czy byłybyście w stanie mu zaufac bo ja juz mam nerwice

Elene50 przecież ty już zaczęłaś niemal gloryfikować kłamstwo :D Podejdź do tego trochę spokojniej. Założyłaś że moje racja jest gorsza od twojej bo....? Ja nie boje się prawdy o partnerce i nie boje się prawdy o sobie? Chyba się zagalopowałaś. Wiem co mi żona powiedziała i wiem że powiedziała prawdę mam 1000% pewności. I nie będę ci się tłumaczył skąd.... Bardzo się cieszę że zdałaś egzamin z miłości a le on dotyczył innego fragmentu życia .... Boisz się co o tobie pomyśli twój partner twoja sprawa naprawdę nic mi do twoich wyborów....

Myślicielu-popieram Cię. Uważam, że powinno się poinformować partnera o swojej przeszłości-oczywiście bez wchodzenia w szczegóły, bo to niezdrowe.

Pozwole sobie zacytowac pierwszy post autorki " na pocztku bylismy kumplami...dobrymi kumplami mowilismy sobie wszytko o naszej przeszlosci wymienialismy sie pogladami " Czyli wczesniej autorce nie przeszkadzalo, ze facet zwierza sie jej ze swojej intymnej przeszlosci , a jak znam zycie to gdyby nie chciala tego sluchac to wystarczylo powiedziec a on na pewno by zamilkl. Sama przeszlosc tez najwyrazniej autorce nie przeszkadzala skoro zakochala sie w tym facecie mimo jego "przygod2 no wiec o czym tak naprawde rozmawiamy i na czym polega prawdziwy problem? Obsesyjna potrzeba posiadania kontroli nad partnerem? Zazdrosc to bardzo niezdrowe uczucie i jesli nie umie sie nad nim zapanowac nie powinno sie wchodzic w zwiazek i zatruwac zycia sobie i drugiemu czlowiekowi.

cierpicec i plakac i plakac;(

Myślicielu i inni, a co sadzicie o mojej sytuacji? Bo wedlug mnie jest beznadziejna... Mam 30 lat, poznalam faceta o 12 lat starszego, kawaler. Spotykamy sie od ponad 2 miesiecy (znamy sie od okolo 5). No wlasnie: spotykamy sie, bo byciem razem tego raczej nazwac nie mozna... Bo bycie razem wedlug mnie nie polega na spotkaniach raz, gora dwa razy w tygodniu... Niestety silna chemia miedzy nami sprawila, ze od ok. miesiaca chodzimy ze soba do lozka. Pod tym wzgledem jest nam super... Ja nigdy nie pytalam go o jego przeszlosc seksualna, ani on o moja... ktoregos dnia po seksie zaczelismy rozmawiac na temat zwiazkow, podejscia do seksu... i on ni stad ni zowad powiedzial, ze jak przez kilka lat byl singlem, to kobiety same pchaly mu sie do lozka, nie bedac w nim zakochane... szli do lozka a potem juz wiecej sie nie widzieli... na dodatek powiedzial mi, ze nie odmawial im, bo w koncu byl singlem i nikogo nie ranil... Nie chce wiedziec, ile bylo tych kobiet.. wiem tylko, ze w pierwszej chwili poczulam zniesmaczenie... i smutek... On to zauwazyl, i powiedzial tylko:"Co poradze na to, ze tak bylo? Nic.. tak teraz zachowuje sie wiekszosc kobiet, a ty jestes jedna z niewielu, ktore zachowuja sie inaczej". Moze byloby to wszystko dla mnie latwiejsze, gdyby on bardziej staral sie o mnie, gdybysmy widywali sie czesciej... a tak to nie mam pewnosci czy ta przeszlosc jest juz tylko przeszloscia...

w takim wieku czestotliwosc spotkan zalezy juz od specyfiki wykonywanej pracy. czasem, jak pewnie wiesz, czlowiek po dniu pracy ma dosc wszystkiego i jedyne o czym marzy, to zaszyc sie w 4 scianach i nikogo nie widziec. byc moze to nienormalne, ale ja wlasnie tak mam. mimo ze jestem w zwiazku z facetem tez o 12 lat starszym :D

Ja tu nie widze zadnej beznadzieji,normalnie jak w zyciu.Gdybyscie spotykali sie codziennie,zaczela by sie rutyna,i wtedy pisalabys beznadzieja,on jest nudny.zawsze wydaje nam sie,ze moze byc lepiej,inaczej.Nie dostrzegamy tego co mamy,dopoki tego nie stracimy.Pozdrawiam

i co? lepiej ci autorko?

fresh&cool : OK, tylko gorzej jesli on potrafi w pozostale dni nie napisac SMSa ani nie zadzwonic... :( I to jest chyba dla mnie wiekszym problemem niz jego przeszlosc...