Samotność i jej smak..

Mmm... kojarzysz może dr. House ? Taki zarost mi się podoba, a on jest jeszcze gorszy niż Twój ;) Sama się poobcieram :D

Tylko , że ja Cię nie chcę diagnozować , tylko podsunąć Ci pewne tematy , abyś sama doszła do pewnych wniosków , czyli o autodiagnozę , gdyż wydaje mi się ,że jest to pierwszy krok do opanowania siebie i eliminacji tego , czego najbardziej w sobie nienawidzisz i co Cię najbardziej niszczy.

Nawet jeśli siebie już zdiagnozuję .. Co dalej ?

Tajemnicza potrzebuje miłości, dotyku, ciepła rak i szorstkości zarostu a nie kolejnych wskazówek jak ma żyć:) Buzi kolejne dla Ciebie gdzie tylko chcesz.

Gdybym wiedziała czego potrzebuję, to już bym była na dobrej drodze :) Gdzie chcę ? Hmm.. co by tu wybrać ? :P :D

Może szyjkę:) w sosie żurawinowo słodkim

Byłoby miło ;) Nie za słodko będzie ? :P

Takich słodkości nigdy za wiele. Trzeba się nauczyć je doceniać i najzwyczajniej w świecie nimi sie cieszyc. Buziak.:)

Wiesz ,czego potrzebujesz. Chcesz być kochana , a przede wszystkim samej czuć , przeżywać i prawdziwie kochać :) :) :)

Niby tak .. takie czułości to tylko chwilowa przyjemność. Zaraz będzie trzeba wrócić do świata szarego, ponurego, do dupy. Jeśli chcesz może dojść jeszcze języczek :D Wyssany - ja nie chcę, żeby mnie kochano, bo sama nie umiem pokochać. To jest moje pragnienie.. Chcę czuć.. , kochać. To tylko pragnienia...

Sorry.. zabrzmiało to trochę jakbym Wam się żaliła, że nie mam u boku Mężczyzny, a tak nie jest.. chcę tylko coś czuć.. współczucie, żal itd.

Możesz to bardziej zdefiniować:) Czego oczekujesz, co chciałabyś poczuć? Ech te kobiety tak ciezko je zrozumiec. Jak chcesz mozemy się pojęzyczkowac:) to taki pojedynek

Tu nie chodzi o to, czy jestem kobietą. Chcę czuć cokolwiek...a nie czuję nic. Jakbym nie miała uczuć. Straszne to. Bardzo chętnie się ''pojęzyczkuję '' :D

Dziwne, że nie czuję tych dobrych rzeczy, tylko te złe. Życie dla mnie łaskawe nie jest :(

Jesteście jeszcze ? :(

Pamiętasz tę bajkę "czarownica z krainy Oz " czy coś takiego. Tam też wyruszyli na wyprawę , ktoś chciał mieć serce, lew chyba odwagę ....., wszyscy chcieli uzyskać jakieś prawdziwe uczucia, których im brakowało. W końcu udało się. Jasna strona mocy wygrała , chociaż ciemna strona prawie już ich pokonała....:)

Pamiętam.. To tylko bajka, a bajki zawsze mają dobre zakończenia. Jestem realistką.. życie, to życie. Jest do dupy.

Chodzi o sam fakt potrzeby prawdziwych uczuć. Trzeciej potrzeby człowieka , po jedzeniu i piciu.

Jestem uczuć pozbawiona. Może to i lepiej. Uczucia czasami są zgubne. Po co się zakochiwać jak i tak facet zdradzi ( bez urazy dla Was, ale to bardzo częste zjawisko ), po co współczuć, na co to wszystko ?

Tyle się mówi o uczuciach, a później cierpimy. Może sobie odpuścić ? Żyć z dnia na dzień. Kto wie..

Jesteś niby pozbawiona uczuć ( brak uczuciowości rodziców oraz niezaspakajanie Twoich podstawowych potrzeb, może czasami nieco wygórowanych, co teraz Cię ogranicza nieco pod tym względem ), a jednocześnie odczuwasz ogromną potrzebę odczuwania i innego przeżywania świata. Czyli nie jest z Tobą tak tragicznie. :)

Niby jesteś pozbawiona uczuć ( niezaspakajanie Twoich podstawowych potrzeb przez rodziców oraz zupełny brak zrozumienia i oparcia w gorszych chwilach ), ale sama jednak naprawdę chciałabyś prawdziwie kochać i odczuwać potrzeby innych. Czyli jednak nie jest z Tobą tak tragicznie. :)

Niby jesteś pozbawiona uczuć ( niezaspakajanie Twoich podstawowych potrzeb przez rodziców oraz zupełny brak zrozumienia i oparcia w gorszych chwilach ), ale sama jednak naprawdę chciałabyś prawdziwie kochać i odczuwać potrzeby innych. Czyli jednak nie jest z Tobą tak tragicznie. :)

Mam wygórowane potrzeby ? Nie sądzę.. czy to, że chcę czuć, to tak wiele ? Chcę odczuwać, żeby coś z tego mojego życia mieć, bo co to za życie bez uczuć ? Swiat jest jedną wielką tajemnicą.. Ludzie są różni.. różne charaktery, osobowości.. , a Wy spotkaliście mnie.. dziwną, samotną osobę, która nie wie co ma zrobić ze swoim ''życiem''.

" wygórowane potrzeby " w dzieciństwie - czasem dzieci chcą więcej niż rodzice im ofiarują - dotyczy to uczuć i rzeczy i wtedy dochodzi do konfliktów natury emocjonalnej i odsuwania się rodzica od dziecka . Absolutnie nie teraz.

Nie jesteś sama:) masz nas, wiem, ze to mało ale czasami taki mały gest dodaje troche optymizmu:) Buziak

Ehh.. to nie tak. Jest mi trudno o tym mówić, ale ja jako dziecko chciałam tylko mieć prawdziwych rodziców, a moi ....

Dzięki :) Na pewno jako dziecko nie miałam wygórowanych potrzeb... pomiatano mną, znęcali się nade mną... mam dalej wymieniać ? Czy to tak wiele, że chciałabym być normalnie traktowana ? Nie kurwa.. nikt się mną nigdy nie zainteresował, bo ludzie, to kurwa zjebany gatunek !

No to nie mów. Ale właśnie dlatego masz teraz to pragnienie , a jednocześnie obawy, lęki pzrzed odrzuceniem i prawdziwym zaangażowaniem się. I właśnie ta pustka....

No właśnie... Niektórzy są szczęśliwi, inni nie. Naturalna kolej rzeczy. Na mnie wypadło to drugie. Trzeba się z tym pogodzić.