodzi dlaczego dzieci zachowują się tak a nie inaczej i jest zawsze spowodowane zachowaniem rodziców względem dzieci i siebie na wzajem, nie chodzi o to, że rodzice są źli, tylko nie mają odpowiedniego podejścia, tego trzeba się uczyć i jest to trudniejsze niż tabliczka mnożenia :D

Kicia, ja Ciebie nie obrażałam, tylko dobrze radziłam, a fakt że mam trochę starsze dziecko pozwala mi chyba coś więcej powiedzieć o problemach 2-latków, więc daruj sobie \"rury \" i wykrzykniki i zajmij się dzieckiem skoro taki ideał z Ciebie, a nie siedź w nacie i mięchem rzucasz. Trochę kultury mamusiu. W wieku 1,5-2,5 roku dziecko przechodzi burzliwy okres i z dnia na dzień może się zmienić o 180 stopni. Więc nie wymądrzaj się i nie pouczaj innych na temat wychwania 4-latków skoro jeszcze do tego Ci daleko. Krytykować jest najłatwiej jak się nie ma o czymś pojęcia. Poza tym nie ma tu osoby, która twierdziła że bicie dzieci czy nawet klapsy są dobre. Ja też zawsze żałuję jak mi się to zdarzy, ale wierz mi że nerwy czasem puszczają, czego jednak Ci życzę, może choć w duchu odszczekasz swoje teorie. Popatrz na siebie, Ty sobie zrobiłaś dziecko i wydaje Ci się że wszystkie rozumy pozjadałaś i jesteś ideałem matki. O tym się możesz przekonać za x lat, jak Twoje dziecko będzie sobie umiało poradzić w życiu. Trochę pokory kobieto

Wszystkie sposoby o których mówicie są dobre i nikt tego nie neguje. Po prostu spróbujcie zrozumieć że nie wszystkie dzieci to ideały i dobry materiał jak plastelina do ulepienia. A topik jest po to, żeby poradzić autorce i innym matkom z takimi problemami a nie oceniać. Już sama autorka wyraziła jakąś dobrą wolę do zmian zakładając ten topik i pytając o radę.

ognik-pochamuj się trochę bo jakoś nie zauważyłam abym tutaj klnęła a wykrzykniki sobie będę robić i już. Ideałem nie jestem bo nikt nim nie jest!!!!!!!!!!!! A z racji wykształcenia raczej mam prawo wyrażać swoje zdanie hehe

zacznij rozróżniać niki, bo pod Twój też można się podszyć a następnie stwierdzić iż jesteś wulgarna, więc zachowaj swoje komentarze odnośnie wychowania!!

Skoro to nie byłaś Ty, to przepraszam, cofam swoje słowa odnośnie wulgaryzmów. A wykształcenie to nie wszystko...

hihihi jeśli chodzi o wykształcenie to moja koleżanka psycholog trafiła na taki pokazowy egzemplarz :D Mój synek jest 3 miesiące od niej młodszy i czasem spacerowałyśmy razem. Ja spokojniutko, synek grzeczniutki a ona... kongo po prostu :D:D:D I jakoś jej wykształcenie nie pomogło, nie daje z małą rady i dziewczynka całymi dniami u babci przesiaduje. A raczej przelatuje :D Ale ona też jest spod Barana, one tak mają. Dlatego ja się postarłam, żeby synek urodził się w znaku Raka. To są niespotykanie spokojne dzieci. Możecie wierzyć albo nie, u mnie się sprawdziło;) poczytajcie spobie: BARAN Mały barbarzyńca Dzieci urodzone pod znakiem Barana dość trudno jest opanować, są bowiem ruchliwe, szybkie i pełne niepokoju. Małe Baranki wniosą wiele radości i ruchu w życie swoich rodziców już od pierwszych chwil życia. Nawet niemowlaki bywają agresywne. Nie lubią, gdy ktoś im ogranicza wolność. Raczkując będą uderzać główkami w przedmioty stojące na drodze, by samodzielnie wszystko poznać. Już od trzeciego roku życia zaczyna przejawiać charakterystyczną dla tego znaku postawę \"ja przede wszystkim\". Jednak jest to zdrowy egoizm. Dziecko spod znaku Barana ma silną świadomość samego siebie - wie co chce robić, co lubi. Nie udaje, powie prawdę, nawet jeśli będzie bolesna. Dążą szybko do celu, czasami nawet zbyt szybko, nie wprowadzając wszystkich pomysłów w życie. Błędy i niepowodzenia należy przypisać ich niecierpliwości i impulsywnemu działaniu. Chętnie przeprowadzają swe zamierzenia gwałtownie. Cechuje je popędliwość połączona z usposobieniem sceptycznym i momentami są łatwowierne. Dla małego Barana każda sytuacja stanowi dobry powód do rozpoczęcia działania, i to od zaraz. Uwidacznia się to w tym, że biega, skacze, wykazuje niebywałą aktywność. Lubi rywalizację z innymi, to urodzony zawodnik. Ma naturę twórczą ciągle poszukującą czegoś nowego, nie znosi codziennej monotonii. Pełno go wszędzie tam, gdzie można dowodzić i rządzić. Nie pozwala się zdominować, jeśli ma to miejsce, wpada w histerię. Rodzice powinni przede wszystkim pomóc dziecku skierować energię w stronę jakiegoś pozytywnego celu i doprowadzić konsekwentnie do końca jego zamierzenia. Jego wysiłek zawsze należy interpretować jako coś w rodzaju zabawy lub nawet zwycięstwa, do którego się zdąża. To prawdziwy męski znak Baran z nazwy, a Rambo z natury. Dla ruchliwych Baranów szkoła to czyściec na ziemi. Za wyjątkiem wf i przerw ta instytucja powinna być według nich już dawno zlikwidowana, chyba, że nasza pociecha zaangażuje się w działalność sportową, drużynową lub odkryje zamiłowanie do nauki. Fizyczna aktywność to ważna rzecz dla dziecka spod znaku Barana, bez względu na jego wiek, a przede wszystkim dla nastolatka, który musi gdzieś wykorzystać swoją energie bo inaczej jest niesforny i nie wystarczająco zmęczony. Dziecko należy ukierunkować tak, żeby nadmiar energii mogło wykorzystać przede wszystkim w sporcie, tańcu, gdyż lubi przygodę ryzyko, potrzebuje współzawodnictwa i rywalizacji, bo ma nieograniczoną potrzebę i chęć sprawdzania swoich możliwości. Na ogół marzeniem małego Barana jest szkoła-zabawa, w której można wygrywać. Idealny nauczyciel dla Barana to taki, który jest niesłychanie wymagający, ale także sprawiedliwy, zdecydowany. Musi być jednocześnie pełen uczucia i wyrozumiałości, zdawać sobie sprawę z trudności, jakie ma Baran w skoncentrowaniu się na lekcji. Dobrze aby rodzice obserwowali rozwój i zdolności swojego dziecka, gdyż mogą oni osiągnąć sukces sportowy, finansowy, mają talent biznesmena, posiadają nie tylko cechy przywódcze, są również bardzo dobrymi organizatorami, w ich życiu musi się coś zmieniać i następować jakby ciągła zmiana dekoracji. Mogą mieć potrzebę brania udziału w sportach ekstremalnych np. w wyścigach samochodowych, żużlu, górskich wspinaczkach bądź w jakiś innych sportach wyczynowych. Mają zazwyczaj charakter otwarty, odważny i śmiały, ale zdarzają się również osoby pozostające w złej strefie wpływów, które odznaczają się nadzwyczajną bezczelnością i gruboskórnością. Baranki cechuje słomiany zapał. Chętnie przeprowadzają swoje zamierzenia gwałtownie. Żywe srebro, wymagający, samowolny, hałaśliwy, odważny, porywczy. Bycie małym odczuwa jako wielką krzywdę. Duża potrzeba swobody ruchu. Niska tolerancja frustracji. Uczucia są wyrażane w sposób spontaniczny, bezpośredni i bez osłonek. Wbrew pozorom brakuje mu pewności siebie. Wymaga wsparcia i utwierdzania. Zdolne, ale brak mu samodyscypliny. Trzeba go pilnować, żeby chodziło do szkoły i odrabiało lekcje ( woli chodzić na wagary. Próby przełamania dziecięcej przekory kończą się katastrofą. Nie potrafi słuchać i po prostu być. RAK Pupilek Małe Raki to bardzo miłe, wrażliwe i uczuciowe dzieci. Nade wszystko kochają zwierzęta i lubią przebywać na otwartej przestrzeni. Rodzice muszą organizować kontakty towarzyskie małym Rakom, ośmielać i przyzwyczajać do otoczenia, żeby nie zamykały się w swej skorupce już w młodym wieku. Mały rak jest zbyt uczuciowy, pragnie całe życie pozostawać maleństwem rodziców. Przeraża go nieznane. Dlatego woli żyć w wyimaginowanym świecie własnej wyobraźni, niż w nieznanym otoczeniu. Jego mama ma prawdziwy skarb, Rak bowiem kocha ją na życie. Dlatego już w dzieciństwie matka musi go nauczyć „wyjścia na zewnątrz”, w dorosłość. Mając do czynienia z małym Rakiem, należy się liczyć ze słowami, być spokojnym i grzecznym. Do małego Raka nie ma potrzeby przemawiać ostro lub krzyczeć na niego, powoduje to bowiem niekorzystne efekty. Czuły i subtelny Raczek reaguje już na nagany wypowiedziane półgłosem i zbyt serio bierze je sobie do serca. Rak to dziecko o delikatnej psychice, nie warto na nie krzyczeć, bo jeszcze bardziej zamknie się w sobie. Lubi porządek i uregulowany tryb życia, intuicyjnie wyczuwa nastroje panujące dookoła siebie. Przywiązuje się bardzo do swoich zabawek, niani i rzeczy. Wszystko traktuje bardzo serio. Małemu Raczkowi brakuje często wiary we własne siły. Nie lubią rywalizacji i walki, wolą marzyć na jawie. Chętnie pływają a ich ulubionym sportem z wiekiem staje się żeglarstwo. Lubią słuchać opowieści, warto mu czytać nie tylko bajki, ale też powieści historyczne, opowiadać o rodzinnych tradycjach. To ukochani wnukowie i wnuczki, często charakter i talenty dziedziczą po dziadkach. Pierwsze dni w szkole, to wielki skok w nieznane. Sukcesy w szkole małego Raka zależą od życzliwego zainteresowania, jakie powinien okazywać mu nauczyciel. Zazwyczaj uczy się nie dla siebie lecz aby sprawić przyjemność nauczycielowi. Gdyby Rak miał trudności z nauką, nie należy go ganić. Zazwyczaj nagany zatrwożą go i speszą, przez to spotęgują trudności. Raczej powinno się przyjść mu z pomocą, wyszukać trudności i usunąć je. Rzadko który nauczyciel rozumie psychikę Raka. Lubią historię, historie sztuki, muzykę, taniec, plastykę, geografię. Nie koniecznie przedmioty ścisłe i WF. Młode Raki muszą czuć w swych rodzicach przyjaciół życzliwych i serdecznych, mniej rygorystycznych. Rodzice powinni im zawsze służyć dobrą radą, ponieważ jest to młodym Rakom bardzo potrzebne. W latach późniejszych potrafią być samodzielni i mieć duże poczucie odpowiedzialności. Wrażliwy, uczuciowy, raczej nieśmiały dziecinny, obdarzony dużą wyobraźnią, marzyciel. Potrzebuje ciepła rodzinnego gniazda, poczucia bezpieczeństwa i ochrony przed twardą i brutalną rzeczywistością. Chętnie wycofuje się do świata marzeń i fantazji. Wyraźny zmysł rodzinny. Często utożsamia dzieciństwo z rajem, dlatego zwykle pragnie na zawsze pozostać dzieckiem i trudno mu uwolnić się od domu ojczystego. Wypisz, wymaluj moje dzieci :D:D:D::D:D:D:D

A wagi? :D

autorka miała skorpiona, to też niezły numerek :D baran i skorpion to 2 najtrudniejsze charakterem znaki SKORPION Tajemnicze Małe Skorpiony są zazwyczaj inteligentne i żywe, ale nie należą do łatwych dzieci, łagodnych i uległych uczniów. Niełatwo odpowiadać na pytania tych inteligentnych malców, są bowiem dociekliwe. Rodzice -sprawdźcie więc, zanim odpowiecie. Dzieci odznaczają się niespotykaną wprost siłą witalną. Muszą się więc wybiegać, pomęczyć siebie i całe otoczenie, inaczej są tak nieznośne, że trudno z nimi wytrzymać. Trzeba być wyrozumiałym dla nich i roznoszącej je siły. Nie wolno ich trzymać w zamknięciu, bo muszą się wyszumieć. Skorpion od swych najmłodszych lat dąży do niezależności, trzeba w nim uszanować te tendencje, bo inaczej zmienia mu charakter - staje się podejrzliwy i przykry dla otoczenia. Mały Skorpion jest na ogół uparty, narzuca swoją wolę innym, zawsze zdąża uparcie do wybranego przez siebie celu. Jest indywidualistą, poszukuje własnych rozwiązań, nie zadowala się sugestiami innych. Ma świadomość, jakże często niezasadną, własnej wyjątkowości. Nade wszystko ceni sobie wolność. Już od wczesnego dzieciństwa nie lubi żadnych uwag, nawet od rodziców. W wychowaniu należy postępować uczciwie wobec dziecka-Skorpiona. Wybryki w dzieciństwie należy eliminować, żeby w przyszłości potrafiło płacić rachunki za swoje błędy. Mały Skorpion jest szalenie emocjonalny, energiczny i inteligentny, czasami się mówi, że ma oczy dorosłej osoby. Zadaje szybko trudne pytania, jedyną drogą abyś zachował autorytet w jego oczach jest dokształcanie się i zachowanie przewagi intelektualnej. Nie lubi hasać w grupie, ma naturę samotnego odkrywcy. W szkole umie docenić jedynie nauczyciela o silnej osobowości. Biada, jeśli nie trafi na takiego, wówczas w szkole są kłopoty. Będzie wtedy dzieckiem zbuntowanym, niechętnym wszystkiemu, co nauczyciel zaproponuje, zostanie przysłowiowym rozrabiaką. Przenikliwy umysł Skorpiona znajdzie przyjemność w zagłębianiu się w przedmioty ścisłe od biologii, po inżynierię i psychologię. Młode Skorpiony muszą się wyżyć, wyhasać, rozładować gromadzącą się w nich energię. Ich natura jest taka, że ubranie często idzie w strzępy i z tym rodzice musza się pogodzić. Światu potrzebni są pionierzy, zdobywcy, wojownicy i w ogóle ludzie dzielni, idący „na całego” w życiu. Wychowanie tych dzieci jest raczej trudne. Niech więc rodzice zaniechają nadmiernego przycierania „rogów” małemu Skorpionowi. Zrobi to za nich samo życie, gdy stanie się dorosły. Natomiast rodzice powinni ułatwić mu zdobywanie wiedzy. Od wczesnego dzieciństwa odczuwa pociąg do wszystkiego co zakazane, tajemnicze, do tabu, świata nieświadomości oraz seksualności. Fakt ten stanowi dla rodziców niebagatelne wyzwanie. Ma silny instynkt rywalizacji i jest raczej egocentryczne. Żyje we własnym świecie, przepełnionym dziwacznymi wrogimi uczuciami i niełatwo go zrozumieć.

Noooo! Waga to zupełnie inna bajka :D sama przyjemność mieć takie dziecko ;) WAGA Urocze Miłe, urocze, towarzyskie dzieci Wagi pełne optymizmu i nowinek ze świata zajmują jednocześnie drugie miejsce na liście laureatów nagrody Nobla. Pisano o nich: „choć od uciech nie stronią, wiele z nich do nauk i ksiąg wielką ma ciekawość”. Dzieci spod tego znaku od razu zachwycają. Zdobywają serca uśmiechem i gaworzeniem. Przeważnie mają ujmujący wzrok. Nie lubią kłótni i wszelkich sporów. Pragną przynależeć do grupy i nienawidzą odrzucenia. Są szczęśliwe gdy coś z kimś robią. Dbają o wygląd nie niszczą ubrań, nie przemęczają się i wolą żeby inni robili za nich. Dziewczyna od najmłodszych lat jest świadoma swojej kobiecości. Musi mieć przyjaciółkę. Nastolatkowi trudno jest podjąć decyzję, łatwo ulega wpływowi i szybko przystaje na żądania innych. Ma liczne uzdolnienia szczególnie sztuka, muzyka, taniec, uzdolnienia manualne i rodzaj umysłu, który czerpie przyjemności z gier. Początek szkoły nie stanowi problemu, bo lubi być w towarzystwie. Mała Waga to idealista, od początku wierzy w dobroć i sprawiedliwość. Cechy te sprawiają, że nie jest w stanie zrozumieć dlaczego dorośli mają przeciwko sobie walczyć w imię, na pozór, identycznych ideałów. Dzieci spod tego znaku marzą o świecie coraz lepszym, bardziej doskonałym. Mają mocno ugruntowane poczucie słowa „my”. Największym nieszczęściem dla małego dziecka Wagi jest sytuacja, w której zmuszone jest dokonać jakiegoś wyboru. Często chciałoby pogodzić wodę z ogniem, nie zdając sobie sprawy z niemożności połączenia tych dwóch żywiołów. Staje zawsze w obronie słabych i pokrzywdzonych. Dla dziecka spod tego znaku zbyt surowe, jak i nadto łagodne wychowanie nie daje dobrych rezultatów; trzeba o tym pamiętać mając w domu małą Wagę. Rodzice powinni wykazać dużo taktu i mądrości w wychowaniu dziecka ze Słońcem w znaku Wagi. Odpowiednio przemyślane postępowanie daje oczekiwane rezultaty. Małe zodiakalne Wagi mają zdolności intelektualne związane ze sztuką, bądź kupieckie. Lubią podróże i wciąż szukają zmian, nie znoszą bowiem codzienności i nudy. Są z natury ciekawi i żądni wiedzy. Ze wszystkich dzieci Wagi są podobno najmniej stałe. Żyją w niepokoju, bo i losy ich bywają niepewne. Zdarza się, że cierpią na rozdwojenie jaźni. Szukają poklasku i uznania. Dziecko spod znaku Wagi ma umysł lotny, choć czasami trochę powierzchowny. Stosunkowo wcześnie klasyfikuje odbierane wrażenia na „ładne” i „nieładne”. Rozmowne i żywe Wagi są lubiane zarówno przez rówieśników, jak i przez dorosłych. Z dziećmi tymi nigdy nie ma kłopotów, większych awantur lub starć. Małe Wagi potrafią umiejętnie przystosować się do każdej sytuacji. Poprzez przymilność i słodycz, czasami nawet udawaną, potrafią rozbrajać każdego. Opiekunowie, ojciec, matka oraz nauczyciele w szkole dają złapać się na ten „chwyt”. Zodiakalne Wagi kochają wszystko to, co piękne. Miłe, kochane, kokieteryjne, staranie ubrane, ujmujące dziecko. Potrzebuje wiele uwagi i podziwu. Ze strachu przed dysonansami i opuszczeniem jest gotowe przystosować się do otoczenia. W skrajnych przypadkach kłopoty z wyrobieniem sobie własnego zdania i poczucia tożsamości. Zarówno w domu jak i w szkole robi tylko to co musi. Uwielbia modne gadżety

nawet bym się na wagę skusiła, tylko nie chciałam z brzuchem w upały chodzić :P ależ ja jestem pragmatyczna :D:D:D

moja jest rybka, ale z różkami hehe

moja to tajfun, a chyba jako panna powinna być spokojniejsza ;) ?

to co przeczytałam jest naprawde straszne:O ale wiesz co ci radze?? ten jeden jedyny raz weź opiekunke na cały dzień, a ty idź wszędzie tam gdzie masz ochote i gdzie sie wyluzujesz. Tylko bez dziecka...moze jakos uda ci sie uzbierac na jednodniowy pobyt w SPA?? Albo poprostu kup sobie ciastko, idź do parku na ławke i siedź tak w ciszy moze to pomoze??

Rafinko dziękuję Ci bardzo :D Ja będe mieć własnie małą wagę i tak tak chodze z wielkim brzuchem w taki upał :D

No to ja bym nie chciała mieć dziecka z pod znaku Raka:o Mały rak jest zbyt uczuciowy, pragnie całe życie pozostawać maleństwem rodziców. Przeraża go nieznane. Dlatego woli żyć w wyimaginowanym świecie własnej wyobraźni, niż w nieznanym otoczeniu - DZIECKO NIEDORAJDA. Mając do czynienia z małym Rakiem, należy się liczyć ze słowami, być spokojnym i grzecznym. Do małego Raka nie ma potrzeby przemawiać ostro lub krzyczeć na niego, powoduje to bowiem niekorzystne efekty. Rak to dziecko o delikatnej psychice, nie warto na nie krzyczeć, bo jeszcze bardziej zamknie się w sobie. - DZIECKO NA NAJLEPSZEJ DRODZE DO NERWICY. Chętnie wycofuje się do świata marzeń i fantazji. Wyraźny zmysł rodzinny. Często utożsamia dzieciństwo z rajem, dlatego zwykle pragnie na zawsze pozostać dzieckiem i trudno mu uwolnić się od domu ojczystego - DZIECKO WIECZNY \"PIOTRUŚ PAN\" :o Nie przeczytałam nic dobrego w charakterystyce tego znaku:) Wg tego opisu jest to dziecko bez wyrazu, ale każdy lubi co innego. Mój brat cioteczny to Rak - im starszy tym większy nuuuuuuuuudziarz.

Rafinko, wklej proszę charakterystykę panny :) co prawda nie wierzę specjalnie w takie rzeczy, ale chętnie poczytam ;)

ino patrz jeszcze jakie imię dajesz! bo to też ma wpływ mam fajną stronkę z imionami ale w pracy, to jutro wrzucę moja córeczka ma na imię Patrycja - nie polecam! to imię niesie z sobą cechy podobne jak Baran... no więc ona jest taka do kwadratu :D nic dziwnego, że nie szło z nią wytrzymać...

A WAGA to jaaaaaaaa:D:D:D:D:D Skorpiony są baaaaardzo trudne - wiem bo mam mamę i siostrę z pod tego znaku - to jest jakaś masakra:o A mój Synek jest Koziorożec:) Z tego co widzę po moich koleżankach z pod tego znaku to przerażająco ambitne osoby, lubiące się uczyć i zawsze dążące do celu. Pomocne, sympatyczne (dla znajomych), ale i wredne jak ktoś podpadnie:) Nie wiem jak to się będzie miało do chłopaka - ale oby tak samo bo one są cudowne:D

prosisz - masz :D wszystkie panny które znam, są chytre i pedantyczne, ale szalenie miłe PANNA Rozsądne dziecko Dzieci spod znaku Panny chętnie pomagają we wszystkich pracach. Są gospodarne i oszczędne. Później, w nieco starszym wieku, są bardzo rozważne - zanim cokolwiek zrobią, głęboko i starannie to przemyślą, nie znoszą improwizacji. Kochają porządek – wszelki chaos psuje im humor. Zasadniczymi wadami są: bierność, małostkowość, egocentryzm, hipochondria. Dziecko spod tego znaku ma naturę realisty. Nawet w zabawach dąży do zrozumienia każdej rzeczy „od podszewki”, lubi ją analizować. W dzieciństwie wydaje mu się, że świat jest wielką układanką, w której należy pracowicie poskładać poszczególne części, żeby dokładnie go zrozumieć. Jest to dziecko przebiegłe: wie, że to, co dziś triumfuje, co jest górą, jutro może okazać się bezużyteczne. Dlatego nigdy nie zdradza swoich zamiarów, nie wychyla się i z natury nie dąży do zajmowania pierwszych pozycji. Rodzice zupełnie niepotrzebnie zaniepokojeni są, że ich dziecko to przeciętność i szarzyzna. Są to oceny powierzchowne; ta przeciętność jest tylko pozorna. Młoda Panna to bystry obserwator, więcej widzi i słyszy niż rodzice sami przypuszczają. W wieku dorastania chłodno snuje swoje plany życiowe. Może nie ma w nich fantazji i polotu, lecz zawsze są rozsądne w granicach aktualnie istniejących możliwości. Aby przedłużyć dzieciństwo, rodzice powinni pokazywać swoim dzieciom jasne i przyjemne strony życia, odkrywać przed nimi chęć włóczęgi bez celu, świat fantazji i drobne radości. Powinni stwarzać możliwość patrzenia na świat przez tzw. „różowe okulary”. Powinni oswajać dzieci ze światem, który wydaje się im niepokojący, a to dlatego, że pojmowany w sposób realistyczny. Określenie „małe stare” bardzo pasuje do dzieci spod znaku Panny. W szkole dziecko spod znaku Panny nie lubi błyszczeć i nie osiąga znaczących sukcesów. Lubi prace w grupie, gdyż jest świetnym organizatorem, ma zmysł analityczny i potrafi pracować w sposób prawdziwie metodyczny. Z tym dzieckiem nie ma kłopotów w szkole i w wychowaniu. Są pilne i pracowite, zawsze wywiązują się ze swoich obowiązków. Tu rodzą się również „kujony”, „kowale” i pierwsi uczniowie, chluby klasy i duma nauczycieli. W śród zodiakalnych Panien jest najwięcej Noblistów. Jednakże dzieci te nie zawsze potrafią zdobyć się na koleżeńskie współżycie z rówieśnikami. Z tego też powodu bywają czasem nie lubiane wśród kolegów i koleżanek. W domu chętnie pomagają matce przy pracach porządkowych i kulinarnych. Dzieci te są zadziwiająco oszczędne i gospodarne. Kiedy zaczyna dorastać, bywają nieraz przemądrzałe. Dzieci spod znaku Panny są domatorami. Potrafią całymi dnami siedzieć nad książkami, a gdy to już mają poza sobą, chętnie włączają się w nurt życia domowego. Uwielbiają przebywanie w kuchni. Lubią prace porządkowe, stąd podstawowa wskazówka dla rodziców, aby zainteresować ich sportem, wycieczkami do lasu, grami i zabawami na świeżym powietrzu. Ostrożny, krytyczny obserwator, raczej powściągliwy i mądry. Chciałby wszystko wykonać poprawnie i udowodnić, że jest pomocny i pożyteczny. Stara się zdobyć uznanie poprzez pomaganie innym i solidne wypełnianie własnych obowiązków. Trudno mu sprostać własnym wymaganiom. Tendencja do powściągliwości i rezygnacji. Schludność.

Rafinka a skąd Ty wiesz takie rzeczy? :D

ja 24 - jakbyś miała takiego baranka jak ja, to też byś tęskniła za uczuciowym dzieckie :D ta cholera nie lubiła się przytulać nawet jak była niemowlęciem nie miała czasu :D a to takie cudowne jak ci mały pyszczek sapie w szyję i mówi: mamusiu,ja ciebie tak bardzo koffamm...

hahahahahaha www.wp.pl - horoskopy....

Rafinka dzięki tak jak myślałam, nie sprawdza się, moje dziecię to z charakteru baran :D

to są dla dzieci, ale są tam też dla niemowlaków no więc panienki samoobsługa ;)